«Αν για κάτι κακίζω αυτή την εποχή είναι γιατί δεν έχω ήρωες»…
Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στη Μαριάνα Πουτακίδου και την Ανδρονίκη Τσατσαρώνη
Music Corner – 12/7/2012
Με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό βρεθήκαμε ένα ηλιόλουστο απόγευμα να πίνουμε καφέ παρέα με την Ελευθερία Αρβανιτάκη! Με χίλιες δυο ερωτήσεις ανά χείρας κι άλλες τόσες κατά νου, αγωνιώντας όλες να ειπωθούν, εκεί ακριβώς που ο χρόνος σταματά. Όχι, δεν υπερβάλλω… «L’arrêt du Temps» λεγόταν το μικρό μαγαζάκι που μας φιλοξένησε, ένα κουκλίστικο γαλλικού στυλ μπιστρό στο κέντρο της Αθήνας.
Σε αυτή τη μικρή, αλλά, συνάμα μαγική παύση του χρόνου, τα δύο μεγάλα πράσινα μάτια της Ελευθερίας συνάντησαν τα δικά μας κι ύστερα η κουβέντα κύλησε μόνη της. Οι καστανές της μπούκλες, τα χαρακτηριστικά ασημένια της δαχτυλίδια και το αληθινό της χαμόγελο είναι όσα δεν σταμάτησα λεπτό να παρατηρώ. «Οι ερμηνείες έχουν να κάνουν με τις ψυχές των ανθρώπων. Είναι αυτό που ο καλλιτέχνης βάζει πέρα από τα λόγια, κάτι που δεν μπορεί κανείς να του διδάξει. Είναι όταν ο άλλος, ο ακροατής, ο θεατής νιώθει ότι δεν είναι μόνος» είπε κάπου κάποτε μια καταξιωμένη ηθοποιός. Δεν υπάρχουν άλλα λόγια ικανά να μιλήσουν για την επιβλητική αυτή, εντός κι εκτός σκηνής, παρουσία. Μια συγκλονιστική ερμηνεύτρια που μετουσιώνει τα πιο βαθιά σου συναισθήματα σε τραγούδια.
Μια μοναδική φωνή που βγαίνει από το στόμα της με χειμαρρώδη ορμή και ταράζει συθέμελα την ψυχή σου. Αυτή η δυναμική, όσο κι εύθραυστη, γυναίκα, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, μίλησε στο Musiccorner.gr λίγες μέρες πριν τη μεγάλη καλοκαιρινή της συναυλία με τον Μπάμπη Στόκα στο Θέατρο Βράχων. Θα πιστεύαμε όλα όσα μόλις γράψαμε, ακόμη …κι αν δεν μας κερνούσε τον καφέ που ήπιαμε παρέα, γιατί βρεθήκαμε, λέει, στη γειτονιά της!
Πάμε ξανά στα θαύματα, λοιπόν, γιατί όλα αρχίζουν εδώ, αρκεί να τα πάρεις αλλιώς…
Musiccorner.gr: Για να ξεκινήσουμε από τα μουσικά, θα θέλαμε πολύ να μάθουμε πώς προέκυψε η φετινή καλοκαιρινή σύμπραξη με τον Μπάμπη Στόκα που φέρει αυτόν τον όμορφο τίτλο «Με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό».
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Τον Μπάμπη τον άκουσα επί σκηνής στη συναυλία του Δημήτρη Παπαδημητρίου τον περασμένο Οκτώβριο στο Ηρώδειο. Όταν άρχισε να τραγουδάει άρχισα να το σκέφτομαι, και κάπου εκεί νομίζω συνέλαβα την ιδέα αυτή, να του προτείνω, δηλαδή, να βγούμε παρέα το καλοκαίρι. Ο Μπάμπης είναι ένας εξαιρετικός τραγουδιστής και τραγουδοποιός, τον ξέραμε άλλωστε, ως μέλος των Πυξ-Λαξ όπου είχε γράψει καταπληκτικά τραγούδια και θεωρώ πως κι η δική του προσωπική πορεία σιγά σιγά καταδεικνύει μία πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση. Οι ικανότητες του ως τραγουδιστής είναι εντυπωσιακές, κι επίσης είναι ένα παιδί εξαιρετικού ήθους. Δεν μπορώ να σας πω ότι είμαστε φίλοι, αλλά υπάρχει μία πολύ αρμονική συνεννόηση μεταξύ μας όλο αυτό το διάστημα που βρισκόμαστε, μιλάμε, φτιάχνουμε το πρόγραμμα κι οργανώνουμε αυτές τις παραστάσεις.
