Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2011
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΡΧΟΝΤΙΔΗΣ – ΗΡΑΚΛΗΣ ΠΑΠΑΣΙΔΕΡΗΣ
«ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ» (HMV CSDG 57) |
Σε έναν υποτιθέμενο κατάλογο σπανιότητας δίσκων, ο συγκεκριμένος θα κατείχε μιαν εξέχουσα θέση που θα πλησίαζε στην «κορυφή». Είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να βρεθεί κι αν τύχει και γίνει το «θαύμα», ο αγοραστής του θα πρέπει να …ελαφρύνει κατά πολύ την τσέπη του!
«Το χέρι του ήλιου» κυκλοφόρησε στα τέλη του 1972 σε μουσική ενός σχετικά άγνωστου συνθέτη, του Μιχάλη Αρχοντίδη. Οι στίχοι ανήκουν στον Ηρακλή Παπασιδέρη, ο οποίος έγινε ευρύτερα γνωστός από τη συνεργασία του στα κατοπινά χρόνια με τον Τάκη Σούκα που οδήγησε σε μεγάλες λαϊκές επιτυχίες.
Ως ερμηνευτές, επελέγησαν ο Κωστής Χρήστου που ένα χρόνο νωρίτερα (1971) είχε κάνει αίσθηση με το «Αλίμονο-αλίμονο», η Λουίζα Γαΐτη που ήταν ανακάλυψη του Γρηγόρη Μπιθικώτση αλλά αποσύρθηκε πολύ νωρίς από το χώρο εξαιτίας του άντρα της που δεν ήθελε να τραγουδάει και η Δήμητρα Γαλάνη, η οποία σαφώς και προκαλεί έκπληξη με τη συμμετοχή της. Έχοντας ήδη ερμηνεύσει σε πρώτη εκτέλεση μεταξύ άλλων Μάνο Χατζιδάκι και Δήμο Μούτση, σίγουρα μοιάζει «παράταιρη» σ’ ένα δίσκο «ελαφρολαϊκό» που μιλά για «αγάπες και λουλούδια», όπως θα έλεγε κι ο Στέλιος Καζαντζίδης…
Όσον αφορά το καθαρά μουσικό κομμάτι, τα τραγούδια σίγουρα δεν διεκδικούν τον χαρακτηρισμό «αριστουργήματα». Ωστόσο, αποτελούν μια αρκετά καλή προσπάθεια δύο δημιουργών να εναρμονιστούν με το πνεύμα της τότε εποχής και να γράψουν μελωδίες και στίχους «εύπεπτους» για το ευρύ κοινό, μην ενοχλώντας παράλληλα και τη λογοκρισία της χούντας. Το αποτέλεσμα ακούγεται ευχάριστα, ασχέτως αν το άλμπουμ δε σημείωσε αξιόλογη εμπορική επιτυχία…
Το σχετικά πιο γνωστό τραγούδι του δίσκου είναι το «Σ’ αγαπώ πολύ» με τη Γαλάνη που ακούστηκε κάπως εκείνη την περίοδο, αλλά συμπεριλήφθηκε και στις πρώτες συλλογές με επιτυχίες της που εξέδωσε η τότε Columbia. Από εκεί και πέρα, τα υπόλοιπα έμειναν στην αφάνεια αλλά σήμερα σχεδόν σαράντα χρόνια μετά, δεν είναι λίγοι εκείνοι που τα αναζητούν μανιωδώς…
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Τι φταίει η αγάπη μας (K. Χρήστου)
02) Σ’ αγαπώ πολύ (Δ. Γαλάνη)
03) Ένα σωσίβιο είναι η αγάπη μας (Κ. Χρήστου)
04) Πεθαίνει ένας έρωτας (Λ. Γαΐτη)
05) Θα το ξέρουμε οι δυο μας (Κ. Χρήστου)
06) Μη μ’ αφήνεις μόνη (Λ. Γαΐτη)
07) Δωσ’ μου Θεέ μου τρεις καρδιές (Δ. Γαλάνη)
08) Σε σκέψη μ’ έβαλες (Κ. Χρήστου)
09) Κοντά σου σ’ όλη τη ζωή (Δ. Γαλάνη)
10) Θα ‘ρθω τα’ άλλο βράδυ (Κ. Χρήστου)
11) Προτού η νύχτα απλωθεί (Λ. Γαΐτη)
12) Η μοίρα μου η άτυχη (Κ. Χρήστου)
|
ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΜΠΕΤΑΣ
«ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΥΡΙΕ» (OLYMPIC 1096) |
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’70, ήταν πλέον φανερό ότι οι εταιρείες επεδίωκαν σιγά-σιγά να βγάζουν μπροστά τον τραγουδιστή εις βάρος του συνθέτη κι έτσι η «πίτα» άρχισε να μοιράζεται αλλιώς. Ο Γιώργος Ζαμπέτας ήταν από τους πρώτους που το αντιλήφθηκε κι έτσι άρχισε να ηχογραφεί ο ίδιος τα τραγούδια του, καθώς -όπως ο ίδιος έλεγε χρόνια αργότερα- ελάχιστοι από εκείνους που είχε καθιερώσει στο χώρο με τις δημιουργίες του, ενδιαφέρονταν να συνεργαστούν ξανά μαζί του!
