Γράφει η Χρύσα Λύκου
Φωτογραφίες: Αθανασία Ζήση
Ο Γρηγόρης Βαλτινός και η Ζέτα Μακρυπούλια πρωταγωνιστούν στην κωμωδία των Ρενέ Τέιλορ και Τζόζεφ Μπολόνια, οι οποίοι χρόνια πριν ανέβασαν την γνωριμία που τους έκανε τελικά ζευγάρι στο σανίδι και από τότε σπάει ταμεία σε όλο τον κόσμο.
Παραμονή Χριστουγέννων η Λώρα Μπλάου, άνεργη ηθοποιός, περνά από ακρόαση για ένα διαφημιστικό ευελπιστώντας να πάρει τον ρόλο. Τα πράγματα όμως δεν πάνε πάντα όπως τα θέλουμε και έτσι για ακόμη μια φορά δέχεται την απόρριψη. Όλα δείχνουν να παίρνουν μια γνωστή για τη Λώρα τροπή, μιας και πάλι βρίσκεται μόνη και χωρίς δουλειά. Τι γίνεται όμως όταν η ζωή ανατρέπει τη μονότονη ροή της? Τι γίνεται όταν ο σκηνοθέτης και παραγωγός Βίτο Πινιόλι, πλησιάζει τη Λώρα καθρεφτίζοντας στο πρόσωπο του όλα τα όνειρα της?
Η παράσταση μας μεταφέρει στο διαμέρισμα της πρωταγωνίστριας στη Νέα Υόρκη. Ένα μεγάλο κρεβάτι δηλώνει τον έρωτα και την ανάγκη για συντροφικότητα, ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο αναβοσβήνει την πιο χαρούμενη και συνάμα πιο θλιβερή γιορτή του χρόνου, περούκες, χαρτιά και στυλό αναζητούν το μεγάλο ρόλο, το ρόλο της διαφυγής μιας μέτριας ζωής.
Οι πρωταγωνιστές, άλλοτε νευρικοί και άλλοτε αποκαμωμένοι απ’ τα συναισθήματα τους, προσπαθούν μέσα από κωμικά στοιχεία να δημιουργήσουν δεσμούς, να έρθουν πιο κοντά. Ο Βίτο, όμηρος της γυναίκας που λίγες ώρες πριν είχε γνωρίσει, ψάχνει μάταια τρόπους διαφυγής μιας και όλα συντελούν στο να μείνει στο σπίτι εκείνης που τελικά θα του ανέτρεπε την όχι και τόσο ευτυχισμένη τελικά ζωή του.
Η ανάγκη της Λώρα, για έναν άνθρωπο που θα εκτιμήσει το ταλέντο της ή έστω την προσπάθεια της να δημιουργήσει, μοιάζει αρχικά να κουράζει τον Βίτο, ο οποίο αρκετά αργότερα θα ξεγυμνώσει την ψυχή του, τις ανασφάλειες του και τον πόνο μιας απώλειας, που χρόνια προσπαθεί να αγνοήσει.
Ο κόσμος γελά με την καρδιά του παρακολουθώντας το φαινομενικά αταίριαστο ζευγάρι να διαπληκτίζεται, θαυμάζοντας την επιμονή μιας γυναίκας η οποία για πρώτη φορά διεκδικεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο της ζωή της.
Κορυφαία στιγμή της παράστασης η διαπίστωση του ότι στη ζωή μας τελικά πρέπει να ζητήσουμε αυτό που ονειρευόμαστε, να το διεκδικήσουμε μέχρι τέλος, δίνοντας τον πιο αυθεντικό εαυτό μας.
Όπως μας συμβούλευσαν άλλωστε και οι πρωταγωνιστές:
«Να είσαι ο εαυτός σου. Όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι».
Περισσότερες φωτογραφίες του MusicCorner από την παράσταση
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…