«Το τραγούδι είναι ο καθρέφτης της εποχής μας. Αν τώρα έχουμε κάτι μέτριο είναι γιατί αυτό ανταποκρίνεται στα μέτρια ήθη και στον τρόπο που διαβιούμε»…

Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στη Μαριάνα Πουτακίδου
Φωτογράφηση: Μελίνα Δοσίου
Music Corner – 10/9/2012

Είχα την τύχη και την τιμή να είναι η Γλυκερία ο πρώτος άνθρωπος από τον οποίο πήρα συνέντευξη, ούσα τότε τριτοετής φοιτήτρια δημοσιογραφίας! Εκείνη η συνέντευξη δεν δημοσιεύτηκε ποτέ, καθώς γινόταν για καθαρά λόγους πρακτικής άσκησης των φοιτητών, όμως αυτό που μου έμεινε αξέχαστο από τότε ήταν το χαμόγελο, η ευγένεια, αλλά και ο επαγγελματισμός με τον οποίο μας αντιμετώπισε. Κλείνοντας τότε εκείνη την κουβέντα θυμάμαι ευχήθηκα να μου δοθεί πάλι κάποια στιγμή στο μέλλον η ευκαιρία να ξανακάνω συνέντευξη μαζί της σε επαγγελματικό πλέον επίπεδο.

Η ευχή μου πραγματοποιήθηκε πριν λίγες μέρες, όταν με αφορμή τη συναυλία για το «Σμυρνέικο μινόρε» στο Βύρωνα, τη συνάντησα στις πρόβες της στο θέατρο Ακροπόλ. Με το ίδιο χαμόγελο, την ίδια ευγένεια και με μια πέτρα της χαράς ανά χείρας -σύμμαχο στους δύσκολους καιρούς που ζούμε- καθίσαμε στη μέση μιας ομολογουμένως εντυπωσιακής σκηνής για να συζητήσουμε για το παρελθόν, τα τραγούδια, τους ανθρώπους που φεύγουν και τη νέα γενιά που μένει και προσπαθεί…

Music Corner: Στις 10 Σεπτέμβρη είναι η τελευταία συναυλία στο Βύρωνα για το «Σμυρνέικο μινόρε» με το οποίο «οργώσατε» όλη την Ελλάδα. Ποια ήταν η ανταπόκριση του κόσμου;
Γλυκερία:
Ήταν πολύ θετική και ανέλπιστα μεγάλη για τους καιρούς που ζούμε. Ο κόσμος ήρθε. Δεν είχαμε κάτω από 1.500 άτομα. Ήταν πάρα πολύ μεγάλη επιτυχία για ένα καλοκαίρι που οικονομικά ήταν εξαιρετικά δύσκολο για τον κόσμο. Το κοινό ανταποκρίθηκε και στο ρεπερτόριο και σε αυτόν που το φέρνει μαζί του γιατί με έχει συνδέσει με αυτά τα τραγούδια. Το είδος αυτό που το τραγούδησα στο ξεκίνημά μου γνώρισε μεγάλη επιτυχία και μέσα από εκεί έγινα κι εγώ αναγνωρίσιμη στο ευρύ κοινό. Έκτοτε ο κόσμος με έχει συνδέσει με αυτό ρεπερτόριο. Έτσι μας ακολούθησε και σε αυτή την περιοδεία και ήταν όλα πάρα πολύ ωραία.

Music Corner: Ήταν κατά κάποιο τρόπο χρέος σας να ξανατραγουδήσετε Σμυρνέικα τραγούδια με αφορμή τα 90 χρόνια απ’ την καταστροφή της Σμύρνης;
Γλυκερία: Δεν ξεκίνησε έτσι. Όταν στο τέλος του προηγούμενου χειμώνα είχα αυτή την ιδέα δεν σκέφτηκα καν ότι είναι η μαύρη επέτειος των 90 χρόνων. Απλώς κατά καιρούς ξαναγυρνώ σε αυτό το ρεπερτόριο, είτε με ζωντανές εμφανίσεις, είτε με κάποιο δίσκο.

