Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
ΤΟΛΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ
«ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΓΑΠΗΣ» (MINOS MSM 158)
|
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο Τόλης Βοσκόπουλος είχε γίνει πλέον ο μεγαλύτερος σούπερ σταρ του τραγουδιού και παράλληλα, ένα από τους πρώτους «πρωταγωνιστές» του lifestyle που άρχισε δειλά-δειλά να κάνει τα πρώτα βήματά του και στη χώρα μας. Η προσωπική του ζωή αποτελούσε βασικότατη «τροφή» για όλα τα περιοδικά της εποχής (εβδομαδιαία ή μηνιαία), ενώ οι δίσκοι του γίνονταν ανάρπαστοι και τα νυχτερινά κέντρα στα οποία εμφανιζόταν ήταν κατάμεστα.
Το φθινόπωρο του 1972 λοιπόν, κυκλοφορεί ο δεύτερος «μεγάλος» δίσκος του για τη συγκεκριμένη χρονιά, καθώς είχε προηγηθεί εκείνος χωρίς καν το όνομά του στο εξώφυλλο (αργότερα επικράτησε ο τίτλος «Στοιχηματίζω» για να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους), αλλά με μια θήκη που ανοίγοντάς την βρίσκεσαι μπροστά σε …πέντε διαφορετικά «πόστερ» του τραγουδιστή από διάφορες ταινίες του!
Οι «Στιγμές αγάπης» βγαίνουν στα δισκοπωλεία σε μια περίοδο όπου η αύρα της τεράστιας θεατρικής επιτυχίας του Βοσκόπουλου με τους «Εραστές του ονείρου» που ανέβηκε το καλοκαίρι του ’72 στο θέατρο «Βέμπο» ήταν ακόμα πολύ έντονη. Όσοι έζησαν εκείνη την εποχή, θυμούνται ότι κάθε βράδυ έξω από το θέατρο γινόταν κυριολεκτικά λαϊκό προσκύνημα από το κοινό που ήθελε να δει τον αγαπημένο του ερμηνευτή-ηθοποιό στο πλάι της τότε συντρόφου του Ζωής Λάσκαρη.
Παράλληλα όμως, ο Βοσκόπουλος συζητιέται παντού εκείνη την περίοδο και για την παταγώδη αποτυχία του στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης της εν λόγω χρονιάς (1972), όταν εμφανίστηκε τρεις φορές στη σκηνή που είχε στηθεί στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο αλλά σε καμία δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την ερμηνεία του στην περιβόητη «Ξανθή αγαπημένη Παναγιά» -τραγούδι με προφανείς συνειρμούς. Στις κερκίδες ήταν παρούσα η Λάσκαρη, αλλά και η Μαρινέλλα…
Εν πάση περιπτώσει, αυτό το άλμπουμ περιλαμβάνει τραγούδια που τα περισσότερα εκ των οποίων είχαν κυκλοφορήσει σε δισκάκια των 45 στροφών σχεδόν ταυτόχρονα με την έκδοση του δίσκου 33 στροφών. Η μία πλευρά είναι γραμμένη αποκλειστικά από τους αείμνηστους Λυκούργο Μαρκέα (μουσική) και Πυθαγόρα (στίχοι), με τις πολύ γνωστές επιτυχίες «Πώς το ‘κανε Θεέ μου» και «Από σένα εξαρτάται» και η άλλη από διάφορους δημιουργούς.
Εκεί περιλαμβάνεται και η «Ξανθή αγαπημένη Παναγιά» που γνώρισε τεράστια αποδοχή και ως 45άρι, καθώς και το μοναδικό τραγούδι που κυκλοφόρησε τότε από εκείνα που έλεγε ο Βοσκόπουλος στην παράσταση «Ερασταί του ονείρου». Πρόκειται για το επίσης γνωστό «Ας είχα κι άλλη μια ζωή» σε μουσική του Μίμη Πλέσσα που γράφει για τελευταία φορά για τον ερμηνευτή. Ομοίως, συναντάμε την τελευταία δισκογραφική συνεργασία του Τόλη και με τον Γιώργο Ζαμπέτα («Όταν χαθείς στο δειλινό»), αλλά και το «Σε λατρεύω» -επίσης του Πλέσσα- που ακούστηκε πολύ.
Το εσώφυλλο του άλμπουμ περιλαμβάνει ένα «ολοσέλιδο πόστερ» του Βοσκόπουλου με ντύσιμο εποχής…
Τα τραγούδια του δίσκου
Α’ πλευρά: Μουσική Λυκούργου Μαρκέα, στίχοι Πυθαγόρα
01) Πώς το ‘κανε Θεέ μου
02) Οι λαθρεπιβάτες
03) Να πέθαινα πρώτος εγώ
04) Από σένα εξαρτάται
05) Μ’ αρέσει η ελευθερία μου
06) Ανησυχώ, ανησυχώ
Β’ πλευρά
01) Ξανθή αγαπημένη Παναγιά (Τ. Βοσκόπουλου – Ηλ. Λυμπερόπουλου)
02) Όταν χαθείς στο δειλινό (Γ. Ζαμπέτα – Αλ. Καγιάντα)
03) Ας είχα κι άλλη μια ζωή (Μ. Πλέσσα – Ηλ. Λυμπερόπουλου)
04) Σε λατρεύω (Μ. Πλέσσα – Ηλ. Λυμπερόπουλου)
05) Υποχώρησα (Γ. Κατσαρού – Πυθαγόρα)
06) Ο δρόμος είναι ανοιχτός (Χ. Λυμπερόπουλου – Ηλ. Λυμπερόπουλου)
|
ΑΛΕΚΟΣ ΧΡΥΣΟΒΕΡΓΗΣ – ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΚΑΝΔΡΙΩΤΗΣ
«ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ» (MINOS MSM 563)
|
Γύρω στα μέσα της δεκαετίας του ’80, η Λίτσα Διαμάντη έκανε μια μεγάλη «κοιλιά» τόσο εμπορικά, όσο και καλλιτεχνικά. Μετά τους απανωτούς χρυσούς -κι ένα πλατινένιο- δίσκους της τετραετίας 1977-1981, η δημοφιλής τραγουδίστρια παρουσίασε μια «καθίζηση», τουλάχιστον όσον αφορά τις προσωπικές δουλειές της.
