Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr

Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!

Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!

Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…

———————————————————–

ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ
“Η ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ ΣΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΒΕΜΠΟ”
(PHILIPS 6483200)

 

Δίσκος – φόρος τιμής από τη Μαρινέλλα στη Σοφία Βέμπο, η οποία αποτέλεσε για εκείνη πρότυπο όταν έκανε τα πρώτα της βήματα στο χώρο. Κυκλοφόρησε στις 3 Μαρτίου του 1980 με την ενορχηστρωτική επιμέλεια του Κώστα Κλάββα, η οποία έδωσε στα τραγούδια φρεσκάδα και ζωντάνια κι ακούγοντάς τα, νομίζεις ότι γράφτηκαν εκείνη τη χρονιά. Ίσως κάποιοι να παραξενεύτηκαν ή και να «παρεξηγήθηκαν» ακούγοντας αυτά τα διαμάντια με μοντέρνα ενορχήστρωση, αλλά φαντάζομαι ότι ο στόχος δεν ήταν ένα άλμπουμ-«φωτοτυπία» των πρωτότυπων εκτελέσεων…

Το να μιλήσουμε για την ερμηνεία της Μαρινέλλας, νομίζω ότι είναι εντελώς περιττό. Είναι η δεύτερη φορά που η «μεγάλη κυρία» στρέφει το βλέμμα της στο παρελθόν του ελληνικού τραγουδιού, αφού το 1972 είχαν κυκλοφορήσει τα «Αθάνατα ρεμπέτικα» και οκτώ χρόνια αργότερα κάνει το ίδιο, τούτη τη φορά για τα «ελαφρά». Το 1984 θα ακολουθήσει και μια τρίτη απόπειρα με το διπλό δίσκο «Μεγάλες στιγμές».

record_2014_02_14_marinella

Τα κομμάτια του άλμπουμ είναι όλα πασίγνωστα και δε χρειάζονται οι παραμικρές συστάσεις για την αξία τους. Μάλιστα, το ένα από αυτά («Ο άνθρωπός μου») είχε τραγουδήσει η Μαρινέλλα το 1956 όταν περνούσε από ακρόαση για να δει αν μπορεί να γίνει τραγουδίστρια και το πέρασε στη δισκογραφία 24 χρόνια μετά…

Στο εσώφυλλο του δίσκου περιλαμβάνονται φωτογραφίες της ερμηνεύτριας με τη Σοφία Βέμπο και τον Μίμη Τραϊφόρο, ο οποίος υπογράφει το κείμενο που υπάρχει στο οπισθόφυλλο εξυμνώντας τις δύο μεγάλες κυρίες του ελληνικού τραγουδιού κι έχει γράψει τους στίχους των δέκα από τα δώδεκα κομμάτια.

Και να που σήμερα, 34 χρόνια μετά η Μαρινέλλα ξαναστρέφει το βλέμμα της στην «τραγουδίστρια της νίκης» με το μιούζικαλ που αφορά τη ζωή και την καριέρα της. Έτσι, οι παλαιότεροι θα έχουνε τη δυνατότητα να τη θυμηθούν ξανά και οι νεότεροι να τη μάθουν…

Η παραγωγή αυτού του άλμπουμ ήταν του Φίλιππου Παπαθεοδώρου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound (24 κανάλια) με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο.

Τα τραγούδια του δίσκου
01. Σβήσε το φως (Λ. Ραπίτη-Μ. Τραϊφόρου)
02. Ο άνθρωπός μου (Μ. Θεοφανίδη-Μ. Τραϊφόρου)
03. Να με πέρνανε τα σύννεφα (Λ. Ραπίτη-Μ. Τραϊφόρου)
04. Θα καθόμουνα πλάι σου (Μ. Σουγιούλ-Χρ. Γιαννακόπουλου-Αλ. Σακελλάριου)
05. Χαράμι (Μ. Σουγιούλ-Μ. Τραϊφόρου)
06. Ερήνη (Κ. Γιαννίδη-Μ. Τραϊφόρου)
07. Η ταμπακέρα (Ι. Ριτσιάρδη-Μ. Τραϊφόρου-Γ. Γιαννακόπουλου)
08. Σ’ αγαπώ και μ’ αρέσει η ζωή (Μ. Θεοφανίδη-Μ. Τραϊφόρου)
09. Για σένα (Θ. Λυκιαρδόπουλου-Μ. Τραϊφόρου)
10. Πάρε πια το δρόμο σου (Α. Σμυρναίου-Μ. Τραϊφόρου)
11. Ομόνοια πλας (Μ. Θεοφανίδη-Γ. Ασημακόπουλου-Β. Σπυρόπουλου-Π. Παπαδούκα)
12. Κάποιος κάπου κάποτε (Μ. Θεοφανίδη-Γ. Γιαννακόπουλου-Μ. Τραϊφόρου)

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΝΑΣΙΟΣ-ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ
«Η ΕΝΔΕΚΑΤΗ ΕΝΤΟΛΗ» (PHILIPS 826426-1)

 

Τον αγαπώ πολύ αυτό το δίσκο για πολλούς και διάφορους λόγους, από τους οποίους θα παραθέσω μόνο τρεις. Πρώτον γιατί τραγουδά η Νάνα Μούσχουρη – από τις μεγαλύτερες φωνές του 20ού αιώνα παγκοσμίως -, δεύτερον γιατί ο Γιώργος Χατζηνάσιος είναι από τους πολύ αγαπημένους μου συνθέτες και τρίτον γιατί ήταν ο πρώτος δίσκος που πήραμε μόλις αγοράσαμε στερεοφωνικό συγκρότημα τον Δεκέμβριο του 1985 (εποχή που κυκλοφόρησε το άλμπουμ) και με αυτόν το δοκιμάσαμε!

