«Τα trash είναι κομμάτια που είχες ακούσει κάποτε στη ζωή σου και όταν τα ακούς ξανά, καταλαβαίνεις ότι κάτι σημαίνουν για σένα»
Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στον Γιάννη Νανίδη
Φωτογράφηση: Γρηγόρης Θανόπουλος
Music Corner – 1/2/2013
Οι Trashformers είναι η ομάδα που εδώ και 9 χρόνια διοργανώνει σε διάφορα μαγαζιά στην Αθήνα (αλλά και στην επαρχία) τα original Trash Parties! O Γιάννης “Gizmo”, ο Δημήτρης “Jimbo”, ο Αρείωνας και ο Κώστας “Ιταλός” πραγματοποιούν τα όνειρα όσων μεγάλωσαν μέσα στις δεκαετίες 80-90-00s. Ποια όνειρα; Όπως πολύ σωστά είπε μία φίλη μου στο παρθενικό της Trash Party: “Όταν ήμουν μικρή, ήθελα να είμαι ενήλικη για να μπορώ να χορέψω σε μαγαζί το ‘Dance with the Devil’, πίνοντας ποτάρες”!
Με μουσικές από τις δεκαετίες αυτές, που …στιγμάτισαν τα παιδικά και εφηβικά μας χρόνια, videos και άλλα δρώμενα οι Trashformers το μόνο που επιδιώκουν είναι η διασκέδαση μας!
Τους πετύχαμε εν μέσω γυρισμάτων για την ταινία μικρού μήκους που θα παρουσιάσουν ως εισαγωγή για το party τους αυτό το Σάββατο 2/2 στο Φεστιβάλ Cult Κινηματογράφου στο Gagarin 205. Όταν άνοιξε η πόρτα του διαμερίσματος βρεθήκαμε μπροστά στην πρωταγωνίστρια που ήταν αναμαλλιασμένη και τυλιγμένη με ένα σεντόνι! Στην ταινία θα κάνουν guest και η Τζέσυ Παπουτσή και ο Κώστας Τσάκωνας. Σίγουρα οι Trashformers έχουν μπει στο cult κλίμα που επιβάλει το Φεστιβάλ και μετά από την κουβέντα που είχαμε μαζί τους, καταλάβαμε ότι κανείς δεν θα μπορούσε να το κάνει καλύτερα…
Διαβάστε λοιπόν τι είπαμε για να αντιληφθείτε και εσείς ότι τα party τους είναι the place to be, αν θες να περάσεις καλά…!
Music Corner: Πώς ξεκίνησαν οι Trashformers;
Γιάννης: Πριν από 9 χρόνια ήμασταν όλοι μαζί στην Πάτρα, φοιτητές οι περισσότεροι. Ξεκινήσαμε σε ένα φοιτητομάγαζο αυτά τα party επειδή ξέραμε ότι με αυτά θα περνάει καλά ο κόσμος. Και αυτός είναι και ο λόγος που συνεχίζουμε, για να περνάει καλά ο κόσμος. Ο σκελετός του πάρτυ είναι παλιά ελληνικά των δεκαετιών ’80 και ’90.
Δημήτρης: Μιλάς σαν Σταρ Ελλάς! Στήσαμε αυτά τα trash parties με τον Γιάννη στην Πάτρα και όταν ήρθαμε Αθήνα τα οργανώσαμε καλύτερα. Φτιάχτηκαν οι Trashformers και μπήκε όλο αυτό σε ένα πλαίσιο. Είμαστε πλέον μία ομάδα.
Αρείων: Ο βασικός άξονας του party είναι να διασκεδάζουμε, να περνάμε όλοι καλά. Δεν μας πειράζει τι θα πουν για αυτά που θα ακούσουν ή θα δούνε, αν θα χαρακτηρίσουν το υφάκι ως hipster. Περνάμε όλοι καλά. Ο κόσμος τα σπάει και κρατάει μέχρι τις 7 το πρωί, σαν να είναι το τελευταίο party που θα γίνει.
Music Corner: Τι θεωρείτε εσείς ότι είναι η trash μουσική; Ακούγεται κάπως άσχημο αλλά δεν είναι, αναγκαστικά.
Δημήτρης: Όταν ξεκινήσαμε εμείς το 2004, δεν υπήρχε αυτή η έννοια. Ακουγόταν σαν μουσική, αλλά δεν ήταν διαδεδομένο. Τα party ονομάζονται trash, αλλά δεν παίζουμε trash. Αν παίζαμε μόνο trash, θα έπρεπε όλο το πρόγραμμα να αποτελείται από Μπεζεντάκου, Φλωρινιώτη ή Παρατράγουδα, δηλαδή σκουπίδια. Εμείς ξεκινήσαμε περισσότερο νοσταλγικά, με κομμάτια που μεγαλώσαμε. Είμαστε όλοι γεννημένοι τη δεκαετία του ’80. Όπως λέει και ο Αρείωνας, μπορείς να το χαρακτηρίσεις όπως τη σαβούρα που έχεις μέσα στην αποθήκη σου και όταν ψάχνεις μετά από 10 χρόνια βρίσκεις μέσα μερικά “διαμάντια”. Δεν λέγεται trash για να υποτιμήσουμε τη μουσική που παίζουμε, για κανένα λόγο.
