Ευγένιος Δερμιτάσογλου – “Ράδιο Σκούρο Ανοιχτό”

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Sony Music (12/2010)

Ο Ευγένιος μέσα στον ταξιδιωτικό του σάκο κουβαλάει τρεις δίσκους («Κρύσταλλα του νου», «Βαρύ φορτίο», «Η αγάπη πάει με κουπιά»), μουσικές παραστάσεις, θεατρικές συναυλίες, δημιουργικές συνεργασίες, πολλές ιδέες και αστείρευτο κέφι. Έχει σίγουρα χιούμορ, πάθος, ρεζέρβα χορδές κι ένα ολόκληρο στοκ από μελωδίες και στίχους λίγο πριν συναντηθούν. Έχει και φαντασία για να μπορεί να επινοεί και αθωότητα για να μπορεί να ονειρεύεται.

Με όλα αυτά στον ώμο διασχίζει χοροπηδώντας την ελληνική μουσική σκηνή. Μαζεύει νέους ήχους και ξαναανακαλύπτει τους παλιούς. Τους μοιράζεται με φίλους κι όμως ο σάκος δεν αδειάζει ποτέ. Αντιθέτως όλο και γεμίζει. Με διαφορετικές φωνές, ενδιαφέρουσες ενορχηστρώσεις, καινούριες προτάσεις, αυτοσχεδιασμούς, και γνήσια ξεφαντώματα στο πάλκο, στο δρόμο και στο στούντιο.

Με καθημερινές ιστορίες, μελωδικούς ψιθύρους και σπαρακτικές κραυγές. Με τραγούδια που άλλοτε διαδηλώνει μια αγανακτισμένη παρέα κι άλλοτε σιγομουρμουρίζει μια περαστική μοναξιά.

Όταν ανοίγει τον ταξιδιωτικό του σάκο βγαίνουν χρώματα. Σκούρα ανοιχτά. Ταιριαστά με μια εποχή αντιφάσεων που αν μη τι άλλο έχει ανάγκη την καλή μουσική.

Το «Ράδιο Σκούρο Ανοιχτό» είναι ένα album που μοιάζει με ραδιοφωνική εκπομπή. Αλλάζει διαθέσεις και σε παίρνει μαζί του χωρίς να το πολυκαταλάβεις.
Αρνείται να περιοριστεί σε μουσικές φόρμες και «είδη» και αγκαλιάζει ότι φέρει ο άνεμος και η έμπνευση της στιγμής.

Έχει φίλους και ομοϊδεάτες για συνοδοιπόρους. Την Φωτεινή Βελεσιώτου, με την πρωτόγονη φωνή της στο «Γυάλινη Χαρά». Τον Μπάμπη Παπαδόπουλο (Τρύπες) με τις κιθάρες του, το ρυθμό των τυμπάνων του Γιάννη Μήτση (Ξύλινα Σπαθιά), τη διακριτική φωνητική παρουσία της Λιζέτας Καλημέρη και του Γιώργου Ανδρέου που ανέλαβε την ευθύνη της παραγωγής.

Το «Ράδιο Σκούρο Ανοιχτό» το μόνο που απαιτεί είναι ανοιχτή καρδιά και αυτιά. Τα τραγούδια θα αναλάβουν τα χρώματα και τα ταξίδια.

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει ο Λευτέρης Κατσουλιέρης – lkatsoulieris@musiccorner.gr

Είναι αλήθεια ότι το Ράδιο Σκούρο Ανοιχτό δεν είναι ένα συνηθισμένο άλμπουμ. 7 τραγούδια μόνο αλλά συμβαίνουν σε αυτά πολύ περισσότερα πράγματα από ότι σε διπλούς δίσκους. Ρυθμοί, ενορχηστρώσεις, μουσικά είδη και διαθέσεις εναλλάσσονται συνεχώς φτιάχνοντας ένα πολύ ενδιαφέρον μίγμα το οποίο χαρακτηρίζεται από μια έντονη θεατρικότητα τόσο στην ερμηνεία του ίδιου του Ευγένιου Δερμιτάσογλου όσο και των συνοδοιπόρων του (που δεν αρκούνται σε αρμονίες αλλά συμμετέχουν εν είδη χορού σε κάποια κομμάτια).

