Γράφει o Σοφιανός Καβακόπουλος
www.musiccorner.gr
Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012
“Μουσικό Χαλί” … Ετσι λέω εγώ την μουσική που ακούω, την μουσική που με συντροφεύει από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου…
Μουσικό χαλί λέω όλα αυτά που ακούσα και συνδύασα με τις καλές και κακές στιγμές της ζωής μου. Σαν τώρα θυμάμαι τον πρώτο δίσκο που αγόρασα (χρονολογίες και ηλικίες δεν λέμε να μην καρφωνόμαστε), και τα συναισθήματα που ένιωθα ακούγοντας τον. Αυτό ήταν η αρχή. Η πρώτη πεταλιά σε ένα ταξίδι μέχρι σήμερα, ένα ταξίδι που ελπίζω να κρατήσει για πολύ ακόμη…
Κάθε φορά που είχα την ανάγκη για κάτι καινούριο ταξίδευα. Με αεροπλάνα και βαπόρια έλεγε η Μπέλλου, εγώ με ότι έβρισκα, και για όπου με εβγάζε, παρέα όμως μόνιμη ήταν η μουσική. Ακόμη και όταν τελείωναν οι μπαταρίες συνέχιζα να τραγουδώ. Θυμάμαι τον εαυτό μου, σε ένα δρόμο κάπου στην Ιτάλια, με μια μοτοσυκλέτα ακινητοποιημενη, βρεγμένος μέχρι το κόκκαλο, να περιμένω την Οδική Βοηθεία, και εγώ ο Ροκάς να τραγουδώ «Ειναι το κρύο, είναι το κρύο τσουχτερό, να το αντέξω δεν μπορώ».
Έτσι, δεν ξέρεις ποτέ ποιο τραγούδι θα σου βγει για να σημαδέψει την στιγμή. Θυμάμαι το τραγούδι που έπαιζε σε κάθε μεγάλο μου έρωτα, και σε κάθε χωρισμό. Θυμάμαι τα τραγούδια της επιτυχίας, αλλά και το τραγούδι που σημάδεψε το κατρακύλισμα. Θυμάμαι τα μέρη που είδα με την μουσική υπόκρουση που είχα και τους ανθρώπους που γνώρισα με το τραγούδι που άκουσα λίγο πριν ή λίγο μετά.
Σήμερα που τα ταξίδια λόγω κόστους δεν είναι εφικτά, φροντίζω να ταξίδευω μεσα απο την μουσική. Κλείνω τα μάτια, ακούω τις νότες να περνούν και νιώθω τις ρόδες μου να κυλάνε ξανά. Είναι κάποια τραγούδια που είναι φτιαγμένα γι’ αυτό.
Εδώ όμως δεν θα μιλάμε για τραγούδια. Δεν θα μιλάμε καν για μουσική. Θα φτιάχνουμε την δική μας ιστόρια από την έμπνευση του στίχου, της νότας, της μουσικής κάποιου άλλου… Θα ξετυλίγουμε το κουβάρι όπως ο καθένας θέλει και βλέπει τη μουσική. Οπως ο καθένας την ακούει.
Θα δημιουργούμε όνειρα, θα κρίνουμε, θα επικρίνουμε, θα κρινόμαστε και θα ταξιδεύουμε σε μέρη που κανένας δρόμος δεν σε πάει, παρά μόνο ή φαντασία.
Θέλω να μπορέσω να σας κάνω να κλείνετε τα μάτια, να βλέπετε το κενό και να φτιάχνετε τις εικόνες που εκείνη την στιγμή χρειάζεστε. Η καθημερινότητα και οι ειδήσεις έχουν πάντα πολλές όψεις που μπορούν να ειδώθουν. Ο καθένας μας θα βλέπει την όψη της καθημερινότητας που θέλει μεσα από ένα τραγούδι…
Γιατι η μουσική είναι ακριβώς αυτό. Το soundtrack, το “μουσικό χαλί” της ζωής μας. Αυτό που βρίσκεται πάντα λίγο πίσω απο τις κουβέντες μας και δίνει το χρώμα στις στιγμές μας.
