«Οι εταιρείες χωρίς χρήματα δεν είναι τίποτα, δεν αγαπάνε ούτε την μουσική ούτε την τέχνη. Αυτοί που έβγαζαν λεφτά απ την τέχνη τώρα έχουν εξαφανιστεί»

Συνέντευξη εφ όλης της ύλης στην Γιώτα Πριόνα
Φωτογράφηση: Μελίνα Δοσίου
Music Corner – 24/6/2014

Για ορισμένους ανθρώπους, οι επεξηγήσεις και οι συστάσεις είναι περιττές. Ανάλογη περίπτωση θεωρώ και τον Παντελή Θαλασσινό, ο οποίος αποτελεί κατά κοινή ομολογία έναν σπουδαίο τραγουδοποιό, χαρακτηριστικό εκπρόσωπο της ελληνικής έντεχνης μουσικής. Με στίχους που θυμίζουν αγνή ποίηση και μουσικές βγαλμένες απ την ψυχή, ο Παντελής Θαλασσινός έχει καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να παραμείνει αληθινός, χαρίζοντας μας διαχρονικά κομμάτια, πραγματικά διαμάντια!

Για τις ανάγκες του MusicCorner.gr και εν όψει της επικείμενης συναυλίας του στην Τεχνόπολη, 27 του Ιούνη, («Το καλό συναπάντημα», όπως τη βάπτισαν) συναντήσαμε τον Παντελή Θαλασσινό στο αγαπημένο Cafe Restaurant Breeze στη Μαρίνα Φλοίσβου, για μια συζήτηση εφ όλης της ύλης, μακροσκελή, με εμφανή την επιθυμία όχι μόνο να θυμηθούμε και να ανατρέξουμε στο σχετικά κοντινό παρελθόν, αλλά και να αναλύσουμε όλα εκείνα που ταλανίζουν το γνώριμο παρόν…

thalassinos_interview_2014_06_008

MusicCorner: Γνωρίσαμε ένα Παντελή Θαλασσινό ως Λαθρεπιβάτη. Πείτε μου δυο λόγια για την γνωριμία σας με τον κ. Γιάννη Νικολάου και για τη δημιουργία των Λαθρεπιβατών.
Παντελής Θαλασσινός: Εγώ και ο Γιάννης κάναμε ακριβώς την ίδια δουλειά. Δουλεύαμε σε μικρά μπαράκια με την κιθάρα μας και τραγουδούσαμε, ο καθένας μόνος του. Κάποια στιγμή συναντηθήκαμε σε ένα μπαράκι που τραγουδούσα εγώ, λεγόταν Πέτρα και Φως , στον Πειραιά. Εκεί λοιπόν, ανέβαινε και ο Γιάννης και τραγουδούσαμε μαζί. Κάποια στιγμή θελήσαμε να κάνουμε μαζί κάποια τραγούδια του Γιάννη, ως ένα δοκιμαστικό, ένα ντέμο. Πήγαμε σε μια εταιρεία, ήταν η πρώτη εταιρεία στην οποία απευθυνθήκαμε, με τη βοήθεια τότε του Βασίλη του Παπακωνσταντίνου, ο οποίος μας σύστησε να πάμε πρώτα στην ΜΙΝΟS. Στην ΜΙΝΟS λοιπόν μας πήραν. Έπειτα φύγαμε απ την ΜΙΝΟS και ακολούθησαν δύο δίσκοι, το «Ταξίδι στο  όνειρο» και το «Έτσι απλά». Από κει και πέρα, διαλυθήκαμε γιατί ο καθένας ήθελε να κάνει το δικό του.

