ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Three Little Birds / Antelma Music (12/2011)

Κάποιος αναρωτιέται βυθίζοντας το δάχτυλο σε έναν καθρέφτη…

Έτσι ολοκληρώνεται ένας κύκλος “μυστικών” τραγουδιών που άνοιξε πρίν από δέκα χρόνια και κλείνει φέτος με την κυκλοφορία του δέκατου δίσκου του Μανώλη Φάμελλου. Γιατί τόσα χρόνια όπως στα βαθιά μυστικά πάντα απέμενε κάτι ακόμα να φανερωθεί κι όπως στα όνειρα, το ένα τραγούδι δενόταν με το άλλο.

Τα μυστικά μου είναι όστρακα που ανοίγουν μέσα στα όνειρα μου
Στην παλιά δεξαμενή τα απογεύματα τα παιδικά μου
Του χρόνου πέρασμα στενό, ακούω βράχους να πέφτουν
Βλέπω ρωγμές μέσα στο φως, τα σύννεφα να τρέχουν

Μέσα από ένα σημειωματάριο με πρόχειρες καταγραφές ονείρων άρχισαν να γεννιούνται τα τραγούδια αυτά σαν ψίθυροι και να συνομιλούν με τις σκιές στα δωμάτια και στον φωταγωγό. Περιπλανήθηκαν και χαθήκαν μέσα σε μοναχικούς περιπάτους στο άγνωστο της πόλης. Ξέμειναν μέσα σε τρύπιες μέρες, ξενοδοχεία φαντάσματα και σκοτεινούς κήπους όπου άκουσαν αόρατες ορχήστρες να παίζουν…

Στο παλιό ξενοδοχείο του θανάτου κάποιος μπαίνει
Και ξαπλώνει με τα ρούχα του θανάτου και πεθαίνει
Είναι Αύγουστος οι μέρες σαν αμέριμνα σκυλιά γυρνούν στο δάσος
Και στα δώματα οι εραστές αποκοιμιούνται από το πάθος
Aγκαλιά…

Ο νέος δίσκος του Μανώλη Φάμελλου “ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΟ ΠΕΡΑ;” κυκλοφορεί από την νεοσύστατη THREE LITTLE BIRDS (ή Τρία Πουλάκια κατά το ελληνικότερο!) μέσα στον Δεκέμβριο του πολύπαθου έτους 2011. Ο δέκατος κατά σειρά δίσκος του Μανώλη Φάμελλου περιέχει 14 νέα τραγούδια δωματίου αστικοπεριηγητικής εμπνεύσεως και αναπτύσσεται μέσα σε ένα ακουστικό περιβάλλον χαμηλών τόνων και σκοτεινών διαδρόμων. Το υλικό γράφτηκε την τελευταία  δεκαετία και στηρίζεται σε καταγραφές ονείρων, εσωτερικών μονολόγων και σε ένα ρητό του Ηράκλειτου:

“Ώσπερ σάρμα εική κεχυμένων ο κάλλιστος, φησίν Ηράκλειτος, ο κόσμος”

“Ο πιο όμορφος κόσμος είναι σα σωρός σκουπίδια χυμένα στην τύχη.”

Τα περισσότερα όργανα παίζονται από τον Μανώλη Φάμελλο και από στενούς φίλους μουσικούς λόγω ελλείψεως πόρων και επαγγελματισμού. Ο ίδιος υπογράφει την μουσική, τους στίχους και την παραγωγή. Το εξώφυλλο φιλοτεχνήθηκε από τον Κωστή Βήχο και τα σχέδια του εσώφυλλου από τον Νίκο Κόνιαρη.

TΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει η Αριάδνη Κυπριάδη – a.kypriadi@musiccorner.gr

Αν το εξώφυλλο είναι ο καθρέφτης μιας μουσικής δουλειάς, τότε η ντάμα που σε κοιτάζει όταν παίρνεις στα χέρια σου το “Τι Υπάρχει Πιο Πέρα;” υποδηλώνει όλα τα μυστικά και τις προσδοκίες του Μανώλη Φάμελλου για τη δέκατη αυτή δουλειά του. Αντιπροσωπεύει μια προσπάθεια να συνδυαστεί το ονειρικό με το λιτό και το καλαίσθητο, το ποιητικό με τη μελαγχολία. Από το πρώτο άκουσμα του δίσκου, ο ακροατής περιδιαβαίνει σε προσωπικές σκέψεις και συναισθήματα του καλλιτέχνη, φοβίες και απογοητεύσεις. Με τα χαμηλόφωνά του μα επιβλητικά φωνητικά, μοιάζει να τον τραβάει στο σκοτεινό του κόσμο. Σε μία-δύο στιγμές ξεσπά, αλλά ακόμα και εκεί συγκρατημένα. Στην πραγματικότητα, μπορεί να εκφράζει μέσα από τη μουσική τη θλίψη, πότε όμως δεν μοιάζει να φτάνει στη λύτρωση…

