26/5/2014
Γράφει η Τάνια Σκραπαλιώρη
Φωτογράφηση: Μαρία Ντρούγια
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Δευτέρα βράδυ στην καρδιά της πόλης. Δευτέρα βράδυ στην καρδιά της πόλης, στην οδό Πανεπιστημίου. Δευτέρα βράδυ στην καρδιά της πόλης, στην οδό Πανεπιστημίου, σε μια τόση δα όαση σφηνωμένη ανάμεσα σε εξαώροφα κτήρια και κεντρικές οδικές αρτηρίες. Δευτέρα βράδυ στον Κήπο του Νομισματικού Μουσείου. Τραπεζάκια, δεντράκια, ευγενικά γκαρσόνια που ανοίγουν μπουκάλια λευκού κρασιού. Στο βάθος, ακριβώς μπροστά από την οπίσθια πρόσοψη του μουσείου, ανάμεσα σε δύο πορτοκαλιές, ένα κοντραμπάσο και μια κιθάρα κουρδίζουν. Κουρδίζουν για να συνοδεύσουν ένα μουσικό μετανάστη που επέστρεψε στην Ελλάδα για να μας πει ιστορίες για το κεραυνοβόλο έρωτά του: τη Βαρκελώνη.
Στη Βαρκελώνη πήγε πρώτη φορά για διακοπές το 2007. Ήξερε λίγα ισπανικά. Μπαίνοντας στο αεροπλάνο προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό του ότι «αυτή είναι μια πόλη στην οποία θα ήθελε να ζήσει». Πριν από δυο χρόνια μετακόμισε μόνιμα. Άφησε το σπίτι του στην Αθήνα και εγκαταστάθηκε στην Βαρκελώνη. Η μετακόμιση συνέπεσε με την κυκλοφορία στην Ισπανία του άλμπουμ του με τίτλο “Flaneur”, το οποίο ακολούθησαν επιδοκιμαστικά σχόλια, τα οποία ακολούθησε ο δεύτερος δίσκος του Γιώργη, με τον τίτλο-φόρο τιμής στη νέα του έδρα, “Barcelonauta”.
Tο δίσκο αυτό, ταξίδι σε αλλοτινές δεκαετίες και ασπρόμαυρα φιλμ, θέλησε να μας συστήσει ο ταλαντούχος Γιώργης Χριστοδούλου την περασμένη Δευτέρα, στο ιδανικό για αυτόν το σκοπό περιβάλλον του Κήπου του Νομισματικού Μουσείου. Οι συστάσεις ήταν οι ίδιες ένα ταξίδι, σαν το ταξίδι με το οποίο έχει αυτοπροσδιορίσει ο ίδιος ο δημιουργός του νέο του μουσικό εγχείρημα. Γλυκές και ρομαντικές μελωδίες γραμμένες σαν καρτ ποστάλ για κάποια ιστορία ή γωνία ή κρυφό μυστικό της γοητευτικής καταλανικής πρωτεύουσας, επανεκτελέσεις αυθεντικών τραγουδιών των δεκαετιών ’20-’50, θέματα του μεγάλου σαξοφωνίστα Don Byas και χαρακτηριστικά άσματα των καμπαρέ της Βαρκελώνης.
Με αφετηρία την προηγούμενη δισκογραφική του επιτυχία για έναν περιπλανώμενο, έναν “Flaneur”, με την περιπλάνηση να αποτελεί κατά τον καλλιτέχνη τη μοίρα του μουσικού, ο Γιώργης Χριστοδούλου μας παρουσίασε το σύνολο σχεδόν της νέας του δουλειάς, βρίσκοντας μια ιστορία να πει για κάθε κομμάτι που ετοιμαζόταν να τραγουδήσει. Αξιοσημείωτη στιγμή τόσο στη βραδιά όσο και στο νέο δίσκο του Χριστοδούλου είναι η εκτέλεση του “Recordant le Monyos”, ένα τραγούδι για τη θρυλική, εκκεντρική, θηλυκή φιγούρα της Monyos, «μια απόδειξη», όπως είπε ο Γιώργης, «του πόσο αγαπούν και αγκαλιάζουν οι Καταλανοί τους περίεργους ανθρώπους». Για τον επίλογο ο Giorgis, όπως είναι γνωστός στην Ισπανία, είχε φυλάξει ένα χάρτινο φεγγαράκι αγγλιστί, αγαπημένα προπολεμικά popular standards και αγαπημένες μελωδίες του Cole Porter, η αύρα του οποίου άλλωστε έμοιαζε να πλανάται πάνω από τον Κήπο καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς. Κατακλείδα η ελληνικότατη «Φάβα», η ευφάνταστη σύνθεση της Μάρω Μαρκέλλου και του Πάνου Σουρούνη, από τα πράγματα που ξεπακετάρισε ο Γιώργης, αφότου πάτησε ισπανικό έδαφος. Στη «Φάβα» αυτή έδειξε και ιδιαίτερη αγάπη το κοινό καθώς τη ζητούσε επίμονα από την αρχή του live, και υπενθυμίζοντας τους στίχους στο Γιώργη, ο οποίος έχοντας τραγουδήσει μία και πλέον ώρα σε άψογα αγγλικά, γαλλικά και καταλανικά, κόλλησε στο τέλος στη μητρική γλώσσα.
Ένας ήρεμος, χαρισματικός, παλαιάς κοπής gentleman κοσμοπολίτης ερμηνευτής σε μια ήσυχη, όμορφη αθηναϊκή βραδιά που ήταν η περίτρανη απόδειξη ότι το παλιό είναι όντως αλλιώς. Τα μεσάνυχτα της Δευτέρας λογικά θα βρήκαν τουλάχιστον τους μισούς από τους παρευρισκόμενους στη live παρουσίαση του “Barcelonauta” να επιθυμούν διακαώς να επισκεφτούν τη Βαρκελώνη και τους υπόλοιπους μισούς να περιμένουν την επόμενη μουσική εξόρμηση στους αθηναϊκούς Κήπους που μόλις άνοιξαν και μας περιμένουν.
————————
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live!
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…