Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Τρίτη 16 Ιουλίου 2013
Η δουλειά τους περιορίστηκε στην πίστα, στο στούντιο, στη γραφή μουσικής και στίχου και πουθενά αλλού. Άλλοι έκαναν μεγάλη επιτυχία, άλλοι μικρότερη. Άλλοι συνεχίζουν την πορεία τους και παλεύουν, άλλοι έχουν αποχωρήσει. Άλλοι έχουν φύγει από τη ζωή.
Όμως, όλοι τους ανεξαιρέτως έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην ελληνική μουσική σκηνή και δικαιούνται αυτό που τους προσφέρουμε: Μια γωνιά “αφιερωμένη εξαιρετικά”…!
———————————————————–
| Θανάσης Πολυκανδριώτης – Τόλης Βοσκόπουλος Άιντε στην υγειά τους… |
Ο Τόλης Βοσκόπουλος ήταν -και είναι- για πολλά χρόνια κάτι παραπάνω από ένα είδωλο για τους φανατικούς θαυμαστές του. Κορυφαίο όνομα στη δισκογραφία και στην πίστα από τα πρώτα βήματα της καριέρας του, με πολλές εμφανίσεις σε ταινίες της εποχής με τη διπλή ιδιότητά του (ηθοποιός-τραγουδιστής), αλλά και με μια προσωπική ζωή που συχνά-πυκνά απασχολούσε τις στήλες των λαϊκών αναγνωσμάτων που υπήρχαν τότε, ήταν ο απόλυτος σταρ της δεκαετίας του ’70…
Κυρίως από τα μέσα της και μετά, ήταν ξεκάθαρο ότι ο κινηματογράφος ήταν πλέον «κλινικά νεκρός» και η δισκογραφική βιομηχανία είχε αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε πλέον να κυριαρχήσει απολύτως στο χώρο του τραγουδιού.
Ο Βοσκόπουλος λοιπόν έπρεπε να πάψει να στηρίζεται στο σινεμά για να προβάλλει ένα μεγάλο μέρος των νέων ηχογραφήσεών του και πια ήταν απαραίτητη η υποστήριξη συνθετών προς το πρόσωπό του, οι οποίοι θα του έδιναν τα κατάλληλα «εργαλεία» για να συνεχίσει την επιτυχημένη πορεία του.
Η πρώτη επαφή
Ένας από αυτούς έμελλε να είναι και ο Θανάσης Πολυκανδριώτης, ο οποίος ήδη είχε γίνει πολύ γνωστός στο χώρο της μουσικής από τις εμφανίσεις του στα νυχτερινά κέντρα ως σολίστας του μπουζουκιού και με την ίδια ιδιότητα στη δισκογραφία, παίζοντας σε πολλούς δίσκους σπουδαίων δημιουργών.
Από τα μισά της δεκαετίας του ’70 κι εντεύθεν, άρχισε να κάνει αισθητή την παρουσία του και ως συνθέτης. Έτσι, το 1977 δίνει στον Βοσκόπουλο το πρώτο τραγούδι της συνεργασίας τους που έμελλε να «γεννήσει» μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες. Πρόκειται για το «Μα σ’ αγαπάω καλέ μου» σε στίχους του Γιάννη Πάριου, το οποίο συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ του ερμηνευτή «Είναι το κάτι που μένει».
