«Όταν η κοινωνία στραβώνει, η τέχνη οφείλει να αντιδρά»…  

Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στη Γεωργία Τσάκωνα
Music Corner – 14/6/2010
  

Είναι Τρίτη απογευματάκι, ότι έχει αρχίσει να ψιχαλίζει και να σπάει λίγο την ζέστη και τη κουφόβραση των ημερών. Βρίσκομαι σε ένα σταθμό του Μετρό και περιμένω τους συνεργάτες μου από το Music Corner για να κατευθυνθούμε προς τα σπίτι του Γιάννη Μηλιώκα, για μια προγραμματισμένη συνέντευξη με τον ίδιο και τη Γεωργία Γραμματικού, εν όψει των προγραμματισμένων τους καλοκαιρινών συναυλιών…  

Αν ισχύει η παροιμία που λέει ο λαός μας ότι η «πρώτη εντύπωση είναι πάντα και η σωστή» τότε έχουμε να κάνουμε με δύο άκρως ενδιαφέροντες καλλιτέχνες, πλήρως συνειδητοποιημένους με την σύγχρονη πραγματικότητα αλλά και γεμάτους ιδέες και ενέργεια. Η δυνατή χειραψία του Γιάννη Μηλιώκα και το οικείο χαμόγελο της Γεωργίας Γραμματικού έσπασαν γρήγορα τον πάγο για να ξεκινήσουμε μια υπέροχη συζήτηση που πολλές φορές αντί να την οδηγούμε εμείς μας παρέσερνε όπου εκείνη ήθελε…!!!  

 Δείτε βιντεοσκοπημένα αποσπάσματα από τη συνέντευξη του Γιάννη Μηλιώκα και της Γεωργίας Γραμματικού στο MusicCorner.gr
Τα video είναι τραβηγμένα σε High Definition ανάλυση. Για να τα δείτε σωστά, επιλέξτε 720p στη σχετική επιλογή (κάτω δεξιά σε κάθε video) 

Α’ Μέρος

Β’ Μέρος

Music Corner: Σε μια περίοδο έντονης αναταραχής, με όλα αυτά που συμβαίνουν, ο κόσμος ψάχνει να βρει τρόπους να «ξεφύγει», να εκφραστεί, εσείς ξεκινάτε μια σειρά συναυλιών. Νιώσατε την ανάγκη αυτή του κόσμου να «ξεδώσει» μέσα από τη μουσική, να ξεχαστεί; Γιατί πιστεύω πάντα χρησιμοποιούμε τη μουσική για να «ταξιδέψουμε» και να “φύγουμε”…
Γεωργία Γραμματικού: Για μας που ασχολούμαστε με τη μουσική είναι ο καλύτερος τρόπος να εκφραστείς και να εκτονωθεί, άρα σίγουρα και για τους ακροατές σε ένα άλλο ίσως επίπεδο ισχύει αυτό. Πιστεύω ότι αν ήμασταν σε μια άλλη χώρα όπου θα είχαμε μουσική παιδεία από τη …κούνια, όπως για παράδειγμα στη πρώην Σοβιετική Ένωση, θα ήμασταν πιο ήρεμοι σαν λαός.
Γιάννης Μηλιώκας: Εμείς έχουμε αναλάβει εξάλλου να τους κάνουμε λίγο “σκωτσέζικο ντους”! Τα τραγούδια δεν είναι μόνο για να γελάσεις ή μόνο για κλάψεις ή να προβληματιστείς. Παίζουμε με όλα τα συναισθήματα και υπενθυμίζουμε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η ψυχή και τις επιθυμίες που τις περισσότερες φορές τις έχουμε ξεχάσει και έχουμε αποχαυνωθεί, άλλος περισσότερο στη λύπη, άλλος περισσότερο στη χαρά. Εμείς στις συναυλίες μας θα πάμε να τους “γυμνάσουμε” σε όλες τις διαθέσεις.
 

