9/7/2013
Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Φωτογράφηση: Σπύρος Σταυρόπουλος
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Βράδυ Τετάρτης, κι ενώ η συναυλία της Ελεωνόρας Ζουγανέλη για το live tour «Μετακόμιση Τώρα» είναι προγραμματισμένη να αρχίσει στις 21:30, το Θέατρο Βράχων στον Βύρωνα έχει αρχίσει να γεμίζει ήδη από τις 20:00! Η ίδια η Ελεωνόρα περίμενε με ιδιαίτερη ανυπομονησία και χαρά τη συγκεκριμένη βραδιά, καθώς στον ίδιο χώρο πριν από δύο χρόνια, είχε πραγματοποιήσει μια παράσταση που της έμεινε αξέχαστη, η οποία αποτυπώθηκε στον πρώτο της live δίσκο.
Έχει πια σουρουπώσει για τα καλά, όταν στη σκηνή ανεβαίνει η εξαιρετική μπάντα της και ακούγονται οι πρώτες χαρακτηριστικές νότες από βιολί, στην εξαίσια μουσική που συνέθεσε ο Μίνως Μάτσας για την τηλεοπτική σειρά «Το Νησί». Το «Είναι η Αγάπη» ανοίγει ιδανικά τη συναυλία, ενώ, αντικρίζοντας τις χιλιάδες κόσμου μόλις ανάβουν τα φώτα στα χειροκροτήματα, η Ελεωνόρα φωνάζει: «Παναγία μου! Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ που είστε εδώ! Ελάτε να θυμηθούμε μαζί τραγούδια που ξέρετε και αγαπάτε ή και κάποια άλλα που ίσως δεν ξέρετε και μπορεί να αγαπήσετε!»
Έτσι κι έγινε! Στο Θέατρο Βράχων ακούστηκαν όλες οι μεγάλες επιτυχίες της Ζουγανέλη -από το «Είπα στους Φίλους», μέχρι το «Κόψε και Μοίρασε» κι από τα «Μικρά Βεγγαλικά» μέχρι το «Έλα»- σε όμορφες εναλλαγές με τραγούδια από τον πιο πρόσφατό της δίσκο, όπως τα «Βαλς για Ένα Φιλί» και «Ό,τι Γράφτηκε στους Τοίχους». Δεν έλειψαν επίσης λιγότερο γνωστά κομμάτια, όπως η διασκευή που έχει ερμηνεύσει για «Το Τικ Τακ του Ρολογιού», στη διάρκεια της οποίας φάνηκε για πρώτη φορά η ιδιαίτερη δουλειά που είχε γίνει από τον Βασίλη Καραμούζη στους φωτισμούς της παράστασης –στοιχείο στο οποίο δίνει πάντοτε σημασία η Ελεωνόρα.
Ερμηνευτικά ξεχώρισα την ηλεκτρική ακουστική εκδοχή της «Αττικής Οδού», αλλά και το εξαιρετικό νέο τραγούδι «Πού να Σε Βρω», το οποίο οδήγησε στα δικά του τζαζ μονοπάτια το κλασικό “Sweet Dreams”. Κοινή συνισταμένη όλων των τραγουδιών, οι εξαιρετικές νέες ενορχηστρώσεις τους από τον δεξιοτέχνη μαέστρο της Ελεωνόρας, Ευριπίδη Ζεμενίδη. Αν και σε ένα δύο τραγούδια προτιμώ την αρχική τους εκδοχή, οφείλω να πω ότι το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικά πλήρες και ομοιογενές ηχητικά.
Στη διάρκεια του «Αν» η Ελεωνόρα βγάζει το ακουστικό της και διακόπτει άξαφνα την παράσταση για να τσεκάρει ότι τραγουδά και ο κόσμος στις κερκίδες και όχι μόνο όσοι ήταν όρθιοι στην ορχήστρα του θεάτρου. «Δεν θα το αντέξω ψυχολογικά να με αγαπάτε μόνο οι μισοί!», λέει μεταξύ σοβαρού και αστείου και, αφού βεβαιώνεται ότι τραγουδάμε όλοι πολύ δυνατά, μας μετατρέπει σε τεράστια χορωδία, η συμβολή της οποίας κορυφώνεται στο «Τα Λέμε».
