Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
Τι άλλο θα μπορούσε να έχει η σημερινή στήλη παρά ένα μικρό αφιέρωμα τιμής και μνήμης στη Δούκισσα του ελληνικού τραγουδιού; Είναι το ελάχιστο που ήταν δυνατό να κάνουμε γι’ αυτή τη μοναδική προσωπικότητα που έφυγε τόσο νωρίς…
Διαβάστε επίσης στο Music Corner, το αφιέρωμα του Τάσου Κριτσιώλη στη Δούκισσα… |
 |
ΔΟΥΚΙΣΣΑ
«ΔΟΥΚΙΣΣΑ» (PHILIPS 9112016) |
Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 και μετά, ο βασικός «υπεύθυνος» των επιτυχιών της Δούκισσας (και όχι μόνο) στη δισκογραφία ήταν ο Τάκης Μουσαφίρης. Το «Ατάκα κι επί τόπου» το 1975 ήταν η απαρχή μιας συνεργασίας που κράτησε έως το τέλος της δεκαετίας του ’80, όταν ο δημιουργός άρχισε σιγά-σιγά ν’ απομακρύνεται από το χώρο…
Έτσι, δε θα μπορούσε να μη δώσει τραγούδια στη Δούκισσα για το άλμπουμ με τίτλο το όνομά της (από τα πολλά τέτοια που κυκλοφόρησαν) που βγήκε στις βιτρίνες των δισκοπωλείων το καλοκαίρι του 1978. Είχαν προηγηθεί οι μεγάλες επιτυχίες «Το καφενείο» και «Ο κύριος ζημιάς» στον αμέσως προηγούμενο δίσκο και βεβαίως «ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει»…
Βεβαίως, εδώ δεν υπάρχει μόνον ο Μουσαφίρης αλλά ένα δικό του κομμάτι ήταν εκείνο που «έσπρωξε» εμπορικά το άλμπουμ. Ο λόγος για το «Αλλά ωραίος τρελός», σε μιαν εποχή που το τραγούδι-σλόγκαν ήταν πολύ της μόδας και η Δούκισσα είπε αρκετά τέτοια. Ακούγοντάς τα σήμερα, διαπιστώνει κάποιος ότι ναι μεν μοιάζουν κάπως «ξεπερασμένα» αλλά ηχούν πολύ πιο ευχάριστα στ’ αυτιά από τις σαβούρες που μας «ταΐζουν» τα ραδιόφωνα των playlist…
Πάντως, κατά τη γνώμη μου το καλύτερο κομμάτι του άλμπουμ είναι το «Αν έχω κάνει σφάλματα» του Σπύρου Παπαβασιλείου (που επίσης έφυγε πρόσφατα). Ακούστηκαν επίσης και τα «Σαν τα λουλούδια» και «Μη ζητάς άλλα τραγούδια».
Στο εσώφυλλο του άλμπουμ εκτός από τις καθιερωμένες φωτογραφίες, υπάρχει κι ένα σημείωμα της Δούκισσας (δεν το συνήθιζε…), το οποίο κλείνει ως εξής: «Δεν είναι βέβαια ο καλύτερος δίσκος του κόσμου. Απλώς, είναι ο καλύτερος δίσκος που μπόρεσα εγώ να σας δώσω»…!
Παραγωγός ήταν ο Νίκος Καραγιάννης και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Peter McNamee. Τα τραγούδια ενορχήστρωσαν και διηύθυναν οι συνθέτες.