Music Corner: Θα είναι κάτι σαν αφύπνιση δηλαδή οι καλοκαιρινές εμφανίσεις σας, σαν «διεγερτικό»;
Γεωργία Γραμματικού: Ένα μέρος τους σίγουρα… Και όπως λέει ο Γιάννης είναι οι διάφορες διαθέσεις που έχει ο άνθρωπος στην πραγματικότητα και που δεν τις αποκαλύπτουμε ή δεν τις παραδεχόμαστε ίσως.
Γιάννης Μηλιώκας: Πιστεύω ότι αυτός που γράφει τραγούδια και τα παρουσιάζει μόνο γελαστά ή μόνο θλιμμένα ή μόνο πολιτικά, είναι μονοδιάστατος και κάπου ίσως να περικόπτει μέσα απ τις καλλιτεχνικές του επιθυμίες να εκφράσει κάποια πράγματα, κάνει μια επιλογή και παρουσιάζει μόνο αυτό που του έχει μάθει η πιάτσα… Εμείς νομίζω – με αποδεικτικά στοιχεία πλέον – δεν απευθυνόμαστε μόνο σε «Κυριακάτικους», ούτε σε «ΜεγαλοΠαρασκευάτικους»… Και σε καμιά ηλικία συγκεκριμένα, είμαστε για όλες τις ηλικίες. Όσοι έχουν την ψυχή ανοιχτή και το μυαλό “ξουράφι”, τους θεωρούμε φίλους μας και αυτούς θα πάμε να βρούμε για να τους μεταγγίσουμε την αισιοδοξία μας, ότι μετά από μια κολοτούμπα έρχεται ξανά η καλή πλευρά. Δεν λέμε ότι θα γίνει αύριο αλλά είναι κάποιες συνθήκες που θα δημιουργήσουν ένα καλύτερο αύριο.  

Music Corner: Πιστεύετε ότι η τέχνη πρέπει να προσαρμόζεται και να εκφράζει τις ανάγκες της εποχής;
Γιάννης Μηλιώκας: Η τέχνη ουρλιάζει ότι είναι μία και μοναδική… Ένας είναι ο τρόπος, μία είναι η οδός… Και όταν η κοινωνία «στραβώνει» οφείλει να αντιδράσει, οφείλει ας πούμε να γράψει γκρινιάρικα τραγούδια! Δυστυχώς με αυτά που γράφω η Γεωργία και με αυτά που γράφω εγώ, δικαιωνόμαστε στις μέρες μας …δυστυχώς είναι επίκαιρα! Το είπε και ο ντράμερ από το συγκρότημα που έχουμε… Μου είπε, “άκουσα Γιάννη τα τραγούδια σου, δυστυχώς είναι επίκαιρα”…   

Music Corner: Παρ όλα αυτά όμως σήμερα εκλείπει πάρα πολύ ο «κοινωνικός στίχος», ο προβληματισμός… Όλα τα τραγούδια μας κινούνται γύρω από τον έρωτα και την αγάπη, χωρίς να τα υποτιμώ σαν συναισθήματα.
Γεωργία Γραμματικού: Στην πραγματικότητα αν ερχόταν κάποιος  ξένος στην χώρα μας και άκουγε τη θεματολογία των περισσότερων τραγουδιών, θα νόμιζε ότι είμαστε μονίμως ερωτευμένοι, μονίμως πληγωμένοι, μονίμως ενθουσιασμένοι γι’ αυτό και μόνο το πράγμα… Μόνο για τον έρωτα! Για την έλλειψή του, για τη παρουσία του, την απουσία του, την αναζήτηση του, την λύπη του, μόνο γι’ αυτό το πράγμα. Στην πραγματικότητα στην κοινωνία μας υπάρχει και ένα άλλο μεγάλο θέμα που κανείς όμως δεν γράφει τραγούδια (δεν ξέρω γιατί…) και είναι το χρήμα… Δηλαδή θα έπρεπε να υπάρχουν αντίστοιχα άλλα τόσα τραγούδια που να λένε «Πόσο αγαπώ τα χρήματα, πόσο θέλω να γίνω πλούσιος, πόσο θέλω να αποκτήσω το δεύτερο σπίτι, το εξοχικό, το καινούργιο αυτοκίνητο» Δεν τα λέμε αυτά όμως… Μιλάμε μόνο για τον έρωτα. Κι αν πιστέψουμε αυτά που λένε κιόλας στις δημοσκοπήσεις είμαστε ένας ανερωτικός λαός, έξω από τον έρωτα, είμαστε ξενέρωτοι, που έχουμε υιοθετήσει τη δυτική στυλιζαρισμένη εικόνα που θέλει τον άντρα πλούσιο, γοητευτικό, με ωραίο αμάξι, εξουσία  και την γυναίκα  με τη προσεγμένη εμφάνιση και τις όποιες χάρες μέσα στο σπίτι (ανάλογα με το δωμάτιο που βρίσκεται) και αυτό είναι όλο!
Γιάννης Μηλιώκας: Υπάρχει ένα εμπόριο… Ο τελευταίος παγκόσμιος πόλεμος, γίνεται στις μέρες μας και είναι οικονομικός… αφού έβαλαν όλο τον κόσμο να δημιουργήσει χρέη τώρα θα του πάρουν τα σπίτια ή θα πρέπει να τα πληρώσουν τα παιδιά του – εκεί είναι το λυπηρό του πράγματος! Αυτό το εμπόριο συνίσταται στο εξής:  αν δεν έχεις παπούτσια Αμστελ και μπουφάν Χενιγκερ, δε μπορείς να βρεις μια γκόμενα της προκοπής, αν δεν έχεις ένα καλό αυτοκίνητο δεν μπορείς να συμπληρώσεις το μέγεθος που χρειάζεται να έχει ο … “ανδρισμός σου”, είναι προέκταση του «πέους» το σπορ αυτοκίνητο! ‘Όλα αυτά τα εμπορεύονται κατά διαβολική σύμπτωση κάποιοι που λένε ότι είσαι ανίκανος χωρίς αυτή την κολόνια, χωρίς αυτό το ρούχο, το αυτοκίνητο, χωρίς, χωρίς…  Που συμπτωματικά όλα αυτά τα πουλάνε αυτοί! Εκεί είναι που γελάμε!  