Music Corner: Αυτά τα τραγούδια μνήμης από τη μία μας φέρνουν στο νου τις χαμένες πατρίδες από την άλλη η έλευσή τους στην Ελλάδα ήταν συν στο μουσικό μας πλούτο.
Γλυκερία: Οπωσδήποτε. Πάνω σε αυτά τα τραγούδια στηρίχτηκε το ρεμπέτικο που ακολούθησε. Τα πρώτα τραγούδια που έγραψαν οι πρόσφυγες δημιουργοί «πότισαν» το κοινό της Ελλάδας και εμπλούτισαν το τραγούδι μας. Η απαρχή του ρεμπέτικου στηρίχτηκε σε αυτόν τον πιο ανατολικό ήχο. Στη συνέχεια ήρθαν οι ρεμπέτες, ο Μάρκος Βαμβακάρης και οι υπόλοιποι δημιουργοί και έχουμε πλέον το ρεμπέτικο. Κατ’ επέκταση θα έλεγα ότι επηρεάστηκε και το λαϊκό μας τραγούδι. Βεβαίως όλα αυτά έχουν τη βάση τους στη Βυζαντινή μουσική. Από εκεί αντλούνε τους μουσικούς τους δρόμους.

Music Corner: Ποιες είναι οι διαφορές του λαϊκού τραγουδιού του ’70 και του ’80 σε σχέση με σήμερα;
Γλυκερία: Έχει αλλάξει πάρα πολύ. Πάντα λέω ότι το τραγούδι προσαρμόζεται και είναι ο καθρέφτης της εποχής μας. Αν τώρα έχουμε κάτι μέτριο είναι γιατί αυτό ανταποκρίνεται στα μέτρια ήθη μας και στον τρόπο που διαβιούμε. Όμως το τραγούδι δεν μπορεί να σταματήσει να υπάρχει. Δε θα σταματήσουν να γράφονται καλά τραγούδια. Δε θα σταματήσουν να υπάρχουν άνθρωποι με έμπνευση. Απλώς είναι πάρα πολύ δύσκολες οι εποχές. Οι άνθρωποι έχουν να σκεφτούν απείρως πολλά πράγματα και έχουν ένα σωρό έγνοιες στο κεφάλι τους. Αυτό ενδεχομένως δίνει μια ώθηση στους δημιουργούς να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα και να γράψουν κάτι καινούριο. Θα το δούμε αυτό. Οι αλλαγές και τα καινούρια πράγματα δε γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη. Θα φανεί. Θέλει χρόνο.

Music Corner: Είστε νοσταλγός του παρελθόντος;
Γλυκερία: Νοσταλγώ την ατμόσφαιρά όμως δε μένω εκεί. Είμαι κι εγώ ένας σύγχρονος άνθρωπος που ζει τις εξελίξεις της εποχής μου και θέλω να συμβαδίζω με αυτή. Αντλώ τη δύναμη και τα καλά πράγματα του παρελθόντος και φυσικά μαθαίνω από τα λάθη που έχω κάνει στην πορεία για να εξελίσσομαι και σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης.

Music Corner: Τι είναι καταξίωση για σας. Τα γεμάτα στάδια; Οι πλατινένιοι δίσκοι;
Γλυκερία: Καταξίωση για μένα είναι να υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος κάθε φορά που φεύγοντας από κάποιο live παίρνει ατμόσφαιρα και συναισθήματα τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει σε μια δεδομένη στιγμή στη ζωή του. Σε μια δύσκολη ίσως στιγμή. Για μένα από όλη τη φήμη, τη δόξα, τα γεμάτα στάδια και τις αμοιβές μεγαλύτερη αξία έχει αυτό. Αυτό που τελικά μένει είναι αυτό που εισπράττεις από τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου. Αυτό είναι το ουσιαστικότερο γιατί περνώντας τα χρόνια χάνονται πολλά πράγματα. Κατ’ αρχάς χάνεται η νιότη. Αρχίζουμε και «συρρικνωνόμαστε». Πάμε από εκεί που ήρθαμε (γέλια). Υπάρχει αυτός ο φόβος που κουβαλάμε μέσα μας. Αυτό που μένει είναι η επικοινωνία και η επαφή με τους ανθρώπους. Το τραγούδι δίνει άπειρες δυνατότητες σε εμάς τους καλλιτέχνες να έχουμε αυτή την επικοινωνία, αρκεί να μπορούμε να το καταλάβουμε. Να κατανοήσουμε τι είναι αυτό που ήρθαμε να κάνουμε. Γιατί ο θεός μας προίκισε με ένα ξεχωριστό ταλέντο; Για να μπορούμε να δώσουμε χαρά στους ανθρώπους.