Musiccorner.gr: Δεν ήταν, δηλαδή, μια πρόταση που έγινε από τις δισκογραφικές σας εταιρείες. Ήταν μια καθαρά προσωπική σας επιλογή;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Δική μου και μόνο. Δεν έχω συμπράξει ποτέ μετά από απαίτηση δισκογραφικής εταιρείας, μα ποτέ…!
Musiccorner.gr: Πώς έχει κυλήσει η συνεργασία σας μέχρι στιγμής;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Πραγματικά, κυλάει εξαιρετικά η συνεργασία μας. Στη συναυλία που δώσαμε στη Θεσσαλονίκη πήγαμε πολύ καλά, είχαμε πάρα πολύ κόσμο και νιώσαμε πολύ όμορφα, διότι παρά το άγχος της επίσημης πρώτης είχαμε πολύ καλή επαφή με τον κόσμο.
Musiccorner.gr: Να σας γυρίσουμε κάποια χρόνια πίσω, τότε στο ξεκίνημά σας όταν η δισκογραφία ανθούσε…
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Εννοείτε, όταν υπήρχε δισκογραφία. Τότε που ο χρυσός δίσκος ήταν οι 50.000 κι ο πλατινένιος 100.000. Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Σήμερα ο χρυσός είναι 6.000 κι ο πλατινένιος 12.000.
Musiccorner.gr: Σταθήκατε τυχερή, δηλαδή, που ξεκινήσατε τότε;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Βέβαια και στάθηκα τυχερή, διότι ήταν μια περίοδος που υπήρχαν πολλοί συνθέτες, πολλοί στιχουργοί, υπήρξαν τότε κάποιες δισκογραφικές εταιρείες που αποφάσισαν να στηρίξουν και νέους καλλιτέχνες, παραγωγές που όσο περνούσε ο καιρός βελτιώνονταν, γίνονταν πιο καλές κι απαιτητικές. Δυστυχώς, από ένα σημείο και μετά η άκρατη φιλοδοξία των δισκογραφικών εταιρειών για το κέρδος άρχισε να απαξιώνει αυτό που λέμε δίσκο, αυτό που λέμε καλλιτεχνικό προϊόν. Άρχισαν τα cd να μοιράζονται ακόμη και σε απορρυπαντικά κι αυτό σιγά σιγά οδήγησε στην κατάσταση που είμαστε σήμερα. Αυτό το οποίο, νομίζω, ότι πρέπει να κερδηθεί ξανά είναι η σημασία ενός δίσκου, που είναι σαν έργο τέχνης. Να αποκτήσει πάλι την αίγλη του το cd, το οποίο προϋποθέτει μία προσωπική εργασία πολύ μεγάλη.