Music Corner: Πιστεύετε ότι η εκάστοτε δισκογραφική εταιρεία που κινείται μέσα στο σύστημα, έχει τελικά πρόβλημα με τον κοινωνικό στίχο; Ο κόσμος πάντως αναζητά να τον ακούσει.
Γιάννης Μηλιώκας: Αυτοί θέλουν να λειτουργεί η πυραμίδα, δεν έχουν λόγο να πάρουν αυτόν που είναι στην βάση και να τον βάλουν στην κορυφή! Ξέρεις κανέναν που είναι κορυφαίος να ψάχνει να βρει κάποιον της γειτονιάς για να τον βάλει στην θέση του και ο ίδιος να γίνει άνθρωπος της γειτονιάς; Αυτοί την δουλειά τους κάνουν, αλλά και εμείς κάνουμε την δική μας! Και η δουλειά του καλλιτέχνη είναι να αφυπνίζει και να προτείνει ένα συγκεκριμένο πρότυπο συμπεριφοράς που κατά την γνώμη μου υπήρξε κατά την αρχαιότητα, εκλάπη από εμάς και διαδόθηκε μετέπειτα με τον χειρότερο τρόπο που μπορεί να φανταστεί ανθρώπινος νους. Έκανε τον κύκλο του σε όλο τον πλανήτη και ξαναήρθε τώρα στην εποχή μας σαν μόδα πια! Ήρθαν εδώ να μας δείξουν πώς ζούσαν τότε, κατά την αρχαιότητα… Μόνο που έπεσε πολύ «σπασμένο τηλέφωνο» και οι πληροφορίες που φτάνουν από “τας Αμερικάς και τας Ευρώπας” έχουν μόνο κακό να κάνουν, να μας βραχυκυκλώσουν περισσότερο και να μη ξέρουμε τι μας γίνεται.
Γεωργία Γραμματικού: Εγώ διαφωνώ βέβαια, για να γίνει και ακόμα πιο ενδιαφέρουσα η συζήτηση (χαμόγελα). Πιστεύω αυτό που κυνηγήσαμε να αντισταθούμε, να μη αφομοιωθούμε δηλαδή στη δύση, έπαιξε τον ρόλο του. Αλλά ποιος είναι αυτός που  φοβάται να μην αφομοιωθεί; Ο αδύναμος, αυτός που δεν έχει την ταυτότητα του σίγουρη…  Εγώ μεγάλωσα στην Αυστραλία όπου τις δεκαετίες ’60-’70-’80 έκανα παρέα με Ιρλανδούς, Κινέζους, Μαλτέζους, Σκοτσέζους…  όλες τις φυλές. Δεν έχασα όμως τίποτα από την ελληνικότητα μου. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν τόσο χαρούμενοι που συναναστρέφονταν με μια ελληνίδα… Να φανταστείς τον πρώτο μου δίσκο του Χατζιδάκι, μου τον έκανε δώρο ένας Ιρλανδός, όταν εγώ ακόμα δεν γνώριζα τον Χατζιδάκι!
Γιάννης Μηλιώκας: Εμείς εδώ φυλάγαμε Θερμοπύλες, δηλαδή όποιος φύγει έξω έχει την ελευθερία του, δεν υπάρχει πόλεμος, έχει όλα τα αγαθά, υπάρχουν δωρεάν πανεπιστήμια και είναι πιο εύκολο να ζήσεις αυτό που αγαπάς αλλά φυσικά πάντα να θυμάσαι την πατρίδα σου!  Εδώ τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα, εδώ είμαστε ακόμα «κρυφό σχολειό», εδώ είμαστε όλοι γύρω γύρω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης και προσπαθούμε να περισώσουμε ότι είναι δυνατόν.
Γεωργία Γραμματικού: Θα μου επιτρέψεις να πω ότι εδώ δεν «φυλάμε Θερμοπύλες», κάποιοι, ίσως λίγοι το κάνουν, αλλά οι υπόλοιποι έχουμε μπει στο χορό – χωρίς να το παραδεχόμαστε – από την δεκαετία του ’80 και μετά και χορεύουμε “αλλά Αμερικέν”. Μιμούμαστε μέχρι και στα όνειρα μας τις συμπεριφορές των Αμερικανών! Ο ελληνικός πολιτισμός είναι εκτός συνόρων και δεν εννοώ μόνο τους Έλληνες μετανάστες αλλά και εκείνους που μετέχουν στην ελληνική παιδεία! Όλοι αυτοί που γνωρίζουν την ελληνική ιστορία και τον πολιτισμό περισσότερο από τους νεοέλληνες και τα δικά μας τα παιδιά