Music Corner: Έχετε σκεφτεί πως θα αντιμετωπίσετε τη στιγμή που τα φώτα της σκηνής θα σβήσουν;
Γλυκερία: Πολλές φορές. Οτιδήποτε ζεις και είναι όμορφο κάποια στιγμή τελειώνει. Ξέρω ότι θα χάσω την άμεση επικοινωνία με τους ανθρώπους, αλλά έχω τους ανθρώπους της γειτονιάς μου, τους φίλους και τους συγγενείς μου. Οπωσδήποτε χάνεις κάτι πολύ δυνατό. Αυτή την επαφή και αυτή την προσφορά. Μπορείς όμως να προσφέρεις από άλλα επίπεδα και άλλους τομείς. Το σκέφτομαι και χρόνο με το χρόνο το συνειδητοποιώ περισσότερο. Θα μου λείψει, αλλά έτσι είναι τα πράγματα.

Music Corner: Θα μπορούσατε να υπηρετήσετε τη μουσική από το πόστο της καθηγήτριας φωνητικής;
Γλυκερία: Όχι, δεν έχω μπει στη διαδικασία να σκεφτώ έτσι. Δεν κάνω για δάσκαλος. Μπορούμε να μιλάμε μεταξύ μας, να ακούω αυτά που μου λες και να υιοθετώ πράγματα που θεωρώ ότι είναι καλά. Αυτό το κάνω με χαρά, αλλά όχι με την αυστηρή έννοια του δασκάλου.

Music Corner: Η Ελένη Βιτάλη χαρακτηρίζει έναν τραγουδιστή «κλασσικό» όταν μπορεί έχοντας μια σωστή ερμηνεία να περνάει με άνεση από το ένα είδος μουσικής στο άλλο. Έχετε δει ποτέ τον εαυτό σας ως μία «κλασσική» τραγουδίστρια;
Γλυκερία: Βάσει ρεπερτορίου κλασσικός είναι ένας τραγουδιστής της όπερας. Εγώ δεν έχω τέτοιες δυνατότητες γιατί αυτό θέλει πραγματικά σχολείο. Μου αρέσει πολύ σαν είδος και θαυμάζω τους μεγάλους καλλιτέχνες. Άλλωστε μια από τις μεγαλύτερες του είδους είναι η δικιά μας η Μαρία Κάλλας. Αυτές τις δυνατότητες, αν τις είχα, δεν τις καλλιέργησα γιατί ποτέ δεν πήγα σε δάσκαλο να μου μάθει νότες και ορθοφωνία. Με την έννοια της ερμηνείας διαφορετικών ειδών ναι. Έχω τραγουδήσει πολλά είδη. Έχω την άνεση. Μπορώ πολύ άνετα να τραγουδήσω ένα λαϊκό, ένα δημοτικό, ένα σμυρνέικο, ένα έντεχνο, μια μπαλάντα και ένα πιο pop και rock τραγούδι.