O τίτλος “Τι Υπάρχει Πιο Πέρα;” όμορφα συμπυκνώνει το θέμα του δίσκου και μαρτυρά έναν άνθρωπο ο οποίος, έχοντας φτάσει σε μουσική και προσωπική ωρίμανση, αναρωτιέται τι μένει ακόμα να δώσει, να βιώσει και τελικά να συναντήσει μετά το τέλος της βιολογικής του ύπαρξης. Συχνές εξάλλου είναι και οι αναφορές στην αποτυχία, το θάνατο και τα όνειρα που δεν εκπληρώθηκαν. Ο τραγουδιστής, από το πρώτο κιόλας τραγούδι με τον αφοπλιστικό τίτλο “Σκουπίδια”, τοποθετεί τον εαυτό του μέσα στο σύνολο. Δεν αποτελεί μια μονάδα με προσωπικές σκέψεις και ιδέες, αλλά είναι μέρος μιας κοινωνίας, ενός κόσμου τον οποίο βιώνει έντονα. Στις “24 Ώρες”, η μέρα είναι ένα χρονικό διάστημα γεμάτο μελαγχολία και απογοήτευση. Μονάχα ο ύπνος χαρίζει, αν όχι τη λύτρωση, τουλάχιστον τη σιωπή.

Παρά την πιο “ταξιδιάρικη” μελωδία του, το “Δωμάτιο με τους Καθρέφτες” παρουσιάζει εικόνες σχεδόν εφιαλτικές, μετατρέποντας το ζωτικό χώρο του ερμηνευτή σε μια μεγάλη φυλακή. “Το Παλιό Ξενοδοχείο του Θανάτου”, παρά το θέμα το οποίο διαπραγατεύονται οι στίχοι του, περιέχει μια ανέλπιστη γαλήνη. Το συναίσθημα αυτό σπάει η γεμάτη αγωνία “Τρύπια Μέρα”, με τον ερμηνευτή να περπατά σε άδεια πλατεία με το μυαλό του κενό.

Σαν νανούρισμα μια νύχτα του Αυγούστου, η “Νύχτα στη Γη” μπορεί μιλά για την ανθρώπινη αδυναμία, αλλά διαθέτει μια εσωτερική δύναμη και μια ανέπλιστη αισιοδοξία. Το “Τυχερός που Έχασα” αποτελεί έναν ύμνο στην αποτυχία. Μια ακόμα ωδή στη μαγεία που ασκεί η νύχτα αποτελεί ο “Αστερισμός”, ένα μελαγχολικό, ρομαντικό κομμάτι που το ντύνει η λιτή μελωδία του πιάνου. Το “Τρελό Άλογο” κινείται σε δύο επίπεδα, την πραγματικότητα και την επιθυμία. Ο ερμηνευτής όμως δείχνει γεμάτος φόβο μπροστά στην πιθανότητα να κυνηγήσει το όνειρό του και να το υλοποιήσει. Το ίδιο θλιμμένα και εσωστρεφή είναι και τα υπόλοιπα κομμάτια: “Μικρή Μαρία”, “Γυάλινη Σφαίρα”, “Γέφυρα”, “Μια Πόλη Άγνωστη”. Ελπίδες, φαντασιώσεις και φόβοι γεννούν κομμάτια που θαρρεί κανείς ότι γράφτηκαν μεταξύ ύπνου και ξύπνιου.

Ο δίσκος ολοκληρώνεται με ένα τραγούδι που συμπυκνώνει όχι μόνο τις στιχουργικές ιδέες του δίσκου, αλλά τις μουσικές ανησυχίες του. Στο “Ο Κόσμος Φεύγει” μεταφυσικοί προβληματισμοί, μελαγχολική μελωδία και ευαίσθητη ερμηνεία δημιουργούν μια ατμόσφαιρα αποχωρισμού. Ταυτόχρονα όμως ξέρουμε ότι όλα όσα έχει βιώσει ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης θα τον συνοδεύουν σε ένα καινούριο κεφάλαιο της ζωής του. Όταν κάτι στη ζωή τελειώνει, μέσα από τις στάχτες του παρελθόντος μπορεί κανείς, αν κοιτάξει προσεκτικά, να δει τους σπόρους μιας καινούριας αρχής. Αυτό το μήνυμα ίσως είναι και ότι πιο σημαντικό έχει να δώσει η συγκεκριμένη δουλειά, πέρα από το εξαιρετικού επιπέδου μουσικό της περιεχόμενο…

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD
01. Σκουπίδια
02. 24 ώρες
03. Στο δωμάτιο με τους καθρέφτες
04. Το παλιό ξενοδοχείο του θανάτου
05. Τρύπια μέρα
06. Νύχτα στη γη
07. Τυχερός που έχασα
08. Αστερισμός
09. Τρελό άλογο
10. Μικρή Μαρία
11. Γυάλινη σφαίρα
12. Γέφυρα
13. Μια πόλη άγνωστη
14. Ο κόσμος που φεύγει

*** Οι κριτικές δίσκων αποτελούν προσωπικές απόψεις του εκάστοτε συντάκτη που σε καμία περίπτωση δεν είναι απαραίτητο ότι συνάδουν με τις απόψεις και της υπόλοιπης συντακτικής ομάδας του Music Corner

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here