που έχουν αρχίσει και φεύγουν μαζικά. Και θα φεύγουν ολοένα και περισσότερο από δω και πέρα και τότε είναι που θέλω να δω τι θα μείνει εντός συνόρων αν δεν προσέξουμε και δεν ξυπνήσουμε και δεν κοιταχτούμε στον καθρέφτη. Αυτοί οι ξεφτίλες σ’ αυτή τη φάση που βρισκόμαστε αντί να καθήσουν και να τα βάλουν σε μια τάξη, ok μας ομολογήσατε ότι έγινε αυτό που έγινε, καθίστε λοιπόν και φτιάξτε το, μη τρώγεστε ποιος το έκανε, δεν μας νοιάζει προς το παρόν. Λύστε το για να μη χαθούμε και μετά θα σας περιποιηθούμε.
Γιάννης Μηλιώκας: Μα ποιο να λύσουν βρε Γεωργία. Εδώ βγήκε ο Γιανναράς και είπε έχουμε σαλτάρει τελείως; Τα δύο κόμματα που μας έφεραν σε αυτήν την κατάσταση είναι τώρα το ένα κυβέρνηση το άλλο αντιπολίτευση και υπάρχει περίπτωση να μας σώσουν; Τελειώσαμε με αυτό! Ο λόγος για τον οποίο θα υποστούμε κάποια πράγματα είναι γιατί η χώρα είναι πάρα πολύ μικρή σε αντίθεση με τον πολιτισμό της και το πόσο έχει ακουστεί έξω! Αυτόν τον πολιτισμό, αυτήν την δύναμη που είχε η Ελλάδα τη πήραν με τους χειρότερους δασκάλους της αρχαιότητας φτιάχνοντας την Ρώμη, η Ρώμη έφτιαξε το Βυζάντιο, το Βυζάντιο έφτιαξε την Αναγέννηση, η Αναγέννηση έφτιαξε την Αμερική… Όλο αυτό το πράγμα και αφού έκλεψαν ό,τι πολυτιμότερο είχαμε σαν πληροφορίες για το πως ζούσαν οι αρχαίοι, διότι είχαν επινοήσει και προσπαθούσαν να δώσουν σε όλο τον κόσμο – είτε με τη μορφή πολέμου είτε με τη μορφή επεκτάσεως  εκείνη την εποχή – έναν πολιτισμό που δεν θα είχε ποτέ ανάγκη από τίποτα και δεν θα έπεφτε ποτέ σε τέτοιου είδους περιπέτειες όπως εμείς σήμερα! Πήραν λοιπόν τις δικές μας πληροφορίες και μετέφεραν όλα τα αρχαία μας έξω. Σχετικά με αυτό έχω γράψει ένα βιβλίο που εξηγεί ότι ο μοναδικός τρόπος για να γυμναστεί το ανθρώπινο σώμα είναι ο «ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ». Είναι ένα σχήμα που όλοι το θεωρούν διακοσμητικό στοιχείο ενώ ουσιαστικά είναι τα χέρια μας δεμένα, με τρόπο τέτοιο που δυναμώνουν, μέσα από την δισκοβολία, το ακόντιο, το τόξο, μέσα από την λύρα και τον αυλό για να χαλαρώσουν και τελικά μέσα από την πάλη. Που στις μέρες μας πάλη δυστυχώς κάνουν ελάχιστοι… Αυτά ήταν πληροφορίες που έψαξα για χρόνια και τις βρήκα και αποδεικνύουν ότι οι νέοι πολιτισμοί Ευρώπης και Αμερικής που κατέχουν αυτή τη στιγμή τα αρχαία και την ιστορία μας, δεν έχουν κατάλαβει τίποτα. Αυτό είναι λογικό να συμβαίνει γιατί κάθε πληροφορία πρέπει να βρίσκεται στον τόπο της, για να αναλύεται με την γλώσσα που διαθέτει. Έτσι χάσανε το παιχνίδι αυτοί, γιατί τα κλέψανε και τώρα τα έχουν να τα βλέπουν στα φουαγιέ  που ονομάζουν μουσεία, με αποτέλεσμα να μη ξέρουμε πως θα γυμναστούμε και πως θα τραφούμε. Υπάρχουν 184 σελίδες με συγκεκριμένες πληροφορίες από τον Ιπποκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, για το πώς μπορείς να έχεις ένα τέλειο σώμα, μια σχέση αρμονική με το σώμα σου και με τη ψυχή σου. Φτάσαμε σε απίστευτες καταστάσεις στις μέρες μας, αλλά είναι φυσικό αφού «ενός κακού μύρια έπονται».  