Musiccorner.gr: Τι ρόλο παίζει το διαδίκτυο εδώ;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Ομολογουμένως σπάει κάποια στεγανά, δηλαδή, κάποιος κόσμος που δεν θα μπορούσε να μπει ίσως εύκολα σε μία δισκογραφική εταιρεία βρίσκει τώρα έναν τρόπο να υπάρχει μέσω του διαδικτύου. Από την άλλη πλευρά, βέβαια, καλείται να πληρώσει ο ίδιος για τη δουλειά του. Άρα, βιοποριστικά το θέμα της μουσικής στην Ελλάδα πια, και δεν ξέρω για πόσα χρόνια ακόμα, δεν βοηθάει ούτε τους μουσικούς, ούτε τους τραγουδιστές, ούτε τους δημιουργούς, ούτε τους ενορχηστρωτές, ούτε τους παραγωγούς, ούτε τα στούντιο. Ειδικά σε περιόδους κρίσης, όπως αυτή που περνάμε τα τελευταία τρία χρόνια, τα πράγματα επιδεινώνονται. Από την άλλη πάλι, υπάρχει και θα υπάρχει πάντα η χαρά της δημιουργίας, της συνδημιουργίας, του live, της λαϊκότερης αυτής των τεχνών, της μουσικής που δεν θα φύγει ποτέ. Θα είναι πάντα εδώ και θα μας συντροφεύει και θα μας παρηγορεί. Εγώ λέω πάλι καλά! Πάλι καλά που μπορούμε και παίζουμε και μοιραζόμαστε τη μουσική μας…
Musiccorner.gr: Έχοντας ζήσει και δημιουργήσει σε καλές εποχές για τη μουσική, πώς βιώνετε τη σημερινή κατρακύλα;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Μα η σημερινή κατρακύλα δεν αφορά μόνο το χώρο της μουσικής. Αυτή τη στιγμή ζούμε την κατρακύλα μιας ολόκληρης Ευρώπης, μιας ολόκληρης ιδέας ίσως. Εμείς είμαστε τυχεροί, θεωρώ, γιατί έχουμε τα τραγούδια μας, τα τραγούδια όλων των δημιουργών, τα οποία μοιραζόμαστε με το κοινό, εκτονώνουμε την ένταση, περνάμε τα άσχημα παρέα με άλλους. Είμαστε πάρα πολύ τυχεροί. Είμαστε πιο τυχεροί από τους ζωγράφους ή τους αρχιτέκτονες. Η μουσική όπως και να το κάνεις είναι μια Τέχνη που θέλει παρέα…
Musiccorner.gr: Υπήρξαν πολλές δυσκολίες στην πορεία, ανηφόρες; Στιγμές που σας πέρασε από το μυαλό να τα παρατήσετε;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Πολλές φορές σκέφτηκα να τα παρατήσω, πολλές φορές που τα πράγματα δεν πήγαν όπως θα ήθελα, αλλά και κάποιες που απλώς αισθάνθηκα ότι θέλω να σταματήσω. Κι όντως σταμάτησα για περιόδους. Και δισκογραφικά έχω σταματήσει για μεγάλες περιόδους. Δεν υπήρξαν, όμως, τόσες δυσκολίες ώστε να το αφήσω εντελώς. Θα συμβεί κι αυτό βέβαια, είναι μπροστά μας. Σταματάς τελείως όταν αισθάνεσαι ότι πρέπει να σταματήσεις. Είναι ένα προσωπικό ρολόι που σου υποδεικνύει το πότε.
Musiccorner.gr: Η μουσική είναι ένας πολύ ανταγωνιστικός χώρος που απαιτεί γερό στομάχι. Πώς σας έχουν αντιμετωπίσει οι άνθρωποι του χώρου;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Όταν μπήκα στη δισκογραφία και τη μουσική με υποδέχτηκαν όλοι με ανοιχτές αγκαλιές. Έτυχα πολύ μεγάλης υποδοχής κι αποδοχής. Από την Οπισθοδρομική Κομπανία ακόμα, που είχαμε επιτυχία από την πρώτη στιγμή. Οι άνθρωποι που συνεργάστηκα ήταν άνθρωποι που θαύμαζα κι επιθυμούσα να συνεργαστώ. Μου έδωσαν και την ευκαιρία να κάνω πράγματα που ήθελα κι είχα φανταστεί.
Musiccorner.gr: Δεν συναντήσατε άσχημες, μικρόψυχες συμπεριφορές;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Η μικροψυχία κι η μεγαλοψυχία δεν έχουν χώρους εργασιακούς. Οι άνθρωποι κι οι χαρακτήρες είναι που παίζουν ρόλο.
Musiccorner.gr: Ποια είναι η μεγαλύτερη εξάρτηση της ζωής σας;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Η σκηνή είναι η μεγαλύτερη εξάρτηση μου, είναι μεγάλο ναρκωτικό. Δεν κατεβαίνεις εύκολα από τη σκηνή. Σου χαρίζει πολύ δυνατά, απερίγραπτα συναισθήματα.
