Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr

Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!

Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…

———————————————————–

ΗΛΙΑΣ ΚΛΩΝΑΡΙΔΗΣ
«ΟΡΦΑΝΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ» (COLUMBIA 71238)

Έπειτα από δύο δίσκους τους οποίους έγραψαν ισάριθμοι σπουδαίοι συνθέτες (Γιώργος Κατσαρός και Απόστολος Καλδάρας αντιστοίχως), ο Ηλίας Κλωναρίδης τον Απρίλιο του 1982 κυκλοφορεί το τρίτο προσωπικό του άλμπουμ. Αυτή τη φορά πρόκειται για μια «πολυσυλλεκτική» δουλειά, καθώς τα τραγούδια που περιλαμβάνει είναι γραμμένα από διάφορους δημιουργούς τόσο ως προς τη μουσική (Τάκης Σούκας, Νίκος Λαβράνος, Χρήστος Εμμανουήλ -παλιός τραγουδιστής), όσο και ως προς το στίχο (Άγγελος Αξιώτης, Βαρβάρα Τσιμπούλη, Γιώργος Ρουβέλας κ.ά.).

Δυστυχώς, η «Ορφανή γειτονιά» δεν είχε μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική απήχηση παρά το γεγονός ότι περιλαμβάνει ορισμένα πολύ καλά τραγούδια, με τον Κλωναρίδη να τα ερμηνεύει με τη μοναδική «βυζαντινή» φωνή του. Δεν προβλήθηκε ιδιαίτερα από τα ΜΜΕ -άλλωστε η πάλαι ποτέ κραταιά Columbia ήταν ουσιαστικά υπό διάλυση-, αλλά βγήκε και σε μια εποχή που ο Γιάννης Πάριος κυριολεκτικά σάρωνε με «Τα νησιώτικα» που μόλις είχαν κυκλοφορήσει, ενώ το λαϊκό τραγούδι είχε αρχίσει να παίρνει τα πάνω του με κύριο εκφραστή του τον Στράτο Διονυσίου, αλλά και τις διάφορες κομπανίες που επανέφεραν ένα σημαντικό μέρος του παλιού κλασικού λαϊκού ρεπερτορίου.

Όχι ότι ο δίσκος του Κλωναρίδη δεν περιέχει ορισμένα λαϊκά τραγούδια, αλλά ήταν φανερό ότι στην εταιρεία που ήταν δε θα μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο. Ίσως πάλι η τεράστια επιτυχία του «Αυγερινού» να τον είχε σημαδέψει τόσο, που το κοινό δεν είχε την πρόθεση να δεχτεί κάτι καινούργιο απ’ αυτόν (άλλωστε και «Η συνάντηση» του 1981 σε μουσική Απόστολου Καλδάρα δεν είχε ανταπόκριση, αν και είναι ένα εξαιρετικό άλμπουμ…).

Από τα τραγούδια της «Ορφανής γειτονιάς», ακούστηκαν κάπως τα «Πετροβόλα την καρδιά μου», «Συγχώρα με» και «Το πεπρωμένο μου είσαι εσύ», ένα τραγούδι με συνεχείς εναλλαγές ως προς το ρυθμό του. Όσο για το «Συγχώρα με», στιχουργικά είναι γραμμένο στα πρότυπα του «Λυπήσου με» του Γιάννη Πάριου. Ακούστε το και θα καταλάβετε τι εννοώ…

Επίσης, υπάρχει κι ένα μεταγλωττισμένο τραγούδι με τίτλο «Κλαις» -σε μια περίοδο που αυτή η «μόδα» είχε πλέον ξεπεραστεί-, που όσο κι αν έψαξα να βρω τον πρωτότυπο τίτλο του μέσω των δημιουργών του, δεν κατάφερα τίποτε…

Παραγωγός ήταν ο Νίκος Κιάμος και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο 2 της Columbia από τις 19 Νοεμβρίου 1981 ως τις 16 Μαρτίου 1982 με ηχολήπτη τον Γιώργο Κωνσταντόπουλο και βοηθούς τους Πάνο Σιακαβέλα και Γιώργο Τζάννες. Η ενορχήστρωση και η διεύθυνση ορχήστρας ήταν του Νίκου Λαβράνου.

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Το πεπρωμένο μου είσαι εσύ (Ηλ. Κλωναρίδη-Ηλ. Κλωναρίδη-Δ. Ρήτα)
02) Η μια είναι καρδούλα (Ν. Λαβράνου-Β. Τσιμπούλη)
03) Συγχώρα με (Τ. Σούκα-Αγγ. Αξιώτη)
04) Διπλή ζωή (Χρ. Εμμανουήλ-Γ. Οικονομίδη)
05) Βδομάδα δίχως Κυριακή (Χρ. Εμμανουήλ-Γ. Ρουβέλα)
06) Πες της φίλε (Χρ. Εμμανουήλ-Γ. Ρουβέλα)
07) Αναρωτήθηκα ζωή (Ν. Λαβράνου-Β. Παπαδόπουλου)
08) Ορφανή γειτονιά (Χρ. Εμμανουήλ-Γ. Ρουβέλα)
09) Αγάπη μου (Τ. Σούκα-Γ. Ρουβέλα)
10) Πετροβόλα την καρδιά μου (Τ. Σούκα-Αγγ. Αξιώτη)
11) Καρδιοκλέφτρα (Χρ. Εμμανουήλ-Γ. Ρουβέλα)
12) Όταν συναντηθούμε (Ν. Λαβράνου-Β. Τσιμπούλη)
13) Ας ήτανε Θεέ μου (Τ. Σούκα-Αγγ. Αξιώτη)
14) Κλαις (Sheldon-R. Mannix-Δ. Ιατρόπουλου)

