Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr

Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!

Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…

———————————————————–

ΔΑΚΗΣ
ΔΑΚΗΣ ’72» (MINOS MSM 138)

 

Μπορεί η ποπ μουσική στην Ελλάδα να έκανε την εμφάνισή της κάπως καθυστερημένα (ουσιαστικά από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 και μετά), αλλά οι εκπρόσωποί της ήταν όλοι ένας κι ένας τόσο σε συλλογικό (Olympians, Poll κλπ), όσο και σε ατομικό (Πασχάλης, Τουρνάς κλπ) επίπεδο…

Ο Δάκης σίγουρα έχει μια εξέχουσα θέση στην παραπάνω κατηγορία κι εδώ και σχεδόν 50 χρόνια έχει γράψει τη δική του ξεχωριστή ιστορία στο κεφάλαιο του εν λόγω είδους στη χώρα μας. Με μια χαρακτηριστική και τόσο ζεστή φωνή, ερμήνευσε πολύ όμορφα ποπ τραγούδια αλλά και ερωτικές μπαλάντες με μοναδικό τρόπο!

record_2013_10_25_dakis

Ο ερμηνευτής είχε γίνει πασίγνωστος από το «Τόσα καλοκαίρια» που είχε τραγουδήσει στο φιλμ «Γοργόνες και μάγκες» το 1968 χωρίς να εμφανίζεται, ενώ ιδιαίτερη επιτυχία είχε σημειώσει και ο πρώτος προσωπικός δίσκος του που είχε κυκλοφορήσει το 1970 σε μουσική Μίμη Πλέσσα και τίτλο «Το ωροσκόπιο της αγάπης», με μεγαλύτερη επιτυχία το «Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά»

Το καλοκαίρι του 1971 λοιπόν, τοποθετείται στις προθήκες των δισκοπωλείων το δεύτερο άλμπουμ του, το «Δάκης ’72». Ήταν η εποχή που η ποπ μουσική στην Ελλάδα στηριζόταν κυρίως σε «μεταγλωττίσεις» διεθνών επιτυχιών, αλλά εδώ ο Δάκης κάνει την «ανατροπή» και ηχογραφεί εννιά τραγούδια στη «μητρική» τους γλώσσα (αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά), η πλειονότητα των οποίων κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 45 στροφές.

Υπάρχουν και τρία ελληνικά, εκ των οποίων η «Μαργαρίτα» ακούστηκε στην ταινία «Η Αλίκη της σύγχρονης γενιάς» δυο χρόνια αργότερα, ενώ στο «Θεέ μου γιατί» συμμετέχει η Λίτσα Σακελλαρίου, το όνομα της οποίας δεν αναφέρεται στο οπισθόφυλλο αλλά μόνο στην ετικέτα του δίσκου.

Από τα ξενόγλωσσα, όλα ήταν πασίγνωστα εκείνη την εποχή κι εδώ βρίσκουμε μια «ποικιλία» τους. Από μπαλάντες (“Love story” από το ομότιτλο διάσημο φιλμ, το υπέροχο “Mamy blue”), περνάμε σε πιο «παρεΐστικο» κλίμα (“Rain”, “Soldier’s prayer”) και σε… «αυστηρά» χορευτικά -άρα ιδανικά για πάρτι- (“La petite Marie”, “Tu veux, tu veux pas”, “Wana nene”).

Οι ερμηνείες του Δάκη είναι εξαιρετικές, καθώς είναι φανερό ότι τον βοηθούν οι ξένες γλώσσες που ήξερε κι έτσι ακούγοντάς τον, ξεχνάς ότι πρόκειται για Έλληνα καλλιτέχνη. Όσο για το αν μπορούσε να κάνει καριέρα στο εξωτερικό, ουδεμία αμφιβολία…

Τα τραγούδια που ξεχώρισαν ήταν τα “Mamy blue” (με άπειρες εκτελέσεις σε πολλές γλώσσες εκείνη την εποχή), «Μαργαρίτα» και “Tu veux, tu veux pas” που ο ίδιος ο Δάκης είκοσι χρόνια αργότερα θα ηχογραφήσει και στα ελληνικά με τίτλο «Το θες ή δεν το θες»

Την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση ορχήστρας επιμελήθηκε ο Νίκος Λαβράνος (στο δίσκο αναφέρεται με δεύτερο επώνυμο το «Σκέμπρης»), εκτός από τη «Μαργαρίτα» που το έκανε ο δημιουργός της Γιώργος Θεοδοσιάδης.