Music Corner: Πιστεύετε ότι σήμερα υπάρχουν νέα παιδιά που έχουν την ίδια άνεση στην ερμηνεία τους;
Γλυκερία: Μια τραγουδίστρια που μου αρέσει πολύ ως ηχόχρωμα, ως χροιά αλλά και για τον τρόπο που τραγουδάει είναι η Γιώτα Νέγκα. Την έχω ακούσει να τραγουδάει διαφορετικά είδη και τα πάει πάρα πολύ καλά. Δεν ξέρω ποιο θα είναι το μέλλον της και τι επιλογές θα κάνει, αλλά της εύχομαι να είναι στρωμένο με ροδοπέταλα και να έχει την καταξίωση που της αξίζει. Ένας άλλος τραγουδιστής που επίσης μου αρέσει είναι ο Πέτρος Γαϊτάνος. Έχει αρκετά μεγάλη γκάμα δυνατοτήτων. Τραγουδάει πολύ ωραία τα παραδοσιακά. Γνωρίζει τη Βυζαντινή μουσική. Έχει τραγουδήσει δημοτικά, έντεχνα και λαϊκά τραγούδια. Έχει πολλές δυνατότητες. Τα ταλέντα δεν σταματούν να υπάρχουν. Υπάρχουν και πιο νέα παιδιά. Η Νατάσσα Μποφίλιου είναι πολύ καλή τραγουδίστρια. Δεν ξέρω αν έχει τις δυνατότητες για όλα τα είδη, αλλά είναι μια σπουδαία τραγουδίστρια. Όπως και η Ελεωνόρα Ζουγανέλη. Είναι πιο pop, αλλά την έχω ακούσει να τραγουδάει και λαϊκά κομμάτια. Τα διασκευάζει και τα προσαρμόζει στη φωνή και στα μέτρα της. Είναι πολύ νέα και δεν ξέρω τι μπορεί να κάνει στο μέλλον. Ίσως αναπτύξει αυτές τις ικανότητες γιατί το ταλέντο το έχει.

Music Corner: Είστε μια ερμηνεύτρια για το καλλιτεχνικό αλλά και προσωπικό ήθος της οποίας όλοι έχουν να λένε τα καλύτερα λόγια.
Γλυκερία: Καλό είναι αυτό; (γέλια)

Music Corner: Δεν είναι;
Γλυκερία: Δεν ξέρω. Οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να ανοίγουν τα μάτια τους. Λένε ότι όσο πιο απατεώνας είσαι, τόσο πιο καλά. Αυτά είναι βλακείες. Είναι ωραίο πράγμα να είσαι καλός άνθρωπος.

Music Corner: Τον κόσμο τον νοιάζει να ξέρει ότι η Γλυκερία πέρα από σπουδαία φωνή είναι και καλός άνθρωπος;
Γλυκερία: Δεν χρειάζεται να δηλώνεις κάτι. Ο κόσμος έχει ένστικτο. Όπως το δικό μου ένστικτο με οδηγεί στο να παίρνω αποφάσεις, έτσι και το κοινό καταλαβαίνει από τον τρόπο που του μιλάς, που του χαμογελάς, που του απευθύνεσαι όταν τραγουδάς. Ο κόσμος αντιλαμβάνεται τους πάντες.

Music Corner: Κατά καιρούς βλέπουμε αναγνωρίσιμα πρόσωπα από διάφορους χώρους μεταξύ των οποίων και καλλιτέχνες, να εκφράζουν ανοιχτά τις απόψεις τους, πολιτικές και όχι μόνο. Οι άνθρωποι που χαίρουν ευρείας αποδοχής πρέπει να εκφράζουν δημοσίως τις θέσεις τους;
Γλυκερία: Αν έτσι αποφασίζουν να κάνουν εγώ το σέβομαι. Δε θα το κρίνω. Θα πω μπράβο που έχουν το θάρρος να αποκλείσουν ίσως μια μερίδα του κόσμου. Μπορεί να έχουν κάποιους πολιτικούς στόχους. Να επιθυμούν αργότερα να πολιτευτούν, αν έχουν και την ανάλογη ικανότητα του λόγου. Δεν μπορώ να τους κρίνω γιατί είναι θέμα επιλογής.