Η Μούσχουρη αποφασίζει να κάνει μια αμιγώς ελληνική δουλειά με καινούργιο υλικό για πρώτη φορά μετά το 1972 και το «Σπίτι μου-σπιτάκι μου», ορμώμενη από την τεράστια επιτυχία που είχαν οι δύο συναυλίες της στο Ηρώδειο στις 23 και 24 Ιουλίου του 1984, αλλά και τις μεγάλες πωλήσεις του διπλού δίσκου με τη ζωντανή τους ηχογράφηση λίγο καιρό μετά (περισσότερα από 100.000 αντίτυπα). Το αποτέλεσμα είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό εμπορικά, αφού οι πωλήσεις της «Ενδεκάτης εντολής» ξεπέρασαν τα 130.000 «κομμάτια»

record_2014_02_14_mousxouri

Πέρα βεβαίως από την εμπορική επιτυχία, πρόκειται για ένα άλμπουμ που περιλαμβάνει εξαιρετικά κομμάτια. Ο Χατζηνάσιος έχοντας τη μοναδική ικανότητα να προσαρμόζει τις μελωδίες του αναλόγως με τον ερμηνευτή που συνεργάζεται, δημιουργεί έντεκα πανέμορφα τραγούδια πάνω σε στίχους του Νίκου Γκάτσου, στενού προσωπικού φίλου της Μούσχουρη από τις αρχές της δεκαετίας του ’60. Τολμώ δε να πω ότι είναι η καλύτερη και πιο άρτια δουλεμένη εργασία του συνθέτη, η οποία θα μπορούσε άνετα να συγκαταλεχθεί στις κορυφαίες για την εποχή της σε ολόκληρη την Ευρώπη -όπου και άλλωστε επίσης κυκλοφόρησε τότε…

Το άλμπουμ συμπληρώνεται από την τέταρτη κατά σειρά δισκογραφική εκτέλεση του «Γιαρέμ-γιαρέμ» δέκα χρόνια μετά την παράλληλη ηχογράφησή του από την Αιμιλία Νομικού, τη Δήμητρα Γαλάνη και τη Χριστιάνα. Εδώ όμως το ακούμε με την προσθήκη κι ενός τρίτου κουπλέ από τον ποιητή.

Εξάλλου, το μουσικό θέμα του «Μακριά στο Κατμαντού» είχε χρησιμοποιηθεί στην κινηματογραφική ταινία «Ένα γελαστό απόγευμα» (από την ομώνυμη νουβέλα του αξέχαστου Φρέντι Γερμανού) που είχε γυριστεί το 1979 με πρωταγωνιστές τον Νίκο Κούρκουλο και τη Μπέτυ Λιβανού.

Το να σχολιάσω την ερμηνεία της Νάνας, νομίζω ότι είναι εντελώς περιττό. Πρόκειται για ένα πραγματικό ρεσιτάλ από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο τραγούδι, ακόμη και σ’ ένα με …ποντιακά στοιχεία («Πυρρίχιος») που φαινομενικά ήταν εντελώς έξω από τα νερά της…

Μέσα από το δίσκο ξεχώρισαν και αγαπήθηκαν το ομότιτλο, το «Πέφτει βροχή», το «Ήλιε που χάθηκες» και το «Παιδί με το ταμπούρλο». Πάντως, προσωπικά πιστεύω ότι η καλύτερη στιγμή του άλμπουμ είναι το «Αλληλούια», ένα από τα πιο συγκλονιστικά τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ και μακράν το ωραιότερο από πάσης πλευράς του Χατζηνάσιου.

Παραγωγός ήταν ο Andre Chapelle (νυν σύζυγος της Μούσχουρη), ενώ η ηχογράφηση έγινε στην Αθήνα στο στούντιο Sierra με ηχολήπτη τον Άκη Γκολφίδη και στο Παρίσι στο “Guillaume Tell Studio” με ηχολήπτη τον Roland Guillotel. Στο εσώφυλλο υπάρχουν οι στίχοι των τραγουδιών και φωτογραφία της τραγουδίστριας με τον συνθέτη, καθώς και αναλυτική αναφορά των μουσικών που παίζουν.

Φωνητικά κάνουν οι Πένυ Ξενάκη, Ειρήνη Αγγέλου, Διονύσης Θεοδόσης, Αφροδίτη Φρυδά, Αντώνης Ζαφειρόπουλος και Αργύρης Κούκας.

Τα τραγούδια του δίσκου
01. Πέφτει βροχή
02. Η ενδεκάτη εντολή
03. Αλληλούια
04. Ήλιε που χάθηκες
05. Πυρρίχιος
06. Μια θέση στον ήλιο
07. Το παιδί με το ταμπούρλο
08. Μακριά στο Κατμαντού
09. Γιαρέμ – γιαρέμ
10. Ο ταξιδιώτης του ονείρου
11. Της χαράς αδέρφι
12. Μικρό μου αλφαβητάρι

———————–

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here