26/6/2013
Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Φωτογράφηση: Χαρά Γερασιμοπούλου
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Το δροσερό Προαύλιο του Θεάτρου Badminton έχει γεμίσει από νωρίς με άτομα όλων των ηλικιών, νεαρών κυρίως, τα οποία ανυπομονούν να ακούσουν το αφιέρωμα που ετοίμασε ο Μίλτος Πασχαλίδης στον Νικόλα Άσιμο.
Γύρω στις 21:30, στο φόντο της σκηνής, προβάλλονται σκηνές από εκπομπή-αφιέρωμα του Σταύρου Θεοδωράκη στον ανατρεπτικό τραγουδοποιό. Μέσα σε λίγα λεπτά, σκιαγραφούνται οι σημαντικότερες πτυχές της ιδιαίτερης αυτής περίπτωσης ανθρώπου και δημιουργού που ήταν ο Άσιμος. Ευφυής, με σπουδές στη φιλοσοφική, και έχοντας απόλυτη ανάγκη για ελευθερία, κυκλοφορούσε τα τραγούδια του σε παράνομες κασέτες. Την εποχή του Πολυτεχνείου, όπως αναφέρθηκε στο ρεπορτάζ, τον έδερναν εναλλάξ ασφαλίτες και κνίτες, ενώ όταν έκανε δίσκο με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τη Χαρούλα Αλεξίου, τον αποκήρυξαν και οι αναρχικοί! Δεν έλειψαν επίσης αναφορές στον μισογυνισμό του, την απογοήτευσή του όταν -εκτός γάμου- απέκτησε κόρη, την αγαπημένη του ομάδα, τον Αστέρα Εξαρχείων, τις πολλαπλές νοσηλείες του σε ψυχιατρεία και το πρόωρο και τραγικό τέλος του, το οποίο ήρθε με την αυτοκτονία του το 1988.
Όλα αυτά τα στοιχεία χαρακτηρίζουν εμφανώς την ιδιαιτερότητα και του έργου του. Οι επιλογές των τραγουδιών του από τον Μίλτο Πασχαλίδη και τους μουσικούς του, την επιβεβαιώνουν, ενώ αναδεικνύουν τα τρία κυριότερα, νομίζω, χαρακτηριστικά της: αμεσότητα, χιούμορ, ευφυΐα.
Η παράσταση ξεκίνησε με τον «Μηχανισμό», ενώ ο Μίλτος Πασχαλίδης μας καλωσόρισε λέγοντας: «Μικρός πήγαινα στα Εξάρχεια. Είχα δει τον Νικόλα και υπήρξα για λίγο στο περιβάλλον του. Αυτός όμως που πραγματικά τον γνώριζε είναι ο μαέστρος μας, Θύμιος Παπαδόπουλος. Όλα τα πνευστά που ακούτε στις παράνομες κασέτες είναι δικά του. Δεν μπορώ να πω πάρα πολλά, είναι η αλήθεια, καλύτερα να πω τα τραγούδια!»
Ακολούθησαν τα «Πανηγύρι» και “Venceremos”, ενώ ο ταλαντούχος τραγουδοποιός διευκρίνισε ότι έχει χρόνια να τραγουδήσει κοιτώντας στίχους, όμως «Οι μόνοι στίχοι που δεν θέλω να κάνω λάθος είναι αυτοί που είναι αλλωνών». Σχολίασε επίσης με χιούμορ τους ήχους κλαρίνου που έφερνε ο αέρας από μια άλλη μουσική εκδήλωση που προφανώς γινόταν κάπου κοντά: «Ενδιαφέρον αυτό που παίζουν οι συνάδελφοί, μόνο που είναι σε άλλο τόνο!»
Αυτό που προσωπικά μου αρέσει στα τραγούδια του Άσιμου, είναι το γεγονός ότι, πέρα από το χιούμορ και την ευφυΐα που διαθέτουν, εκφράζουν την αλήθεια του δημιουργού τους. Κι επίσης, ενώ το έργο του καταπιάνεται κυρίως με κοινωνικοπολιτικά θέματα, με εντυπωσιάζει που τα προσωπικά, ερωτικά του τραγούδια είναι συγκλονιστικά συγκινητικά. Χαρακτηριστικά παράδειγματα τα «Αγαπάω κι Αδιαφορώ» και «Ουλαλούμ», στα οποία ο Μίλτος Πασχαλίδης έδωσε δύο από τις καλύτερες ερμηνείες του.
