Αρχική MC3 Ο Παναγιώτης Μάργαρης παρουσίασε τα ροκ της ψυχής του, παρέα με φίλους!

Ο Παναγιώτης Μάργαρης παρουσίασε τα ροκ της ψυχής του, παρέα με φίλους!

Φεβ 14, 2013

14/2/2013
Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
www.musiccorner.gr

Είναι σχεδόν 21:15 και στον, από νωρίς κατάμεστο, καλαίσθητο χώρο του “Black Duck” στο κέντρο της Αθήνας, τα φώτα χαμηλώνουν για την έναρξη της παρουσίασης του νέου δίσκου του δεξιοτέχνη κιθαρίστα, Παναγιώτη Μάργαρη. Τίτλος του, “Rock of my Soul”, και περιλαμβάνει πασίγνωστα ροκ κομμάτια, τα οποία ο Μάργαρης αγαπά από τα παιδικά του χρόνια.

Τον λόγο παίρνει πρώτος, εκ μέρους της εταιρείας “Polymusic”, ο κύριος Βίκτωρ Πολυδώρου, ο οποίος στέκεται ιδιαίτερα στην επικείμενη δημιουργία ενός νέου label, μέσα στην εταιρεία, την καλλιτεχνική διεύθυνση του οποίου θα έχει ο Παναγιώτης Μάργαρης. «Θα ονομάζεται “Karma” και σκοπός του θα είναι η προώθηση, νέων ταλαντούχων καλλιτεχνών που έχουν όντως καλό κάρμα!», επεσήμανε ο κύριος Πολυδώρου.

Ο Παναγιώτης Μάργαρης μας εξηγεί ότι στο CD συμπεριέλαβε τα αγαπημένα του ροκ παιδικά ακούσματα, μεταξύ άλλων Scorpions, Pink Floyd και Metallica, ενώ χαρακτήρισε ευλογία τη στήριξη από την εταιρεία του, ειδικά σε τόσο δύσκολους καιρούς για τη δισκογραφία. Αμέσως μετά, πήρε στα χέρια του την κιθάρα του και μας καθήλωσε με δύο εκπληκτικά σόλο, στα “The Show Must Go On” των Queen και “Paint It Black” των Rolling Stones. Είναι πραγματικά εκπληκτικό να βλέπεις το πώς βγάζει με την κιθάρα του έναν τόσο πλήρη ήχο, ώστε να νομίζεις ότι ακούς κι άλλα μουσικά όργανα, χωρίς καθόλου να αντιλαμβάνεσαι την απουσία κρουστών και πνευστών!

Ακολουθεί μία έκπληξη, καθώς ο Μάργαρης καλεί στη σκηνή μια καλλιτέχνιδα η οποία δεν συμμετέχει στο CD! Πρόκειται για την Ευρυδίκη, η οποία παρακολούθησε τη βραδιά μαζί με τον Δημήτρη Κοργιαλά και μας χάρισε μια έντονα συναισθηματική και γεμάτη θεατρικότητα ερμηνεία στο «Μαμά Γερνάω».

Η Ελένη Πέτα μας παρουσίασε μια πολύ όμορφη διασκευή στο “Let It Be” των Beatles και μας ταξίδεψε με το «Θάλασσα Πλατιά» του Χατζιδάκι, ενώ ο Παναγιώτης Μάργαρης την παρότρυνε να πει δυο λόγια παραπάνω, προκειμένου να προλάβει να κουρδίσει την κιθάρα του!

Η Μελίνα Κανά εντυπωσίασε με την ευαισθησία της στο «Όταν Τραγουδάω», ενώ μαζί με τον Διονύση Τσακνή παρουσίασαν την ελληνική διασκευή του “Where the Wild Roses Grow” του Nick Cave. Το δικό τους ντουέτο έχει τίτλο «Γλυκιά Φυλακή» και τους στίχους έχει γράψει ο Τσακνής. «Προτίμησα να διηγηθώ μια ερωτική ιστορία, όπως τη βιώνουμε όλοι και να κρατήσω με τους στίχους την ατμόσφαιρα του τραγουδιού. Όχι να κάνω “translation-adaptation”!», επεσήμανε ο τραγουδοποιός. Χαρακτήρισε τον Παναγιώτη Μάργαρη «δημιουργικό μουσικό» και μας αποχαιρέτισε με το «Γυρίζω τις Πλάτες μου στο Μέλλον», ένα τραγούδι που, όπως είπε, «Θα με στοιχειώσει!».