Music Corner: Πιστεύετε ότι η κοινωνικο-πολιτική κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη πια;
Γεωργία Γραμματικού: Όχι βέβαια… Αλλιώς δε θα ήμασταν εδώ να μιλάμε.
Γιάννης Μηλιώκας: Ένας εγωιστής μονάχα θα έλεγε ότι είναι μη αναστρέψιμη η κατάσταση γιατί θα έβλεπε τόσο κοντόφθαλμα την ζωή του. Η ζωή ξεκίνησε από τις σπηλιές και θα φτάσει σε άλλους πλανήτες. Υπάρχει βέβαια αυτό το καιρό μια κατιούσα στην γενικότερη ανιούσα, όμως ο άνθρωπος θα φτάσει πάρα πολύ μακριά. Αν δεν χαρούμε εμείς την αναστροφή της σημερινής κατάστασης, θα τη χαρούν τα παιδιά μας. Η Ελλάδα είναι ένα χωνευτήρι που παίρνει πληροφορίες από έξω, τις μηρυκάζει και τελικά τις φτύνει… Πόσο θα κρατήσει αυτό; Όσο χρειάζεται, δεν κρατάμε ρολόι, το αποτέλεσμα στο τέλος θα είναι θετικό.
Γεωργία Γραμματικού: Εμένα με ενδιαφέρει η Ελλάδα, η πορεία η δική μας και να κοιτάξουμε να παραμείνουμε εδώ όσο περισσότεροι και να παλέψουμε, να μη φύγουμε στο εξωτερικό. Για μένα δεν υπάρχει τίποτα πιο απλό από το να πάρω τα Αυστραλέζικο διαβατήριό μου και να σηκωθώ να φύγω, όμως δεν πρόκειται να γίνει αυτό, γιατί ήρθα εδώ από μια νοσταλγία και τελικά άρχισα να νοσταλγώ την ίδια την Ελλάδα που εξαφανιζόταν μέρα με τη μέρα. Όταν ήρθα το ’80, δεν πίστευα στα μάτια μου πόσες επιγραφές υπήρχαν από τότε στα αγγλικά. Το πόσο όλος ο κόσμος μιλούσε με αγγλομάθεια κι αυτό με τα χρόνια έγινε “σκέφτονται αγγλικά”. Αυτή τη στιγμή μας κυβερνούν άνθρωποι που σκέφτονται αγγλικά. Δηλαδή “Business administration managment” κλπ κλπ. Αυτοί μας κυβερνούν. Technocrats.
Γιάννης Μηλιώκας: Μια γλώσσα που είναι φτιαγμένη για τη τεχνολογία μόνο.
Γεωργία Γραμματικού: Ούτε μαθηματικοί μας κυβερνούν, ούτε αρχιτέκτονες, ούτε αρχαιολόγοι, ούτε γιατροί. Τεχνοκράτες μας κυβερνούν. Και περιμένουμε τα νούμερα. Τα βλέπουμε ψηλά; Χαμογελάμε. Τα βλέπουμε χαμηλά; Κλαιγόμαστε. Ζούμε στη πιο όμορφη χώρα του κόσμου και ο νους μας είναι στη κατανάλωση. Τι το θέλεις Χριστιανέ μου το τρίτο κινητό; Στο παιδί σου που είναι 13 χρονών να του πάρεις ένα κινητό για να έχετε μια επαφή, αλλά γιατί θα πρέπει αυτό να είναι το τελευταίο μοντέλο της τάδε εταιρείας. Γιατί πρέπει να είναι τα παπούτσια τάδε. Γιατί πρέπει η μπλούζα να είναι τάδε; Τι θα πρέπει να το ταΐσεις δηλαδή αυτό το παιδί μετά από 10 χρόνια για να χορτάσει; Εδώ δεν ξεχειλώνουν εξωτερικά, ξεχειλώνουν εσωτερικά. Γίνονται αχόρταγοι. Πρεζόνια της κατανάλωσης. Πρεζόνια και το λέω ευθέως. Πως φτάσαμε ως εδώ; Αφού είμαστε λιγούρια.
Γιάννης Μηλιώκας: Ένα εμπορικό μοντέλο που προτείνουν οι έμποροι. Όποιος είχε νιώσει σιγουριά πάνω στο χρήμα, τώρα με τη κρίση νιώθει μια πτώση. Νομίζω ο Νίτσε το είπε. “Αποστασιοποιήσου από το υπ’ αριθμόν ένα ενδιαφέρον της εποχής σου”. Ο Νίτσε ήταν λάτρης των αρχαίων Ελλήνων. Ποιο είναι λοιπόν το υπ’ αριθμόν ένα στην εποχή μας; Το χρήμα. Μακριά λοιπόν από το χρήμα. ‘Ηρθαν κάποιοι να μας εντυπωσιάσουν με τη τεχνολογία. Για όνομα του Θεού. Εδώ γεννήθηκε ο πολιτισμός. Και εκεί αρρώστησε. Και μας μετέδωσαν αυτή την ασθένεια για λίγο καιρό, γιατί δεν είναι ανίατη. Είναι μέχρι να πάρουμε χαμπάρι ότι εδώ γεννήθηκε και εδώ θα είναι ο πολιτισμός, εδώ θα είναι ο άνθρωπος, δεν θα είναι ο “human”.

