3/4/2013
Γράφει η Βασιλική Πολυκάρπου
Φωτογράφηση: Χαρά Γερασιμοπούλου
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

Ο απλός και αγαπημένος Αλκίνοος Ιωαννίδης γέμισε το Σάββατο που μας πέρασε τη μουσική σκηνή του Fuzz Club με στίχους και μελωδίες, δικές του, αλλά και πολλών άλλων καλλιτεχνών! Όταν ξεκίνησαν τα πρώτα τραγούδια, ο κόσμος ακόμη έμπαινε στο κατάμεστο club στο Γκάζι. Μία συναυλία υψηλών προδιαγραφών, που έμοιαζε αρκετά με «καλοκαιρινή», όπως μας είχε προϊδεάσει ο ίδιος ο καλλιτέχνης, μέσα από δηλώσεις του κάποιες μέρες πριν το live.

Κάποια από τα τραγούδια είναι τα «κλασικά» που ακούμε πάντα στις εμφανίσεις του ερμηνευτή και δημιουργού. Έτσι, ακούστηκαν τραγούδια από όλη τη μουσική διαδρομή του, το ξεκίνημα και τα τραγούδια με το Νίκο Ζούδιαρη, μέχρι και πρόσφατα κομμάτια που είναι ως τώρα ακυκλοφόρητα. Ακούσαμε τον «Καθρέφτη», «Το άδειο παράθυρο», το «Απόγευμα στο δέντρο», το «Στην Αγορά του Αλ Χαλίλι», «ένα τραγούδι για να περάσει καλά ο κόσμος», όπως είπε και ο ερμηνευτής του στην εισαγωγή!

Το πιο ζεστό χειροκρότημα από τον κόσμο, ήρθε μάλλον με αφορμή την «Πατρίδα», που ερμήνευσε ο ίδιος μοναδικά, ένα τραγούδι με λιτή μουσική υπόκρουση, αλλά πολύ δυνατό στίχο, που συμπεριλαμβάνεται στον δίσκο «Νεροποντή». Ακολούθησαν τραγούδια από έναν δημιουργό που ξεχωρίζει και συγκαταλέγει στους αγαπημένους του, όπως έχει δηλώσει στο παρελθόν, τον Διονύση Σαββόπουλο, με το «Άδεια μου Αγκαλιά» και το «Για την Κύπρο». Όπως συνηθίζει όμως, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης τραγούδησε και τον πάντα επίκαιρο «Νεοέλληνα» του Τζίμη Πανούση.

Το μεγάλο highlight της συναυλίας ήταν η ερμηνεύτρια Karine Polwart, αγαπημένη φίλη του οικοδεσπότη της βραδιάς. «Έχουμε μεγάλη χαρά εδώ σήμερα, γιατί ήρθε ένα εξαιρετικό κορίτσι από τη Σκωτία…», με αυτά τα λόγια ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, υποδέχτηκε στην σκηνή την Karine Polwart. Ακούσαμε από εκείνη -ανάμεσα σε άλλα- ένα τραγούδι για τον 6χρονο γιο της, αλλά και ένα κομμάτι με πιο έντονο το κοινωνικοπολιτικό στοιχείο, γραμμένο με αφορμή το κίνημα «Occupy» στο Λονδίνο. Μία ξεχωριστή νότα, έδωσε η διασκευή του «Προσκυνητή» που ερμήνευσαν μαζί οι δύο τραγουδιστές.

Δεν έλειψαν βέβαια και τα σχόλια για την πολιτική επικαιρότητα και κυρίως για το πρόσφατο οικονομικό θέμα της Κύπρου που απασχολεί έντονα τον τελευταίο καιρό, ενώ αναφέρθηκε και στην πρόσφατη δημοσίευσή του στο blog του, που δέχτηκε έντονες κριτικές. Ο ίδιος αυτοσαρκάστηκε αρκετές φορές με τους ακραίους χαρακτηρισμούς που του έδωσαν διάφοροι αναγνώστες του συγκεκριμένου κειμένου, όπως «εθνικιστής», «ανθελληνικό σκουλίκι», αλλά και «εθνικός ποιητής»!