Στα μισά του πρώτου μέρους, η Ζουγανέλη, κάθεται πάνω σε ένα κουτί μεταφοράς ηχείων και μας μιλά για την πραγματική της μετακόμιση: «Μετακόμισα επιτέλους κι εγώ και χάρηκα τόσο πολύ που έβγαλα και τον δίσκο και την περιοδεία “Μετακόμιση Τώρα”! Κι επειδή η μετακόμιση είναι μια διαδικασία που παίρνει χρόνο, θέλει αποφάσεις και σκέψη, είπα να συμπεριλάβω στην παράσταση τραγούδια που, κατά κάποιο τρόπο, μιλούν γι’ αυτή τη διαδικασία». Έτσι, σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία του live, η Ελεωνόρα μάς τραγουδά αποσπάσματα από τα: «Τα Μάζεψα τα Πράματα», «Φεύγω» του Ορφέα Περίδη και το «Φεύγω» του Αντώνη Βαρδή που καθιέρωσε η φωνή της Χαρούλας Αλεξίου, «Τσάι Γιασεμιού» της Αρλέτας, το «Ένα Χειμωνιάτικο Πρωί», αλλά και τα «Φεύγω για Μένα» του Γιώργου Μαζωνάκη και τα «Σεντόνια» της Άννας Βίσση! Ήταν τόσο εύστοχες οι επιλογές, συνοδευόμενες από τα σχόλιά της, που επιβεβαίωσαν ότι έχουμε να κάνουμε με μία καλλιτέχνιδα που προφανώς δεν έχει μουσικά στεγανά! Πλάι σε όλες τις άλλες, ερμήνευσε φυσικά και τη δική της «Μετακόμιση Τώρα», δια χειρός Κώστα Λειβαδά.
Δικό του είναι και το κομμάτι που έκανε όλο το Θέατρο Βράχων, πάνω και κάτω απ’ τις κερκίδες, να χορεύει μπάλο! Στο «Η Επιμονή σου», η Ελεωνόρα έδωσε το χορευτικό σύνθημα με το μαντήλι της και συνέχισε ανάλογα με το «Μες του Αιγαίου τα Νησιά», την «Άγρια Τριανταφυλλιά» του Νίκου Ζιώγαλα, αλλά και μια αναπάντεχη διασκευή του “Like a Prayer”, το οποίο κινήθηκε από ρυθμό ρέγκε μέχρι τσιφτετέλι!
Με όλη της την μπάντα, την οποία και παρουσίασε στη διάρκειά της, τραγούδησε τη “Rasta Susta”, κορυφώνοντας το γλέντι με έναν απίστευτο πεντοζάλη. Λαχανιασμένη απ’ τον χορό, αλλά πάντοτε ενθουσιώδης και επικοινωνιακή, η Ελεωνόρα άλλαξε το κλίμα ερμηνεύοντας δύο εμβληματικά τραγούδια που αναφέρονται «Στην Ελλάδα που τόσο αγαπάμε»: «Ερωτικό (Πιρόγα)» του Θάνου Μικρούτσικου και «Μάνα μου Ελλάς» του Σταύρου Ξαρχάκου.
Την τιμητική του στη συναυλία είχε επίσης ο Σταμάτης Κραουνάκης. Στο πρώτο μέρος, η Ελεωνόρα έδωσε μία από τις πιο δυνατές ερμηνείες της στη «Δουλειά», ένα τραγούδι το οποίο, όπως είπε, «αγαπώ πάρα πολύ, αλλά μέχρι τώρα δεν είχα βρει τη δύναμη να το πω. Φέτος όμως τα κατάφερα και σας το αφιερώνω!» Ξεχώρισαν επίσης μια ιδιαίτερη διασκευή στο «Η Λίζα και η Κορνίζα», αλλά και το κλασικό «Κυκλοφορώ κι Οπλοφορώ» «παντρεμένο» με «Τα Καντήλια». Το τελευταίο ταίριασμα μάλιστα, η ερμηνεύτρια μάς ζήτησε να το αφιερώσουμε όλοι μαζί στον… κύριο Εισαγγελέα, καθώς κόντευαν πια μεσάνυχτα και σκεφτόταν ότι μπορεί να έρθει με την αστυνομία και να διακόψει τη συναυλία για λόγους κοινής ησυχίας! «Δεν πειράζει! Το πολύ πολύ να μην πω τις επιτυχίες μου!», αστειεύτηκε και συνέχισε το γλέντι με Μανώλη Χιώτη και «Αφού το Θες», αλλά και την εξαιρετική διασκευή που έχουν κάνει οι Imam Baildi στο «Ακρογιαλιές Δειλινά» του Τσιτσάνη, δείχνοντας την αγάπη που έχει στα παλιά λαϊκά.