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Mamy blue (H. Giraud-P. Trim)
02) La petite Marie (J. Mourou-N. Perides)
03) Vola cuore mio (Cucchiara-Zauli-Cucchiara)
04) Wana nene (P. Cour-C. Imperial)
05) As years go by (B. Azzam)
06) Πώς να κοιμηθώ (Ν. Λαβράνου-Κ. Κωτούλα)
07) Tu veux, tu veux pas (P. Cour-C. Imperial)
08) Rain (Hild-D.J. Feliciano)
09) Soldier’s prayer (Harris-Smith)
10) Μαργαρίτα (Γ. Θεοδοσιάδη-Σ. Τσώτου)
11) Love story (F. Lai-Sigman)
12) Θεέ μου γιατί (ντουέτο με τη Λίτσα Σακελλαρίου) (Ν. Λαβράνου-Δ. Τζεφρώνη)

 

ΕΛΠΙΔΑ
«ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ» (PHILIPS 6483279)

 

Η Ελπίδα (Καραγιαννοπούλου) υπήρξε μια από τις πιο ιδιαίτερες και «ζεστές» φωνές στην ελληνική μουσική σκηνή, έχοντας από το 1972 και πέρα – όταν έγινε γνωστή με τη συμμετοχή της στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης – μια σεμνή, αξιοπρεπή και σημαντική παρουσία στο χώρο. Έχει στο ενεργητικό της σημαντικές και διαχρονικές επιτυχίες, που δεν πρόκειται ποτέ να την αφήσουν στη λήθη, ασχέτως αν εδώ και κάποια χρόνια έχει απομακρυνθεί από το προσκήνιο κι εμφανίζεται σπανίως.

Το άλμπουμ αυτό που κυκλοφόρησε στις αρχές του 1981 περιέχει ορισμένα από τα πιο γνωστά και δημοφιλή τραγούδια της. Σχεδόν δύο χρόνια μετά την επιτυχημένη συμμετοχή της στη EUROVISION με τον πασίγνωστο «Σωκράτη», ήταν πλέον αναγνωρίσιμη και «σταθερή αξία» στα μουσικά μας πράγματα, παρά το γεγονός ότι οι πωλήσεις των δίσκων της δεν έφτασαν ποτέ στα ύψη των άλλων «εμπορικών» ονομάτων της εποχής.

record_2013_10_25_elpida

Έτσι λοιπόν, από τούτη τη δουλειά βγαίνουν τέσσερις μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες: Κατ’ αρχήν, το «Έτσι απλά σ’ αγαπώ» του Λάκη Παπαδόπουλου, το οποίο είχε ερμηνεύσει για πρώτη φορά η Γλυκερία στην προκριματική φάση της ελληνικής EUROVISION το 1980. Ακολουθούν τα «Πέλαγος η αγκαλιά σου» του Βαγγέλη Παπαθανασίου (από τα ελάχιστα τραγούδια που έγραψε ο διάσημος συνθέτης), «Πού με πάει η αγάπη σου» και «Οι άνδρες τη νύχτα», ενώ ακούστηκε αρκετά και το «Έφυγες κι εσύ».

Πάντως, η γνώμη μου είναι ότι την καλύτερη στιγμή του δίσκου τη συναντάμε στο «Ήλιε μου» του Κώστα Τουρνά, όπου η τραγουδίστρια δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας σ’ ένα πολύ δύσκολο και απαιτητικό τραγούδι.

Παραγωγός ήταν ο Νίκος Καραγιάννης και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο και βοηθό τον Δημήτρη Κατσούλα. Η ενορχήστρωση και η διεύθυνση ορχήστρας ήταν του Τάσου Καρακατσάνη, του Χάρη Ανδρεάδη και του Νίκου Ιγνατιάδη. Η Ελπίδα, στο εσώφυλλο του άλμπουμ, το αφιερώνει στην κόρη της.

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Έτσι απλά σ’ αγαπώ (Λ. Παπαδόπουλου-Κ. Ντούμου)
02) Δεν ήταν όνειρο (Αντ. Στεφανίδη-Δ. Ιατρόπουλου)
03) Όταν σου πω σ’ αγαπώ (Τ. Μπουγά-Α. Ελευθερίου)
04) Έφυγες κι εσύ (Αντ. Στεφανίδη-Δ. Ιατρόπουλου)
05) Ήλιε μου (Κ. Τουρνά)
06) Η αγάπη (Κ. Τουρνά)
07) Πέλαγος η αγκαλιά σου (Β. Παπαθανασίου-Δ. Ιατρόπουλου)
08) Βλέπω τα μάτια σου (Τ. Μπουγά-Γ. Καλαμίτση)
09) Δεν ήρθες (Γ. Στάντζου-Δ. Ιατρόπουλου)
10) Πού με πάει η αγάπη σου (Γ. Στάντζου-Σ. Μανέττα)
11) Βράδιασε (Τ. Μπουγά-Α. Θωμόπουλου)
12) Η Αλίκη (Γ. Πετρίτση-Π. Φαλάρα)
13) Οι άνδρες τη νύχτα (Κ. Τουρνά)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here