Με αφορμή τις περσινές συγκεντρώσεις έξω από τη Βουλή, στο κέντρο  της Αθήνας, γράφτηκε και το κομμάτι «Πλατεία», το οποίο περιγράφει την παρακμή της σύγχρονης αθηναϊκής πραγματικότητας, δίνοντας και μία μικρή δόση ελπίδας γι’ αυτό που θα έρθει στο μέλλον. Πέρα από το σχολιασμό της πολιτικής επικαιρότητας μέσα από τα τραγούδια, αναφέρθηκε και στην ιστορία ενός στίχου από το κομμάτι «Βυθός», ο οποίος όπως είπε, άλλες φορές του αρέσει, άλλες του κάθεται στραβά, άλλες τον προσπερνάει. Παρόλ’ αυτά τον κράτησε στο τραγούδι, γιατί «τον ήθελε το τραγούδι αυτόν τον στίχο» και στη συνέχεια περιέγραψε με χιούμορ την εμπειρία που τον έκανε να τον εμπνευστεί.

Αυτά που μας «κέρδισαν» και σε αυτήν την εμφάνιση του Αλκίνοου Ιωαννίδη, ήταν και πάλι, η καθηλωτική απλότητα και η ηρεμία του, που φαίνεται τόσο μέσα από το τραγούδι, όσο και μέσα από τα λίγα σχόλια που έκανε κατά την διάρκεια του προγράμματος. Ακούσαμε το «Βυθό», το «Έχω μια λέξη», το «Γιατί δεν έρχεσαι», τραγούδια που έχουν πάρει θέση στα κλασικά και αγαπημένα, γραμμένα και ερμηνευμένα από τον ίδιο, τα οποία αποτελούν το βασικό λόγο για να δηλώνουμε το «παρόν» σε μία ακόμη ζωντανή εμφάνισή του…!

* ΣΗΜ. MUSIC CORNER: Κατά τη προσφιλή τακτική, που δυστυχώς συναντούμε όλο και συχνότερα τον τελευταίο καιρό, φωτογραφίες επιτρέπονταν μόνο στα τρία πρώτα τραγούδια, με αποτέλεσμα να μην έχουμε υλικό από τη διάρκεια του live, ούτε και από την Karine Polwart. Θεωρούμε πως ο Αλκίνοος Ιωαννίδης -όπως και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες του δικού του βεληνεκούς- δεν έχουν ανάγκη από τέτοιες πρακτικές για να αποδεικνύουν το υψηλό επίπεδο στη τέχνη τους. Δυστυχώς αυτή η τακτική είναι μια ξενόφερτη μόδα που πλέον επικρατεί και στην ελληνική μουσική πραγματικότητα και τη βλέπουμε όλο και συχνότερα. Αλήθεια, σε τι ενοχλούσαν 3-4 φωτογράφοι επίσημων μέσων, που θα παρέμεναν ως το τέλος του live -φυσικά χωρίς να κάνουν χρήση φλας ή να μετακινούνται διαρκώς- και θα μετέδιδαν εικόνες από ένα σπουδαίο live σε τόσο κόσμο σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό; Και έπειτα γιατί δεν σέβεται κανείς έναν επαγγελματία φωτογράφο που φορτώνεται με φακούς και μηχανές για να μπορέσει να προσφέρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον ίδιο τον καλλιτέχνη αλλά και τον χώρο που εμφανίζεται;
Απλά και ταπεινά ερωτήματα που μάλλον μάταια ψάχνουν πειστικές απαντήσεις σε ένα χώρο που η μετριοφροσύνη απουσιάζει……
(το συγκεκριμένο σχόλιο δεν αφορά μόνο το συγκεκριμένο live, αλλά γενικότερα όπου υπάρχουν παρόμοιες συμπεριφορές) 

Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live


*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here