Αρείων: Είναι κομμάτια που είχες ακούσει κάποτε στη ζωή σου και όταν τα ακούς ξανά, καταλαβαίνεις ότι κάτι σημαίνουν για σένα.
Music Corner: Πότε καταλάβατε ότι όλο αυτό αρέσει τελικά στον κόσμο;
Δημήτρης: Το πρώτο party που κάναμε είχε 100% επιτυχία. Τότε δεν υπήρχε φυσικά Youtube, δεν υπήρχε Facebook. Τα βιντεάκια τα βάζαμε με VHS. Για το πρώτο party είχαμε κολλήσει αφίσες, με τις φάτσες του Καρβέλα και των Spice Girls. Ωστόσο γέμισε το μαγαζί!
Music Corner: Έστω ότι σε 20 χρόνια παίζετε ακόμη trash. Ποια σημερινά τραγούδια πιστεύετε ότι μπορούν να σταθούν επάξια δίπλα σε μία Έφη Σαρρή;
Δημήτρης: Θα σε ξενερώσω πολύ με την απάντηση. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν ξέρεις τι θα μείνει. Σε 20 χρόνια θα σε καλέσουμε σε party μας να ακούσεις τι θα παίζουμε, τι θα έχει μείνει. Τραγούδια που πριν από 20 χρόνια έπαιζαν σε Mad και MTV, αυτά τα κομμάτια βάζουμε. To περίεργο είναι ότι έρχονται και κοριτσάκια γεννημένα το ’91 σε πάρτυ μας και ξέρουν τη “Θωρακισμένη Μερσεντές”. Γι’ αυτό φταίει το youtube.
Κώστας: Δεν είναι τίποτα σίγουρο. Είναι και το χάσμα γενεών στη μέση.
Δημήτρης: Μπορώ να σου απαντήσω για ένα κομμάτι σίγουρα. Είχε έρθει μία κοπελίτσα σε ένα πάρτυ ενώ έπαιζε το “Macarena” και με ρώτησε ποιο τραγούδι ήταν αυτό. Το “Macarena” όλοι το ξέρουν. Εγώ πιστεύω ότι μετά από 20 χρόνια θα παίζει ακόμα το “Gangnam Style”, επειδή είναι το αντίστοιχο “Macarena”. Το άκουσαν όλοι και δεν γίνεται να σβήσει.
Music Corner: Εσείς τι μουσική ακούτε στην καθημερινή σας ζωή;
Δημήτρης: Όταν ήμουν πιο μικρός και πιο κολλημένος, όταν άκουγα κάποιον να μου λέει “ανάλογα με την ώρα”, δεν το καταλάβαινα. Απαντούσα “Τι; Δεν ακούς μόνο metal ρε φίλε;”. Αλλά ισχύει πολύ αυτό. Ανάλογα με τη διάθεσή σου, μπορείς να βρεις ο,τιδήποτε που να το ακούς και να σου αρέσει.
Music Corner: Trash μουσική δηλαδή ακούτε;
Δημήτρης: Εννοείται ότι το αμάξι μου είναι γεμάτο με cd Σάκη Ρουβά, Μπίγαλη, Backstreet Boys. Όταν ξεκίνησα να παίζω trash μουσική με τον Γιάννη, βάζαμε κυρίως τραγούδια που ακούγαμε εμείς. Όταν ακούσεις μία φορά στη ζωή σου Backstreet Boys, πρέπει να το ακούσεις όλο.
Music Corner: Η ιδέα να στήσετε μπάντα πώς σας ήρθε;
Αρείων: Το Live Trash Band προστέθηκε φέτος. Θέλαμε να κάνουμε το party πιο δυνατό και να προσθέσουμε show. Μέχρι πέρυσι το πιο δυνατό που είχαμε κάνει είναι να έχουμε καλεσμένους, όπως τον Θάνο Καλλίρη, τον Πασχάλη, τη Μπέσυ Αργυράκη, την Πωλίνα… Φέτος είπαμε να το κάνουμε πιο πλούσιο. Στήσαμε μία μπάντα που διασκευάζει trash κομμάτια. Συνεχίζουμε τις συνεργασίες με καλλιτέχνες, έχουμε βάλει σκετσάκια, χορευτικά.
