Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ – ΚΩΣΤΑΣ ΡΟΥΒΕΛΑΣ
«ΠΑΛΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ» (COLUMBIA 70252) |
Ο συγκεκριμένος δίσκος δεν ηχογραφήθηκε σε κάποιο στούντιο, αλλά σε ένα …κελί των φυλακών της Τίρυνθας για την ηχομόνωση του οποίου επιστρατευθήκανε …κουβέρτες! Ο Στράτος Διονυσίου εξέτιε τότε ποινή φυλάκισης για τη γνωστή ιστορία που (ο ίδιος δήλωνε κατηγορηματικά ότι) τον είχαν μπλέξει κάποιοι και συνεπώς, η ηχογράφηση έγινε μ’ αυτά τα πρωτόγνωρα μέσα!
Είναι η δεύτερη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά του με τον Μίμη Πλέσσα μετά «Τα δώδεκα του Στράτου» το 1974 και κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 1976 σε στίχους του Κώστα Ρουβέλα (στα «12» στιχουργός ήταν ένας άλλος Κώστας, ο Βίρβος). Ωστόσο, η εταιρεία δε μπήκε καν στον κόπο να τη διαφημίσει κι έτσι πέρασε εντελώς απαρατήρητη.
Βεβαίως, οι λόγοι της αποτυχίας δεν έχουνε να κάνουν μόνο με την αδιαφορία της Columbia αλλά και με τη στάση του κοινού απέναντι στον Διονυσίου. Μη ξεχνάμε ότι ακόμη τότε ένας – έστω κι άδικα – φυλακισμένος αντιμετωπιζόταν με μεγάλη καχυποψία και περιφρόνηση, πόσο μάλλον όταν ήταν ένα λαϊκό είδωλο με μεγάλη καριέρα όπως ο Στράτος…
Και μόνο η φωτογραφία του εξωφύλλου, φτάνει και περισσεύει για να καταλάβει κανείς τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε τούτος ο δίσκος. Ένας Διονυσίου ταλαιπωρημένος, γερασμένος, με γκρίζα μαλλιά και μια ζιβάγκο μπλούζα αντί για σακάκι, πουκάμισο και γραβάτα όπως συνήθιζε να φωτογραφίζεται αλλά και να εμφανίζεται στην πίστα. Το κοινό δεν «συγκινήθηκε» ιδιαίτερα κι έτσι το άλμπουμ δεν «περπάτησε» σχεδόν καθόλου. Και πώς άλλωστε να γίνει κάτι τέτοιο όταν ο ερμηνευτής του δε μπορούσε να το παρουσιάσει στο φυσικό του χώρο, δηλαδή σ’ ένα νυχτερινό κέντρο;
Κρίμα πάντως, γιατί ο Πλέσσας έγραψε ορισμένα πολύ καλά λαϊκά τραγούδια και οι ερμηνείες του Στράτου είναι εξαιρετικές. Οι στίχοι του Ρουβέλα θεωρητικά μιλάνε για τον έρωτα, αλλά κρύβουν «υπόγεια» μηνύματα που αφορούν όσα βίωνε εκείνη την περίοδο ο τραγουδιστής. Ξεχωρίζουνε τα «Αυτή που μ’ έχει κάψει», «Χάρε βγες στο μονοπάτι» και «Τους άλλους πίστεψες», ενώ και τα υπόλοιπα δεν είναι άσχημα…
Σημειωτέον ότι ένα μήνα μετά την κυκλοφορία του δίσκου, ο Διονυσίου αποφυλακίστηκε με απαλλακτικό βούλευμα και ξεκίνησε μια μακρά και δύσκολη προσπάθεια να «αναστήσει» την καριέρα του, κάτι που κατάφερε μια τετραετία αργότερα…
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Αυτή που μ’ έχει κάψει
02) Ψωμί και δάκρυ
03) Ανταμώσαμε αδέλφια
04) Έδιωξα την πίκρα
05) Μην το κουράζεις
06) Χάρε βγες στο μονοπάτι
07) Τους άλλους πίστεψες
08) Νερό κι αλάτι
09) Μη φωνάζεις ταβερνιάρη
10) Βάλε στην καρδιά το χέρι
11) Τι μου ‘κανες κυρά
12) Φέρτε να δω τη μοίρα μου
|
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ – ΚΩΣΤΑΣ ΒΙΡΒΟΣ
«ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΛΕΩΦΟΡΟ» (COLUMBIA 70806) |
“Η Μεγάλη Λεωφόρος είναι το καταστάλαγμα της καρδιάς μου. Κλείνει μέσα της τις λαϊκές μουσικές ρίζες και περιστατικά μιας ολόκληρης ζωής, μέσα από 12 δυνατά λαϊκά τραγούδια γραμμένα από το φίλο μου και πολύτιμο συνεργάτη Κώστα Βίρβο. Πιστεύω πως τα τραγούδια της Μ.Λ. θα τ’ αγαπήσετε όπως κι εγώ τ’ αγάπησα». Με αυτό το σημείωμα που υπάρχει στο εσώφυλλο του δίσκου, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης «συστήνει» στον κόσμο τον πέμπτο κατά σειρά δίσκο που φτιάχνει σε μουσική δική του και στίχους του Κώστα Βίρβου και κυκλοφορεί τον Δεκέμβριο του 1976.
