28/6/2012
Γράφει η Φωτεινή Κοκκινάκη
Φωτογράφηση: Μαριανότα Χαρέμη
www.musiccorner.gr
Θέλω να μιλήσω για το πόσο όμορφα ήταν το βράδυ της Τρίτης και δεν βρίσκω λόγια… Γράφω, σβήνω, ξαναγράφω. Το μόνο που θέλω να πω είναι ότι ήταν μια μαγική βραδιά. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Μια βραδιά από εκείνες που σου μένουν χαραγμένες στην μνήμη, όχι μόνο γιατί άκουσες έναν αγαπημένο καλλιτέχνη, αλλά γιατί σε παρέσυρε το συναίσθημα και δάκρυσες, ένιωσες οικεία με το διπλανό σου και σκέφτηκες ότι είναι όμορφη η ζωή κι ας είναι γεμάτη παράλογα. Κι ύστερα έφυγες λυτρωμένος, ανάλαφρος με ένα στίχο μπλεγμένο στα χείλη και έναν ήλιο στο μυαλό.
Αρκετές ώρες μετά, ακόμα με διακατέχει αυτός ο ενθουσιασμός…
Τρίτη βράδυ λοιπόν και από νωρίς, βρεθήκαμε στην σκιά των βράχων για να ακούσουμε live τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Συνεπέστατος στο ραντεβού του με το κοινό, ανέβηκε στην σκηνή στις 9:30 ακριβώς και άνοιξε τη βραδιά με την πιο γλυκιά και ειλικρινή «Παράκληση». Σε ένα θέατρο κατάμεστο, το κοινό περίμενε ανυπόμονα και το χειροκρότημα ήταν εξαιρετικά θερμό, σα να αγκαλιάζεις κάποιον που σου είχε λείψει πολύ. Εκείνος ήρεμος και επικοινωνιακός, αφού μας καλωσόρισε, μας σύστησε τους μουσικούς που βρίσκονται μαζί του σε αυτό το ταξίδι και μας τραγούδησε όλα εκείνα τα κομμάτια που λατρεύουμε. «Όνειρο ήτανε», «Πατρίδα», «Βυθός», «Αρετούσα», «Προσκυνητής», «Θα’ μαι κοντά σου», «Με τόσα ψέματα», «Καθρέφτης» είναι λίγα μόνο από τα τραγούδια που μας χάρισε. Αλλά η επικοινωνία με το κοινό δεν έμεινε στο δίπτυχο τραγουδιού – χειροκροτήματος. Κάθε τόσο απευθυνόταν σε όλους εμάς για να μας πει μια όμορφη ιστορία που βρίσκεται κρυμμένη πίσω από τα τραγούδια που γνωρίζουμε, αλλά και για να αστειευτεί, εξαφανίζοντας και τα παραμικρά ψήγματα αμηχανίας από την ατμόσφαιρα.
Το ταξίδι μας κράτησε δύο, γεμάτες συναίσθημα, ώρες και όταν ήρθε η ώρα πια να πούμε καληνύχτα, το κοινό χωρίς καμία διάθεση να αποχωρήσει κέρδισε με το πιο δυνατό και από καρδιάς χειροκρότημα, ένα encore αποτελούμενο από πέντε κομμάτια! Δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι οποίοι έσπευσαν να τον χαιρετήσουν και να τον συγχαρούν προσωπικά για τη βραδιά που μας χάρισε και θέλω να σταθώ, στο πόσο θετική εντύπωση μου προκάλεσε το γεγονός, ότι παρά την ασφάλεια του χώρου που μας προέτρεψε να αποχωρήσουμε και παραβλέποντας την προσωπική κούραση και την ώρα, που ήταν αρκετά περασμένη, μίλησε με όλους όσους ήθελαν να του σφίξουν το χέρι και να του πουν με λόγια το «ευχαριστώ» που ήταν ζωγραφισμένο στα πρόσωπα όλων.
Το μόνο που θέλω, κλείνοντας, είναι να εκφράσω ένα μεγάλο «μακάρι να ζούμε συχνά τόσο συγκινητικές μουσικές βραδιές». Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης είναι, ο μοναδικός ίσως Έλληνας καλλιτέχνης, που δίνει σχήμα στα πιο μυστικά παιχνίδια του νου και της ψυχής… Τον ευχαριστούμε!