MusicCorner: Ακριβώς εκεί ήθελα να καταλήξουμε. Πόσο εύκολη είναι η μετάβαση από ένα συγκρότημα σε σόλο πορεία;
Παντελής Θαλασσινός: Δεν είναι εύκολο πράγμα το να κάνεις σόλο καριέρα, γιατί είσαι μόνος σου,  επωμίζεσαι, δηλαδή, πια όλη την ευθύνη του πράγματος. Από την άλλη βέβαια δεν ήταν και δύσκολο γιατί τα είχες ξαναζήσει όλα αυτά, δηλαδή την επαφή με την εταιρεία, το πώς θα πας τα τραγούδια, το ότι έχεις ξαναηχογραφήσει δίσκο στο στούντιο. Όλα αυτά ήταν λίγο πιο εύκολα ως προς το πρακτικό μέρος. Αλλά το να γίνεις γνωστός ήταν ξανά μια αρχή. Φτου και απ την αρχή, δηλαδή, να κάνεις τραγούδια, να τα διαφημίσεις, να κάνεις μια επιτυχία. Εγώ ευτυχώς ήμουν τυχερός γιατί πήγα στην εταιρεία που ήμασταν με τους Λαθρεπιβάτες, όπου μου ζήτησαν να κάνω ένα δίσκο. Τότε την εταιρία την είχε αγοράσει η Λύρα, ήταν η ΜΒΙ. Στην αρχή δεν με πίστευαν, η πρώτη τους κουβέντα ήταν γιατί να κάνω τόσο ακριβή παραγωγή, αλλά τελικά τους αποζημίωσε όλο αυτό γιατί ήρθαν τρεις, τέσσερις επιτυχίες, ο  Πόνος άπονος, το Εισιτήριο στην τσέπη σου, τα Καράβια χιώτικα, έκανα αρκετά τραγούδια. Μετά ήρθε ο δεύτερος δίσκος τα Αστρανάμματα. Έχω κάνει γύρω στους 12 δίσκους.

MusicCorner: Θα σας πω ένα όνομα το οποίο έχει συνδεθεί με μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες σας όπως τα Σμυρνέικα τραγούδια, τα Καράβια Χιώτικα και το Εισιτήριο στην τσέπη σου, στα οποία έγραψε τους στίχους… Ηλίας Κατσούλης!
Παντελής Θαλασσινός: Ο Ηλίας Κατσούλης είναι το άλλο μου μισό! Έτσι νιώθω. Αν δεν ήταν ο Ηλίας Κατσούλης, ούτε θα είχα αυτή την πορεία, ούτε θα είχα ακολουθήσει ίσως τον πολύ σοβαρό δρόμο της μουσικής. Ήταν ένας άνθρωπος τον οποίο τον συναναστρεφόμουν , είτε απ το τηλέφωνο είτε σαν παρέα, αν και είχαμε 20 χρόνια διαφορά. Ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος είχε πάρα πολύ καλή σχέση με τους νέους γιατί ήταν καθηγητής, φιλόλογος. Οι μαθητές του τον λάτρευαν… Λόγω των καθηγητών καμιά φορά γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι ή γινόμαστε καλύτεροι μαθητές ή αποκτούμε ενδιαφέροντα. Αυτός ήταν τέτοιος άνθρωπος, ο οποίος συμβούλευε πάντα με αγάπη. Δεν είχε ποτέ να πει κακό για κανέναν. Ακόμα και όταν ήθελε να κατηγορήσει κάποιον, τον κατηγορούσε με χιούμορ. Για μένα ήταν ένας δάσκαλος. Φίλος πατέρας και αδερφός…