Musiccorner.gr: Είστε “του πόθου το αγρίμι”;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Χμ, αν είμαι του πόθου το αγρίμι… Θα σας πω ένα πράγμα. Δεν γίνεται χωρίς πόθο και χωρίς πάθος η ζωή. Δεν πετυχαίνεις στα πράγματα που θέλεις. Όλα τα σκαμπανεβάσματα της ζωής δημιουργούνται επειδή υπάρχουν πόθοι και πάθη, κι είναι αυτά που σε ωριμάζουν, σε κάνουν να ζεις πραγματικά…
Musiccorner.gr: Ενδεχομένως, αυτή η περίοδος που διανύουμε σαν χώρα να είναι το τίμημα του ότι υποκύπταμε για χρόνια στα πάθη μας;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Υποκύπταμε σε αυτό το οποίο όλοι ξέραμε ότι συμβαίνει. Όλοι ξέραμε, για παράδειγμα, ότι έπρεπε να δώσουμε κατιτίς στην πολεοδομία για να πάρουμε την άδεια πιο γρήγορα. Αυτή η κατάσταση παγιωνόταν και η διαφθορά αυξανόταν. Οι πολιτικοί μας δεν είχαν το σθένος να το σταματήσουν ή να το οδηγήσουν αλλού, αλλά κι εμείς ξέραμε και δε μιλούσαμε.
Musiccorner.gr: Ίσως βόλευε λίγο κι εμάς η κατάσταση;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Δε νομίζω ότι μπορούσε κανείς να φανταστεί πως μια κυρία με μία συμμορία στο ΙΚΑ μοίραζε επιδόματα εγκυμοσύνης σε …ταξιτζή! Δεν μπορούσαμε να τα φανταστούμε όλα αυτά, στο μέγεθος αυτό.
Musiccorner.gr: Είστε αισιόδοξη ότι από δω και πέρα θα αλλάξουν τα πράγματα;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Εννοείται ότι πρέπει να αλλάξουν. Αν δεν αλλάξουν, το μέλλον μας φοβάμαι ότι θα είναι πολύ μαύρο.
Musiccorner.gr: Βλέπετε, δηλαδή, τους ανθρώπους γύρω σας να αλλάζουν σταδιακά το σκεπτικό τους;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Δεν ξέρω πώς να απαντήσω. Το να κατηγορήσουμε γενικά τους Έλληνες για τη νοοτροπία τους, μου είναι απεχθές. Το να πούμε ότι δεν υπάρχει ελπίδα, με θανατώνει. Προτιμώ να πω ότι αισθάνομαι πως είμαστε σε μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδο, η οποία, κατά τη γνώμη μου, θα δυσκολέψει κι άλλο, αλλά θα έχει και μία διέξοδο. Δε θέλω να αισθανθώ πως από δω και πέρα θα ζήσουμε απλώς την υποτίμηση των αξιών της ζωής μας και θα κατεβάσουμε το επίπεδο στη σκέψη μας, τις επιδιώξεις και τα όνειρα μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα περάσουμε πάρα πολύ δύσκολα.
Musiccorner.gr: Πώς μπορούμε, λοιπόν, να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Τα έχουμε κάνει ήδη νομίζω.
Musiccorner.gr: Ποια είναι η μαγική συνταγή; Πρέπει να ξανασυστηθούμε; Με ποιο τρόπο θα πορευτούμε καλύτερα στο μέλλον;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Πρέπει να επιδιώξουμε να έχουμε μία ύψιστη Παιδεία. Αυτό θα μας σώσει μόνο, τίποτα άλλο. Παιδεία σε όλα τα επίπεδα. Από το Δημοτικό μέχρι τα μεταπτυχιακά των Πανεπιστημίων. Δυστυχώς, εκεί είναι το μεγάλο μας πρόβλημα. Εκεί οφείλεται το ότι δεν έχουμε μνήμη, το ότι είμαστε ανιστόρητοι. Είμαστε απαίδευτοι γιατί δεν έχουμε σπουδάσει την ιστορία μας. Όλα ξεκινούν από την παιδεία. Εκεί πρέπει να πέσει η μεγαλύτερη δουλειά.