Ο, αργοπορημένος λόγω κάποιας άλλης επαγγελματικής υποχρέωσης, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ανανεώνει τους ρυθμούς της βραδιάς με την πληθωρική του προσωπικότητα. «Τι fan club είναι αυτό που έχεις, ρε Παναγιώτη! Αν έκανα παρουσίαση εγώ, ούτε οι μισοί δεν θα είχαν έρθει! Στον δίσκο τραγουδάω ένα τραγούδι των Scorpions. Οφείλω να πω ότι δεν μου αρέσουν και πολύ –στην πραγματικότητα, δεν μου αρέσουν καθόλου!». Επιλέγει, λοιπόν, να μην ερμηνεύσει τη διασκευή του “Maybe I Maybe You”, αλλά να μας παρουσιάσει μαζί με τον Μάργαρη μια πιο μπλουζ εκδοχή του «Μην Τον Ρωτάς τον Ουρανό». Όλο το μαγαζί τραγουδά μαζί του και το ίδιο συμβαίνει και στο επόμενο κομμάτι, το «Φύλακας Άγγελος». Η βραδιά, αν και έχει ξεφύγει πια από τον ροκ χαρακτήρα της, κλείνει με μία εντυπωσιακή ερμηνεία του Μαχαιρίτσα στον «Άμλετ της Σελήνης», την οποία συνοδεύει, αριστοτεχνικά όπως πάντα, ο ήχος της κιθάρας του Μάργαρη.

Μετά το τέλος της παράστασης, ο Παναγιώτης Μάργαρης παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στο Music Corner:

Music Corner: Καλοτάξιδο το νέο σας CD! Απ’ ό,τι κατάλαβα κι από αυτά που μας είπατε στην παρουσίαση, περιλαμβάνει τραγούδια που αγαπάτε από νέος και προφανώς τα επιλέξατε γιατί σας λένε κάτι ιδιαίτερο.
Παναγιώτης Μάργαρης: Ακριβώς! Είναι τραγούδια που λατρεύω και ακούω από νέος ως και σήμερα ουσιαστικά. Με ιντρίγκαρε πολύ να τα διασκευάσω στην κιθάρα και να τους δώσω κιθαριστική μαγεία, που την έχουν, ούτως ή άλλως. Η κιθάρα, εξάλλου, ό,τι και να πάρει μπορεί να το πάει στα δικά της νερά, είναι ένα μαγικό όργανο. Το “Rock of my Soul” είναι μια δισκογραφική δουλειά που ήθελα χρόνια να κάνω και τώρα με τη νέα μου συνεργασία με την “Polymusic” και τον Βίκτωρα Πολυδώρου, τον παραγωγό μου, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και το κατάφερα.

Music Corner: Αυτό που μου κάνει εντύπωση κάθε φορά που σας ακούω, είναι πόσο πλήρης είναι ο ήχος της κιθάρας. Σχεδόν σαν να ακούμε μαζί κι άλλα μουσικά όργανα!
Παναγιώτης Μάργαρης: Η κιθάρα είναι πολύ δύσκολο όργανο. Για να πετύχω αυτήν την αίσθηση, χρειάστηκε μια προσπάθεια πάρα πολλών ετών, με πολύ μεγάλη πειθαρχία και μελέτη. Με εμπειρίες, με επιτυχίες, με αποτυχίες, με χαρές, με λύπες…

Music Corner: Θα μας μιλήσετε και για τις συνεργασίες που περιλαμβάνει ο δίσκος;
Παναγιώτης Μάργαρης: Είχα την τύχη να συμμετέχουν σε αυτό το CD πέντε εξαιρετικοί τραγουδιστές και φίλοι. Είναι η Ελένη Πέτα, με την οποία είχαμε και μια μεγάλη συνεργασία για δύο χρόνια με την παράσταση “Duende” και κάναμε live σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι πάνω απ’ όλα φίλη μου και εξαιρετική ερμηνεύτρια. Συμμετέχουν επίσης η Φωτεινή Δάρρα, ο Διονύσης Τσακνής, η Μελίνα Κανά και ο σπουδαίος -για μένα ο σπουδαιότερος αυτήν τη στιγμή- ροκ τραγουδοποιός, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, τον οποίο αγαπώ εξαιρετικά.

Music Corner: Τα επόμενά σας σχέδια ποια είναι;
Παναγιώτης Μάργαρης: Θα ξεκινήσω συναυλίες με το “Rock of my Soul”, παρουσιάζοντάς το αρχικά στην Αθήνα. Αυτές τις μέρες θα ξέρουμε και τον χώρο που θα γίνει, ενώ το καλοκαίρι θα κάνω μεγάλη περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.

