Αρχική MC3 Με τη Ζωή και τους φίλους της στο Passport…!

Με τη Ζωή και τους φίλους της στο Passport…!

Απρ 26, 2013

26/4/2013
Γράφει η Μάτα Λίτου
Φωτογράφηση: Μαρίζα Παπαδημητρίου
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

Παρασκευή 19 Απριλίου, μόλις που είχε βραδιάσει και ο πολυχώρος Passport στον Πειραιά είχε ανοίξει για το κοινό ενώ στη σκηνή γίνονταν βιαστικά κάποιοι τελευταίοι έλεγχοι στον ήχο. Φίλοι, συνεργάτες παλιοί και καινούργιοι της Ζωής Τηγανούρια, όλοι ήταν εκεί επίτιμοι φιλοξενούμενοι της σε ένα βράδυ αφιερωμένο εξαιρετικά σε εκείνη και στις όμορφες δημιουργίες της.

Το πρόγραμμα ξεκίνησε να την Ζωή να μας βοηθάει να πάρουμε μία γεύση για το τι θα επακολουθήσει με μία μικρή ορχηστρική εισαγωγή. Αφού μας καλωσόρισε με ένα όμορφο χαμόγελο και δύο ζεστά λόγια, φώναξε στη σκηνή την παλιά της φίλη Λένα Αλκαίου η οποία, όπως μας είπε, γνώρισε τη Ζωή στην αναζήτηση της να βρει κάποιον να παίζει ακορντεόν και όταν την άκουσε για πρώτη φορά δεν μπόρεσε να μείνει ασυγκίνητη από το μέγεθος του ταλέντου της και τη βοήθησε να ξεκινήσει δειλά δειλά τα πρώτα της βήματα στην Ελληνική μουσική σκηνή. Φανερά συγκινημένη η Λένα Αλκαίου κατά τη διάρκεια της βραδιάς βλέποντας ένα από τα «παιδιά» της να έχει πάει τόσο μπροστά, μας τραγούδησε «Έχεις κάτι που μου λείπει».

Λίγο αργότερα στη παρέα προστέθηκαν και δύο νέα παιδιά, ο Γιάννης Μωραΐτης και η Εβελίνα Νικόλιζα, που μοιράστηκαν το τραγούδι «Μία φωτιά». Ο Γιάννης όπως μας δήλωσε ήταν πολύ χαρούμενος που βρέθηκε ξανά επί σκηνής με τη Ζωή, πόσο μάλλον για τη συνεργασία τους στο καινούργιο της δίσκο. Μάλιστα παρότι για καιρό είχαν χαθεί όπως ο ίδιος μας είπε, από την πρώτη στιγμή που του πρότεινε να πάρει μέρος στο δίσκο αυθόρμητα εκείνος της απάντησε «Πες μου ώρα και έρχομαι!»

Στο επόμενο τραγούδι τη θέση του Γιάννη ήρθε να πάρει ο Νικόλας Αδέσποτος με την ιδιαίτερη χροιά του για να μας τραγουδήσει ντουέτο με την Εβελίνα αλλά και μόνος του στη συνέχεια, ένα τραγούδι αφιερωμένο εξαιρετικά στην όμορφη Ελλάδα μας, επίκαιρο και εύστοχο. Η όμορφη Εβελίνα συνέχισε να μονοπωλεί τη σκηνή μέχρι που στην δεξιά πλευρά εμφανίστηκαν ένα ζευγάρι χορευτές τάνγκο!

Η Ζωή δεν άργησε να φωνάξει στη σκηνή τη γλυκύτατη Μπέσσυ Αργυράκη για να μας τραγουδήσει το τραγούδι «Φως» από το ομώνυμο τελευταίο άλμπουμ της Ζωής. Η Μπέσσυ Αργυράκη δήλωσε συγκινημένη με τη Ζωή που της εμπιστεύτηκε για απόψε δύο από τα τραγούδια της. Όπως είπε επίσης για εκείνη είναι μία πολύ ξεχωριστή βραδιά με συναδέλφους που αγαπάει και εκτιμά βαθύτατα ενώ μας είπε και λίγα λόγια για την πρώτη της συνάντηση με τη Ζωή, όταν η τελευταία σαν προσκεκλημένη της πρώτης τραγούδησε στο θέατρο Αιξωνή στην Γλυφάδα.