Musiccorner.gr: Και για να επιστρέψουμε στα μουσικά. Μας γλυκάνατε με το «Άρωμα» αλλά είμαστε σε αναμονή για μια ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά.
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Κι εγώ!
Musiccorner.gr: Μέχρι πότε θα περιμένουμε;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Ακριβή ημερομηνία δε γνωρίζω. Περίπου μέχρι το τελευταίο δεκαήμερο του Οκτωβρίου…
Musiccorner.gr: Έχετε διαλέξει τίτλο για το δίσκο;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Όχι ακόμα, αλλά είμαι πολύ κοντά νομίζω.
Musiccorner.gr: Θα βγει άλλο promo τραγούδι;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Θα υπάρξει και θα το ακούσετε στις καλοκαιρινές συναυλίες!
Musiccorner.gr: Σας ενδιαφέρει η υστεροφημία σας;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Εννοείται. Ποιον δεν ενδιαφέρει; Τη μαμά μου την ενδιαφέρει. Τη γιαγιά μου την ενδιέφερε. Όλοι θέλουν να λένε καλά λόγια γι’ αυτούς. Είναι ένα αίσθημα που το έχουμε όλοι μας. Δεν είναι μόνο στους καλλιτέχνες. Ποιος δεν θέλει φεύγοντας από εδώ να έχει αφήσει πίσω του ένα μικρό λιθαράκι που να είναι εκτιμητέο;
Musiccorner.gr: Tι θα θέλατε να λένε για σας;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ αυτό και δεν με ενδιαφέρει να σκεφτώ έτσι. Με ενδιαφέρει ό,τι μείνει πίσω, να μείνει μέσα από την τέχνη μου, τα τραγούδια μου και τις συνεργασίες μου. Αυτός είναι ο στόχος μου και είναι υψηλός, δεν είναι μικρός.
Musiccorner.gr: Έχετε κάνει ποτέ πράγματα στη ζωή σας, και σε προσωπικό αλλά και σε επαγγελματικό επίπεδο, τα οποία δεν επιθυμούσατε, αλλά τα τολμήσατε έτσι ώστε να είστε αρεστή;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Έτσι όπως το τοποθετείς, σε επαγγελματικό επίπεδο, όχι. Κι αυτό φαίνεται και στην πορεία των δίσκων μου. Αν δεις τους δίσκους και παρατηρήσεις τις εποχές που βγήκαν θα το καταλάβεις. Σε προσωπικό επίπεδο υπάρχουν φορές. Ποιος είναι, άλλωστε, ελεύθερος άνθρωπος; Υπάρχει; Γιατί εγώ δεν τον ξέρω. Μόνο που επιθυμείς, είσαι ανελεύθερος, έτσι δεν είναι; Πόσο μάλλον αν έχεις δημιουργήσει μια οικογένεια κι έχεις υποχρεώσεις. Για ποια ελευθερία συζητάμε;
Musiccorner.gr: Είναι, όμως, προσωπικές επιλογές αυτές.
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Είναι η ανθρώπινη φύση έτσι. Μιλάμε για μια κοινωνική ελευθερία. Μια ελευθερία μέσα σε μία κοινωνία. Την έννοια της ελευθερίας και του ελεύθερου ανθρώπου δεν μπορώ να την κατανοήσω. Δεν υπάρχει τέτοιος άνθρωπος. Γιατί η δική μου επιθυμία δεν συνάδει πάντα με αυτό που θέλει το κοινωνικό μου σύνολο. Άρα; Δεν πρέπει να το σεβαστώ, εφόσον ανήκω σε ένα κοινωνικό σύνολο;
Musiccorner.gr: Είστε ένας άνθρωπος ευτυχισμένος;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Πολύ, κατά περιόδους και στιγμές. Η ευτυχία είναι ένα θέμα που έχει να κάνει με την ισορροπία. Ευτυχία είναι οι στιγμές εκείνες του απόλυτου αισθήματος της πληρότητας. Όταν ζεις αυτές τις στιγμές, η απόλαυση είναι τεράστια.