Προικισμένη με θεατρικότητα, επικοινωνιακό χάρισμα και ιδιαίτερη εκφραστικότητα, η Ελεωνόρα ερμήνευσε πολύ προσωπικά τα νέα τραγούδια που της χάρισαν ο Θέμης Καραμουρατίδης και ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος, οι «συνεργάτες που έκλεψα επιτέλους από τη φίλη μου, Νατάσσα Μποφίλιου!» «Μονάχα Εγώ» και «Να ‘σαι Καλά», μας συγκίνησαν, ενώ το «κατακόκκινο πανί» για το οποίο μιλούν οι στίχοι του πρώτου τραγουδιού, το κρατούσαν μέλη του επίσημου fan club της Ελεωνόρας, ονόματι «Έλεως»!
Καθώς η συναυλία έφθανε πια στο τέλος της, η Ζουγανέλη δεν μπορούσε παρά να ικανοποιήσει την απαίτηση του κόσμου «για ένα τραγούδι που η δική σας αγάπη γι’ αυτό με κάνει να μη φοβάμαι να δοκιμάζω καινούργια πράγματα». Αναφερόταν, βεβαίως, στο «Μακριά Μου να Φύγεις», το οποίο ταίριαξε υπέροχα με το «Του Αη-Γιώργη». Κι έτσι, μέσα σε ατμόσφαιρα συγκίνησης, αγκαλιάστηκε στο κέντρο της σκηνής με όλους τους μουσικούς της, προκειμένου να μας ευχηθούν μαζί γλυκιά μελωδική καληνύχτα με το «Ταξίδι στα Κύθηρα».
«Σας ευχαριστώ όλους γι’ αυτήν την αγάπη! Να είστε πάντα καλά, καλό καλοκαίρι και καλή αντάμωση! Και να ξέρετε ότι μου δίνετε δύναμη!», είπε αποχωρώντας από τη σκηνή η ερμηνεύτρια –μόνο για λίγο όμως! Το επιβεβλημένο ανκόρ δεν μπορούσε παρά να μην περιλαμβάνει το «Η Επιμονή σου», αλλά και το τρυφερό «Εσύ Μου Θύμισες πώς Είναι», το οποίο είχε πρωτοτραγουδήσει πριν από δύο χρόνια στον ίδιο χώρο. Ολοκλήρωσε έτσι με τον ιδανικότερο τρόπο μία συναυλία που νομίζω ότι την εξέφραζε απόλυτα και, κατά τη γνώμη μου, ικανοποίησε και τον κόσμο. Θεωρώ δε, ότι η Ελεωνόρα είναι χαρισματική ερμηνεύτρια -ειδικά όταν χαμηλώνει τον τόνο της δυνατής, πεντακάθαρης και ευρείας σε έκταση φωνής της-, η οποία χαράζει πια τη δική της διαδρομή στην ελληνική μουσική, όπως ακριβώς η ίδια επιθυμεί.
Στον δρόμο της επιστροφής από το Θέατρο Βράχων σκεφτόμουν ότι ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος δεν θα μπορούσε να το έχει πει καλύτερα, ούτε ο Θέμης Καραμουρατίδης να δώσει σε αυτό το τραγούδι άλλον ρυθμό απ’ αυτόν του ζεϊμπέκικου: «Μονάχα εγώ κι άλλος κανένας / πρώτη φορά αληθινή / μόνη στη μέση της αρένας»… Ακριβώς έτσι στάθηκε η Ελεωνόρα στο συγκεκριμένο live και το χαρήκαμε κι εμείς -είμαι σίγουρη κι εκείνη- πάρα πολύ!
Στην παράσταση συμμετείχαν οι μουσικοί:
Ευριπίδης Ζεμενίδης: κιθάρα, τραγούδι, ενορχηστρώσεις
Βαγγέλης Στεφανόπουλος: πλήκτρα
Γιάννης Αγγελόπουλος: τύμπανα
Παρασκευάς Κίτσος: μπάσο
Νίκος Πασσαλίδης: Μπουζούκι, ούτι
Μιγκέν Σελμάνι: βιολί
Επιμέλεια προγράμματος: Μίνως Θεοχάρης
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…