MusicCorner: Μιας και ξεκινήσαμε να μιλάμε για συνεργασίες, θα θελα ανατρέχοντας στο παρελθόν να μου αναφέρετε κάποιες συνεργασίες σας τις οποίες θυμάστε και ξεχωρίζετε ως σήμερα.
Παντελής Θαλασσινός: Κατ αρχάς κορυφαία στιγμή για μένα ήταν η συνεργασία με τον Γιάννη τον Νικολάου στους Λαθρεπιβάτες. Αυτό ήταν ο πρώτος σταθμός και ίσως ο πιο σημαντικός απ ότι έχω κάνει μέχρι σήμερα, γιατί θεωρώ ότι αν δεν ήταν ο Γιάννης μπορεί και να μην ήμουν στην δισκογραφία σήμερα. Μπορεί να έπαιζα ακόμη στα μπαράκια, γιατί δεν είχα ποτέ μου βλέψεις να κάνω έναν δίσκο. Μετά ήταν η γνωριμία μου με ορισμένους ανθρώπους της μουσικής όπως ο Ηλίας ο Κατσούλης, όπως ο Μάνος Ελευθερίου και πολλούς άλλους και μικρούς και μεγάλους δημιουργούς, οι οποίοι θεωρώ ότι είναι άνθρωποι ξεχωριστοί. Ο Κώστας ο Φασουλάς ας πούμε, ο Βαγγέλης ο Μελώνιας. Θα ξεχάσω και πολλούς! Η συνεργασία μου με ανθρώπους της μουσικής, τραγουδιστές, όπως η Χαρούλα Αλεξίου, η Δήμητρα Γαλάνη, άλλους που έχω κάνει παρέα χωρίς να έχω συνεργαστεί, ας πούμε ο Σωκράτης Μάλαμας, και πολλούς άλλους τους οποίους εκτιμώ. Δεν χρειάζεται μόνο να είναι συνεργάτης σου κάποιος, αρκεί να τον γνωρίσεις και να πάρεις κάτι από εκείνον, σαν σκέψη, σαν ιδέα, σαν παρέα. Θεωρώ κορυφαία στιγμή την πρώτη μας συνεργασία με την Χαρούλα την Αλεξίου. Είναι και οι άνθρωποι οι οποίοι δεν έγιναν τόσο γνωστοί, που κάτι έχεις πάρει και απ αυτούς. Υπάρχουν καλά στοιχεία σε όλους αυτούς τους ανθρώπους. Είναι και άλλοι όπως ο Βασίλης Καζούλης, με τον οποίο είχαμε συνεργαστεί με τους Λαθρεπιβάτες. Είναι άνθρωποι που διατηρούμε σχέσεις και θα τους θεωρώ παντοτινά φίλους. Ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, η Αναστασία Μουτσάτσου. Με όλους όσους έχω συνεργαστεί έχω πάρει κάτι και αν θέλετε όχι μόνο στην δουλειά μου, όμορφες στιγμές, αυτό μετράει στη ζωή μας.

thalassinos_interview_2014_06_007

MusicCorner: Θα θελα να μου μιλήσετε για εκείνη τη στιγμή και για εκείνο το δίσκο που θεωρείτε ότι έφτασε την καριέρα σας στο απόγειό της.
Παντελής Θαλασσινός: Η καριέρα μου στο απόγειό της είχε φτάσει μεταξύ των δίσκων Αστρανάμματα, Ένα κρυμμένο «αχ» και Έλα στης καρδιάς μου τα ανοιχτά. Πιστεύω όμως ότι απογειώθηκε στο Καλαντάρι.

MusicCorner: Θα μπορούσατε να πείτε ότι αυτός ήταν και ο προσωπικά αγαπημένος σας δίσκος;
Παντελής Θαλασσινός: Ναι, γιατί είναι μια δουλειά την οποία την δούλεψα πάρα πολλά χρόνια . Να σας πω ότι με έχουν καλέσει σε τουλάχιστον 20 με 25 σχολεία που παρουσιάζουν το Καλαντάρι και πηγαίνω και τραγουδάω στα παιδιά ή μιλάω μαζί τους! Θεωρώ ότι είναι μια δουλειά την οποία την κουβαλάω στις αποσκευές μου, ας πούμε και στο βιογραφικό μου με καμάρι και δεν φοβάμαι να τη δείξω σε παιδιά 7 χρονών και να πω ακούστε, από αυτό το πράγμα έχετε να πάρετε πολλά, αν όχι τόσο στην μουσική, τουλάχιστον από τα ποιήματα…

MusicCorner: Ας περάσουμε στο τώρα. Είστε ένας άνθρωπος ο οποίος φαίνεται ότι επιλέγει συνειδητά να κρατά αποστάσεις από τα φώτα της δημοσιότητας. Δεν εκτίθεστε σχεδόν καθόλου. Είναι αυτή η στάση ζωής σας;
Παντελής Θαλασσινός: Εκτίθεμαι όταν πρέπει. Όταν πρέπει να εκτεθείς, όταν υπάρχει λόγος να εκτεθείς, τότε να εκτεθείς! Αλλά για το κάθε πράγμα να εκτίθεσαι και να λες τη γνώμη σου, νομίζω ότι δεν αφορά κανέναν!

