Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr

Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!

Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!

Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…

———————————————————–

ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ
«Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΖΑΛΗ» (MINOS MSM 613)

Η συνεργασία του Θάνου Μικρούτσικου με τη Χάρις Αλεξίου είχε συζητηθεί πολύ το χειμώνα του 1986, καθώς το κοινό τους θεωρούσε μουσικά αταίριαστους: Από τη μια η ερμηνεύτρια με κυρίως λαϊκό ρεπερτόριο κι από την άλλη ο συνθέτης με «περίεργες» μελωδίες επενδεδυμένες στιχουργικά με ποίηση (κυρίως του Νίκου Καββαδία) κι έντονα πολιτικά στοιχεία.

Κι όμως, η συνύπαρξή τους ήταν μοναδική και η επιτυχία τεράστια, με αποτέλεσμα σήμερα αυτή η δουλειά να θεωρείται «κλασική». Ο δίσκος κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1986, ξεπέρασε σε πωλήσεις τις 100.000 αντίτυπα και τα περισσότερα τραγούδια του έκαναν θραύση στα – αποκλειστικά κρατικά – ραδιόφωνα εκείνης της εποχής αλλά και αργότερα.

Πέρα από το ομότιτλο που ακουγόταν διαρκώς, σιγά-σιγά βγήκαν στην επιφάνεια η «Ελένη», «Το γράμμα», «Η σκακιέρα» και το «Μικρή μου μωβ βεντάλια», τα οποία ξεχώρισαν κι αγαπήθηκαν από το κοινό. Αυτή τη στιγμή, θυμάμαι τη συγκλονιστική ερμηνεία της «Ελένης» από την Αλεξίου το Μάιο του 2010 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης κι ανατριχιάζω…

Πέρα από αυτά, υπάρχουν δυο πολύ «δυνατές» στιγμές: Η επανεκτέλεση του «Ερωτικού» (η πασίγνωστη «Πιρόγα») που είχε πρωτοτραγουδήσει ο Μανώλης Μητσιάς το 1982 στο «Εμπάργκο» και οι «Εφτά νάνοι στο S/S CYRENIA» σε ποίηση Καββαδία. Μέσα από μιαν εξαιρετική ενορχήστρωση, ξεδιπλώνονται μοναδικά οι φωνητικές δυνατότητες της Αλεξίου που ειδικά στους «Νάνους» δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας. Πολύ όμορφα τραγούδια είναι και τα «Κι όλο μεγαλώνω» και «Θέατρο σκιών».

Ο δίσκος λίγο έλειψε να μη γίνει, αφού σε πρώτη φάση η συνεργασία συνθέτη και τραγουδίστριας δε φαινόταν εφικτή εξαιτίας των διαφορετικών μουσικών δρόμων τους. Ωστόσο βρέθηκε η χρυσή τομή κι έτσι μπορούμε ν’ απολαμβάνουμε όποτε θέλουμε ακόμη ένα «διαμάντι» της ελληνικής δισκογραφίας.

Η παραγωγή ήταν του Αχιλλέα Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Οι ενορχηστρώσεις έγιναν από τον Θάνο Μικρούτσικο και τον Κώστα Γανωσέλη και τη διεύθυνση της ορχήστρας επιμελήθηκε ο συνθέτης, εκτός από το «Ερωτικό» που διηύθυνε ο Γανωσέλης. Στο ομότιτλο και στο «Είπαμε να μη χαθούμε» δεύτερες φωνές κάνει ο Γιώργος Νταλάρας και στα υπόλοιπα οι Κώστας Θωμαΐδης, Ειρήνη Αγγέλου και Θανάσης Κομνηνός.

Στη θήκη του δίσκου υπάρχει ένα δισέλιδο ένθετο με όλους τους στίχους, φωτογραφίες συνθέτη και τραγουδίστριας και σημείωμα του Μικρούτσικου που «παίζει» με τους τίτλους των τραγουδιών.

Τα τραγούδια του δίσκου
01. Ελένη (Μπ. Τσικληρόπουλου)
02. Η αγάπη είναι ζάλη (Αν. Μικρούτσικου)
03. Είπαμε να μη χαθούμε (Α. Αλκαίου)
04. Η σκακιέρα (Α. Αλκαίου)
05. Ερωτικό (Α. Αλκαίου)
06. Αν θες να φύγεις (Αν. Μικρούτσικου)
07. Το γράμμα (Μπ. Τσικληρόπουλου)
08. Κι όλο μεγαλώνω (Αν. Μικρούτσικου)
09. Εφτά νάνοι στο S/S CYRENIA (Ν. Καββαδία)
10. Μικρή μου μωβ βεντάλια (Αν. Μικρούτσικου)
11. Θέατρο σκιών (Α. Αλκαίου)
12. Φεύγω και μη με περιμένεις (Α. Αλκαίου)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ
«ΚΙ ΕΓΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ» (MINOS MSM 849)

Με την τεράστια επιτυχία και τον απόηχο του «Φορτηγού» της προηγούμενης χρονιάς να μην έχουνε κοπάσει ακόμα, το Μάρτιο του 1990 ο Γιάννης Πάριος μπαίνει στην τελευταία δεκαετία του 20ού αιώνα μ’ ένα από τα δύο όλα κι όλα πολυσυλλεκτικά άλμπουμ που ηχογράφησε κατά τη διάρκειά της.

