8/12/2011
Γράφει η Πέννυ Ζαμπούκα
Φωτογράφηση: Μάριος Γκούβας
www.musiccorner.gr

Το small café είναι ένα  καφέ-μπαρ στον Πειραιά, το οποίο ξεχωρίζει όχι μόνο εξαιτίας του …μικροσκοπικού μεγέθους του, αλλά και από την ιδιαίτερη διακόσμησή του! Νομίζω ότι ο χαρακτηρισμός “κουκλίστικο” είναι απόλυτα ταιριαστός, εφόσον μόλις μπαίνεις μέσα αισθάνεσαι σα να έχεις μπει σε κάποιο παραμυθοκόσμο! Σε αυτό το surreal μίνι-σκηνικό λοιπόν διοργανώνονται και ακουστικά Live!

Μιλώντας με τον Κωστή Ζαφειράκη (γνωστός απο την πολύ καλή εκπομπή πολιτισμού Οξυγόνο στην ΕΤ3 και το I love GR στον Σκάι), υπεύθυνο για αυτές τις unplugged μουσικές βραδιές, μας εξήγησε οτι όλα ξεκίνησαν απο την αναγκαιότητα να υπάρξει μια εναλλακτική μουσική λύση για τους κατοίκους του Πειραιά, μια προσπάθεια που γίνεται ώστε να έρθουν γνωστοί και καταξιωμένοι καλλιτέχνες και να τραγουδήσουν σε ένα μικρότερο και πιο ζεστό χώρο. Σκοπός του small café είναι να αναβιώσει μια κατάσταση μοντέρνας Μπουάτ όπου μπορεί κανείς να περάσει καλά και να δει απο κοντά σπουδαίους καλλιτέχνες πληρώνοντας μόνο το ποτό του. Ιδανικό σκηνικό λοιπόν για μια μουσική βραδιά με τον Πασχάλη, τον οποίο απολαύσαμε σε μεγάλα κέφια για περίπου τρεισήμισι ώρες την προηγούμενη Παρασκευή!

Το πρόγραμμα ξεκίνησε λίγο πριν τις έντεκα, και ο χώρος ασφυκτιούσε απο κόσμο όλων των ηλικιών. Έπιασα κουβέντα με κάποιες κοπέλες που κάθονταν δίπλα μου και είδα οτι είχαν φέρει μαζί τους ένα cd για να τους το υπογράψει ο Πασχάλης. Όταν τις ρώτησα σχετικά, μου απάντησαν οτι τα τραγούδια του αποτελούν το soundtrack για πολλές ωραίες εκδρομές που έχουν κάνει με την παρέα τους, και επίσης ήθελαν πολύ να τον ακούσουν ζωντανά.

Και δεν είχαν άδικο. Η βραδιά ξεκίνησε δυναμικά, με αγαπημένα τραγούδια που διαδέχονταν το ένα το άλλο, και ο κόσμος από κάτω τραγουδούσε διαρκώς. Ανάμεσα στα ”Παραδώσου λοιπόν”, “μάθημα Σολφέζ”, “Κατερίνα-Κατερινάκι”, και φυσικά το λατρεμένο “είσαι το ταίρι μου”, διαπιστώνω  ότι είχαν όλοι γυρίσει τις καρέκλες απο το κάθε τραπέζι σε διάταξη θεάτρου, ώστε να είναι πιο άμεση η επαφή τους  με τη σκηνή! Ο Πασχάλης και οι εξαιρετικοί μουσικοί του παίζουν το ένα τραγούδι μετά το άλλο, και σύντομα γινόμαστε όλοι μια παρέα! Το κέφι ανάβει και αρχίζουν να σηκώνονται οι πρώτοι καθήμενοι για χορό! Ακολουθούμε όλοι φυσικά, ακόμα και οι κοπέλες του μαγαζιού!

Ο Πασχάλης με αμείωτο κέφι μας δήλωσε πως θα μας πει τραγούδια Ολυμπιακά, εννοώντας αυτά που τραγουδούσε με τους Olympians, ζητούσε να του πούμε “παραγγελιές” (μάλιστα δε δίστασε να κάνει πλάκα με μια ακροάτρια που του ζήτησε το Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά, λέγοντας της ότι είναι άλλου συνάδελφου αλλά θα προσπαθήσει να της το τραγουδήσει!), τραγούδησε το “Καταπληκτικοί” (το τραγουδούσε πριν χρόνια με τη κόρη του) συνοδεία μιας θαυμάστριας, έπαιξε karaoke με το κοινό τραγουδώντας το περίφημο “Μάθημα Σολφέζ” (μια από τις πρώτες επιτυχίες μας στη Eurovision καθώς είχε βγει 5ο!), και γενικά είχα την αίσθηση ότι είχα καιρό να πάω σε ένα τόσο ωραίο party!

Στο δεύτερο μέρος του προγράμματος τραγούδησε και κομμάτια άλλων συνθετών, όπως το μη μου θυμώνεις μάτια μου, το Άγαλμα (μου έκανε πολύ θετική εντύπωση οτι στην αρχή κάθε τραγουδιού ανέφερε το όνομα του συνθέτη και του στιχουργού) αλλά και ξένα όπως το House of rising sun και φυσικά τραγούδια των Beatles τα οποία είπε εξαιρετικά!

Η σύζυγος του Πασχάλη, Αλίκη...

Η βραδιά έκλεισε λίγο μετά τις 2:30 αν και κανείς μας δεν ήθελε να φύγει… To σίγουρο είναι οτι ο Πασχάλης με τους μουσικούς του πέτυχαν να μας μεταδώσουν αυτό που είχαμε ανάγκη: Ένα ζεστό χαρούμενο βράδυ, φορτισμένο με θετικά συναισθήματα!