Music Corner: Ποιο τραγούδι σας έχει δυσκολέψει πιο πολύ ερμηνευτικά;
Κώστας: Έχουμε κάνει μόνο ένα live. Το Σάββατο θα κάνουμε το δεύτερο. Τα κομμάτια που παίζουμε είναι κυρίως pop και πρέπει όλη την ενορχήστρωση να την καταφέρουμε με 4 όργανα. Τα κομμάτια που μας έχουν δυσκολέψει πιο πολύ είναι τα κομμάτια που θα παίξουμε στο Φεστιβάλ Cult Κινηματογράφου, που είναι από τέτοιες ταινίες. Θα είναι τραγούδια όπως “Δε θέλω μεροκάματο”, “Άντε σπάσε ρε μαλάκα”, “Είναι φάση το αγόρι”. Αυτά με δυσκόλεψαν περισσότερο πχ. από το Ρουβά, που είναι έτσι κι αλλιώς δύσκολος επειδή έχει πολλές συγχορδίες. Μπορεί να είναι τραγούδια μικρής διάρκειας, αλλά είναι έτσι γραμμένα για να ενσωματωθούν στις ταινίες που δεν μπορείς να πατήσεις σε συγκεκριμένα σημεία.
Music Corner: Κατά καιρούς έχουν τραγουδήσει μεγάλα ονόματα των 90s στα πάρτυ σας. Πιστεύετε πως δεν τους πειράζει που χαρακτηρίζονται “trash”;
Δημήτρης: Ήταν καλύτερο και πιο εύκολο για εμάς που ονομαστήκαμε Trashformers. Επειδή αν έλεγες στον Μπίγαλη “Έλα. Έχουμε ένα party που λέγεται trash”, μπορεί να κόλλαγε. Αλλά είμαστε οι Trashformers που παίζουμε ελληνικά και ξένα κομμάτια, 80s και 90s, και δεν κολλάει κανένας.
Music Corner: Υπάρχει κάποια λογική ακολουθία στα κομμάτια που παίζετε ή τα βάζετε όπως σας έρχονται;
Δημήτρης: Είναι όπως με τις γυναίκες: ανάλογα …πόσα ποτά έχεις πιει! Ξεκινάς και έχεις στο μυαλό σου συγκεκριμένα κομμάτια και σιγά σιγά, παίρνεις και από τον κόσμο και κινείσαι ανάλογα. Υπάρχει ένα σημείο σύνδεσης. Μπορεί πχ να παίζουμε “Μη με τρυπάς σαν το τριαντάφυλλο” και μετά να βάλουμε “Μαργαρίτες”. Αλλά αυτά είναι της στιγμής. Δεν είναι τίποτα προκαθορισμένο. Εκτός, αν είναι θεματικό το party, οπότε σίγουρα έχουμε κάνει κάποια προεργασία.
Music Corner: Ποιες είναι οι καλύτερες αναμνήσεις σας από τα party σας;
Δημήτρης: Σε ένα από τα τελευταία party μας στην Πάτρα, έβαλε ο Γιάννης ένα video που είχε φτιάξει με πολλές φωτογραφίες που είχε τραβήξει, σαν slideshow. Είχα σκαλώσει και είχα συγκινηθεί, επειδή σκεφτόμουν πόσο ωραία είχαμε περάσει. Και όσο μεγαλώνει η φάση, δεν ξεφεύγουμε από το στόχο μας. Σίγουρα έχουμε περισσότερο άγχος και μας μαζεύει, αλλά πάντα θέλουμε να διασκεδάζουμε.
Music Corner: Το χριστούγεννιάτικο πάρτυ σας ήταν ιδιαίτερα …αιματηρό! Αναφέρομαι στην κοπέλα που μάλλον πάτησε γυαλί και είχε γεμίσει όλο το μαγαζί αίματα. Πώς δικαιολογείτε τις “ζημιές” που γίνονται κάθε φορά που παίζετε;
Κώστας: Δεν γίνονται πάντα ζημιές.
Δημήτρης: Έχουν γίνει όμως τραβηγμένα σκηνικά. Όπως όταν παίζαμε σε ένα μαγαζί και είχαν χαλάσει τα υδραυλικά και έτρεχαν στους τοίχους νερά. Έγινε βραχυκύκλωμα και χάλασαν όλα. Το party τέλειωσε στις 3.30 και πως δεν έγινε κανένας …ψητή μπριζόλα δεν ξέρω. Γενικότερα, περνάει καλά ο κόσμος, πίνει πολύ και γίνονται σκηνικά.