Κάπως έτσι έχω στο μυαλό μου και αυτή την στήλη. Εδώ που θα τα λέμε κάθε Δευτέρα, και κάθε φορά να μένει σαν μια συνάντηση, σαν μια ανάμνηση ενός τραγουδιού…
———————
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…
Η μουσική για μένα αποτελεί το καλύτερο αγχολυτικό. Δεν μπορω να φανταστώ έστω μια μέρα από τη ζωή μου χωρίς μουσική ή ακόμα και ρυθμό.
Είναι η μοναδική συντροφιά που υπάρχει για μένα ανεξαρτήτως συντρόφου.
Είναι αυτό το οποίο θα μιλήσει στην ψυχή μου είτε είμαι στα up μου είτε είμαι στα down μου.
Είμαι χάλια; Θα ξεσπάσω ακούγοντας μια μπαλάντα ή ένα blues κομμάτι.
Είμαι καλά; Θα ξεβιδωθώ με μία Ροκιά!
Άλλος με Trance, Rave, Ρούμπα… It doesn΄t matter… Είναι μουσική!!!
Όλα είναι δρόμος… όλα είναι μουσική…
Πολύ ωραίο άρθρο, καλογραμμένο και έντονα “μουσικό”! 😉
Καλή αρχή!!
Κάθε αρχή κ δύσκολη αδερφέ. Αλλά όχι για σένα, καλή αρχή λοιπόν!!!
Ευχαριστω Βασίλη, Χρήστο, και Chris…αυτή είναι η λογική…η μουσική να δημιουργεί συναισθήματα, τα συναισθήματα βιώματα και τα βιώματα ποιότητα ζωής….Προσπαθούμε λοιπόν να φτιάξουμε συναισθήματα μέσα απο τις λέξεις. Τις λέξεις που βγήκαν μέσα από την μουσική.
Θυμάμαι σαν πιτσιρικάς όταν ο αδερφός μου έφερνε σπίτι δίσκους βινυλίου και τους έβαζε στο πικ-απ… Η όλη μυσταγωγία του να τον βγάλεις να τον βάλεις να παίξει και να ”νιώσεις” τα κομμάτια.. Είναι σαν να ανακαλύπτεις το προσωπικό σου σεντούκι με το θησαυρό!
Εκπληκτικό συναίσθημα επίσης όταν δημιουργείς εσύ ο ίδιος μουσική ή όταν βρίσκεται κάποιος κοντινός σου σε τέτοια παραγωγική διαδικασία και βρίσκεσαι στην ευτυχή θέση να το ζεις κι εσύ από κοντά!
Καλη αρχη.. καλη επιτυχια -αν και ειναι εξασφαλισμενη- απ τις γνώσεις σου το παθος σου και την ωραία γραφη σου.Oi Δευτέρες απο δω και περα θα εχουν χρώμα και άρωμα..
Sofiane kaln arxn, kaln kaln epityxia sto neo project. Sorry gia ta Greeklish alla eimai Atlanta kai o H/Y tou hotel den ypostirizei Ellinika.
Μουσικό χαλί, μουσική ζωής, ανάσας, ομορφιάς…!!!
Καλή αρχή Σοφιανέ!!!!!
Η μουσική που παίΖει Εντός, και με δυσκολία μεταφράζεται πάνω σε παρτιτούρες, γραφει τα Ποιήματα των Συναισθημάτων, Υπέροχε Σόφ……
Το έναυσμα πάντα δίνεται από μία Νότα που ξέφυγε από κάποιο Κομμάτι εμπνευσμένης Δημιουργίας και τραγουδήθηκε έστω παράφωνα στο πεζοδρόμιο της Ανώνυμης Περατζάδα μας…
Περιμένουμε ντεμπούτο σε Studio….
Μας έλειψες….
Παθιαζεσαι με καθε τι που καταπιανεσαι Σοφιανε και συμπαρασυρεις και μας οσους ακολουθουμε απο κοντα τα βηματα σου. Περιμενα με πολυ περιεργεια και ενδιαφερον το επομενο σου βημα και αυτο εδω ειναι μια πολυ ευχαριστη εκπληξη!!! Ομορφη ιδεα και θα σου παει πολυ!!! Καλα μας ταξιδια λοιπον, με οχημα το Μουσικο Χαλι σου!!!
Καλη επιτυχια σου ευχομαι και αδημονω για την πρωτη μας διαδρομη-αναδρομη…