——————

Λίγο πριν ανέβει στη μικρή σκηνή του small café και γίνει “ένα” με τον κόσμο γύρω του, του έπιασα την κουβέντα με αφορμή κάποιες δηλώσεις που ήθελα να μου κάνει για το Music Corner. Ο Πασχάλης με το κλασικό χαμόγελο των φωτογραφήσεων και τη μελωδική φωνή που θυμάμαι να παίζει στο κασετόφωνο όταν κάναμε τις οικογενειακές εξορμήσεις στα καλοκαιρινά θέρετρα της δεκαετίας του ’80, στέκεται δίπλα μου, αποπνέει ευγένεια και μιλάει ειλικρινά και αυθόρμητα…

Music Corner: Πώς αποφασίσατε να εμφανιστείτε σε ένα τόσο μικρό χώρο;
Πασχάλης: Πάντοτε έπαιζα σε μεγάλους χώρους, από την εποχή των Olympians που παίζαμε σε clubs, και σε αυτή τη φάση, με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας καθημερινά, ένιωσα την ανάγκη να  βρεθώ πιο κοντά στον κόσμο, να παίξω σε ένα πιο “μαζεμένο” χώρο, να δημιουργήσω ένα κλίμα τρυφερό και πιο ανθρώπινο.

Music Corner: Εφόσον το αναφέρατε, θέλω να σας ρωτήσω τη γνώμη σας για τις μέρες που ζούμε.
Πασχάλης: Δυστυχώς ζούμε σε μια εποχή που έχει χαθεί το συναίσθημα. Η διαρκής αγωνία για να βρούμε λύσεις πρακτικές, καθημερινές, μας έχει αποξενώσει απο οτιδήποτε άλλο μπορεί να μας δώσει χαρά. Μαθαίνουμε να λειτουργούμε εγκεφαλικά και όχι συναισθηματικά πλέον.

Music Corner: Πιστεύετε ότι μπορεί να αλλάξει η κατάσταση;
Πασχάλης: Φυσικά και το πιστεύω, όχι επειδή είμαι υπερβολικά αισιόδοξος, αλλά επειδή όλα στη ζωή κάνουν κύκλους. Πάνω απο μια δεκαετία ζούσαμε μια παρατεταμένη περίοδο “ελαφρότητας”, ρηχή και επιφανειακή, και ήταν αναμενόμενη η απότομη πτώση στη σκληρή πραγματικότητα. Επομένως, μετά τη συνειδητοποίηση της κατάστασης θα καταφέρουμε να επανέλθουμε σε επαφή με τα συναισθήματά μας.

Ο Πασχάλης μιλάει στη δημοσιογράφο του Music Corner, Πέννυ Ζαμπούκα...

Music Corner: Γνωρίζετε ότι τα τραγούδια σας εξακολουθούν και παίζονται σε party, αποτελούν soundtrack για εκδρομές, ακούγονται σε clubs για να “ανέβει” το κέφι;
Πασχάλης: Είναι κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα. Το ότι μέσα από τα τραγούδια μου μπόρεσα να συντροφεύσω κάποιες απο τις στιγμές των ανθρώπων είναι ότι σημαντικότερο πέτυχα ποτέ σε αυτό που λένε “καριέρα”.  Το ότι “ξεσήκωσα” κάποιον να χορέψει, τον ταξίδεψα κάπου, τον έκανα να ονειρευτεί, αυτό με κάνει να νιώθω χρήσιμος ως άνθρωπος και με συγκινεί βαθιά…

Music Corner: Οι Olympians έφεραν μουσική επανάσταση τότε. Τώρα τι γνώμη έχετε για τα καινούρια groups;
Πασχάλης: Υπάρχουν πολλά και αξιόλογα συγκροτήματα, νέοι καλλιτέχνες οι οποίοι ψάχνονται αρκετά με τη μουσική, αλλά αυτό που μας λείπει είναι να δημιουργηθεί κάτι που θα ξεχωρίσει, θα έχει δική του αυτόνομη υπόσταση και θα καταφέρει να διακριθεί και να “ξεκολλήσει” απο το σωρό.

Music Corner: Για ποιό λόγο πιστεύετε ότι έχει έλθει σήμερα εδώ αρκετός νέος κόσμος;
Πασχάλης: Ίσως για να δουν λίγη απο τη μαγεία της εποχής εκείνης να αναβιώνει, να ακούσουν τα τραγούδια μου και φυσικά …να χορέψουν ελπίζω!

——————

Είχα ακούσει για τον Πασχάλη ότι παραμένει ο αιώνιος έφηβος. Η γνωριμία μου μαζί του το επιβεβαίωσε. Έχει τόση ζωντάνια και θετική ενέργεια όταν μιλάς μαζί του που σε συνεπαίρνει. Αν θα μπορούσα να του προσδώσω ένα μόνο προσδιορισμό αυτός θα ήταν καλλιτέχνης. Απλός, εγκάρδιος, μετά απο τόσα τραγούδια και τόση αγάπη που έχει λάβει απο τον κόσμο, τον νοιάζει μόνο να την επιστρέψει πίσω στο πολλαπλάσιο.

Λένε οτι οι αληθινοί καλλιτέχνες είναι και ωραίοι άνθρωποι. Δεν ξέρω αν ισχύει κάτι τέτοιο, νομίζω όμως οτι στην περίπτωση του Πασχάλη η εικόνα που εσκεμμένα δημιούργησαν κάποια Μέσα δεν έχει καμία σχέση με αυτό που είδα εγώ την Παρασκευή το βράδυ στο small café: Εναν ευγενή καλλιτέχνη που τον ενδιαφέρει μόνο να τραγουδάει και να γεμίζει τις στιγμές των ακροατών του με θετικά συναισθήματα…

 

Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live


***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here