Η πρώτη του απόπειρά για ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά ήταν η «Λεωφόρος Ζαμπέτα» το 1972, η οποία έβγαλε πολλές και μεγάλες επιτυχίες. Ένα χρόνο αργότερα, τον Οκτώβριο του 1973 κυκλοφορεί στα δισκοπωλεία το «Μάλιστα κύριε» και σημειώνει υψηλές πωλήσεις. Και όχι άδικα, αφού περιλαμβάνει ορισμένα από τα ωραιότερα, γνωστότερα και διαχρονικότερα τραγούδια του συνθέτη, ο οποίος τα ερμηνεύει με το γνωστό του κεφάτο και χαρακτηριστικό τρόπο.
Από πού να ξεκινήσουμε και πού να τελειώσουμε: Από το ομότιτλο, το οποίο αρχικά δεν περιλάμβανε τη φράση «Μάλιστα κύριε» αλλά την πρόσθεσε ο ίδιος; Από το πασίγνωστο «Πού ‘σαι Θανάση», την ύστατη κατάθεση του Χαράλαμπου «Τσάντα» Βασιλειάδη λίγο πριν φύγει από τη ζωή; Από τα «Αποσπάσματα από έρωτες» (η περίφημη «βρόχα») που δημιουργήθηκε τελείως τυχαία, λόγω του ότι ένα βράδυ ο Ζαμπέτας ξέχασε τα λόγια ενός τραγουδιού πάνω στο πάλκο κι άρχισε να λέει διάφορες ιστορίες για να τα «μπαλώσει»; Στο συγκεκριμένο, δεν έχει σημασία τόσο το τι λέει στην αφήγησή του ο καλλιτέχνης, όσο το τι παίζει με το μπουζούκι του στο «χαλί» της. Κάνει φοβερά πράγματα…!
Ακόμη, υπάρχουν τα εξαιρετικά «Ο απόγονος», «Η παλιοπαρέα» (χάσαμε τ’ …αρεοπλάνο, το παπόρι και το τραμ) και «Μαύρη συντροφιά», στα οποία ο συνθέτης κι ερμηνευτής είναι πραγματικά μοναδικός στον τρόπο που τα τραγουδά. Όχι ότι τα υπόλοιπα τραγούδια υστερούν, αλλά αυτά είναι τα κορυφαία και τα πιο γνωστά ενός γενικότερα εξαιρετικού δίσκου που αξίζει να υπάρχει σε κάθε δισκοθήκη. Πού να βρεθεί όμως σήμερα, αφού είναι εξαιρετικά σπάνιος κι επιπλέον δεν κυκλοφορεί σε ψηφιακή μορφή;
Παραγωγός ήταν ο Νίκος Καραγιάννης και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Στέλιο Γιαννακόπουλο.
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Μάλιστα κύριε
02) Οι καινούργιες οι γυναίκες
03) Μαύρη συντροφιά
04) Η παλιοπαρέα
05) Πού ‘σαι Θανάση
06) Οι φαντάροι
07) Ο απόγονος
08) Αποσπάσματα από έρωτες
09) Ωραία Πειραιώτισσα
10) Μάλιστα κύριε (ορχηστρικό)
11) Η τσιγγάνα
12) Ο τελευταίος μάγκας