Ωστόσο, η ευχή που εκφράζει στο τέλος του σημειώματος μάλλον δεν έπιασε, καθώς η υποδοχή του άλμπουμ από το κοινό ήταν εξαιρετικά «χλιαρή» αν αναλογιστούμε το «βάρος» των ονομάτων που το δημιούργησαν. Ο «σερ» έχει αρχίσει να επαναλαμβάνεται ως προς το μελωδικό κομμάτι, ενώ οι μουσικές που γράφει μοιάζουν στερημένες από έμπνευση, φρεσκάδα και πρωτοτυπία. Έτσι, ο δίσκος δεν «περπάτησε» εμπορικά και δεν άφησε κάτι πίσω του όπως οι προηγούμενοι που έκανε με τον σπουδαίο λαϊκό ποιητή…
Ευθύνες βεβαίως έχει και η εταιρεία που εκείνη την εποχή βρισκόταν υπό διάλυση, αλλά το γεγονός ότι ένας καλλιτέχνης με το όνομα και το παρελθόν του Μπιθικώτση δεν πούλησε αναλόγως, επιβεβαιώνει την παραπάνω παρατήρηση. Όχι φυσικά ότι τα τραγούδια είναι για …πέταμα, αλλά δεν προσφέρουν και κάτι καινούργιο. Αφήστε δε που υπάρχουν και δυο-τρία που πλησιάζουν τα όρια του κιτς (π.χ. «Το μούσι και το φέσι»)…
Το ομότιτλο ακούστηκε κάπως εκείνη την περίοδο, αλλά στη συνέχεια χάθηκε. Καλή στιγμή είναι «Ο Θοδωρής» κι από εκεί και πέρα τα υπόλοιπα ακούγονται από ευχάριστα έως αδιάφορα. Επιπλέον, η άλλοτε δωρική και «ξύλινη» φωνή του Μπιθικώτση είχε αρχίσει να δείχνει έντονα σημάδια φθοράς που σιγά-σιγά θα οδηγήσουν στην απόσυρσή του από τη δισκογραφία και τις «ζωντανές» εμφανίσεις πριν κλείσει τα 60 χρόνια του…
Παραγωγός ήταν ο Τοξότης και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Τάκη Φιλιππίδη. Εκτός του σημειώματος, στο εσώφυλλο υπάρχουν και φωτογραφίες από τις ώρες της ηχογράφησης…
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Στη μεγάλη λεωφόρο
02) Ο Θοδωρής
03) Σύνθημα-παρασύνθημα
04) Πρώτος αριθμός
05) Το μούσι και το φέσι
06) Η τριανταφυλλιά
07) Μ’ ένα τρύπιο δίφραγκο
08) Το παρελθόν
09) Ο λόγος μου συμβόλαιο
10) Φίλος τον φίλο φίλευε
11) Άνοιξε την πόρτα σου να μπω
12) Ο Συννεφιάς