Η Εβελίνα επέστρεψε στη σκηνή για να τη συνοδέψει σε ένα τρυφερό κομμάτι το «Κόρη γλυκιά» το οποίο δεν ήταν καθόλου τυχαία επιλογή! Ο λόγος; Μα φυσικά ότι η Εβελίνα είναι η κόρη της Μπέσσυ Αργυράκη η οποία δεν έκρυψε στιγμή πόσο περήφανη αισθάνεται για αυτήν! Η Εβελίνα δήλωσε πανευτυχής που παρά το νεαρό της ηλικίας της είναι τυχερή που συνεργάζεται με καταξιωμένους ανθρώπους του χώρου.

Τα φώτα χαμήλωσαν απότομα και η Ζωή προσκάλεσε την Πειραιώτισσα και τραγουδίστρια της Λυρικής Ελένη Βουδουράκη, για να μας τραγουδήσει «Θα ταξιδεύω». Τολμώ να πω, ίσως η πιο ανατριχιαστική ερμηνεία της βραδιάς με μία κορώνα για κλείσιμο που καταχειροκροτήθηκε από τους θαμώνες! Η Ελένη δεν μπορούσε να κρύψει με τίποτα τη χαρά της που συνεργαζόταν ξανά με τη Ζωή, πόσο μάλλον που έκανε τη εμφάνιση της στον δικό της τόπο, στον Πειραιά!

Στη συνέχεια το μικρόφωνο πέρασε σε μία άλλη πολύ αξιόλογη ερμηνεύτρια, την Ηρώ Σαΐα… Επέλεξε να μας τραγουδήσει για «Σταματημένα Ρολόγια» και να μας πει «Αντίο». Η Ηρώ δήλωσε πως η γνωριμία της με τη Ζωή είναι πολύ πρόσφατη και αυτό που περισσότερο της κάνει εντύπωση σε εκείνη είναι ο τρόπος που αγκαλιάζει το ακορντεόν της αφού το κάνει και μοιάζει με προέκταση του σώματος της!

Μετά την Ηρώ σειρά είχε ο κομψός κύριος Γιάννης Χριστόπουλος για να μας τραγουδήσει «Δύο χείλη κατακόκκινα». Ο κύριος Χριστόπουλος συναντήθηκε με τη Ζωή πρώτη φορά στο Badminton σε μία συναυλία με τραγούδια τάνγκο. Δηλώνει λάτρης της μουσικής της και του ταλέντου της και πάρα πολύ χαρούμενος που πήρε μέρος σε μία βραδιά με ανθρώπους καταξιωμένους στο χώρο τους.

Το πρώτο μέρος της βραδιάς έκλεισε με την πανέμορφη Καίτη Γαρμπή επί σκηνής, να μας τραγουδάει το κομμάτι «Ζωντανός Ουρανός» για να λάβει το πιο δυνατό χειροκρότημα! Η Καίτη Γαρμπή μίλησε για τη φίλη της Ζωή με τα πιο όμορφα λόγια και με ιδιαίτερο θαυμασμό. Το τραγούδι που ερμήνευσε υπήρξε και η αφορμή για να γεννηθεί μεταξύ τους ένα ιδιαίτερο δέσιμο, μετά τη πρώτη τους γνωριμία πριν κάμποσο καιρό στη Τεχνόπολη, μέσω του Νίκου Αντύπα.

