23/11/2011
Φωτορεπορτάζ: Μάριος Γκούβας
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

Στην «Αυλαία» εμφανίζεται κάθε Σάββατο από τις 19/11 ο Ορφέας Περίδης με την εκλεκτή παρέα του. Ο γνωστός τραγουδοποιός επιστρέφει στις μουσικές σκηνές της Αθήνας με το μελωδικό του ρεπερτόριο, που είναι εμπλουτισμένο με τραγούδια των επί σκηνής συνεργατών του.

Η Εύα Ατματζίδου, ο Βασίλης Μασσαλάς και ο Αλέξανδρος Ιακώβου είναι νέοι αξιόλογοι τραγουδοποιοί και άριστοι οργανοπαίκτες που συνοδεύουν φέτος τον Ορφέα με ιδανικό τρόπο. Ο Βασίλης παίζει κιθάρα, ο Αλέξανδρος βιολί και η Εύα σχεδόν ό,τι έγχορδο υπάρχει, κιθάρες, τζουρά και μαντολίνο!

Πριν να ξεκινήσει η συναυλία συναντήσαμε τον Ορφέα και τους συνεργάτες του στα καμαρίνια και μιλήσαμε αρκετή ώρα μαζί τους, για τη συνεργασία αυτή, για τα προσωπικά τους σχέδια, αλλά και για το γενικότερο κλίμα που επικρατεί.

Ξεκινάμε σήμερα στην ΑΥΛΑΙΑ για πέντε Σάββατα, με τον Βασίλη Μασσαλά στην κιθάρα, την Εύα Ατματζίδου σε κιθάρα, μαντολίνο, μπουζούκι και τζουρά και τον Αλέξανδρο Ιακώβου στο βιολί”, ξεκίνησε τις δηλώσεις του ο Ορφέας Περίδης. Είναι μια παρέα από νέα παιδιά που γράφουνε τραγούδια, είναι σπουδασμένοι μουσικοί, και αγαπάνε πολύ το ρεπερτόριό μου. Ειδικά με τον Αλέξανδρο είμαστε χρόνια συνεργάτες και ευελπιστούμε ότι το πρόγραμμα που ετοιμάσαμε θα αρέσει στον κόσμο. Παρουσιάζουμε ένα δύο καινούρια τραγούδια ενώ και τα παιδιά παρουσιάζουν τραγούδια από τους δίσκους τους, το «Κάτι καινούριο απ’ τα παλιά» του Αλέξανδρου, το «Λοξή Ματιά» του Βασίλη και το «Μάταιο Ροζ» της Εύας”.

Στο σημείο αυτό, ο Ορφέας μας σύστησε τους συνεργάτες του και είπε πολλά καλά λόγια για καθέναν τους, συμπληρώνοντας ότι με το πρόγραμμα αυτό επιθυμούν να κάνουν μια διείσδυση στα μουσικά δρώμενα της Αθήνας. Σχολιάζοντας τον τελευταίο του δίσκο «Ονειροπόλων Μόχθοι» και τη συνεργασία του με τους Γιώτη Κιουρτσόγλου, Σταύρο Λάντσια και David Lynch που έδωσαν ένα jazz ύφος στο δίσκο, ο Ορφέας μας είπε : Είναι αποτέλεσμα δουλειάς πέντε χρόνων. Είναι το «κλασσικό» θέμα με τους δώδεκα μήνες του χρόνου, ένα τραγούδι για κάθε μήνα, ένα θέμα που έχεουν κάνει πολλοί καλλιτέχνες. Έτσι προσπάθησα κι εγώ με τον δικό μου πάντα τρόπο. Γενικά όταν πρόκειται για ένα δίσκο, για τη μουσική, δε μπορείς να το περιγράψεις. Μπορείς ωραιότατα να το ακούσεις”.

Όταν επιμείναμε στην αλλαγή του ύφους ο Ορφέας μας απάντησε : “Δεν ήταν απαραίτητα επιθυμία να κάνω κάτι διαφορετικό. Έτσι προέκυψαν τα κομμάτια και πιστεύω ότι η επιλογή των συνεργατών μου ήταν σωστή”.

Ρωτήσαμε για την επόμενη δουλειά του και μας απάντησε ότι κάτι ετοιμάζει, αλλά είναι αρκετά νωρίς ακόμα γιατί δεν έχει περάσει ούτε χρόνος από το «Ονειροπόλων Μόχθοι» και συνηθίζει να αφήνει τον χρόνο να περάσει χωρίς να βιάζεται. “Δεν είμαι πολύ παραγωγικός δισκογραφικά”, σημείωσε.