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Αλλά ωραίος τρελός (Τ. Μουσαφίρη)
02) Αν έχω κάνει σφάλματα (Σπ. Παπαβασιλείου-Τ. Οικονόμου)
03) Πήγε κάτι να γίνει (Σπ. Παπαβασιλείου-Μ. Μπιζάνη)
04) Με δυο ποτήρια πίνω (Σπ. Παπαβασιλείου-Μ. Μπιζάνη)
05) Ποιος σου το ‘πε καλέ (Ν. Πετρίδη-Μ. Μπιζάνη)
06) Εντός, εκτός κι επί τα αυτά (Τ. Μουσαφίρη)
07) Σαν τα λουλούδια (Μ. Νικολούδη-Μ. Μπιζάνη)
08) Μη ζητάς άλλα τραγούδια (Ν. Ιγνατιάδη)
09) Έτσι ειν’ η ζωή (Μ. Νικολούδη-Τ. Οικονόμου)
10) Απολογία (Τ. Μουσαφίρη)
11) Δεν υποφέρεσαι (Ν. Πετρίδη-Μ. Μπιζάνη)
12) Βρε καλώς το, βρε μαλώσ’ το (Τ. Μουσαφίρη)
|
ΔΟΥΚΙΣΣΑ
«ΔΟΥΚΙΣΣΑ» (PHILIPS 6331142) |
Άλλος ένας δίσκος με τίτλο το όνομα της Δούκισσας, ο οποίος κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 1979. Το ύφος του δε διαφέρει ιδιαίτερα από τους προηγούμενους, από την εποχή που η αξέχαστη τραγουδίστρια μπήκε στο παιχνίδι του τραγουδιού-σλόγκαν. Κι εδώ υπάρχουν Τάκης Μουσαφίρης και Σπύρος Παπαβασιλείου (συνθέτες των μεγάλων επιτυχιών εκείνης της εποχής του Δημήτρη Μητροπάνου), κι εδώ το κομμάτι-όχημα για να πουλήσει το άλμπουμ είναι της «σοδειάς» των σλόγκαν. Τίτλος του, «Έτσι ε;»…
Υπάρχουν όμως και ορισμένες πολύ καλές στιγμές, όπως τα «Κάπως έτσι οι αγάπες τελειώνουνε», «Και τώρα τι να δώσω» και «Θα μ’ αγαπάς» που ακούστηκαν αρκετά εκείνη την περίοδο, αλλά με τα χρόνια περιθωριοποιήθηκαν. Γενικότερα, η συγκεκριμένη εποχή προσφερόταν ιδιαίτερα για «εμπορικές» δισκογραφικές δουλειές καθώς ήταν ολοφάνερη η κόπωση του κοινού από το πολιτικό τραγούδι που είχε κυριαρχήσει λίγο πριν το τέλος της δικτατορίας και τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Ήθελε να ξεδώσει, να ξεσκάσει και ν’ ακούσει κάτι «άλλο». Έτσι γράφτηκαν τότε πολλά τέτοια κομμάτια, τα οποία για κάποιους τότε ήταν «κιτς» αλλά δεν είχαν δει τα χειρότερα που ήλθαν σχεδόν δύο δεκαετίες μετά…
Παραγωγός ήταν ο Νίκος Καραγιάννης και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο ERA με ηχολήπτη τον Κώστα Φασόλα. Στο εσώφυλλο υπάρχει μια χαρακτηριστική φωτογραφία της Δούκισσας επί πίστας, ενώ τις ενορχηστρώσεις και τη διεύθυνση ορχήστρας των τραγουδιών επιμελήθηκαν οι συνθέτες τους.
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Κάπως έτσι οι αγάπες τελειώνουνε (Σπ. Παπαβασιλείου-Μ. Μπιζάνη)
02) Ότι θέλεις με κάνεις (Τ. Μουσαφίρη)
03) Και τώρα τι να δώσω (Τ. Μουσαφίρη)
04) Θα μ’ αγαπάς (Σπ. Παπαβασιλείου-Μ. Μπιζάνη)
05) Αυτό το τραγούδι (Τ. Μουσαφίρη)
06) Ο χαρακτήρας (Μ. Νικολούδη-Σ. Μανέτα)
07) Έτσι ε; (Τ. Μουσαφίρη)
08) Θα με βρίσκεις παντού (Σπ. Παπαβασιλείου-Μ. Μπιζάνη)
09) Γράψε-σβήσε τι θα γίνει (Σπ. Παπαβασιλείου-Μ. Μπιζάνη)
10) Μη μου μιλάς για Κυριακές (Τ. Μουσαφίρη)
11) Τώρα τ’ αποφάσισα (Μ. Νικολούδη-Σ. Μανέτα)
12) Οι χαμένες ευτυχίες (Σπ. Παπαβασιλείου-Μ. Μπιζάνη)