Έπειτα, η σκηνή άδειασε για λίγο, αφήνοντας τη Μιρέλα Πάχου μόνη στο πιάνο, να ερμηνεύσει τρυφερά «Το Παπάκι», με τον Μίλτο Πασχαλίδη να κάνει δεύτερη φωνή στο μισό του τραγουδιού. Όταν επέστρεψε όλη η μπάντα, ο Πασχαλίδης αναφέρθηκε στις δύσκολες εκείνες εποχές της δισκογραφίας, «οι οποίες έχουν επιστρέψει», όπου όλοι οι μουσικοί μάθαιναν εξ ανάγκης να παίζουν και άλλα όργανα πέρα απ’ αυτά που ήξεραν. Κάπως έτσι, ο δεξιοτέχνης των πνευστών, Θύμιος Παπαδόπουλος, έπαιξε στο «Εγώ με τις Ιδέες μου» ένα… μικρό μπουζούκι, όπως το αποκάλεσε.
Με το συγκεκριμένο τραγούδι ολοκληρώθηκε το πρώτο μέρος του προγράμματος, ενώ στη διάρκεια του δεύτερου, ο Μίλτος Πασχαλίδης ανέφερε: «Τα τραγούδια μπαίνουν μέσα μας. Είναι σαν αδέσποτες σφαίρες. Ετοιμάζοντας αυτό το αφιέρωμα με συγκίνησε πολύ το τραγούδι που ακολουθεί. Και με όλα αυτά που έγιναν τώρα με την ΕΡΤ, μου φαίνεται και εξαιρετικά επίκαιρο. Δεν ξέρω αν ήταν προφητικός ο Νικόλας ή εμείς έχουμε πάει τόσο πίσω που τον συναντήσαμε…»
Το «Γιουσουρούμ» είναι όντως εξαιρετικά επίκαιρο, ενώ η φωτογραφία με τα ΜΑΤ έξω από τη Βουλή, η οποία προβαλλόταν ως φόντο στη διάρκειά του, επιβεβαίωνε με ανατριχιαστική αμεσότητα την αλήθεια των λόγων του Άσιμου.
Ο Μίλτος Πασχαλίδης συνέχισε αφιερώνοντας το «Λίνα» -«όχι στους στίχους, αλλά με πολλή αγάπη»- στον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τον Μιχάλη Λεάνη, καθώς και το «Μάρα» στους συναδέλφους τους από τους Χαΐνηδες, γιατί αγαπούσαν πολύ και έλεγαν μαζί αυτό το τραγούδι πριν από είκοσι χρόνια.
Η βραδιά έκλεισε με τα «Δεν πα να Μας Χτυπάν» και, φυσικά, τον «Μπαγάσα». «Στην ιστορική αυθεντική ηχογράφηση, έπαιζε φλάουτο ο Θύμιος. Θα παίξει κι απόψε, γι’ αυτό του το αφιερώνουμε», είπε ο Πασχαλίδης. Έχοντας όλους μας για χορωδία, ο Μίλτος και οι μουσικοί του αγκαλιάστηκαν επί σκηνής τραγουδώντας, ως επί το πλείστον χωρίς μικρόφωνα. Και με το σχεδόν ολόγιομο φεγγάρι να μας φωτίζει, ένιωθες ότι οι στίχοι ανεβαίνουν ως τον ουρανό: «Και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια / με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν / Για τον χαμένο μου αγώνα / που τ’ αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν».
Για το ανκόρ της βραδιάς, ο Μίλτος Πασχαλίδης ανταποκρίθηκε στην «παραγγελιά» του κόσμου να πει και δικά του τραγούδια. Με την εξαιρετική χροιά της φωνής του και τις πάντοτε γεμάτες συναίσθημα και δυναμισμό ερμηνείες του, αφιέρωσε στον Νικόλα Άσιμο «Τα Μπλουζ της Άγριας Νιότης» και έκλεισε οριστικά τη βραδιά με τα «Παράσταση θα Δώσω», «Ακροβάτης», αλλά και ένα a cappella ρεφρέν του “Venceremos”.