Music Corner: Για να περάσουμε λίγο και στην μεταξύ σας χημεία, απ’ ότι ξέρω συνεργάζεστε πολύ καιρό.
Γεωργία Γραμματικού: Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, από το 1991, συνεργαστήκαμε για πρώτη φορά επαγγελματικά λίγα χρόνια μετά στο Rex, αργότερα δεν ξανασυνεργαστήκαμε, ο Γιάννης την έκανε αργότερα γενικώς (γέλια). Και ξεκινήσαμε πάλι την συνεργασία μας δύο χρόνια πριν.

Ο Γιάννης Μηλιώκας με το βιβλίο του “Μαίανδρος
που μας παροτρύνει να διαβάζουμε πρωί, μεσημέρι, βράδυ!
(δείτε δεύτερο μέρος του βίντεο)

Music Corner: Τι είναι αυτό που ξεχωρίζετε και εμπιστεύεστε ο ένας στον άλλον;
Γιάννης Μηλιώκας: Από την πλευρά μου την αισθητική και τη νοημοσύνη.
Γεωργία Γραμματικού: Η συνεργασία ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που ασχολούνται με τη μουσική πρέπει να είναι ουσιαστική και να παράγουν μαζί έργο. Όχι να στήνονται δύο καλλιτέχνες δίπλα δίπλα στη σκηνή και να λένε “συνεργασία”. Τι συνεργασία είναι αυτή; Στάθηκαν πάνω στη σκηνή, κοιτιόντουσαν ωραία και λέγανε στις συνεντεύξεις τι ωραία περνάμε και είμαστε φιλαράκια… Κι αυτό το λένε συνεργασία. “Συν + έργο”. Που είναι το έργο; Η μουσική του Γιάννη πάντα με ιντριγκάριζε καθώς δε μπορούσα να καταλάβω αν ήταν λαϊκός, ροκ, ποπ… τι είναι; Έχει απ όλα η μουσική του! Όταν λοιπόν κατάλαβα ότι και εγώ είχα μπει σε αυτό το «μέλι» που λεγόταν “γραφώ τραγούδια”, μου έβγαιναν κάτι πράγματα τρελά. Πότε μια νησιώτικη ρούμπα, πότε ένα δυτικότροπο μινόρε, πότε folk και έλεγα “τι είναι αυτά που γράφω”; Και έβρισκα παρηγοριά στο ότι ούτε ο Γιάννης έχει μουσική σφραγίδα!
Γιάννης Μηλιώκας: Όπως καταλαβαίνεις, κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι! Αν δεν είχαμε την ίδια αντίληψη σε αυτά τα θέματα δεν θα ήμασταν μαζί.
Γεωργία Γραμματικού: Μουσικά έχουμε αυτό το δέσιμο, που μπορεί ο ένας να ξεκινήσει ένα κομμάτι και να το τελειώσει ο άλλος. Ένα παζλ με πολλά κομμάτια που μπορούμε να το φτιάξουμε μαζί.

Music Corner: Διάβαζα για σένα Γεωργία ότι έχεις σπουδάσει νομικά, μεταπτυχιακό στις πολιτικές επιστήμες, έχεις ασχοληθεί με ζωγραφική, θέατρο, συγγραφή, μονόπρακτα stand up, μουσική… Πώς τα συνδυάζεις;
Γεωργία Γραμματικού: Απλά άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο… είχα ένα θράσος!
Γιάννης Μηλιώκας: η επιθυμία δεν είναι θράσος. Πρέπει να σπάσουν τα στεγανά. Οι καλλιτέχνες σήμερα λειτουργούν σαν …γκαρσόν! Αλλά δεν είναι έτσι. Το θέμα είναι τι έχουμε να δώσουμε… όχι να ρωτάμε “τι θα πάρετε”!
Γεωργία Γραμματικού: Για να κλείσω το παραπάνω, κάποια στιγμή ρώτησα τον εαυτό μου αν θέλω να κάνω καριέρα πάνω σε κάτι απ’ όλα αυτά, γιατί αν ήθελα να κάνω έπρεπε να πω όχι στα υπόλοιπα, για να μη μοιράζω τον χρόνο μου, να συγκεντρωθώ σε ένα και μόνο αντικείμενο. Η απάντηση που έδωσα στον εαυτό μου ήταν ότι ΔΕΝ ήθελα να κάνω καριέρα! Θέλω να μπορώ να τα κάνω όλα κι ας μην υπάρξει ποτέ αναγνωρισμένη καριέρα.