Music Corner: Ποια είναι η συμβουλή σας προς τη νέα γενιά που καλείται να ζήσει σε μια κοινωνία κρίσης;
Γλυκερία: Κατ’ αρχάς θέλω να πω ότι προσωπικά έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στα νέα παιδιά. Πιστεύω ότι όποια αλλαγή γίνει, είτε άμεσα, είτε μακροπρόθεσμα θα γίνει από αυτά τα παιδιά και όχι από εμάς τους μεγαλύτερους. Εμείς ότι είχαμε να κάνουμε το κάναμε και σε ένα μεγάλο βαθμό κάναμε κακό. Κάναμε πράγματα που τα αποτελέσματά τους τα βλέπουμε τώρα. Βέβαια αυτό που ζούμε τώρα δεν εξαρτάται μόνο από τον κόσμο, αλλά εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό κι από αυτόν. Εμείς έχουμε αυτή τη δύναμη του χαρτιού που λέγεται ψηφοδέλτιο. Έχουμε το δικαίωμα της ψήφου και με αυτό επιλέγουμε. Αυτά που έχουμε επιλέξει μας οδήγησαν τώρα εδώ που είμαστε. Ας πάρουμε τα μαθήματά μας. Προς Θεού δεν τα ρίχνουμε όλα στο καλάθι των αχρήστων, αλλά οι γενικές πολιτικές που επιλέγαμε μέχρι σήμερα ήταν μεγάλο λάθος. Αυτά είναι τα λάθη που κάναμε εμείς οι μεγαλύτεροι. Θα τολμούσα να πω πως τα νέα παιδιά είναι πολύ πιο εξελιγμένα και προχωρημένα πνευματικά. Τους έχω απόλυτη εμπιστοσύνη.

Music Corner: Τι θα τους συμβουλεύατε;
Γλυκερία: Από τη μικρή εμπειρία που μπορεί να έχω, χωρίς να θέλω να κάνω τη δασκάλα, η συμβουλή μου είναι να μη φοβούνται. Να βγάλουν το φόβο από μέσα τους και να είναι αισιόδοξοι ακόμα και μέσα στην πιο μεγάλη μαυρίλα γιατί έχουν το κυριότερο πράγμα. Έχουν τα χρόνια μπροστά τους και μπορούν μέσα από τις δράσεις τους να τα αλλάξουν όλα. Δεν εκβιάζω καμία κατάσταση, αλλά περιμένω από αυτά τα παιδιά την αλλαγή γιατί έχουν τη δύναμη να τη φέρουν. Πρέπει να έχουν αγάπη στην καρδιά τους, να αγαπούν και να σέβονται τον εαυτό τους. Να μην επηρεάζονται από τις σειρήνες, να κάνουν τις δικές τους επιλογές και να ακολουθούν το δικό τους δρόμο, χωρίς να ακολουθούν τις μόδες και τις τάσεις που τους λένε τι είναι καλό γι’ αυτούς. Να έχουν συμπόνια και καλοσύνη. Αυτά τα πράγματα ποτέ δε βλάπτουν. Όταν έχεις μια ανοιχτή καρδιά και μπορείς να δίνεις χωρίς προκατάληψη και φόβο έχεις και πνευματική και σωματική υγεία.

Music Corner: Η χρονιά που διανύουμε πήρε από κοντά μας σημαντικά κεφάλαια του ελληνικού τραγουδιού. Δόμνα Σαμίου, Δημήτρης Μητροπάνος, Μιχάλης Μενιδιάτης. Πιστεύετε πως το κενό που αφήνουν πίσω τους αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να πληρωθεί;
Γλυκερία: Αφήνουν ένα κενό σε αυτό που έκαναν. Αυτό είναι δυσαναπλήρωτο. Ο Μητροπάνος και ο Μενιδιάτης στο λαϊκό τραγούδι και η Δόμνα Σαμίου στο παραδοσιακό. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που έρχονται. Ποτέ δε θα είναι ίδιοι. Οι άνθρωποι αυτοί μένουν στις καρδιές μας για το έργο που έχουν κάνει. Η Δόμνα Σαμίου έχει κάνει τεράστια έρευνα και έχει σώσει την παράδοσή μας. Ο Δημήτρης Μητροπάνος ήταν από τους πιο αγαπητούς λαϊκούς τραγουδιστές, όπως και ο Μιχάλης Μενιδιάτης από την παλαιότερη γενιά. Όλοι είναι μοναδικοί. Ως μονάδες δεν μπορεί να τους αντικαταστήσει κανένας. Νέα παιδιά όμως μπορούν να πάρουν τη θέση που τους αξίζει στους αντίστοιχους χώρους.