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«ΕΝΑΣ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΣ» (COLUMBIA 1702681)

Η εμπορική και καλλιτεχνική δημοτικότητα του Σταμάτη Κόκοτα από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 και μετά, δε βρισκόταν στα επίπεδα που ήταν από το 1966 ως περίπου το 1978. Το κοινό είχε αλλάξει, τα μουσικά ρεύματα ήταν πολλά και ποικίλα και κυρίως τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ είχαν ήδη αρχίσει να παίζουν το ρόλο τους ως προς την προώθηση διαφόρων τραγουδιστών (εντός κι εκτός εισαγωγικών…).

Βεβαίως, ο Κόκοτας δεν είχε ανάγκη προβολής ή προώθησης αφού τα τραγούδια που είχε ερμηνεύσει στα χρόνια της δόξας του, φτάνανε και περισσεύανε για να του δώσουν μια μόνιμη θέση στους «αθάνατους» της ελληνικής μουσικής σκηνής. Παρόλα αυτά, συνέχιζε σχεδόν κάθε χρόνο να ηχογραφεί ένα προσωπικό άλμπουμ, τα περισσότερα εκ των οποίων στηρίζονταν αποκλειστικά σ’ έναν διαφορετικό κάθε φορά συνθέτη.

Έτσι συμβαίνει και με τούτο το δίσκο, που κυκλοφόρησε το 1988. Είναι η πρώτη φορά που ο σπουδαίος ερμηνευτής συναντά δισκογραφικά τον αείμνηστο Σπύρο Παπαβασιλείου, ο οποίος είχε συνδέσει το όνομά του με ορισμένες από τις πιο διαχρονικές επιτυχίες του ελληνικού πενταγράμμου. Ο συνθέτης λοιπόν -έχοντας τη σπάνια ικανότητα να γράφει τραγούδια αναλόγως με τη φωνή του κάθε τραγουδιστή και να προσαρμόζεται στο στυλ του- δίνει στον Κόκοτα ορισμένα πολύ όμορφα κομμάτια που του ταιριάζουν απολύτως.

Μπορεί το άλμπουμ εμπορικά να μην έκανε μεγάλες πωλήσεις, ωστόσο θυμάμαι πολύ καλά ότι σχεδόν καθημερινά παίζονταν στους ραδιοφωνικούς σταθμούς 4-5 από τα τραγούδια: Το ομότιτλο και τα «Κοριτσάκι» (σε ρυθμό ντίσκο), «Έρωτα να ‘σουν πιο μικρός», «Αγάπη μου μεγάλη μου» και «Βρήκα την αγάπη μου».

Ο Κόκοτας εκτός από τις ερμηνευτικές του ικανότητες, μας παρουσιάζει σ’ αυτό το δίσκο και τις στιχουργικές του, καθώς υπογράφει τα πέντε από τα δώδεκα κομμάτια. Γενικότερα, πρόκειται για μια δουλειά που -τουλάχιστον για τους θαυμαστές του τραγουδιστή- ακούγεται ευχάριστα ασχέτως αν με τα χρόνια ουσιαστικά έχει ξεχαστεί, αφού δεν έχει κυκλοφορήσει ποτέ σε ψηφιακή μορφή.

Παραγωγός ήταν ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Στα φωνητικά ακούγονται οι Λία Βίσση, Κατερίνα Αδαμαντίδου, Σάντυ Λάμπρου και Στέλιος Γουλιέλμος.

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Ένας καλεσμένος (Ν. Βρεττού)
02) Κοριτσάκι (Στ. Κόκοτα)
03) Αγάπη μου μεγάλη μου (Ν. Βρεττού)
04) Έρωτα να ‘σουν πιο μικρός (Ν. Βρεττού)
05) Σ’ έχω να σε προσέχω (Ν. Βρεττού)
06) Πρώτο θέμα (Ν. Βρεττού)
07) Ποιος δεν αγάπησε (Στ. Κόκοτα)
08) Βρήκα την αγάπη μου (Στ. Κόκοτα)
09) Χτυπούν οι καρδιές (Στ. Κόκοτα)
10) Λάθος η αγάπη μας (Στ. Κόκοτα)
11) Κρατιέμαι στη ζωή (Ν. Βρεττού)
12) Οι μεγάλοι έρωτες (Γ. Καπλάνογλου)

2 ΣΧΟΛΙΑ

  1. The original Song (Klais from Klonaridis) is called SAD and it is performed by Arthur Prysock. It came out 1978 on his LP ‘Here’s to Good Friends’.

  2. Στον δίσκο «Ορφανή γειτονιά» του Ηλία Κλωναρίδη, το τραγούδι «Κλαις» είναι ελληνική διασκευή του “Sad” που είχε τραγουδήσει ο Andy Williams το 1977.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here