——————
Μετά την συναυλία είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη…
MusicCorner: Ένα πολύ όμορφο και ζεστό live μόλις τελείωσε. Ποια είναι η γεύση που σου αφήνει μια τέτοια βραδιά; Το κοινό είναι πάντα εδώ, τραγουδάει μαζί σου, νιώθει μέσα από τα κομμάτια σου… Πως είναι όλο αυτό για σένα;
Αλκίνοος Ιωαννίδης: Ήταν μαγική νύχτα! Σήμερα ήταν πολύ ωραία. Ήταν η τρίτη συναυλία της περιοδείας και ήταν όλες μέχρι στιγμής πολύ ωραίες. Υπάρχει μια ανάγκη να μοιραστούμε πράγματα σημαντικά, άυλα, αόρατα, όπως είναι η μουσική, όπως είναι τα συναισθήματα. Γιατί δυστυχώς, όλο με την ύλη ασχολούμαστε. Όλα μας τα προβλήματα έχουν να κάνουν με την ύλη και με αυτό που ονομάζουμε πραγματικότητα. Έχουμε εξοβελίσει στο πυρ το εξώτερον οτιδήποτε δεν ανήκει σε αυτά. Προσωπικά έχω μεγάλη ψυχική ανάγκη να ζήσω άλλα πράγματα και αυτές οι συναυλίες μου το προσφέρουν αυτό.
MusicCorner: Η Ελλάδα αλλά και η πραγματικότητα όπως είναι σήμερα, με όλα τα προβλήματά της, με την εμμονή στα υλικά πράγματα, είναι πηγή έμπνευσης;
Αλκίνοος Ιωαννίδης: Όλα είναι πηγή έμπνευσης… Και ξέρουμε όλοι ότι σε δύσκολες εποχές βγαίνουν σπουδαία έργα τέχνης. Σιγά σιγά… Ότι βγαίνει αμέσως, συνήθως δεν είναι και το σημαντικότερο. Αλλά όταν βιωθεί το πρόβλημα και γίνει πραγματικά, μέρος της αντίληψής μας, τότε μπορούμε να το εκφράσουμε και καλύτερα. Θέλω να πω ότι είναι πολύ δύσκολο τώρα να βγει κάποιος και να αρχίσει να γράφει τραγούδια για την κρίση, για την ανέχεια, για όλα αυτά τα πράγματα. Είμαστε όλοι κάπως ξαφνιασμένοι και είναι κάπως νωρίς. Το βλέπω γενικά στην παραγωγή των τραγουδιών. Είναι εύκολο να βγει κάποιος λαϊκίστικα και να αρχίσει να μιλάει γι’ αυτό το πράγμα λέγοντας τα αυτονόητα. Αλλά το να το περάσεις μέσα σου, να αφομοιωθεί και να εκφραστεί πια σαν τέχνη, αυτό είναι μία άλλη διαδικασία που παίρνει χρόνο.
MusicCorner: Θα ήθελες να μου πεις για τους επόμενους σταθμούς αυτού του “ταξιδιού” που κάνετε;
Αλκίνοος Ιωαννίδης: Οι επόμενες συναυλίες είναι στην Κύπρο, στις 6 και 7 Ιουλίου. Έπειτα θα παίξουμε στην Επίδαυρο 13 και 14 Ιουλίου, ντουέτο με το Γιώργο Καλούδη, μια πολύ ιδιαίτερη παράσταση και μετά συνεχίζουμε την περιοδεία με όλη την μπάντα, όπως παίξαμε σήμερα, εδώ.
MusicCorner: Καινούριο υλικό θα έχουμε; Έχει αρχίσει μέσα σου η ζύμωση για νέα πράγματα;
Αλκίνοος Ιωαννίδης: Άρχισα να γράφω σιγά σιγά, χωρίς αφοσίωση. Νομίζω ότι θα μου πάρει λίγο χρόνο αλλά έχω μπει στη διαδικασία τουλάχιστον και αυτό είναι παρήγορο. Νομίζω ότι θα έχουμε δίσκο …πιο νωρίς από τα 6 χρόνια που ήταν το προηγούμενο ρεκόρ! Γράφω όποτε μπορώ. Η αλήθεια είναι ότι δεν γράφω εύκολα. Θα το ήθελα να μπορώ να γράψω 12 – 15 τραγούδια, εύκολα, μέσα σε έξι μήνες, που να μου αρέσουν πολύ και να εκφράζουν απόλυτα αυτό που είμαι εκείνη τη στιγμή. Δυστυχώς δεν έχω αυτή τη δυνατότητα…
MusicCorner: Εμάς δεν μας επηρεάζει αρνητικά ως ακροατές, γιατί το αποτέλεσμα είναι πάντα υπέροχο και άρτιο! Νιώθω βέβαια λίγη για να κρίνω την μουσική σου, αλλά αυτό που φτάνει στα δικά μας αυτιά είναι μαγικό…
Αλκίνοος Ιωαννίδης: Τι σημαίνει “είμαι λίγος”; Πρέπει να έχει τελειώσει ο άλλος μουσικολογία για να κρίνει; Όταν σου χαρίζεται ένα λουλούδι δε χρειάζεται να είσαι βοτανολόγος για να το ευχαριστηθείς! Και η φύση δεν έφτιαξε τα λουλούδια για τους βοτανολόγους, τα έφτιαξε για όλους μας…!
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…