Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Η Kay Graham (Meryl Streep) είναι εκδότρια μιας οικογενειακής, τοπικής εφημερίδας, ονόματι… “The Washington Post”. Σε μια προσπάθεια να τη μετατρέψει σε εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας και να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητά της, η Graham αποφασίζει να την εισαγάγει στο χρηματιστήριο. Την ίδια ακριβώς περίοδο, στα χέρια του αρχισυντάκτη της εφημερίδας, Ben Bradlee (Tom Hanks) φθάνει μια άκρως απόρρητη έκθεση σχετικά με τον πόλεμο που μαίνεται στο Βιετνάμ…
Η νέα ταινία του Steven Spielberg, «The Post: Απαγορευμένα Μυστικά» (“The Post”) αποτελεί μια εξαιρετική σπουδή πάνω στις αρχές της δημοσιογραφίας, με αναρίθμητες κοινωνικές, πολιτικές και ηθικές πτυχές. Τα έργα με ήρωες δημοσιογράφους που αποκαλύπτουν την Αλήθεια με κάθε κόστος, ανέκαθεν γοήτευαν το σινεμά κι εδώ ο σπουδαίος αμερικανός σκηνοθέτης ακολουθεί τα βήματα κλασικών φιλμ του είδους, όπως το «Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου» (“All the President’s Men”, 1976) του Alan J. Pakula, δημιουργώντας ωστόσο μια πολύ φρέσκια και σημερινή ταινία. Με την καίρια, λιτή, «αλφαδιασμένη» και στην παραμικρή της λεπτομέρεια σκηνοθεσία του, ο Spielberg επωφελείται στο έπακρο από το στιβαρό, πολύπτυχο σενάριο των Liz Hannah και Josh Singer, και διηγείται την ιστορία, θέτοντας στο επίκεντρο μια γυναίκα. Τη γυναίκα που βρέθηκε εξ ανάγκης στο τιμόνι της οικογενειακής επιχείρησης, που πρέπει κάθε στιγμή να αποδεικνύει την αξία της σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο και να μην παίρνει αποφάσεις παρά μόνο αφού ακούσει πρώτα την γνώμη των κυρίαρχων ανδρών που την περιβάλλουν. Η Streep την υποδύεται θαυμάσια, ενώ εξαιρετική –αν και εντελώς διαφορετικής λογικής– είναι η, ως συνήθως, φυσικότατη ερμηνεία του Hanks, στον ρόλο ενός «ψημένου» αρχισυντάκτη που κυνηγάει την είδηση, «σκυλιάζει» που έβγαλαν πρώτοι το νέο οι “New York Times” και πιστεύει πως η ουσία της δημοκρατίας βρίσκεται στην ελευθερία της δημοσίευσης και τη δυνατότητα του Τύπου να ασκεί έλεγχο στην εκάστοτε εξουσία.
Ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας, άλλωστε, παραπέμπει τόσο στο όνομα της εφημερίδας, όσο και στο αν τελικά η συντακτική ομάδα θα επιλέξει να δημοσιεύσει τα απόρρητα έγγραφα. Τα διλήμματα πολλά: Κινδυνεύει η φήμη της εφημερίδας, μπορεί να ακυρωθεί η είσοδός της στο χρηματιστήριο, να διαταραχθούν οι καλές σχέσεις που έχουν δημοσιογράφοι της με τον Λευκό Οίκο… Ωστόσο, αυτά –και αρκετά ακόμη– ερωτήματα είναι αυτά που κάνουν ακόμη πιο σημαντική την τελική τους επιλογή, σχετικά με το αν προχωρήσουν ή όχι στη δημοσιοποίηση –και αυτό ενώ γνωρίζουν ότι πιθανότατα βρίσκονται ήδη με το ένα πόδι στη φυλακή.
Η αναζήτηση της Αλήθειας είναι καθήκον του δημοσιογράφου, αλλά και ατομική επιλογή, ευθύνη του κάθε πολίτη, λέει ο Spielberg. Το προσωπικό μας ήθος και το πόσο πιστοί παραμένουμε σε αυτό, καθορίζει εν τέλει την αξία των πράξεών μας στο πέρασμα του χρόνου. Σε έναν κόσμο που ο καθένας μπορεί να δημοσιεύει ανώνυμα ό,τι επιθυμεί, προσπαθώντας να επηρεάσει την κοινή γνώμη, και η διασπορά ψευδών ειδήσεων, ειδικά στο διαδίκτυο, τείνει να γίνει καθημερινότητα, η ταινία του Spielberg αποδεικνύεται πιο επίκαιρη από ποτέ. Και χάρη στη σκηνοθετική του μαεστρία, δεν παύεις στιγμή να αγωνιάς για το τί θα γίνει τελικά, παρά το γεγονός ότι αυτό που συνέβη έχει ήδη καταγραφεί ιστορικά. Επίσης, ο επίλογος της ταινίας αποτελεί ένα πανέξυπνο κλείσιμο ματιού στο μέλλον της Ιστορίας, επιβεβαιώνοντας τη μοναδική ικανότητα του σκηνοθέτη να δημιουργεί έργα που κάνουν τον θεατή να σκέφτεται, ενώ ταυτόχρονα του προσφέρουν υψηλή κινηματογραφική ψυχαγωγία.
*Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους σε διανομή από την Odeon, από την Πέμπτη, 11 Ιανουαρίου.
—————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…