Η δεκαετία του ‘80
Το εν λόγω κομμάτι δεν ακούστηκε σχεδόν καθόλου, όμως δε συνέβη το ίδιο και το 1980. Τον Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς κυκλοφορεί ο -μετέπειτα εμπορικά χρυσός- δίσκος «Τόλης Βοσκόπουλος 80» και ο Πολυκανδριώτης συμμετέχει με τρία τραγούδια σε στίχους της Σόφης Παππά. Τα δύο από αυτά θα γίνουν πολύ μεγάλες επιτυχίες («Κι έλεγες» και «Καρδιά μου, καρδιά μου»), ενώ το τρίτο («Κοίτα γελάω κι ας πονάω») μάλλον θα περάσει απαρατήρητο…
Εξίσου επιτυχημένη θα είναι και η δισκογραφική συνεργασία τους την επόμενη χρονιά. Τον Δεκέμβριο του 1981 στο -επίσης χρυσό σε πωλήσεις- άλμπουμ «Καρδιά μου μόνη» ο συνθέτης υπογράφει τα μισά (έξι) τραγούδια που περιλαμβάνονται σ’ αυτό, εκ των οποίων το «Άιντε στην υγειά της» με στίχους του Πάριου γίνεται μεγάλο σουξέ και στρέφει τον ερμηνευτή σε μια πιο λαϊκή κατεύθυνση.
Μεσολαβούν τέσσερα χρόνια και το 1985 Πολυκανδριώτης και Βοσκόπουλος ξαναβρίσκονται στο βινύλιο. Ο συνθέτης δίνει στον ερμηνευτή τέσσερα τραγούδια για τον δίσκο «Τώρα» και το ομότιτλο αλλά κυρίως το «Οι άντρες δε μιλούν πολύ» είναι τα βασικότερα «οχήματα» ώστε οι πωλήσεις να ξεπεράσουν τις 50.000!
Και φτάνουμε στο χειμώνα του 1987. Ο Θανάσης Πολυκανδριώτης ετοιμάζει για πρώτη (και τελευταία ως σήμερα) φορά μια ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά για τη φωνή του Τόλη Βοσκόπουλου, πάνω σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου.
Το άλμπουμ «Ατέλειωτο ερωτικό ταξίδι» σημειώνει μεγάλη εμπορική επιτυχία και γίνεται χρυσό, με το ομότιτλο κομμάτι ν’ αποτελεί ένα από τα πιο ισχυρά «όπλα» του τραγουδιστή στα σχεδόν 50 χρόνια της πολυποίκιλης καλλιτεχνικής πορείας του…
Από τότε μέχρι τώρα, Πολυκανδριώτης και Βοσκόπουλος δεν ξανασυναντήθηκαν στη δισκογραφία. Εμφανίστηκαν μαζί επί πίστας, αλλά αμφότεροι στην πορεία του χρόνου ακολούθησαν διαφορετικές διαδρομές. Ωστόσο, οι μεγάλες επιτυχίες τους θα τους συνοδεύουν για πάντα…
Η …σούμα
Συνολικά, ο Τόλης Βοσκόπουλος ηχογράφησε 24 τραγούδια σε μουσική Θανάση Πολυκανδριώτη. Αυτά κατά χρονολογική σειρά είναι τα εξής:
1977: «Μα σ’ αγαπάω καλέ μου» (Γ. Πάριου)
1980: Σε στίχους Σόφης Παππά: «Κι έλεγες», «Καρδιά μου, καρδιά μου», «Κοίτα γελάω κι ας πονάω».
1981: «Άιντε στην υγειά της» (Γ. Πάριου), «Μια μαργαρίτα μάδησα» (Γ. Πάριου), «Έλα μου» (Ηλ. Λυμπερόπουλου), «Να σου θυμίσω» (Ηλ. Λυμπερόπουλου), «Χελιδόνα μου» (Γ. Πάριου), «Τι σας φταίω» (Σ. Παππά).
1985: «Τώρα» (Σ. Παππά), «Οι άντρες δε μιλούν πολύ» (Γ. Γιαννόπουλου), «Θα κλάψεις για μένα» (Σ. Παππά), «Μόνιμη αγάπη» (Δ. Ρήτα).
1987: Σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου: «Ατέλειωτο ταξίδι», «Ομορφιά μου σ’ αγαπώ», «Το ξέρω πως δε θα γυρίσεις», «Πάμε γι’ άλλα», «Υπάρχουν άγγελοι», «Εφιάλτης κάθε νύχτα», «Σε πρόδωσα», «Το κάδρο», «Η αγάπη δεν πουλιέται», «Έχω ανάγκη από σένα».
———————
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…