Γράφει ο Φίλιππος Λαμπρινός
Φωτογράφηση: Χρήστος Τζούτης
Μέσα σ’ αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες που βιώνουμε, το να κάτσεις να γράψεις για μια συναυλία ίσως να φαίνεται ασήμαντο. Παντού γύρω μας επικρατεί το σκοτάδι, η βία, ο φόβος και ο τρόμος. Η εποχή που ζούμε είναι απάνθρωπη, εμείς την κάναμε έτσι χάνοντας και τις τελευταίες σταγόνες ανθρωπιάς που υπήρχαν κάπου βαθιά στην ψυχή μας. Αυτό όμως που έχουμε ανάγκη είναι να βρούμε, έστω και για λίγο το φως, να συναντήσουμε την χαρά και την αγάπη και να έρθουμε κοντά στον διπλανό μας. Κι εμείς την βρήκαμε την χαρά -γιατί πάντα κάπου υπάρχει κοντά μας κι ας μην τη βλέπουμε- το Σάββατο το βράδυ παρέα με την Πέννυ Μπαλτατζή στον Σταυρό του Νότου!
Η αλήθεια είναι πως σε συναυλία είχα να πάω καιρό και συγκεκριμένα στον Σταυρό σχεδόν ένα χρόνο. Κάπου η επανάληψη των ίδιων προγραμμάτων, των ίδιων συνεργασιών και των ίδιων προσώπων με κούρασε. Αν είναι να πάω σε κάτι, αυτό θα προτιμούσα να είναι κάτι φρέσκο, κάτι διαφορετικό. Θα ήθελα να δω έναν καλλιτέχνη που να τα δίνει όλα στη σκηνή, να νιώθει αυτά που τραγουδάει, να είναι αυθεντικός και να σου μοιράζει απλόχερα το κέφι και τη θετική του ενέργεια. Και η Πέννυ Μπαλτατζή τα είχε όλα αυτά το βράδυ του Σαββάτου, αποδεικνύοντας πως μπορεί να κάνει καριέρα και με το νέο της σχήμα και μάλιστα σημαντική.
Μπαίνοντας στον Σταυρό του Νότου Plus μία ώρα πριν τη συναυλία, αντικρίζεις την γνωστή εικόνα. Η σκηνή στημένη και έτοιμη να υποδεχθεί τους καλλιτέχνες, τα τραπέζια στρωμένα να περιμένουν ανυπόμονα τους κατόχους τους και κόσμο που έσπευσε να πάρει εισιτήριο στην είσοδο μπας και προλάβει να σταθεί σε ένα από τα λιγοστά ευνοϊκά σημεία για κάποιον όρθιο. Λίγο πριν τις 11.30 η Πέννυ Μπαλτατζή ανέβηκε στη σκηνή χαμογελαστή, με τη νέα της μπάντα, και μας κράτησε παρέα για παραπάνω από δύο ώρες!
Στο πρώτο μέρος της παράστασης είδαμε την Πέννυ όπως την ξέραμε από την μπάντα της. Το πρόγραμμα ξεκίνησε με μια όμορφη διασκευή του «Πες μου μια λέξη» για να συνεχίσει με κομμάτια της τραγουδοποιού από τους δύο πρώτους της δίσκους και διασκεύες, με τον Δημήτρη Καραγιάννη στα πνευστά να είναι εξαιρετικός. Η «Δεκάρα» έδωσε σκυτάλη στο «Γυφτάκι» και τον «Πειρασμό απάτη» για να καταλήξουμε τελικά, μέσα σε πολύ κέφι και χορό, στο «Καλάθι», το τελευταίο πολύ όμορφο τραγούδι της Πέννυς!
Κάπου εκεί γυρίσαμε σελίδα, με την Πέννυ απελευθερωμένη από την ταμπέλα του Swing, να διαλέγει ένα ρεπερτόριο που της ταιριάζει απόλυτα. Doors, Aretha Franklin, Pharell Williams, Blues Brothers, Radiohead, Amy Winehouse και άλλα συνετέλεσαν ένα πολύ όμορφο και προσεγμένο πρόγραμμα. Πολύ σπουδαία τραγούδια από εξαιρετικούς καλλιτέχνες, που η Πέννυ Μπαλτατζή δεν διάλεξε απλά να ερμηνεύσει, αλλά τα διαχειρίστηκε με σεβασμό, τα έφερε στα μέτρα της και τα έκανε δικά της. Οι διασκευές της μάλιστα στο «Back to Black» και στο «Creep», ανέδειξαν κάθε πτυχή του ταλέντου της και της φωνής της και απέδειξαν πως θα μπορούσε να κάνει σπουδαία καριέρα σε ένα ξενόγλωσσο και πιο Jazz ρεπερτόριο!
Κατά τη διάρκεια του προγράμματος η Πέννυ μας παρουσίασε και τρία νέα της ακυκλοφόρητα τραγούδια. «Τα όμοια έλκονται», «Βραδιάζει», «Βρες τη χαρά», τρία όμορφα τραγούδια γραμμένα από εκείνη, τρία τραγούδια για τη χαρά, τη λύπη , την αγάπη και τον έρωτα, τον φόβο και την ελπίδα, ενώ στο φινάλε η όμορφη τραγουδίστρια χάρισε χαμόγελα και αγκαλιές στον κόσμο κατεβαίνοντας, όπως συνηθίζει, να χορέψει με το κοινό!
Αν θέλετε κι εσείς να απολαύσετε την Πέννυ Μπαλτατζή και την μπάντα της σπεύσατε, γιατί θα βρίσκεται στο Σταυρό του Νότου Plus και αυτό το Σάββατο. Εμείς την χαρά την βρήκαμε, εσείς θα την αφήσετε να φύγει;
*** Ευχαριστούμε πολύ τον Χρήστο Τζούτη και το http://lamda3.tumblr.com/ για τις όμορφες φωτογραφίες!
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από το live…
———————
** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών…