Γράφει o Σοφιανός Καβακόπουλος
www.musiccorner.gr
Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

Στυλ δεν είναι ο τρόπος που στέκεσαι πάνω στο podium του νικητή, αλλά ο τρόπος που δέχεσαι την ήττα σου. Έχω δει πολλούς να απολαμβάνουν τις νίκες τους, να στέκονται κορδωμένοι και σίγουροι για τον εαυτό τους, είναι σπάνιες οι φορές όμως που έχω δει άνθρωπο να στέκεται με καμάρι για την ήττα του. Να δέχεται την ανωτερότητα του άλλου και να αναγνωρίζει πως πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο για να καλύψει το κενό που τους χωρίζει. Αυτός ο δεύτερος είναι ο νικητής.

making-the-cut-a-cut-above-on-building-a-brand-and-belgian-style-4

Στυλ δεν είναι να ακούς μια συγκεκριμένη μουσική και μόνο αυτή. Να είσαι ταγμένος στα Rock ή στα Blues. Θυμάμαι επικούς καβγάδες μεταξύ μεταλλάδων και καρεκλάδων στην δεκαετία των 80’s. Ακόμη και σήμερα οι hipsters σνομπάρουν τους mainstream και το αντίθετο. Στυλ είναι να ακούς τα πάντα και να επιλέγεις αυτό που έχεις ανάγκη εκείνη την στιγμή να ακούσεις. Να μπορείς να ξεχωρίσεις την μουσική που σου βγάζει το συναίσθημα που έχεις ανάγκη εκείνη την στιγμή. Να μπορείς να ξεχωρίσεις πως μουσική είναι μόνο μία, και τα είδη είναι για το εμπορικό κομμάτι των εταιριών.

Στυλ δεν είναι να φοράς ότι και ο διπλανός σου, να πηγαίνεις εκεί που πηγαίνουν όλοι, να διασκεδάζεις με τον τρόπο των άλλων. Στυλ είναι να φοράς αυτό που σε κάνει να νιώθεις ωραία. Στυλ είναι να φτιάχνεις εσύ τρόπους διασκέδασης και να πηγαίνεις εκεί που νιώθεις άνετα! Έχω συναντήσει πολλούς να ανήκουν υπέροχα σε μια ομάδα ανθρώπων, αλλά σπάνια αυτούς που δημιουργούν τις τάσεις. Αυτούς που τόλμησαν να δοκιμάσουν το διαφορετικό και προχωρήσουν σε δικά τους μονοπάτια. Είναι ωραία να είσαι στην ασφάλεια μιας ομάδας αλλά πολύ ωραιότερο το να δημιουργείς πράγματα που μένουν.

Στυλ δεν είναι να αντιγράφεις…να κλέβεις, αλλά να παίρνεις κάτι ξένο και να το ανεβάζεις σε άλλο επίπεδο κάνοντας κάτι διαφορετικό. Πολλοί ισχυρίζονται πως αυτή η μόδα των beatmakers και των DJs  να διασκευάζουν παλιές κλασσικές επιτυχίες είναι τουλάχιστον ιεροσυλία. Το πρόβλημα όμως είναι να μην βλέπεις την δημιουργία κοιτάζοντας μόνο το παρελθόν.  Δεν είναι το τραγούδι των Beatles είναι το κομμάτι του Gramatik. Δεν είναι το τραγούδι της Billie Holiday, είναι το κομμάτι του Χ. Στυλ είναι να βλέπεις την δημιουργία μέσα από την μεταμόρφωση και την μετάλλαξη. Να μπορείς να δεις το διαφορετικό και να το αξιολογήσεις ως ξεχωριστή οντότητα.

Κατηγορήθηκα αρκετές φορές για έλλειψη στυλ. Διότι τόλμησα να παίξω το διαφορετικό. Διότι δεν δείχνω μόνο τα Blues, διότι δεν εχω πλέον το feeling, διότι θέλω να δοκιμάζω γεύσεις και αρώματα από άλλους πολιτισμούς. Σκασίλα μου και για όποιον δεν το κατάλαβε ΣΚΑΣΙΛΑ ΜΟΥ για δεύτερη φορά. Ταμπέλα δεν θα βάλω ποτέ, και το συναίσθημα είναι για να το νιώθω και όχι για να το δείχνω. Συναίσθημα θα μου βγάλει και ο John Lee Hooker, και  ο Howlin’ Wolf αλλά και  ο Kill Emil και ο Βilla Quase. Θα δω την δημιουργία μέσα από τον Hank Williams και τον George Benson, αλλά και από τον πιτσιρικά που γράφει με πάθος τους στίχους της δικής του RAP. Θα νιώσω άνετα σε μια ομάδα που παίζει εκ τους ασφαλούς αλλά τολμήσω και να δοκιμάσω το διαφορετικό για την πολυφωνία. Και αν αποτύχω; Τι έγινε; Σημασία δεν έχει αν θα πέσεις, αλλά το πως θα ξανασηκωθείς και το πως θα ξαναπροσπαθήσεις. Αποτυχία στην ζωή είναι μόνο να μην προσπαθείς.

———————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here