MusicCorner: Πιστεύετε ότι ένας πραγματικά καλός και αξιόλογος καλλιτέχνης έχει ανάγκη από τη «βοήθεια» που του προσφέρει η δημοσιότητα;
Παντελής Θαλασσινός: Την δημοσιότητα την έχει ανάγκη σαν ενημέρωση ότι υπάρχει και ότι έχει κάνει δουλειές, ότι έχει κάνει πράγματα και ότι ζει ακόμα, δεν πέθανε! Γιατί μερικοί δεν ξέρουν αν ζουν ή αν πέθαναν επειδή δεν βγαίνουν στην τηλεόραση να μιλήσουν ή επειδή τους έχουν ξεχάσει τα μέσα. Διότι πλέον είναι πάρα πολλοί οι καλλιτέχνες. Νομίζω ότι πρέπει να βγαίνει κανείς απλά για να διαφημίζει τη δουλειά του και όχι για να διαφημίζει τη ζωή του, αν είναι όμορφος να τον βλέπουν στις τηλεοράσεις και στα περιοδικά. Σήμερα βλέπουμε ανθρώπους να γίνονται απλά γνωστοί και μετά να ακολουθούν επάγγελμα. Λένε σημασία έχει αν θα είσαι γνωστός, τώρα αν θα γίνεις τραγουδιστής ή μοντέλο ή οτιδήποτε, αυτό δεν έχει καμιά σημασία! Να γίνουν γνωστοί και να ασχολείται ο κόσμος μαζί τους…

MusicCorner: Μιας και ξεκινήσαμε να μιλάμε για δημοσιότητα θέλω να σας στρέψω λίγο στα μουσικά παιχνίδια. Όχι ωστόσο για να μου πείτε αν τα παρακολουθείτε…
Παντελής Θαλασσινός: Όχι δεν τα παρακολουθώ. Έτυχε και παρακολούθησα λίγο το “The Voice”, γιατί με έπιασε η περιέργεια. Κάποια στιγμή ανοίγεις την τηλεόραση και λες ας κάτσω να δω.

thalassinos_interview_2014_06_005

MusicCorner: Θεωρείτε ωστόσο ότι στην τωρινή στιγμή και εποχή δυσκολίας, τα παιχνίδια αυτά μπορούν να αποτελέσουν πάτημα για νέους καλλιτέχνες;
Παντελής Θαλασσινός: Κοιτάξτε, η τηλεόραση είναι “μονομανής”. Δεν ακούει, δεν βλέπει, δείχνει μόνο και μιλάει. Έχει αυτή την μονομανία στην οποία προσπαθεί μόνο να περάσει πράγματα και προφανώς δεν την ενδιαφέρει ο διάλογος. Σήμερα είναι κατευθυνόμενα όλα. Ακόμα και τα δελτία ειδήσεων αποκρύπτουν ειδήσεις και περνούν μόνο όσα “πρέπει”. Όταν λοιπόν ακούσει κάτι που δεν της αρέσει αντιδρά! Δηλαδή, έκανα μια συνέντευξη στη Θεσσαλονίκη και με πέρασαν γενεές 14 γιατί είπα ότι δεν θα πήγαινα σαν νέος που ασχολούμαι με σοβαρή μουσική σε μια τέτοια εκπομπή να με κρίνει η Μελίνα, η Βανδή και ο Ρέμος. Και παρεξηγήθηκαν γιατί είπα ότι δεν μ αρέσει.

