29/2/2012
Γράφει η Πέννυ Ζαμπούκα
Φωτογράφηση: Θαλίνα Καρπούζη
www.musiccorner.gr
Ο Αργύρης Μπακιρτζής είναι αρχιτέκτονας και ζει μόνιμα στην καβάλα. Ασχολείται χρόνια με τις συντηρήσεις και τις αναστηλώσεις παλαιών κτισμάτων, και έχει αναπτύξει σπουδαίο έργο με τις αναπαλαιώσεις βυζαντινών αρχαιοτήτων της Βορείου Ελλάδας. Παράλληλα αγαπά πολύ το ρεμπέτικο (η συλλογή δίσκων που έχει είναι από τις πληρέστερες της Ελλάδας), δηλώνει ερασιτέχνης τραγουδιστής και στιχουργός εδώ και 45 συναπτά έτη, και σε κάθε καινούρια ταινία του Τσιώλη κρατά τον πιο cult ρόλο. Συνεπώς, δεν είναι ένας κλασικός μεσήλιξ κύριος. Και από τα όσα παρακολουθήσαμε όσοι βρεθήκαμε την προηγούμενη εβδομάδα στην Αυλαία, προφανώς δεν έχει σκοπό να “συνταξιοδοτηθεί” σύντομα!
Τον εντόπισα λίγο πριν ξεκινήσει το πρόγραμμα να κάνει βόλτες ανάμεσα στον κόσμο, χαιρετώντας φίλους και “πιάνοντας τον παλμό του κόσμου” όπως μου εξήγησε, και πιάσαμε μια ωραία κουβέντα, η οποία συνεχίστηκε όταν ανέβηκε πάνω στη σκηνή και διευρύνθηκε με τη συμμετοχή του κοινού. Γιατί το πιο χαρακτηριστικό όλων των παραστάσεων των Χειμερινών Κολυμβητών είναι ο συνεχής διάλογος με τον κόσμο από κάτω. Σαν να είναι μια μάζωξη, όπως παλιά, στις γιορτές, που μαζευόταν πολλοί γνωστοί σε κάποιο σπίτι και τραγουδούσαν, έπιναν, γελούσαν όλοι μαζί.
Music Corner: Καλησπέρα. Ήρθαμε με αφορμή την πρεμιέρα σας απόψε.
Αργύρης Μπακιρτζής: Καλησπέρα. Κι εγώ για τον ίδιο λόγο ήρθα! (γέλια). Ίσα που πρόλαβα ευτυχώς, γιατί ήρθα με το τραίνο από Θεσσαλονίκη. Βλέπετε μένω μόνιμα στην Καβάλα και κατεβαίνω στην Αθήνα μόνο για κάποιες εμφανίσεις.
Music Corner: Ένα από τα βασικά γνωρίσματα των Χειμερινών Κολυμβητών είναι ότι είστε αρκετά χαλαροί στο πάλκο. Πως θα κυλήσει σήμερα η βραδιά;
Αργύρης Μπακιρτζής: Μα αυτό είναι και το πρόβλημά μας! Είμαστε τόσο χαλαροί που καταντάει πρόβλημα! Ακόμα δεν έχω αποφασίσει για παράδειγμα με ποιο τραγούδι να ξεκινήσουμε! (γέλια ξανά). Πάντως χαίρομαι πολύ που είμαστε σήμερα εδώ, είχαμε καιρό να εμφανιστούμε και θέλαμε να παίξουμε για τους Αθηναίους φίλους μας. Αλλά είμαι ιδιαίτερα ευδιάθετος γιατί το Σάββατο θα παίξουμε για ένα βράδυ σε ένα χωριό στην Ικαρία! Μας κάλεσαν από ένα πολιτιστικό σύλλογο πολιτών και ανταποκριθήκαμε με μεγάλη μας χαρά!