Musiccorner.gr: Τις βαριέστε τις συνεντεύξεις;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Όχι, όταν οι ερωτήσεις έχουν ενδιαφέρον. Όταν με κάνουν να αναρωτηθώ, να σκεφτώ…
Musiccorner.gr: Υπάρχει κάτι που δεν έχετε πει τόσα χρόνια ή κάτι που ίσως δεν σας ρώτησαν ποτέ;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Πολλά, αλλά δεν τα επιτρέπω. Το λέω βέβαια αστειευόμενη! Υπάρχουν συνεντεύξεις που δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον. Υπάρχουν άλλες πάλι, που σε βάζουν να σκεφτείς πράγματα που δε σου είχαν περάσει από το μυαλό ή που μπορεί να τα έχεις σκεφτεί αλλά να μην τα έχεις εκφράσει. Αυτές είναι οι ωραίες, ευτυχισμένες στιγμές μιας συνέντευξης, γιατί σε θέτουν πραγματικά αντιμέτωπο με σκέψεις που δεν είχες πλησιάσει.
Musiccorner.gr: Θέλω να σας θυμίσω ένα περιστατικό. Στην προτελευταία εμφάνισή σας, αν δεν με απατά η μνήμη μου, φέτος στο GazΑrte κάθονταν στο μπαρ δύο Ισπανοί που φώναζαν δυνατά μετά από κάθε τραγούδι «Μπράβο Ελευθερία»! Αναρωτιέμαι αν τέτοιου είδους εκδηλώσεις θαυμασμού κι αγάπης σας φέρνουν σε δύσκολη θέση.
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Θυμάμαι ποιο βράδυ λες! Δεν έχω έρθει ποτέ σε δύσκολη θέση, όταν ξέρω ότι αυτό γίνεται από αγάπη. Μία-δύο φορές που το έχω πάθει, έχει λυθεί επιτόπου το θέμα. Το συγκεκριμένο συμβάν, όμως, ήταν πάρα πολύ γλυκό. Σε περιπτώσεις που μπορεί να έχω ενοχληθεί έχει λυθεί το θέμα άμεσα και δημόσια.
Musiccorner.gr: Πώς θα χαρακτηρίζατε την εποχή που διανύουμε;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Είναι μια εποχή χωρίς ήρωες… Αν για κάτι κακίζω αυτή την εποχή, είναι γιατί δεν έχω ήρωες. Έφυγαν. Μένει τώρα να δούμε πώς θα την περάσουμε αυτή την εποχή.
Musiccorner.gr: Στη συναυλία του Θεάτρου Βράχων την Παρασκευή 13/7, θα δούμε κάτι που ίσως δεν περιμένουμε;
Ελευθερία Αρβανιτάκη: Δεν βρίσκω ποτέ εκπλήξεις στις συναυλίες, βρίσκω χημεία στις συνεργασίες. Μπορεί κάτι όντως να κάνει εντύπωση σε πολύ κόσμο, αλλά δεν ξεκινάς με το σκεπτικό να κάνεις εντύπωση, γιατί αν τυχόν μείνει μόνο σκέψη, τζίφος. Αυτό θα βγει στην πορεία μιας ειλικρινούς συνεργασίας κι ανταλλαγής. Αυτό ακριβώς έχει συμβεί στη συνεργασία μας με τον Μπάμπη. Πάντα πιστοί στη μεγάλη μας αγάπη, τη μουσική και το τραγούδι. Είναι μια πηγαία συναυλία, εξαιρετικά ειλικρινής…
Ευχαριστούμε από καρδιάς για τη συνέντευξη κι ευχόμαστε ολόψυχα ό,τι καλύτερο!!!
——————-
*** Ευχαριστούμε το cafe «L’arrêt du Temps» για τη φιλοξενία…
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…