MusicCorner: Παρεξηγήθηκαν οι ίδιοι;
Παντελής Θαλασσινός: Δεν ξέρω αν παρεξηγήθηκαν οι ίδιοι. Αλλά με βομβάρδιζαν, με έπαιρναν συνεχώς να δώσω απάντηση και λέω όχι ρε παιδιά, εγώ είπα απλά τη γνώμη μου. Δεν θα ανοίξω γι αυτό διάλογο με τον καθένα.

MusicCorner: Πολλά πράγματα λοιπόν μπορεί και να παρερμηνεύονται…
Παντελής Θαλασσινός: Ναι! Κυρίως μόλις ακούσουν έναν διάλογο από άλλα μέσα, γιατί δεν σε έχουν μπροστά να σου πουν «Σου αρέσει αυτό;». Να πεις «Όχι». Όταν τους πεις ναι μ αρέσει, δεν ρωτάνε γιατί, όταν τους πεις όχι, λένε γιατί! Στην κατάφαση δεν ρωτάει κανείς γιατί, μόνο στην άρνηση ρωτάνε.

MusicCorner: Ακούγοντας εσείς νέες φωνές υπάρχουν κάποιες που τις έχετε ξεχωρίσει; Κάποιες που να σκεφτήκατε ότι μπορούν να κάνουν κάτι παραπέρα…
Παντελής Θαλασσινός: Όλοι μπορούν να κάνουν κάτι παραπέρα! Αρκεί να έχουν μια γραμμή, να περάσουν τις ιδέες τους μέσα από τη μουσική. Γιατί η μουσική δεν είναι τίποτα άλλο από έκφραση και επικοινωνία. Δηλαδή, αυτό που συμβουλεύω τους νέους είναι να κάνουν μικρές ορχήστρες και να παίζουν σε κόσμο, άσχετα αν θα είναι δύο από κάτω, αν θα είναι τρεις ή εκατό ή χίλιοι. Δεν έχει καμία σημασία. Αυτό είναι μία έκφραση, μια γλώσσα. Το τραγούδι είναι ένα βήμα, μπορείς να περάσεις αυτό που θέλεις, τις ιδέες σου. Αυτό είναι και ένα σύνθημα, ένα μήνυμα δικό σου.

MusicCorner: Η εποχή μας γενικότερα είναι δύσκολη -και δεν μιλώ μόνο για την οικονομική κρίση μα και για την κρίση αξιών. Θέλω να μου πείτε αν εσείς στη δουλειά σας βιώσατε την κρίση και πώς.
Παντελής Θαλασσινός: Τη βιώνω σχεδόν καθημερινά. Κι αν όχι στη δουλειά μου, που παράπονο δεν μπορώ να έχω, διότι όπως σας είπα έχω περάσει και πάρα πολύ καλές εποχές. Επίσης, επειδή είμαι τραγουδοποιός πάντα εξαρτώμαι απ τη δική μου δουλειά. Την κρίση παρ όλα αυτά τη βιώνω σε συναυλίες, ακόμα και στην προσέλευση του κοινού και στο ότι ο κόσμος είναι φειδωλός στο να πληρώσει ένα εισιτήριο ή να πληρώσει ένα ποτό να έρθει να σε ακούσει. Τον καταλαβαίνω, γιατί είμαι και εγώ κομμάτι αυτού του κόσμου. Δεν έχει σημασία αν εσύ είσαι ο τραγουδιστής. Όλοι μου οι φίλοι είναι πολύ απλοί άνθρωποι. Το κύριο θέμα της κρίσης είναι αυτό. Η στέρηση και η ανάγκη σε αποκτηνώνει. Πολλές φορές ξεχνάς τις αξίες σου. Γι αυτό λέμε ότι όταν ένας άνθρωπος πεινάσει μπορεί να κάνει άσχημα πράγματα. Η ηθική κρίση όπως είπες είναι το κυριότερο πράγμα, δεν καταλαβαίνεις δηλαδή από ηθική από ένα σημείο και μετά, διότι βλέπεις ανθρώπους δίπλα σου οι οποίοι σου δίνουν το χέρι και από πίσω σε κλέβουν. Από τους πολιτικούς, μέχρι το αφεντικό σου, μέχρι έναν φίλο σου που θα του δανείσεις χρήματα και δεν θα σ τα φέρει, αν και τα χρειάζεσαι εσύ μετά! Έχουμε χάσει την αξιοπρέπειά μας. Και η αξιοπρέπεια είναι ένα ιδανικό το οποίο θα πρεπε τελευταίο να το χάνουμε…