Παράλληλα, είναι η πρώτη φορά που υπογράφει ως ολοκληρωμένος δημιουργός (μουσική-στίχος) τόσα πολλά τραγούδια σ’ ένα δίσκο του (συνολικά εννιά), πρακτική που θ’ ακολουθήσει κατά κόρον τα επόμενα είκοσι χρόνια μέχρι τις μέρες μας. Τότε όμως, τουλάχιστον είχε έμπνευση κι έγραφε όμορφα πράγματα…

Ο Μάριος Τόκας συμμετέχει με δύο κομμάτια (από τις ελάχιστες φορές που έδωσε μεμονωμένες δημιουργίες αφού σχεδόν πάντα έγραφε ολόκληρους δίσκους), ενώ ο Πάριος συνεργάζεται για πρώτη (και τελευταία) φορά με τον Τάκη Μουσαφίρη, καθώς και με τον Νίκο Δανίκα.

 

Το άλμπουμ ξεπέρασε σε πωλήσεις τις 120.000 αντίτυπα (ο «αέρας» του «Φορτηγού» που αναφέραμε νωρίτερα…), αλλά σήμερα δεν έχει αφήσει σχεδόν τίποτε πίσω του. Ο τραγουδιστής δε συμπεριλαμβάνει ποτέ κάποιο από τούτα τα τραγούδια στα προγράμματά του, για τα ραδιόφωνα ούτε λόγος να γίνεται κι έτσι μοιραία ο δίσκος αυτός έχει περάσει στο περιθώριο…

Θυμάμαι όμως ότι εκείνη την εποχή ακούγονταν κατά κόρον το ομότιτλο, το «Αφού ο έρωτας λοιπόν» και το «Ποιος εγώ» (και τα τρία οπτικοποιήθηκαν σε μορφή βίντεο κλιπ που τότε έκαναν δυναμικά την εμφάνισή τους) και λιγότερο τα «Ματάκια μου επικίνδυνα» και «Αμφιβάλλω» (κατά τη γνώμη μου το πιο «δυνατό» τραγούδι του άλμπουμ…).

Επίσης, κάτι έκανε το «Αρρώστια μου» για το οποίο αν δε με απατά η μνήμη μου υπήρξε τότε μια διαμάχη μεταξύ Πάριου και Γονίδη με υπαιτιότητα του δεύτερου που υποστήριζε ότι το έγραψε εκείνος…

Πέρα από αυτά, υπάρχουν ορισμένα πολύ καλά κομμάτια που δυστυχώς έχουνε μείνει στο περιθώριο και ούτε τότε τους δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή. Πρώτο απ’ όλα το εξαιρετικό «Επιστρέφω» του Μάριου Τόκα κι εν συνεχεία το ωραίο ζεϊμπέκικο «Της νύχτας άνθρωπος», καθώς και τα «Έλα», «Θεσσαλονίκη μου» και «Απ’ τη ζωή σου θα βγω». Νομίζω ότι κάλλιστα θα μπορούσανε να είχανε γίνει πολύ μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες, αλλά «θαφτήκανε» κάτω από το βάρος των «εμπορικών» επιταγών της εταιρείας…

Γυρίζοντας το χρόνο 22 χρόνια πίσω, μπορώ να πω ότι το «Κι εγώ μαζί σου» ήταν από τους πιο «ευπαρουσίαστους» και αξιοπρεπείς δίσκους του Πάριου από το ’90 και μετά. Σε σχέση με ορισμένους απ’ όσους ακολούθησαν ως σήμερα, είναι κλάσεις ανώτερος…

Παραγωγός ήταν ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιώργο Ανδρέου. Η ενορχήστρωση και η διεύθυνση ορχήστρας ήτανε του Νίκου Κούρου, ενώ στη θήκη του άλμπουμ υπάρχει ένα ένθετο με τους στίχους των τραγουδιών και φωτογραφίες από το στούντιο…

Τα τραγούδια του δίσκου
01. Αφού ο έρωτας λοιπόν (Μ. Τόκα-Αν. Νεοφυτίδη)
02. Κι εγώ μαζί σου (Τ. Μουσαφίρη-Γ. Πάριου)
03. Ματάκια μου επικίνδυνα (Ν. Δανίκα-Λ. Τηλιγάδα)
04. Αρρώστια μου (Γ. Πάριου)
05. Επιστρέφω (Μ. Τόκα-Αν. Νεοφυτίδη)

Μουσική-Στίχοι: Γιάννη Πάριου
06. Της νύχτας άνθρωπος
07. Αχ Σοφία
08. Ποιος εγώ
09. Έλα
10. Καλοκαιράκι
11. Αμφιβάλλω
12. Θεσσαλονίκη μου
13. Απ’ τη ζωή σου θα βγω

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here