ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Heaven (12/2010)
Tο album του Αρτέμη, «Mash-Up Sessions I: Σταμάτης Σπανουδάκης», είναι ο πρώτος μίας σειράς concept δίσκων σε mash-up τεχνοτροπία, ο οποίος καταπιάνεται αποκλειστικά με το έργο του μεγάλου μας συνθέτη, Σταμάτη Σπανουδάκη.
Στο μυαλό του Αρτέμη, από τα τέλη της δεκαετίας του ’90, στριφογύριζε μία ιδέα για τη δημιουργία ενός δίσκου στο πνεύμα του «The Rapsody Overture: Hip Hop Meets Classic…» και του «S&M», του δίσκου που είχαν κυκλοφορήσει οι Metallica σε συνεργασία με την Συμφωνική Ορχήστρα του Σαν Φρανσίσκο.
Το καλοκαίρι του 2006, και ενώ παρακολουθούσε μία συναυλία του Σταμάτη Σπανουδάκη στο Ηρώδειο, άκουσε μία διασκευή του «Κύριε Ελέησον» με electro στοιχεία, διασκευή που είχε κάνει ο δημιουργός ειδικά για εκείνη την βραδιά. Τη στιγμή εκείνη συνειδητοποίησε με την αρωγή ποίου θα μπορούσε να υλοποιηθεί η ιδέα! Οι δύο καλλιτέχνες ήρθαν σε επικοινωνία, ο Σταμάτης Σπανουδάκης εμπιστεύτηκε 6 από τις πιο επικές δημιουργίες του στον Αρτέμη, και έτσι μετά από δύο έτη δουλειάς, ο δίσκος: Αρτέμης, «Mash-Up Sessions I: Σταμάτης Σπανουδάκης», είναι γεγονός! (Αξίζει να αναφερθεί ότι το «Κύριε Ελέησον», το κομμάτι που αποτέλεσε το έναυσμα για την εν λόγω συνεργασία, τελικά δεν συμπεριελήφθη στον δίσκο, αφού παραδόξως είχε χαθεί από το αρχείο του Σταμάτη Σπανουδάκη).
Πρόκειται για ένα εκρηκτικό μουσικό μείγμα, όπου η καθ’ ημάς μουσική παράδοση, παντρεύεται αρμονικά με τους καταιγιστικούς industrial metal και rapcore ρυθμούς και τους εμπνευσμένους στίχους του Αρτέμη. Ένα πραγματικά πρωτόγνωρο άκουσμα για τα ελληνικά δεδομένα. Ένας δίσκος που αποπνέει αισιοδοξία και δύναμη και προφανώς αυτό είναι το μήνυμα που αποσκοπεί να περάσει στους ακροατές.
Τη διεύθυνση παραγωγής υπογράφει ο Αρτέμης με τη συμμετοχή του Λάμπρου Κριτσιμά και του Λεωνίδα Πετρόπουλου.
Το album κυκλοφορεί από την Heaven Music.
TΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει η Αριάδνη Κυπριάδη – a.kypriadi@musiccorner.gr
Η ιδέα ενός Mash Up δίσκου βασισμένου σε συνθέσεις του Σταμάτη Σπανουδάκη, με industrial metal/rapcore στοιχεία και ερμηνεία του Αρτέμη είναι σίγουρα πολύ ενδιαφέρουσα. Δεν είναι ωστόσο η πρώτη φορά που το πρώην μέλος των Terror X Crew πειραματίζεται με το σκληρό ήχο και πρωτοτυπεί για τα ελληνικά δεδομένα. Ως μέλος των Αρτέμη/Ευθύμη είχε κυκλοφορήσει το πολύ καλό «Ο Διαλεχτός της Άρνησης κι ο Ακριβογιός της Πίστης».