Music Corner: Τώρα μερικά διλήμματα των φίλων του trash: Ποιος είναι καλύτερος; Ο νέος, που είναι ωραίος ή ο παλιός που είναι αλλιώς;
Δημήτρης: Επειδή είχα τραγουδήσει με τον Καλλίρη αυτό το τραγούδι, και ήμουν ο νέος και ωραίος, θα απαντήσω με σιγουριά πως ο νέος είναι καλύτερος!
Music Corner: Ρετιρέ ή Κωνσταντίνου και Ελένης;
Γιάννης: Ρετιρέ. Έχει πιάσει όλη τη νοοτροπία του Νεοέλληνα, του μικροαστού.
Music Corner: Ηρακλής ή Ζήνα;
Κώστας: Εγώ λέω Ηρακλής, δαγκωτό. Είχε πάει μόνο στη γέννηση του Χριστού. Ενώ η Ζήνα είχε και τη σκηνή με το “Γεια σου, καλημέρα”.
Δημήτρης: Εγώ θα πω Ζήνα. Επειδή στη Ζήνα υπήρχε το τρελό παλικάρι, ο Joxer, και ο Άρης, ο οποίος ήταν γκομενάκι με σκουλαρίκι και την έπεφτε στη Ζήνα. Αυτά δεν τα είχε ο Ηρακλής. Ο Ηρακλής είχε τον Ιόλαο. Ξεκόλλα ρε Κώστα!
Music Corner: Έφη Σαρρή ή Έφη Θώδη;
Κώστας: Έφη Σαρρή. Είναι και πιο ωραία γκόμενα!
Δημήτρης: Έχω στο κινητό μου και τα δύο. Και αυτό είναι και ωραία ιδέα για party: “Έφη vs. Έφη”! Αλλά νομίζω ότι θα ψηφίσω Έφη Σαρρή, επειδή στο trash party μπορείς να διασκεδάσεις πιο εύκολα.
Music Corner: Τέλος το αιώνιο ερώτημα: Βίσση ή Βανδή;
Αρείων: Είχαμε κάνει και party με αυτό το θέμα! Εγώ το βάζω σε ισορροπία. 50/50.
Δημήτρης: Κρίνεται στα σημεία. Η Βανδή έκανε πολλή αίσθηση όταν βγήκε. Φυσικά δεν προλάβαμε εμείς τη Βίσση, επειδή δεν ήμασταν καν πιτσιρίκια. Δεν είχαμε γεννηθεί καν όταν βγήκε. Η Βανδή έχει βγάλει και videoclipάρες!
Κώστας: Η Βίσση είναι πιο old school. Ήταν πιο ροκ, έχει κάνει και τα ντουέτα με τον Καρβέλα. Έχει αφήσει πιο πολλά…
Δημήτρης: Η αλήθεια είναι ότι στα party μας βάζουμε πιο πολύ Βανδή παρά Βίσση.
Music Corner: Ποιο είναι τελικά το ultimate boy band;
Όλοι μαζί με μία φωνή!: Backstreet Boys. Δεν υπάρχει άλλο!
Δημήτρης: Και σίγουρα οι φανατικοί μπορούν να μας θέσουν τις διαφωνίες τους, αλλά το ζήτημα είναι προσωπικό. Σίγουρα Backstreet Boys. Οι Trashformers είναι οι Backstreet Boys. Θα σου πω και γιατί. Επειδή το αξίζουν. Δεν είναι ας πούμε ‘N Sync, που ήταν ο Justin Timberlake και ο άλλος ο Ωραιοπαιδάκιας και τραγουδούσαν και οι άλλοι απλά χόρευαν. Δεν ήταν “τρεις λαλούν και δυο χορεύουν σαν τους One”. Οι Backstreet Boys ήταν πέντε και ακούγονταν και οι πέντε.
Music Corner: Η αλήθεια βρίσκεται στο trash (γκέγκε);
Αρείων: Το Trash είναι κάτι αληθινό. Τα άτομα που έρχονται στα πάρτυ μας δεν έρχονται για να το παίξουν ψαγμένοι. Έρχονται για να διασκεδάσουν πραγματικά και όχι επειδή ακούγεται πολύ τελευταία και έρχεται το guestlist.gr και βγάζει φωτογραφίες κτλ.
Δημήτρης: Μία κοπέλα που είχα πετύχει στην Αστυπάλαια και μας ήξερε μου είχε πει κάτι πολύ ωραίο: “Κάνετε τον κόσμο ακομπλεξάριστο”. Και νομίζω ότι όντως προσπαθούμε να το κάνουμε…
*** Οι Trashformers θα μας κάνουν να χορέψουμε αύριο, Σάββατο 2/2, στο Gagarin 205, ενώ για τα επόμενα party τους μπορείτε να ενημερώνεστε από τη σελίδα τους στο Facebook και στο http://www.trashformers.gr.
—————–
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…