Το δεύτερο μέρος της βραδιάς ξεκίνησε με τη Ζωή όπως πάντα στο ακορντεόν και την Εβελίνα στο μικρόφωνο να μας θυμίζουν παλιές αξέχαστες επιτυχίες όπως «Το τραμ το τελευταίο», το «Δε σε θέλω πια», τη «Γκαρσόνα» για να καταλήξουμε σε πιο παραδοσιακά και ακόμη πιο παλιά όπως Θρακιώτικους χoρούς, ένα παλιό Ηπειρώτικο μοιρολόι, τη σούστα της Ρόδου και ένα τραγούδι παραδοσιακό από την όμορφη Σαμοθράκη που μοιράστηκε μαζί μας αφού μας ζήτησε τη βοήθειά μας και εμείς πως θα μπορούσαμε να αρνηθούμε;

Αφού μας χάρισε λίγα ακόμη κομμάτια παρέα με το ακορντεόν της μας σύστησε έναν έναν τους μουσικούς και τους φίλους που βοήθησαν να γίνει πραγματικότητα αυτό το όμορφο βράδυ και αποχώρησε από τη σκηνή…

Ας δούμε όμως όσα είχε δηλώσει η Ζωή Τηγανούρια, στο μικρόφωνο του Music Corner, πριν την έναρξη του live…

Music Corner: Αρχικά θα θέλαμε να μας πείτε δύο λόγια για το αποψινό live, για τη συνάντηση όλων αυτών των όμορφων ανθρώπων σε ένα τόσο ιδιαίτερο χώρο όπως το Passport.
Ζωή Τηγανούρια: Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη και θέλω να πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους συντελεστές που θα έρθουν σε αυτή την όμορφη βραδιά. Η ιδέα ξεκίνησε πριν ένα μήνα όταν βγήκε ο τελευταίος και 8^ος δίσκος μου το «Φως-Rocking Zoe» που περιείχε για πρώτη φορά τραγούδια με στίχους και ερμηνευτές. Με το άλμπουμ σαν αφορμή, μου δόθηκε το έναυσμα να κάνω παραστάσεις με φίλους καλλιτέχνες οι οποίοι θα ερμηνεύουν τα κομμάτια του δίσκου.

Music Corner: Πως ήρθατε σε επαφή με τη μουσική και άναψε η πρώτη σπίθα για ένα τόσο έντονο πάθος; Ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματα;
Ζωή Τηγανούρια: Ο πατέρας μου παίζει βιολί έτσι ξεκίνησα και εγώ και μπήκα στο χώρο της μουσικής. Η οικογένεια μας έχει μία έφεση γενικά στη μουσική, οπότε το μήλο έπεσε κάτω από τη μηλιά! Ξεκίνησα να παίζω στη Σαμοθράκη αρμόνιο και όχι ακορντεόν και δούλεψα και για χρόνια δίπλα στον πατέρα μου, τον ακολουθούσα κάθε Σάββατο. Το “δούλεψα” βέβαια μέσα σε εισαγωγικά, αφού αυτό για μένα ήταν διασκέδαση παρά δουλειά. Κάθε Σάββατο περίμενα πως και πως για να παίξουμε στους Σαμοθρακήτικους Μπάλους, έτσι ονόμαζαν τις εκδηλώσεις. Αυτό κράτησε μέχρι και τα 18 που έφυγα από τη Σαμοθράκη για να έρθω στην Αθήνα όπου ξεκίνησε όλη αυτή η όμορφη Οδύσσεια!

Music Corner: Γνωρίζω ότι έχετε περάσει δύο φορές σε σχολή Νοσηλευτικής και την παρατήσατε και τις δύο. Θέλω να μου πείτε αν προτρέπετε ακόμη και σε τόσο δύσκολους καιρούς τα νέα παιδιά να κυνηγούν τα όνειρα τους.
Ζωή Τηγανούρια: Εξαρτάται από το τι κάλεσμα έχει ο καθένας μέσα του και εγώ είχα κάλεσμα για τη μουσική, δεν γινόταν να ασχοληθώ με οτιδήποτε άλλο. Νομίζω ότι όποιος νέος νιώσει αυτό το κάλεσμα για την όποια μορφή τέχνης, είναι σχεδόν αδύνατο να το αφήσει και να ασχοληθεί με κάτι άλλο. Ακόμη και αν το κάνει για ένα μισθό η ζωή του θα είναι κόλαση. Δεν προτείνω στους νέους να κυνηγούνε το μισθό, αλλά αυτό που λέει η καρδιά τους.