Ας μιλήσουμε για μουσική. Στο δίσκο περιλαμβάνονται εφτά κομμάτια. Το album ανοίγει με το «Προίμιον», το οποίο βασίζεται στο «Καθ’ Ημάς». Στην ίδια μελωδία πατάει και το «Καθ’Ημάς/Αιμορρούσα». Το τελικό αποτέλεσμα δίνει επικές διαστάσεις στους κοινωνικού προβληματισμού στίχους του αυθεντικού «Αιμορρούσα» των Α/Ε. Το «Αλέ Ισκαντάρ ΙΙ» αποτελεί ωδή στο Μέγα Αλέξανδρο. Το «Χορός των Ασπίδων/Ή Αυτοί Ή Εγώ» διαθέτει καταιγιστικές ρίμες με χριστιανικές αναφορές. Το «Σαιτάν Ασκέρ» βρίσκει τον Αρτέμη να προσπαθεί να αναστήσει το έθνος. «Τα Χρώματα της Ίριδος/Έτσι Είναι Γιατί Έτσι Πάει» βασίζεται στο γνωστό κομμάτι των Α/Ε. Ο δίσκος ολοκληρώνεται με το «Innovation/Ο Δράκος», όπου συνδυάζεται το ποίημα «Ο Δράκος» του Νίκου Γκάτσου με τη μουσική του Σπανουδάκη.
Πρόκειται για ένα πολύ πετυχημένο πείραμα, ένα δεμένο δίσκο με δυνατό ήχο, που ανεβάζει τις προσδοκίες για τις μελλοντικές δουλειές του Αρτέμη. Το ταλέντο του εξάλλου είναι αδιαμφισβήτητο. Η μουσική ντύνει αρμονικά τους στίχους. Οι ρίμες διαθέτουν πολυεπίπεδο νόημα και πλούσιο λεξιλόγιο. Καταφέρουν επίσης να ξεφύγουν από τη θεματολογία που κυριαρχεί στην ελληνική ραπ σκηνή (γυναίκες, κόντρες κτλ.) και προσφέρουν πνευματικά ερεθίσματα στον ακροατή. Τα καλύτερα τραγούδια είναι αυτά στα οποία συνδυάζονται επικοί ήχοι/rap metal στοιχεία και αφηγηματικοί στίχοι: «Καθ’ Ημάς / Αιμορροούσα», «Αλέ Ισκαντέρ ΙΙ», και κυρίως το «Invocation / Ο Δράκος».
Ας μιλήσουμε τώρα για πολιτική… Ο Αρτέμης δεν έκρυψε ποτέ τις ιδεολογικές του τοποθετήσεις. Ο καθένας εξάλλου έχει δικαίωμα σε μια δημοκρατική κοινωνία να αποτυπώνει ελεύθερα τις σκέψεις του. Ωστόσο, κάποιοι στίχοι μπορούν να θεωρηθούν υπερβολικοί. Για παράδειγμα, στο «Αλέ Ισκαντάρ ΙΙ» αναφέρεται ότι «χώρες που δεν τον είδανε (το Μεγάλο Αλέξανδρο), δεν είδαν το φως του Ηλίου». Μια τέτοια δήλωση αποκλείει πολιτισμούς όπως ο Κινέζικος, με σημαντικότατη ιστορία και συμβολή. Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει τον εθνοκεντρισμό από την εθνική υπερηφάνεια. Σε περιόδους παγκόσμιας κρίσης ίσως εκτός από τους επαίνους στο παρελθόν και την κατακεραύνωση του παρόντος, θα έπρεπε να λάβει χώρα ένας διάλογος σε σχέση με το μέλλον. Γιατί ούτε μόνοι είμαστε στον κόσμο αυτό, ούτε ο νεοελληνικός πολιτισμός αποτελεί απαραίτητα σημείο (θετικής) αναφοράς.
Περιμένουμε με ενδιαφέρον τη συνέχεια αυτής της ιδέας!
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD
01. Προοίμιον
02. Καθ’ ημάς / Αιμορροούσα
03. Αλέ Ισκαντάρ ΙΙ
04. Χορός των ασπίδων / Ή αυτοί ή εγώ
05. Σαϊτάν ασκέρ / Έλευσις
06. Τα χρώματα της ίριδος / Έτσι είναι, γιατί έτσι πάει
07. Invocation / Ο δράκος