Η Γεωργία Γραμματικού ποζάρει μπροστά από τα καταπληκτικά έργα της που ζωγραφίζει
χρησιμοποιώντας μια τεχνική των ιθαγενών της Αυστραλίας (Aborigines)

Music Corner: Πως βλέπετε τη μουσική στις μέρες μας; Και ακόμα περισσότερο στο μέλλον;
Γιάννης Μηλιώκας: Στο μέλλον θα δείξει, πιστεύω ότι η μουσική θα φύγει από τα χέρια των διασκεδαστών και θα περάσει στα χέρια των τραγουδοποιών, ανθρώπων που λένε αυτά που κάνουν και κάνουν αυτά που λένε. Η μουσική δε θα είναι αποδιοργανωτική αλλά θα ενώνει. Όσοι το έριξαν πολύ στο “μεγιεμελέ” και στους χορούς, μάλλον θα περνάνε τώρα δύσκολα. Το’ λεγα πριν από 10 χρόνια, όποιος είναι στα πάνω του αυτή την εποχή που συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, θα λογοδοτήσει. Νομίζω ότι θα λογοδοτήσουν αυτοί που κάναν ότι δεν άκουγαν, κάναν ότι δεν έβλεπαν και διασκέδαζαν με τρόπο που η δική τους αισθητική αντιλαμβανόταν και πρότεινε. Η μουσική μάλλον θα περάσει στα χέρια ανθρώπων που έχουν μυαλό και ψυχή συγχρόνως.
Γεωργία Γραμματικού: Το τέλος των δισκογραφικών εταιρειών, όπως τις ξέρουμε, πιστεύω έχει σημάνει μια νέα εποχή! Από αλλού θα έρχονται σε μας πλέον τα νέα τραγούδια, θα αλλάξουν τα πράγματα και θα μπορούμε να έχουμε πιο εύκολα πρόσβαση σε αυτά, αν οργανωθεί και αυτή η κακοδιαχείριση που γίνεται σήμερα μέσω του διαδικτύου και φτιάξει η παράνομη αυτή διακίνηση των τραγουδιών. Κακά τα ψέματα, ειδικά σήμερα είναι αρκετά τα χρήματα που κοστίζει ένα cd.  

Music Corner: Υπάρχει μέλλον για τα νέα παιδιά στη μουσική;
Γεωργία Γραμματικού: Υπάρχει μια πολύ συγκυρία σήμερα για τους πιτσιρικάδες και τους ζηλεύω τρελλά!  Πριν 20 χρόνια για να μάθεις ένα όργανο έπρεπε να πας σε δάσκαλο, σε ωδείο (χωρίς να το υποτιμώ), ενώ τώρα μπορούν να μπουν στο διαδίκτυο, να παρακολουθήσουν δωρεάν μαθήματα και να μάθουν πώς να παίζουν τραγουδάκια, να ευχαριστιούνται… Επίσης πλέον είναι πολύ εύκολο με την ανάπτυξη των home studio να ηχογραφήσεις ένα δικό σου κομμάτι! Υπάρχει ένα άνοιγμα προς τη γνώση της μουσικής, της τεχνικής της, του εύρους της… Είναι τρομερό!
Γιάννης Μηλιώκας: Απίστευτη ευκολία! 

Music Corner: Ξεκινάτε λοιπόν τις συναυλίες σας για φέτος το καλοκαίρι!
Γιάννης Μηλιώκας: Ναι. Όλο το καλοκαίρι παντού. Ξεκινάμε Ιούνιο και τελειώνουμε Νοέμβριο, γιατί αντέχουμε και στο κρύο (γέλια)! Θα συνεχίσουμε δηλαδή και τον χειμώνα σε κλειστούς χώρους. Μετά από τόσα χρόνια απουσίας θέλουμε να πάμε παντού και να βρούμε όλους αυτούς που γονάτισαν, φοβούνται και αμφιβάλουν.
Γεωργία Γραμματικού: Ακόμα  και αν δεν καταφέρουμε να πάμε όπου θέλουμε φέτος το καλοκαίρι, δηλαδή σε όλη την Ελλάδα, θα συνεχίσουμε σε άλλες χρονιές.
Γιάννης Μηλιώκας: Ο κόσμος έχει “ψαρώσει” πάρα πολύ! Βέβαια είναι λογικό αφού καθημερινά δεν πληροφορείται και τα καλύτερα νέα, αλλά πρέπει να δείξει ψυχραιμία. Η επισήμανση του προβλήματος θα φέρει την λύση του.

