3/7/2012
Γράφει η Πέννυ Ζαμπούκα
Φωτογράφηση: Θαλίνα Καρπούζη
www.musiccorner.gr

Από τις πιο αναμενόμενες συναυλίες του καλοκαιριού ήταν φυσικά αυτή του Σέρβου μουσικού και συνθέτη Goran Bregovic το προηγούμενο Σάββατο στην Τεχνόπολη. Αν και Σαββατόβραδο, η συνήθως πολύβουη περιοχή είχε μια πρωτοφανή ηρεμία και σε συνδυασμό με το πρίμο αεράκι που επικρατούσε, ένιωσα ότι είχαμε μεταφερθεί στο παρελθόν, σε μια Αθήνα της παλιάς εποχής για να απολαύσουμε παροδοσιακές βαλκανικές μουσικές!

Η συναυλία άρχισε λίγο πριν τις 21.30, με τον Bregovic να ανεβαίνει πρώτος πάνω στη σκηνή, φορώντας ένα υπέροχο ιβουάρ-ασημί κοστούμι ο οποίος μας καλησπέρισε, και στη συνέχεια ανέβηκε πάνω και η ορχήστρα του η οποία είχε ξεκινήσει να παίζει από τα παρασκήνια! Η σύνθεση της μπάντας αποτελούταν από 2 γυναίκες τραγουδίστριες με παραδοσιακές σέρβικες στολές (που μοιάζαν πολύ με τις δικές μας Μακεδονίτικες- της original Μακεδονίας, αυτής που έχει ιστορία πίσω της και δεν αναγκάζεται να εφεύρει ή να κλέψει αλλονών), ένα drummer-εξαίρετο τραγουδιστή, και φυσικά τα χάλκινα. Όλο αυτό το μοναδικό συνονθύλευμα ανθρώπων είναι φυσικά η διάσημη ορχήστρα του …για γάμους και κηδείες, κοινώς η Weddings and Funerals Orchestra με την οποία περιοδεύει ανά την υφήλιο εδώ και χρόνια προσπαθώντας να βάλει στο χάρτη τη βαλκανική μουσική.

Ξεκίνησε φυσικά δυναμικά με παλαιότερα γνωστά κομμάτια, όπως αυτό που αφιέρωσε στη Cesaria Evora, με την οποία είχε συνεργαστεί, αλλά γρήγορα πέρασε και στα Get the Money, Ederlezi, πριν μας παίξει αρκετά καινούρια του τραγούδια από τον νέο δίσκο με τίτλο «Champagne for Gypsies» στον οποίο συνεργάστηκε με Gypsy Kings και Gogol Bordello, τα οποία έγιναν αποδεκτά με ενθουσιασμό από τον κόσμο.

Στη συνέχεια ξαναπήγαμε σε παλιά, αγαπημένα μονοπάτια και ακούσαμε το «Θεός αν είναι» όπως και το «να ‘ταν η χαρά οικόπεδο» στα ελληνικά (!) με τον κόσμο από κάτω να μη σταματά να χορεύει. Και φυσικά συνεχίσαμε το χορό με Kalasnjikov και Mesecina και φυσικά τη φοβερή διασκευή του In the Death Car. Ο κόσμος δε σταματούσε να χορεύει, το κέφι είχε φουντώσει και συνεχίσαμε με πιο …αγωνιστικά άσματα όπως το “Bella ciao” και την παρατήρηση πως «Greeks never die» για να εισπράξει ένα ζεστό χειροκρότημα και να συμπληρώσει αμέσως «Funerals are too expensive» κάνοντας ένα εύστοχο σχόλιο για την κρίση…

Το τελευταίο μέρος της συναυλίας ήταν το πιο συναισθηματικά φορτισμένο, οι μουσικές ήταν όλες πολύ δυνατές, ο κόσμος κάτω δε σταμάταγε να χορεύει, και ο Bregovic πάνω στη σκηνή έδινε το πρόσταγμα να φωνάξουμε «Αέρααα» στα ελληνικά με το σύνθημα της  τρομπέτας. Η στιγμή ήταν μαγική και δε μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Ήταν η στιγμή που ο ελληνικός λαός ξαναθυμήθηκε τις βαλκανικές του ρίζες. Όσο κι αν είμαστε στο μεταίχμιο δύο διαφορετικών cultures όπως το λένε, και όσο κι αν μας ζορίζουν οι Ευρωπαίοι «φίλοι» μας, το κοινό βαλκανικό μας αίμα και οι μουσικές μας που μοιάζουν τόσο όταν ενώνονται καταφέρνουν και ξεπερνούν τείχη και στερεότυπα. Και περνάμε καλά- κι ας μην μας το επιτρέπουν. Γιατί Έλληνας και μουσική είναι ένα…

——————-

Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live


***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here