thalassinos_interview_2014_06_003

MusicCorner: Παρ όλα αυτά επιλέγετε σε μια δύσκολη εποχή όπως περιγράψατε και εσείς ο ίδιος για να δημιουργήσετε τη δική σας εταιρία παραγωγής πηγαίνοντας κόντρα στους καιρούς…
Παντελής Θαλασσινός: Ναι, διότι δεν υπάρχει πλέον εταιρεία η οποία να κάνει τη δική μου δουλειά, να προωθήσει δηλαδή τα καινούρια μου τραγούδια. Αλλιώς θα πρέπει να τα παίζω μόνο ζωντανά. Αυτό βέβαια είναι και το ζητούμενο, να τα παίζεις ζωντανά να τα ακούει ο κόσμος. Αλλά δεν μπορείς, δυστυχώς, να πας κοντά σε όλο τον κόσμο και πρέπει να υπάρχει ένα ηχογράφημα για να ακούσει, δεν έχει σημασία αν θα το πληρώσει ή όχι πια.

MusicCorner: Σχετικά με την εταιρεία παραγωγής «Έρημος Αθήνα» που δημιουργήσατε… Υπάρχουν άτομα με τα οποία συνεργάζεστε ή πορεύεστε κυρίως μόνος σας;
Παντελής Θαλασσινός: Όχι, τα κάνω όλα μόνος μου!

MusicCorner: Δηλαδή από τις μακέτες, ας πούμε, ως τη διανομή;
Παντελής Θαλασσινός: Τα πάντα! Με το μηχανάκι μου πηγαίνω τις κούτες στα δισκοπωλεία! Μη γελάτε καθόλου! Είναι τόσο λίγα πια τα cd που πωλούνται. Κάποιος θα σου παραγγείλει δέκα, κάποιος άλλα δέκα και τα σημεία πώλησης πλέον μες στην Αθήνα είναι μόλις 20 – 30.

MusicCorner: Πέρα από αξιέπαινο, δεν είναι συνάμα λυπηρό που πλέον δεν μπορούμε να δώσουμε δουλειά στον κόσμο; Σκεφτείτε για ένα cd πόσα άτομα μπορούν να εργαστούν.
Παντελής Θαλασσινός: Μπορούσαν. Τώρα δεν υπάρχει μουσική βιομηχανία. Φανταστείτε ότι έχω πουλήσει εκατοντάδες χιλιάδες cd, έκανα μέχρι και δις πλατινένιο δίσκο, αλλά τώρα το να πουλήσεις 2.000 cd είναι μεγάλη επιτυχία. Δεν αγοράζει ο κόσμος τα CD. Τα ακούει μέσα απ το youtube, αδιαφορεί για πνευματικά δικαιώματα, για τα πάντα. Και έτσι βλέπουμε δημιουργούς οι οποίοι δεν ανοίγονται, δεν κάθονται να γράψουν, έχουν απογοητευτεί…

MusicCorner: Εσείς είστε φανερά απογοητευμένος ή κρυφά αισιόδοξος;
Παντελής Θαλασσινός: Είμαι φανερά απογοητευμένος για το παρόν και κρυφά απογοητευμένος για το μέλλον. Γιατί δεν βλέπω να γυρίζει πίσω αυτό το πράγμα. Ειδικά με τα τραγούδια, δεν βλέπω να υπάρχει επιστροφή στη μουσική βιομηχανία. Έστω πες ότι, εντάξει, δεν πουλιούνται τα τραγούδια, αλλά βλέπω και μια αδιαφορία και μια διαστροφή προς την τέχνη και τον πολιτισμό. Και ίσως να φταίει η παιδεία που έχουμε από την πολιτεία μέχρι τα σχολεία.