Music Corner: Κλείνοντας, υπάρχουν κάποια σχέδια εκτός από τις συναυλίες;
Γιάννης Μηλιώκας: Η Γεωργία θα δίνει σε όποιους θέλει, όποια τραγούδια θέλει και θα κρατήσει όποια θέλει από τα δικά της.
Γεωργία Γραμματικού: Και ο Γιάννης θα δώσει σε όποιους θέλει, όποια τραγούδια θέλει και θα κρατήσει όποια θέλει από τα δικά του (γέλια)! Κάθε μέρα δηλαδή και οι δύο μας από κάτι σκαρώνουμε! Έχουν ήδη ετοιμαστεί κάποια τραγούδια και θα φτάνουν στον κόσμο με κάθε δυνατό μέσο… Internet, συναυλίες… Οι δισκογραφικές ας πρόσεχαν! Από τη στιγμή που ο ίδιος άνθρωπος είναι ιδιοκτήτης της δισκογραφικής, του τηλεοπτικού σταθμού και του ραδιοφωνικού σταθμού, “forget it”! “No hope”… Αυτοί οι πέντε που θα βγάλουν δίσκο στη δισκογραφική του, θα παίζουν και στη τηλεόραση και στα ραδιόφωνά του. Και ποιοι είναι αυτοί οι πέντε; Ας είναι όποιοι θέλουν, καλά κάνουν, εγώ πάντως δεν είμαι ανάμεσα σ’ αυτούς…

Music Corner: Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την φιλοξενία!
Γεωργία & Γιάννης: Να ‘στε καλά, εμείς ευχαριστούμε!

 —————- 

***Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο σπίτι του Γιάννη Μηλιώκα
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ… η ερμηνεία: Ο Καλόπουλος διαψεύδει και κατηγορεί τον Γ. Μηλιώκα!!!

    Ο κατά τα άλλα συμπαθέστατος τραγουδιστής Γιάννης Μηλιώκας, υπέπεσε στο αδίκημα της κατάχρηση πνευματικών δικαιωμάτων, ή αλλιώς σε ελεεινή ιδεοκλοπή, με πλήρη πιστεύω συνείδηση της πράξης του, μια και στο διαδίκτυο αναζητώντας μόνο με την λέξη ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ στην πρώτη σελίδα του Google, πέφτεις κατ΄ ευθείαν στο άρθρο μου (παρμένο από το βιβλίο μου «Βιβλική θρησκεία Το Μεγάλο Ψέμα» σελ.219) που υπάρχει στο διαδίκτυο, τουλάχιστον για μια δεκαετία. Έχω μάλιστα πλήθος επιστολών, που βεβαιώνουν τον ενθουσιασμό των αναγνωστών μου για την σχετική ερμηνεία.

    Εκεί με πλήρη σαφήνεια δηλώνω, πως δεν πρόκειται για διακοσμητικό σύμβολο που απεικονίζει αόριστα τις συστροφές κάποιου ποταμού, αλλά για «λαβή μαχητών» και έχω τις σχετικές επεξηγήσεις, όπως μπορείτε να δείτε παρακάτω. Μάλιστα αυτός είναι και ο λόγος που στο ίδιο το εξώφυλλο του βιβλίου αυτού, φιγουράρει και ο Μαίανδρος!

    Βεβαίως και είναι ευχάριστο το γεγονός ότι ένας καλλιτέχνης ασχολιέται επιτέλους με την ελληνική αρχαιότητα, και φυσικά είναι πολύτιμη κάθε νέα λεπτομέρεια που έχει ανακαλύψει γύρω από τον ελληνικό πολιτισμό… αυτό όμως δεν σημαίνει καθόλου ότι κάθε είδους πνευματική κλοπή είναι επιτρεπτή!
    Σχετικά μάλιστα με την ερμηνεία του Μαιάνδρου που δίνει ο Γ. Μηλιώκας: ΜΑΙΑ ΑΝΔΡΟΣ = μαμή-ανδρός, έχω να προσθέσω πως σύμφωνα με τα αρχαία λεξικά, η ερμηνεία είναι εξαιρετικά αναβαθμισμένη: «μαίεσθαι δε και ο Όμηρος το ζητείν ονομάζει» Philoxenus Gramm148.7
    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:
    http://www.greatlie.com/anazitiseis/kataggelies/1134-maiandros-miliokas-i-kalopoulos-maiandros-i-xeironios-labi-i-labi-ton-theomaxon.html

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here