Φεύγοντας από το Θέατρο Badminton σκεφτόμουν πόσο άμεση, συγκινητική και αληθινή ήταν αυτή η μουσική συνάντηση δύο ιδιαίτερων μα και τόσο διαφορετικών τραγουδοποιών. Όμως ακριβώς αυτές οι συναντήσεις είναι που δημιουργούν σπουδαία πράγματα στην Τέχνη και μας κάνουν να ελπίζουμε λίγο περισσότερο για το αύριο…
Μετά το τέλος του live, ο Μίλτος Πασχαλίδης έκανε αποκλειστικές δηλώσεις στο MusicCorner.gr:
MusicCorner: Θέλετε να μας πείτε δύο λόγια για το πώς προέκυψε η ιδέα αυτού του αφιερώματος;
Μίλτος Πασχαλίδης: Η ιδέα ήταν του Μιχάλη Κουμπιού, ο οποίος θέλησε να κάνει κάποια αφιερώματα σε συνθέτες που δεν ζουν πια και ήθελε να τα κάνουν τραγουδοποιοί, όχι τραγουδιστές. Μου είπε ονόματα συναδέλφων, όπως του Θηβαίου, του Αλκίνοου, του Περίδη, οι οποίοι θα συμμετείχαν σε αυτά και εγώ διάλεξα τον Νικόλα Άσιμο, γιατί και αγαπώ τα τραγούδια του πολύ και τον είχα γνωρίσει όταν ήμουν πιτσιρικάς, δεκαέξι, δεκαεπτά χρόνων. Θεωρώ ότι τα τραγούδια του είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό για τα τραγούδια ή κακό για την εποχή μας, όπως το ‘πα και στη σκηνή. Δεν ξέρω δηλαδή αν ήτανε προφητικός ο Νικόλας ή εμείς έχουμε πάει τόσο σκατά που καταφέραμε και συναντήσαμε το παρελθόν σαν να ‘ναι επίκαιρο. Για μένα κάτι τέτοιες βραδιές είναι πολύ συγκινητικές, δηλαδή στο πρώτο μέρος είχα ταχυπαλμία απ’ τη συγκίνηση, γιατί μπροστά στα μάτια μου αναβιώνει μια εποχή στην οποία ήμουν έφηβος. Είναι μεγάλη μου χαρά να βλέπω νέα παιδιά να ξέρουν κάποια απ’ τα τραγούδια και να τα τραγουδάμε παρέα και ευχαριστώ πάρα πολύ το Badminton που μας έδωσε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε ένα τέτοιο πρόγραμμα το οποίο είναι έξω απ’ τα συνηθισμένα, με την έννοια ότι συνήθως τα αφιερώματα είναι πιο μουσειακά πράγματα. Αυτό ήτανε πολύ ζωντανό και μ’ άρεσε πολύ!
MusicCorner: Το γεγονός αυτό νομίζω ότι οφείλεται και στα ίδια τα τραγούδια. Έχουν μια αλήθεια μέσα τους η οποία ξεπερνά εποχές και καταστάσεις…
Μίλτος Πασχαλίδης: Μακάρι να τις ξεπέρναγε, αλλά, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν τις ξεπερνάει! Πάλι εδώ είναι. «Ξεπουληθήκαμε στο γιουσουρούμ για ένα κουστούμ»!
MusicCorner: Με την έννοια που το λέτε, έχετε δίκιο. Απλά νομίζω ότι αυτή η μουσική και η αλήθεια της στέκεται πάνω από εποχές…
Μίλτος Πασχαλίδης: Ναι, συμφωνώ…
MusicCorner: Σήμερα, 21 Ιουνίου, είναι η παγκόσμια ημέρα μουσικής. Νομίζετε ότι η μουσική και η Τέχνη γενικότερα μπορούν να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε δυσκολίες;
Μίλτος Πασχαλίδης: Η Τέχνη είναι παρηγορητική, η Τέχνη είναι συμπαράσταση, είναι εξέγερση, αλλά η Τέχνη πάντα είναι επίκουρος. Δηλαδή συνεπικουρεί αυτό που θέλει η κοινωνία. Η Τέχνη δεν κάνει επαναστάσεις, η Τέχνη τραγουδάει. Η Τέχνη δεν μπορεί να βγάλει τον κόσμο στον δρόμο! Αν βγει όμως ο κόσμος στο δρόμο, εκείνη θα ‘ναι δίπλα του! Υπό αυτήν την έννοια, πιστεύω ότι το τραγούδι έχει μεγάλη σημασία, έχει τη σπουδαιότερη δευτερεύουσα σημασία!
MusicCorner: Έχετε άλλα σχέδια για το υπόλοιπο του καλοκαιριού;
Μίλτος Πασχαλίδης: Συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό. Θα κάνω και μια σύμπραξη σε μερικές συναυλίες με τον Χρήστο Θηβαίο. Κατά τα άλλα, θα παίζω με την ορχήστρα μου.
Στην παράσταση συμμετείχαν οι μουσικοί:
Θύμιος Παπαδόπουλος: πνευστά, ενορχηστρώσεις
Μιρέλα Πάχου: ακορντεόν, πιάνο, τραγούδι
Δημήτρης Μουτάφης: μπάσο
——————-
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…