MusicCorner: Όταν ο καλλιτέχνης είναι απογοητευμένος τι περνάει στο κοινό;
Παντελής Θαλασσινός: O καλλιτέχνης ακόμη και αν είναι απογοητευμένος, θα πρέπει την στιγμή που θα δημιουργήσει να αισθανθεί καλύτερα. Νομίζω ότι η δημιουργία είναι ένα φάρμακο για την απογοήτευση, για την μοναξιά, για την κατάθλιψη και για την θλίψη. Η δημιουργία, η γέννηση… Νομίζω ότι η δημιουργία δεν θα πάψει να υπάρχει, ειδικά η πνευματική δημιουργία η οποία είναι βέβαια το τέλειο. Η ανησυχία, δηλαδή, του ανθρώπου να δημιουργεί τραγούδια, ζωγραφική, να κάνει γενικώς αυτό που ο ίδιος θεωρεί τέχνη. Γιατί η τέχνη είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό κατ εμέ. Δεν θα πάψει να υπάρχει αυτό το ζιζάνιο μέσα σου. Γιατί αυτό τον τρόπο ξέρεις για να εκφράζεσαι. Είτε με την πένα, είτε γράφοντας βιβλία, είτε ζωγραφίζοντας.

thalassinos_interview_2014_06_004

MusicCorner: Κύριε Θαλασσινέ, μιλήστε μου για τις μουσικές καταβολές σας.
Παντελής Θαλασσινός: Πάρα πολλές! Ότι μουσική άκουγα από μικρός από την πιο ηλίθια μέχρι την πιο σοβαρή μουσική, όλα αυτά με έχουν επηρεάσει. Δεν υπήρχε μουσική που να μην άκουγα!

MusicCorner: Με μια ιδιαίτερη προτίμηση σε τι;
Παντελής Θαλασσινός: Ας πούμε στον Θεοδωράκη. Στα τραγούδια της δεκαετίας του 70 από την μεταπολίτευση και μετά. Είναι ένα ρεπερτόριο με το οποίο θα έλεγα ότι έκανα καριέρα, σαν κιθαρωδός, πριν κάνω δισκογραφία! Αυτά τραγουδούσα στις μπουάτ! Έχουμε συνηθίσει να λέμε μόνο για Μικρούτσικο, για Θεοδωράκη για Χατζιδάκι. Ήταν και πάρα πολλοί μεγάλοι ποιητές, ο Ρίτσος, ο Ελύτης , ο Σεφέρης, ο Καββαδίας. Όλοι αυτοί είναι άμεσα συνδεδεμένοι με την έντεχνη μουσική, η οποία και ονομάστηκε έντεχνη επειδή χρησιμοποίησαν ποίηση μέσα στο τραγούδι, πάντρεψαν την ποίηση με την μουσική…

MusicCorner: Αγαπημένο σας μελοποιημένο ποίημα;
Παντελής Θαλασσινός: Το τραγούδι στα Αστρανάμματα του Φώτη Αγγουλέ, ενός αριστερού ποιητή που έζησε στη Χίο, που λέγεται Όλα με τη γλώσσα της χαράς. Και άλλο ένα του Κώστα Ουράνη, που λέγεται Πότε θα ανοίξουμε πανιά.

MusicCorner: Με παραπέμπετε σε νησιά με το τελευταίο, οπότε θα θελα να σας ρωτήσω πόσο σας επηρέασε η Χίος στη μουσική δημιουργία;
Παντελής Θαλασσινός: Στη Χίο έγραψα τα ωραιότερα μου τραγούδια. Εκεί αποσύρθηκα για λίγο καιρό μετά τους Λαθρεπιβάτες, γιατί ήθελα να σκεφτώ ποιος είμαι, τι κάνω και που θέλω να πάω! Έγραψα, ασχολήθηκα με μουσικούς εκεί, άρχισα να κάνω παρέα και μαζί να παίζουμε μουσικές. Ήθελα να βρω μια αλήθεια για μένα! Μια αλήθεια η οποία θα με οδηγούσε…

MusicCorner: Η αλήθεια βρέθηκε στην Χίο;
Παντελής Θαλασσινός: Νομίζω ναι… Μπορεί και να κάνω λάθος. Πάντα πιστεύουμε ότι αυτός ο δρόμος που τραβάμε είναι σωστός μέχρι να βρεθούμε σε ένα αδιέξοδο να πάμε πίσω και να ακολουθήσουμε έναν άλλο.