Το «Κάψε τη μάσκα» για παράδειγμα ακούγεται σαν να ξέφυγε από κάποια μουσικοχορευτική παράσταση καμπαρέ. Το «Σήμερα» ξεκινά σαν ένα mid-tempo ερωτικό κομμάτι αλλά γρήγορα η ένταση ανεβαίνει από ένα σταθερό ρυθμό εγχόρδων ενώ η ερμηνεία αρχίζει να παλινδρομεί ανάμεσα σε τρυφερούς ψίθυρους και παθιασμένες κραυγές. Το «Εκπτώσεις» πάει ακόμα ένα βήμα παραπέρα καθώς πάνω σε μια βάση «ανατολίτικου ροκ» (που φέρνει κάπως σε Πορτοκάλογλου) χρησιμοποιείται ως καμβάς για ένα σωρό εκπλήξεις, ανάμεσά τους και ένα πανηγυριώτικο ιντερλούδιο. Το μεγαλύτερο μέρος του δίσκου καλύπτεται με έγχορδα και πνευστά όπως π.χ. το «Είναι νωρίς ακόμα» όπου πάνω από ένα κιθαριστικό ροκ θέμα κυριαρχεί ένα …σαλεμένο βιολί με ένα σαξόφωνο να κάνει κι αυτό περάσματα. Το μόνο κομμάτι που  ξεφεύγει από τον κανόνα είναι το λαϊκότροπο «Γυάλινη χαρά» με μια λιτή συνοδεία από τις ακουστικές κιθάρες του Μπάμπη Παπαδόπουλου. Ίσως εδώ ο Δερμιτάσογλου επιλέγει αυτή την ενορχήστρωση για να μην καλύψει την ερμηνεία της Φωτεινής Βελεσιώτου και τους στίχους για τη δυσκολία του να μένεις αληθινός απέναντι στον εαυτό σου. Σοφή επιλογή καθώς αποτελεί μια από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου.

Στο σύνολό της, το “Ράδιο Σκούρο Ανοιχτό” είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά, με πολλές καλές στιγμές αλλά και κάπως απαιτητική από τον ακροατή, δεδομένης της «θεατρικότητας» που αναφέραμε  πιο πάνω. Εν τέλει, δύο κομμάτια ξεχωρίζουν στα δικά μου αυτιά: το «Το μικρό είναι κάτι» κλείνει όμορφα το δίσκο, ένα βαλς πάνω στο οποίο στροβιλίζονται κλασικά βιολιά, μαντολίνο, ακορντεόν και κιθάρες. Το δε εναρκτήριο «Άλλη μέρα» δεν είναι απλώς η πιο φωτεινή και αισιόδοξη στιγμή του δίσκου αλλά δίνει και μαθήματα για το πώς μια παλιά συνταγή (δηλαδή ακολουθία συγχορδιών) γίνεται ξανά φρέσκια και ενδιαφέρουσα: το ρεφραίν γυρνάει σε μινόρε συγχορδίες που δίνουν μια επιπρόσθετη συναισθηματική διάσταση στο κομμάτι ενώ το γύρισμα στο κουπλέ είναι πανέξυπνο συνθετικά. Το ακορντεόν και το βιολί στηρίζουν το ρυθμό ενώ στην ορχηστρική γέφυρα του κομματιού, οι κιθάρες και το βιολί ξεφεύγουν ευχάριστα για να επιστρέψουν ακόμα πιο δυνατά στο τελευταίο κουπλέ. Εξαιρετική δουλειά!

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD
01. Άλλη μέρα
02. Κάψε τη μάσκα
03. Σήμερα
04. Εκπτώσεις
05. Γυάλινη χαρά (ερμηνεία: Φωτεινή (Σκοτεινούλα) Βελεσιώτου)
06. Είναι νωρίς ακόμα
07. Το μικρό είναι κάτι

*** Οι κριτικές δίσκων αποτελούν προσωπικές απόψεις του εκάστοτε συντάκτη που σε καμία περίπτωση δεν είναι απαραίτητο ότι συνάδουν με τις απόψεις και της υπόλοιπης συντακτικής ομάδας του Music Corner