Music Corner: Ενώ οι μεγάλες πίστες περνάνε κρίση διαπιστώνουμε ότι οι μικροί χώροι πάνε πολύ καλά, έστω και μεσοβδόμαδα. Πως το εξηγείτε αυτό;
Αργύρης Μπακιρτζής: Νομίζω ότι ο κόσμος έχει ανάγκη από κάτι αυθεντικό, από ειλικρινά συναισθήματα και φυσικά από καλή παρέα. Και γι’ αυτό στρέφεται σε πιο σωστές επιλογές, που θα αισθανθεί οικεία και θα περάσει καλά.
Music Corner: Πως τα βλέπετε τα πράγματα στις μέρες μας;
Αργύρης Μπακιρτζής: Η κατάσταση σίγουρα είναι δύσκολη, κι εγώ μη νομίζετε ότι είμαι “βολεμένος”. Έχω δύο παιδιά και σας λέω πως δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Αλλά και αυτή η υπερβολική απελπισία δε βγάζει πουθενά νομίζω. Θέλω να είμαι αισιόδοξος, θα βρούμε τρόπο να ξεφορτωθούμε όλους αυτούς που λυμαίνονται το κράτος!
Music Corner: Σας ευχαριστούμε πολύ.
Αργύρης Μπακιρτζής: Κι εγώ. Και ότι παραγγελιές έχετε, μη διστάσετε. Φωνάξτε!
Ευθύς ανέβηκε στο πάλκο και άρχισε να καλεί και τα υπόλοιπα μέλη της παρέας να ανέβουν επάνω μαζί του. Έπειτα από μια επιτόπια μίνι σύσκεψη αποφασίστηκε να ξεκινήσουν με το τραγούδι “Στον Παγασητικό”. Ακολούθησαν τα “Σαν εγύρισα απ΄ την Πύλο”, “κάθε βράδυ στο καφέ Αμάν”, “Αν είχα εκατό χιλιάδες λίρες”, και φυσικά ο “καλοπερασάκιας”. Όλα τόσο επίκαιρα κομμάτια, αν και έχουν γραφτεί τόσο καιρό πριν, παιγμένα από εξαιρετικούς μουσικούς, τραγουδισμένα από την ιδιαίτερη φωνή του Αργύρη Μπακιρτζή.
Ενδιάμεσα από το κάθε τραγούδι μας διηγούνταν και μια ιστορία. Πολλές φορές έκοβε ένα τραγούδι στη μέση για να μοιραστεί μαζί μας κάποια ανάμνηση ή κάποιο ευτράπελο που είχε συμβεί κατά την ηχογράφηση του. Και φυσικά τα πειράγματα μεταξύ της ομάδας δεν σταματούσαν καθόλου.
Το κέφι συνεχίστηκε με τους “δακοκτόνους”, το “Καϊμακτσαλάν”, διηγήσεις για ένα ψάρι που το λένε Κοράν και ζει στον υδροβιότοπο της Αχρίδας, υπέροχες θυμοσοφίες όπως η παραδοχή ότι “ο έρωτας είναι ένα αντικοινωνικό φαινόμενο” (και εκ αυτού πως να επιβιώσει στην κοινωνία αυτή;) και κάπου εκεί αποφασίσανε να κλείσουν τη βραδιά με το πιο γνωστό κομμάτι τους, το “μικρό καφέ”, αλλά ο κόσμος όπως ήταν αναμενόμενο δεν τους άφηνε να φύγουν πριν πουν τουλάχιστον ολόκληρο “το πολλαπλό σου είδωλο” και το παραδοσιακό πολυαγαπημένο “η προσευχή του μάγκα”. Και μετά μας άφησαν με την υπόσχεση πως την επομένη θα πούνε “ακόμα καλύτερα τραγούδια”!
Οι χειμερινοί κολυμβητές, εκτός από την μακροβιότερη ελληνική μπάντα, είναι ένας ύμνος στην παρέα, κάτι που σήμερα είναι πιο σημαντικό και ουσιαστικό απ’ όσο ποτέ. Όπως είπε άλλωστε και ο Αργύρης Μπακιρτζής, αυτό είναι που δεν έχουν οι ξένοι δυνάστες μας και γι’ αυτό μας φθονούν! Γιατί στην Ελλάδα οι παρέες γράφουν ιστορία!
 |
 |
——————-
Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…