Και το λέμε αυτό γιατί στις κατά καιρούς συμμετοχές της σε δίσκους συνθετών μαζί με άλλους συναδέλφους της, είχε ορισμένες επιτυχίες (λ.χ. «Έλα μαζί μου» και «Με λες αγάπη» (ντουέτο με τον Στράτο Διονυσίου) του Τάκη Σούκα, «Βρε κανένας καλός» του Τάκη Μουσαφίρη κ.α.) αλλά τα δικά της άλμπουμ δεν πήγαιναν καθόλου καλά από πλευράς πωλήσεων.
Ειδικά μετά το «Κάθε εμπόδιο για καλό» του 1983 -το χειρότερο της καριέρας της κατά τη γνώμη μου- το μέλλον της Διαμάντη διαγραφόταν εξαιρετικά αμφίβολο. Ωστόσο, μεσολάβησαν τα δύο «σουξέ» του Σούκα που αναφέραμε παραπάνω κι έτσι τον Απρίλιο του 1985 η νέα της δουλειά με τίτλο «Τα μυστικά του έρωτα» ήταν καθαρά λαϊκή και πλήρως εναρμονισμένη με τις απαιτήσεις της εποχής.
Μουσικά, την υπογράφουν δύο εκ των κορυφαίων λαϊκών δημιουργών των τελευταίων 40 ετών, ο Αλέκος Χρυσοβέργης (σε στίχους Σπύρου Γιατρά) και ο Θανάσης Πολυκανδριώτης με τους οποίους η τραγουδίστρια είχε συνεργαστεί και στο παρελθόν με ιδιαίτερη επιτυχία.
Ωστόσο, ούτε αυτό το «πείραμα» είχε την ανταπόκριση που περίμενε η ίδια, αλλά και η δισκογραφική εταιρεία της. «Τα μυστικά του έρωτα» κυκλοφόρησαν σε μια περίοδο που «Τα παιδιά απ’ την Πάτρα» έβγαλαν το «Καραβάν» με πωλήσεις άνω των 100.000 αντιτύπων, ενώ σχεδόν ταυτόχρονα ο -σχεδόν άγνωστος τότε- Αντύπας έκανε την έκπληξη με το περιβόητο -κι εμπορικά χρυσό- «Πωλείται και το σπίτι μου».
Συνεπώς, το λαϊκό ρεπερτόριο της εποχής είχε σχεδόν μονοπωληθεί από αυτά τα δύο άλμπουμ, οπότε το αντίστοιχο της Διαμάντη ουσιαστικά «θάφτηκε». Να μη μιλήσουμε και για το γεγονός ότι την ίδια περίοδο κυκλοφόρησαν οι προσωπικοί δίσκοι του Γιάννη Πάριου, του Τόλη Βοσκόπουλου και της Μαρινέλλας με τεράστιες πωλήσεις.
Ανεξαρτήτως όλων των παραπάνω, δε μπορούμε να πούμε ότι και τα τραγούδια που δόθηκαν στη Διαμάντη ήταν ότι καλύτερο. Κλασικά κομμάτια «πίστας» που δεν είχαν κάτι ιδιαίτερο ώστε να τα προσέξει ο ακροατής. Δεν έχουν βεβαίως το χάλι του «Κάθε εμπόδιο για καλό», αλλά δε προσφέρουν και κάποιο «γαλόνι» στην τραγουδίστρια.
Πάντως, εκείνη την εποχή το ομότιτλο ακουγόταν πολύ στα ραδιόφωνα όπως και το «Πάλι θα ξαναγαπήσω», ενώ ξεχωρίζει και το «Ποια είναι αυτή». Από εκεί και πέρα, λίγα πράγματα. Θα έπρεπε να «επιστρατευθεί» ο Νίκος Καρβέλας ενάμισι χρόνο μετά για να ξαναγυρίσει η Διαμάντη στην κορυφή των πωλήσεων και των προτιμήσεων του κοινού!
Παραγωγός ήταν ο Ηλίας Μπενέτος και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο SIERRA με ηχολήπτη τον αείμνηστο Γαβριήλ Παντζή. Σε κάποια τραγούδια, δεύτερη φωνή κάνει ο «συνήθης ύποπτος» Γιάννης Πάριος!
Τα τραγούδια του δίσκου
Μουσική Αλέκου Χρυσοβέργη, στίχοι Σπύρου Γιατρά
01) Ποια είναι αυτή
02) Τα μυστικά του έρωτα
03) Τι με γυρεύεις
04) Ύστερα απ’ τα χτεσινά
05) Ειμ’ ένα χαρτί καμένο
06) Σταμάτα σε παρακαλώ
Μουσική Θανάση Πολυκανδριώτη
01) Πάλι θα ξαναγαπήσω (Β. Παπαδόπουλου)
02) Οι παντρεμένοι (Β. Παπαδόπουλου)
03) Ζω γιατί υπάρχεις (Γ. Κλεφτογιώργου)
04) Πέρασα πολλά (Γ. Πάριου)
05) Χίλιες συγνώμες (Β. Παπαδόπουλου)
06) Βάζω το κλειδί (Β. Παπαδόπουλου)