Σαν τελευταία ερώτηση αφήσαμε τη διαπίστωσή μας ότι το «Ζηλεύει η νύχτα», ένα τραγούδι από την πρώτη του δισκογραφική δουλειά πίσω στο 1993, βρίσκεται στο ρεπερτόριο πολλών σχημάτων, ειδικά αυτήν την περίοδο, που είτε σε πιο ήπιες είτε σε πιο ροκ «διασκευές» το έχουν εντάξει στα προγράμματά τους : “Είναι ένα «τυχερό» τραγούδι που γνώρισε δύο διασκευές και φαίνεται ότι άρεσε και παίζεται. Γενικά πιστεύω ότι είμαι τυχερός”.

Μετά τις δηλώσεις του Ορφέα, επιστρέψαμε στο τραπέζι μας και περιμέναμε την έναρξη της παράστασης. Λίγα λεπτά αργότερα, οι μουσικοί πήραν τις θέσεις τους στη σκηνή και ο Ορφέας με την κιθάρα του άνοιξε το πρόγραμμα με το «Πατέρα Ρεμάλι».

Συνέχεια με τον «Οκτώβριο», «Τ’ αμερικάνικα», την «Κυψέλη» και το «Παλιοπαγκράτι», την «Ομίχλη» και το «Αχ να σε δω». Ο Βασίλης ερμηνεύει το δικό του τραγούδι «Δορυφόρος», η Εύα το «Ξένος Κόσμος» και μετά τα «Για πού το ’βαλες καρδιά μου» και το «Βαλς», ο Αλέξανδρος Ιακώβου με τον Γιώργο Μιχαήλ ερμήνευσαν το δικό τους τραγούδι «Ο χειρότερός μου εχθρός». Το πρώτο μέρος τελειώνει με το αγαπημένο «Ζηλεύει η νύχτα»…

Μετά από ένα σύντομο διάλειμμα, ο Ορφέας και οι συνεργάτες του επιστρέφουν στη σκηνή με «Το φεγγάρι», «Τα τσιγάρα», «Υλαγιαλή», «Κάτι μου κρύβεις», «Ο καφές», «Φωτοβολίδα», «Φεύγω» και πολλά ακόμα αγαπημένα κομμάτια του Ορφέα ή άλλων καλλιτεχνών, όπως το «Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια» και τη «Πριγκηπέσα» του Σωκράτη Μάλαμα.

Αυτή τη φορά ο Ορφέας δεν μας επιφύλαξε πολλές ιστορίες σχετιζόμενες με τα τραγούδια του, αλλά η γλυκιά φωνή του μας χάρισε ηρεμία με τα μελωδικά κομμάτια του την ώρα που μας παρέσυρε να σιγοτραγουδάμε κι εμείς μαζί του. Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε κάπως απρόσμενα, μια που παρά το γεγονός ότι είχε ξεκινήσει το encore, κανένας δεν ήθελε να σηκωθεί από την θέση του! Περιμέναμε λίγα λεπτά μήπως και οι μουσικοί επανέλθουν στη σκηνή, αλλά μάταια. Ξαναπήγαμε στα καμαρίνια να συγχαρούμε και να ευχαριστήσουμε τους καλλιτέχνες και φύγαμε από τη φιλόξενη ΑΥΛΑΙΑ απόλυτα ικανοποιημένοι από την παράσταση του Ορφέα και των μουσικών του.

Και δυο λόγια για τους συνεργάτες του Ορφέα. Τα κομμάτια του Βασίλη και της Εύας κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος μ’ αυτά του Ορφέα και διαπιστώσαμε ότι εκτός από άριστοι μουσικοί έχουν και εξαιρετικές φωνές. Το τραγούδι, πάλι, του Αλέξανδρου και του Γιώργου Μιχαήλ, με πιο ρυθμικό ύφος αλλά και κεφάτο στίχο, έδεσε απόλυτα μετά το «Βαλς» και πριν το «Ζηλεύει η νύχτα». Όσοι θέλουν να ακούσουν τον Αλέξανδρο και τον Γιώργο, μπορούν να τους βρουν κάθε Πέμπτη στο Γυάλινο. Αξίζει τον κόπο…

Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live


***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here