Music Corner: Είδαμε φέτος τη Χαρούλα Αλεξίου και τη Δήμητρα Γαλάνη ξανά στη σκηνή μετά από πολλά χρόνια. Εσείς με ποιο συνάδελφό σας θα θέλατε να ξανασυναντηθείτε μουσικά;
Γλυκερία: Με πολλούς. Στα μέσα του καλοκαιριού έκανα μια προσπάθεια να έχω μια συνεργασία που θα ήθελα πάρα πολύ. Δεν πέτυχε. Θα γίνει κάποια άλλη στιγμή. Θέλω να κάνω συνεργασίες με άτομα με τα οποία έχω συμπράξει παλαιότερα. Δε θα σου πω ονόματα γιατί δε θέλω να αποκλείσω κανέναν. Άλλωστε έχω συνεργαστεί με πάρα πολλούς καλλιτέχνες. Είναι ωραίο να κάνεις καλές συνεργασίες. Μέσα από την ενότητα βγαίνει και κάτι πολύ δυνατό.

Music Corner: Έχετε ξεκινήσει να συζητάτε για το χειμώνα;
Γλυκερία: Όχι ακόμα. Συζητάμε πράγματα αλλά δεν έχουμε καταλήξει κάπου.

Music Corner: Δισκογραφικά τι να περιμένουμε από εσάς;
Γλυκερία: Όλα είναι πολύ ρευστά. Δεν υπάρχουν δισκογραφικές εταιρείες. Σήμερα είναι πολύ δύσκολο να κάνεις ένα δίσκο. Το τραγούδι βέβαια δε σταματά να υπάρχει. Θέλω να κάνω κάτι. Ήδη έχω στα σκαριά ένα single που μάλλον θα βγει διαδικτυακά.

Music Corner: Θα είναι πολύ ριζοσπαστικό να κυκλοφορήσει η Γλυκερία ένα single στο διαδίκτυο;
Γλυκερία: Καθόλου. Πώς να κυκλοφορήσει πια ένα τραγούδι; Ο ένας τρόπος είναι μέσα από μια εφημερίδα ώστε να μπορέσει να το ακούσει ο κόσμος. Ο άλλος είναι το διαδίκτυο. Πρέπει να προσαρμοστούμε στη σημερινή πραγματικότητα. Προχωράμε. Δεν πρέπει να σταματήσουμε να τραγουδάμε.

Music Corner: Να κλείσουμε με ένα στίχο που σας εκφράζει αυτή την περίοδο;
Γλυκερία: Αυτή η περίοδος είναι πολύ σκοτεινή και εγώ θέλω να βλέπω τα πράγματα πιο φωτεινά. Τα πιο πολλά τραγούδια είναι λυπητερά. Θα πάω σε αγαπημένους ανθρώπους. Νίκος Παπάζογλου, Μανώλης Ρασούλης και Βάσω Αλαγιάννη. «Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ και βαθιά σ’ ευχαριστώ / γιατί μ’ έμαθες και ξέρω / ν’ ανασαίνω όπου βρεθώ να πεθαίνω όπου πατώ / και να μην σε υποφέρω. Αχ Ελλάδα θα στο πω πριν λαλήσεις πετεινό / δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι / μ’ εκβιάζεις μου κολλάς σαν το νόθο με πετάς / μα κι απάνω μου κρεμιέσαι». Πιο επίκαιρο από ποτέ!

——————

*** Ευχαριστούμε το θέατρο Ακροπόλ για τη φιλοξενία
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here