Νέο τραγούδι από τους Usurum σε ποίηση Ναπολέοντα Λαπαθιώτη.
Μετά την τελευταία τους δουλειά με τίτλο «Το δίκαιο του πειρασμού», οι Usurum επιστρέφουν προλογίζοντας τον νέο τους χειροποίητο δίσκο, με ένα επίσης χειροποίητο βίντεοκλιπ. Ένας άλλος μουσικός κόσμος από αυτόν που μας έχουν συνηθίσει, κάνει την εμφάνιση του στο «Κλείσε τα Παράθυρα», το πρώτο δείγμα του επερχόμενου δίσκου τους, σε ποίηση Ναπολέοντα Λαπαθιώτη και μουσική Σταύρου Ρουμελιώτη. Μια βόλτα, απ’ το Θησείο στην Ακρόπολη και απ’ τα Εξάρχεια στο Φάληρο κι ένα κάλεσμα σε γνωστούς και αγνώστους.
Κλείσε τα παράθυρα
Χειροποίητη Παραγωγή Usurum
Ποίηση: Ναπολέων Λαπαθιώτης
Μουσική: Σταύρος Ρουμελιώτης
Κοσμάς Λαμπίδης: φωνές
Σταύρος Ρουμελιώτης: μικρές & μεγάλες κιθάρες, πιάνο
Γιώργος Σταυρίδης: μελωδικά & ρυθμικά κρουστά, κρουστή κιθάρα
Νίκος Αντωνόπουλος: φωνητικά
Ηχοληψία | Μίξη: Σταύρος Ρουμελιώτης
Master: Κώστας Γκαβάκος
Σκηνοθεσία | Βίντεο | Μοντάζ : Νίκος Αντωνόπουλος
Τίτλοι: Μιχάλης Κωνσταντίνου
Εμφανίστηκαν οι:
Κοσμάς Λαμπίδης, Μαριάννα Αλεξάκη, Σταύρος Ρουμελιώτης, Νίκος Αντωνόπουλος, Αγγελική Ρουμελιώτη, Άκης Φιλιός, Κατερίνα Παπανίκου, Νίκος Κριονίδης, Ηλέκτρα, Όλγα Αντωνοπούλου, Σήλια Ζαρρή, Χειμερινός Κολυμβητής Α΄, Χειμερινός Κολυμβητής Β΄
Κλείσε το παράθυρο μη βλέπουν οι γειτόνοι,
και την πόρτα σφάλισε και σβήσε το κερί,
η αγκαλιά μου επύρωσε, σαν τη φωτιά, και λιώνει,
για σφιχταγκαλιάσματα κι όλο καρτερεί.
Κλείσε, μη μας βλέπουν λοξά οι ματιές του κόσμου,
δωσ’ μου το χειλάκι σου, που είν’ απαλό, νωπό,
Έχω κάτι ολόγλυκο, για σένα, απόψε, φως μου,
έχω κάτι ολόγλυκο, σα μέλι, να σου πω.
Έλα πέσε πάνω μου και μην κοιτάς με τρόμο.
Το κερί μας έσβησε, δε μας θωρεί κανείς,
Ξέχασε πως βρίσκονται κι άλλες ψυχές στο δρόμο,
κι έλα να κυλήσουμε σε πέλαγα ηδονής.
Έλα, ώς τα μεσάνυχτα θα σε φιλώ στο στόμα,
έλα, κι είναι οι πόθοι μου τρελοί, τόσο τρελοί,
που το γλυκοχάραμα θα μας προλάβει ακόμα
στο πρώτο μας αγκάλιασμα, στο πρώτο μας φιλί.
Κι όταν σε ρωτήσουνε, τη χαραυγή, οι γειτόνοι,
για ποιο λόγο σφάλησες, αχ!, πες τους, να χαρείς,
πες τους, πως, στην κάμαρα, φοβάσαι άμα νυχτώνει,
κι έπεσες και πλάγιασες νωρίς, τ’ ακούς; νωρίς.