Είχαμε επίσης την ευκαιρία να συνομιλήσουμε κατ’ αποκλειστικότητα με τους κυρίους Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και Διονύση Τσακνή, καθώς και με την κυρία Μελίνα Κανά. Να τί μας είπαν για τη συμμετοχή τους στο “Rock of my Soul”, αλλά και για τον δημιουργό του, Παναγιώτη Μάργαρη:

Λαυρέντης Μαχαιρίτσας: Πώς λέμε στην καθομιλουμένη; Είναι θεός! Με τον Μάργαρη έχουμε γυρίσει όλη την Ευρώπη και όλη την Ελλάδα. Ο άνθρωπος είναι μόνος του με μια κιθάρα, ορχήστρα ολόκληρη! Τον αγαπάω πολύ γιατί είναι ωραίος τύπος και έχει χαβαλέ! Η γνωριμία μας ήταν από έναν δίσκο, “Café de l’ Art”, με τον Νότη Μαυρουδή. Όταν μου είπε να τραγουδήσω στον προσωπικό του δίσκο, δέχτηκα αμέσως με μεγάλη χαρά. Σίγουρα θα ξαναβρεθούμε πάλι, οι δρόμοι μας δεν χωρίζουν ποτέ! Εν ολίγοις, είναι αδερφός!

Διονύσης Τσακνής: Είναι χαρά μου πραγματικά που συμμετέχω σε αυτήν τη δουλειά και που μου έδωσε την ευκαιρία ο Παναγιώτης να κάνω μία στιχουργική άσκηση πάνω στο “Where the Wild Roses Grow”. Διότι όταν έχεις μία μουσική και ένα ερωτικό θέμα πρέπει να κάνεις κάτι ώστε να μην προδώσεις το ύφος του τραγουδιού και τη μελωδία. Ήταν πολύ έξυπνη η ιδέα του Παναγιώτη να κάνει αυτό το ντουέτο με μένα και τη Μελίνα Κανά, που δεν ήταν τόσο αναμενόμενο. Νομίζω όμως ότι δέσαμε πολύ ωραία.

Μελίνα Κανά: Ο, ίσως απρόσμενος για κάποιους, συνδυασμός μου με τον Διονύση Τσακνή στο ντουέτο που λέμε στο δίσκο, ήταν για μένα και κίνητρο. Τον Διονύση τον ξέρω από τα πρώτα μου βήματα στη Θεσσαλονίκη. Άσημη τότε εγώ, γνωστός εκείνος ήδη με τα τραγούδια του, όπως το «Γυρίζω τις Πλάτες μου στο Μέλλον». Είχε έρθει να κάνει ένα πρόγραμμα τότε στην μπουάτ που δούλευα, στο «Πλατώ», κι έτσι είχαμε γνωριστεί. Έκτοτε ο καθένας τράβηξε τον δρόμο του, αλλά παρακολουθούσαμε ο ένας την πορεία του άλλου. Όταν μου πρότειναν το συγκεκριμένο τραγούδι, με τον συγκεκριμένο άνθρωπο, δέχτηκα. Είχα έναν δισταγμό, γιατί αυτό το τραγούδι το αγαπούσα πάρα πολύ στην αρχική του μορφή. Είναι πολύ ριψοκίνδυνο και πολύ επίφοβο να προσπαθήσει κάποιος να αγγίξει τέτοια τραγούδια, γι’ αυτό ήθελα να έχω εμπιστοσύνη στον άνθρωπο που θα αναλάμβανε να κάνει τον στίχο και να το τραγουδήσει μαζί μου. Όταν άκουσα για τον Διονύση Τσακνή, είπα ναι! Τον Μάργαρη τον ήξερα από προγράμματα που είχα παρακολουθήσει με τον Μαυρουδή, είχα δει ότι είναι καταπληκτικός κιθαρίστας και ήμουν σίγουρη ότι είχε κάνει μία καλή διασκευή. Αυτό που ήταν η μεγάλη μου έκπληξη, ήταν όλο το CD, όταν το πήρα στα χέρια μου. Είδα ότι όλοι οι συμμετέχοντες είχαμε πολύ καλές στιγμές μέσα σ’ αυτό. Σίγουρα έπαιξε ρόλο ο ίδιος ο Παναγιώτης που διάλεξε τα τραγούδια και μας τα πρότεινε. Με το παίξιμό του, αυτό το ιδιαίτερο, πολύ δυναμικό και ολοκληρωτικό παίξιμο κιθάρας, κατάφερε να μην προδώσει τα τραγούδια και παράλληλα να τους δώσει το δικό του χρώμα, τη δική του εκδοχή. Επίσης το πολύ όμορφο είναι ότι ο κόσμος φαίνεται ότι έχει αγαπήσει το τραγούδι που ακούγεται ήδη στα ραδιόφωνα, και μαθαίνω από φίλους ότι το αγαπάνε ήδη και το ψιθυρίζουν.