Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΤΙΝΑΡΗΣ – ΘΑΝΟΣ ΣΟΦΟΣ
«ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΕΣ» (COLUMBIA SCXG 128)
|
Η συνεργασία του αείμνηστου Αντώνη Κατινάρη με τον Σταμάτη Κόκοτα που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ’70, επισφραγίζεται την άνοιξη του 1974 με μια ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά η οποία περιλαμβάνει τραγούδια που έγραψε ο συνθέτης για τη φωνή του δημοφιλούς ερμηνευτή πάνω σε στίχους του Θάνου Σοφού.
Οι δυο τους είχαν συναντηθεί το 1972 για το άλμπουμ «Δώδεκα φύλλα της καρδιάς», όπου ο Κατινάρης είχε ενορχηστρώσει παλιά -και κυρίως προπολεμικά- ρεμπέτικα τα οποία ερμήνευσε ο Κόκοτας και το ίδιο έγινε και στα τέλη του 1973 για το δίσκο «Παλιά μεράκια». Έτσι, το 1974 επιχείρησαν την τρίτη επαφή τους στο βινύλιο, αυτή τη φορά όμως με καινούργιο υλικό.
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι ο ερμηνευτής ήταν στο απόγειο της αποδοχής και της προτίμησης του κοινού, το εν λόγω άλμπουμ δεν «περπάτησε» εμπορικά και ξεχάστηκε σχεδόν αμέσως. Ήταν η απαρχή μιας πτωτικής τριετίας για τον Κόκοτα, η οποία τελείωσε -προσωρινά όπως αποδείχτηκε- το 1977 όταν με την «Τελευταία νύχτα» του Απόστολου Καλδάρα και το θρυλικό «Γιε μου» ξαναγύρισε στην πρώτη γραμμή…
Πάντως, εκείνη την εποχή από τις «Συναναστροφές» ακούστηκε πολύ το «Κι εν τω μεταξύ» (που ίσως είναι πιο γνωστό ως «Δεν υπάρχει δίφραγκο ούτε για ταξί» που μάλιστα έγινε και τίτλος θεατρικής επιθεώρησης), αλλά από εκεί και πέρα …ορατότης μηδέν! Τα τραγούδια είναι σε γενικές γραμμές καλά, όμως η εποχή είχε αρχίσει ν’ αλλάζει και η εμφάνιση νέων τραγουδιστών που έκαναν αμέσως αίσθηση (Νταλάρας, Πάριος κλπ) έφεραν σε δεύτερη μοίρα τον Κόκοτα.
Η παραγωγή ήταν του Γιώργου Μακράκη και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Τάκη Φιλιππίδη. Το εξώφυλλο είναι του Ανακρέοντα Καναβάκη.
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Πού πας μεσ’ στη νύχτα
02) Το τέλος της αγάπης μας ποιο θα ‘ναι
03) Κι εν τω μεταξύ
04) Στα Μυκονιάτικα
05) Είχα ένα θειό λεβέντη
06) Στο μετρό
07) Κι αν έχεις φύγει
08) Ο μπαλωματής
09) Πώς μπόρεσες
10) Μεσ’ στου Βεΐκου τα στενά
11) Οι συναναστροφές
12) Πάει πολύ-πάει πολύ
|
ΤΟΛΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ
«ΕΓΩ ΤΙ ΕΧΩ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ‘ΧΩ» (MINOS MSM 241)
|
Προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτός ο δίσκος που κυκλοφόρησε την άνοιξη του 1975 συγκαταλέγεται στη πρώτη πεντάδα των κορυφαίων «καταθέσεων» του Τόλη Βοσκόπουλου στο βινύλιο. Και για τα τραγούδια που περιλαμβάνει (το ένα καλύτερο από το άλλο -πάντα προσωπική εκτίμηση), αλλά κυρίως για τις ενορχηστρώσεις με τα βιολιά και τα «πρωτοποριακά» ηχητικά εφέ (λ.χ. στην εισαγωγή «Του χρόνου τέτοια μέρα»). Δεν αναφέρεται στο εσώφυλλο του δίσκου, υποψιάζομαι όμως «δάκτυλο» του αξέχαστου Κώστα Κλάββα σ’ αυτές!
Είναι ένα άλμπουμ γεμάτο πασίγνωστες και διαχρονικές επιτυχίες, κάτι που γίνεται αντιληπτό από την απλή παράθεση των τίτλων: Το ομότιτλο, «Σε τι κόσμο βρέθηκα», «Αν ήξερες», «Του χρόνου τέτοια μέρα», «Δυο καρδιές», «Ρώτησε να μάθεις» (το οποίο αρχικώς είχε ηχογραφηθεί με άλλους στίχους αλλά δεν κυκλοφόρησε ποτέ…), είναι τραγούδια που λίγο-πολύ γνωρίζει όλος ο κόσμος και δεν είναι τυχαίο ότι τα περισσότερα από αυτά συμπεριλάμβανε πάντοτε ο Βοσκόπουλος στις νυχτερινές εμφανίσεις του.
Πέραν των ενορχηστρώσεων, θεωρώ ότι άλλο ένα μεγάλο «συν» του δίσκου είναι η στιχουργική παρουσία της Σώτιας Τσώτου. Από τη μια, γράφει ερωτικά θέματα που ταιριάζουν «γάντι» στο καλλιτεχνικό προφίλ που είχε δημιουργήσει ο Τόλης κι από την άλλη τον «εισάγει» σε θέματα που αφορούν τον κόσμο και την κοινωνία, όπως έκανε κατά κόρον εκείνα τα χρόνια με τον Κώστα Χατζή.
Γενικότερα, πρόκειται για ένα άλμπουμ με τη «σφραγίδα» του Βοσκόπουλου (ο οποίος συμμετέχει και συνθετικά) το οποίο αναδεικνύει στο μέγιστο το ερμηνευτικό ταλέντο του, έχοντας την τότε σύζυγό του Μαρινέλλα στις δεύτερες φωνές…
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Εγώ τι έχω και τι θα ‘χω (Γ. Κριμιζάκη-Σ. Τσώτου)
02) Σε τι κόσμο βρέθηκα (Γ. Κριμιζάκη-Σ. Τσώτου)
03) Αν ήξερες (Τ. Βοσκόπουλου-Μ. Θειόπουλου)
04) Του χρόνου τέτοια μέρα (Γ. Κριμιζάκη-Σ. Τσώτου)
05) Κόψε την κλωστή (Τ. Ιερεμία-Μ. Θειόπουλου)
06) Δεν πειράζει (Στ. Ζαφειρίου-Πυθαγόρα)
07) Δυο καρδιές (Τ. Ιερεμία-Μ. Θειόπουλου)
08) Ρώτησε να μάθεις (Τ. Βοσκόπουλου-Μ. Θειόπουλου)
09) Ποια είσαι συ (Τ. Βοσκόπουλου-Μ. Θειόπουλου)
10) Είμαστε άνθρωποι απλοί (Γ. Κριμιζάκη-Σ. Τσώτου)
11) Τι έγινες (Τ. Βοσκόπουλου-Μ. Θειόπουλου)
12) Γιατί δεν έρχεσαι (Στ. Ζαφειρίου-Πυθαγόρα)