Music Corner: Όσο για το δίσκο σας «Φως», εδώ συναντάμε μία πολύ πρωτότυπη συνεργασία με την Ευανθία Μάγνη. Πως είχατε την ιδέα να δημιουργήσετε ένα δίσκο- βιβλίο;
Ζωή Τηγανούρια: Γνωριστήκαμε με την Ευανθία μέσα από το δίσκο μου «Zoe’s code» σε μία παρουσίαση. Ήταν μοιραίο να συνεργαστούμε πατώντας πάνω στη βασική της ιδιότητα που είναι η συγγραφή και στη δική μου που είναι η μουσική. Μπλέκοντας αυτά τα δύο μαζί βγαίνει ένα όμορφο αποτέλεσμα όπως το «Φως-Rockin Zoe».

Music Corner: Μπορείτε να επιλέξετε ένα τραγούδι από το δίσκο που ξεχωρίζετε λίγο παραπάνω;
Ζωή Τηγανούρια: Αγαπάω πάρα πολύ τη «Λεϊλά» , είναι ένα κομμάτι που ενώ ο δίσκος είχε τελειώσει την τελευταία στιγμή η Ευανθία μου είπε ότι του έβαλε στίχους. Το ορχηστρικό βρισκόταν ήδη στον προηγούμενο δίσκο, τον «Zoe’s code». Πήραμε κατευθείαν τηλέφωνο το φίλο Κώστα Μακεδόνα ο οποίος τελικά το τραγούδησε!

Music Corner: Έχετε κυκλοφορήσει 8 προσωπικούς δίσκους. Ποια είναι αυτή η αστείρευτη πηγή έμπνευσης σας;
Ζωή Τηγανούρια: Το πάθος μου, η αγάπη μου για τη μουσική και η τόλμη μου. Δε φοβάμαι τα διαφορετικά και τα καινούργια πράγματα και μου αρέσει η μουσική σε όλο της το μεγαλείο σε όλες της τις εκφάνσεις. Μου αρέσουν πολλά είδη μουσικής, η κλασική, η τζαζ, το λαϊκό, η ποπ, το ρεμπέτικο… Δεν μπορώ να εγκλωβιστώ σε ένα μόνο είδος και να κρεμάσω στη καλλιτεχνική μου πορεία μία ταμπέλα. Μου αρέσει να πειραματίζομαι, μου δίνει ευχαρίστηση και ενδιαφέρον. Για μένα στην τελική, η μουσική είναι μία και αδιαίρετη. Οι ταμπέλες στη μουσική είναι προσβλητικές.

Music Corner: Γιατί πιστεύετε ότι στην Ελλάδα περνάει περισσότερο η μουσική με στίχο και όχι τόσο η ορχηστρική;
Ζωή Τηγανούρια: Μ’ αρέσει η ερώτηση σου και θα χαρώ πολύ να απαντήσω. Ισχύει ότι στο εξωτερικό τα πράγματα για τους μουσικούς είναι πιο εύκολα για να κάνουν κάποια συναυλία. Στην Ελλάδα πρέπει να βρούμε πολλά «τρικ» εμείς που ασχολούμαστε με την ορχηστρική μουσική για να περάσουμε τα δικά μας κομμάτια στον κόσμο, γιατί ο κόσμος «βαριέται». Μάλλον ο Έλληνας δεν είναι τόσο εκπαιδευμένος σε τέτοια είδη μουσικής. Το καλό με μένα είναι ότι το κοινό μου πλέον είναι μυημένο και έχει μάθει να ακούει καθαρά ορχηστρικά κομμάτια.

Music Corner: Τα σχέδια σας για το μέλλον ποια είναι;
Ζωή Τηγανούρια: Έχω μπει ήδη στη διαδικασία για επόμενο δίσκο! Σκέφτομαι να κάνω μία παραγωγή και με δικά μου κομμάτια αλλά και με άλλα παραδοσιακά, που παίζω συνήθως στις live εμφανίσεις μου. Έχω πολλά όνειρα στα σκαριά και ευτυχώς πάντα κάτι γίνεται και τα καταφέρνω! Όσο για τα live μου 24 Μαΐου θα είμαστε στο Half Note, τέλη Ιουνίου στην Αυλή του Μεγάρου Μουσικής για μία συναυλία και μετά, πολλές ακόμη καλοκαιρινές εμφανίσεις…!