MusicCorner: Τι είστε λοιπόν; Πιστός Αθηναίος, νησιώτης ή κάπου στο ενδιάμεσο;
Παντελής Θαλασσινός: Λίγο απ όλα. Ούτε μπορείς να ζήσεις σε ένα νησί συνέχεια, γιατί οι χειμώνες είναι σκληροί στα νησιά, αλλά ούτε και στην Αθήνα. Προσπαθώ να ζω τον μισό χρόνο εδώ και τον μισό στην Πάρο.

thalassinos_interview_2014_06_001

MusicCorner: Όταν συνθέτετε, γνωρίζετε εκ των προτέρων αν το τραγούδι θα έχει την αποδοχή του κόσμου ή είστε πια απελευθερωμένος απ αυτό το σκεπτικό;
Παντελής Θαλασσινός: Το πρώτο που κοιτάζω είναι αν αρέσει σε μένα, γιατί είναι και πολλά που γράφω τα οποία δεν μ αρέσουν. Ένα τραγούδι δεν μπορείς να το απορρίψεις με μια φράση. Το ολοκληρώνεις και μετά το ακούς. Ένα τραγούδι μπορεί να αρέσει πολύ σε εσένα και να μην αρέσει στους άλλους ή το αντίθετο. Δεν υπάρχει ορθολογισμός, ώστε να πεις αυτό το τραγούδι θα αρέσει. Κι όταν γράφεις δεν πρέπει να σκέφτεσαι τον αποδέκτη, γιατί η τέχνη δεν έχει συγκεκριμένο αποδέκτη. Γράφεται, δημιουργείται, χωρίς αποδέκτη…

MusicCorner: Θεωρείτε ότι υπήρξαν κομμάτια σας σχετικά υποτιμημένα; Λόγω κακής στιγμής ίσως;
Παντελής Θαλασσινός: Πολλά! Νιώθεις μετά από καιρό πως αυτό το τραγούδι αν το έγραφα τώρα, θα ήταν διαφορετικά! Ίσως δεν ήταν έτοιμο μέσα σου, είτε δεν το έγραψες καλά στο στούντιο, είτε δεν το τραγούδησες καλά, είτε δεν έπρεπε να βάλεις αυτό το όργανο αλλά να το παίξεις με ένα άλλο, να του δώσει άλλο χρώμα ή δεν έπρεπε να χρησιμοποιήσεις αυτό το στίχο με αυτή τη μουσική. Είναι πολλά τραγούδια τα οποία τα σκέφτεσαι μετά και λες ότι θα μπορούσα να τα χα κάνει καλύτερα.

MusicCorner: Μουσική σύνθεση και ερμηνεία. Μέσα σας συνυπάρχουν ή ένα από τα δύο κατέχει ιδιαίτερη θέση;
Παντελής Θαλασσινός: Κοιτάξτε, δεν θεωρούσα ποτέ τον εαυτό μου καλό ερμηνευτή, αλλά στα δικά μου τραγούδια τον θεωρώ τον καλύτερο. Με ελάχιστες εξαιρέσεις. Ας πούμε το τραγούδι μου που τραγούδησε η Αλεξίου είναι ανεπανάληπτο. Δεν θα μπορούσα να το πω σαν την Αλεξίου! Αλλά και η Αλεξίου όταν είπε το τραγούδι μου το “Κράτα για το τέλος” το άκουγε σαράντα βράδια συνέχεια που δούλευα μαζί της, και το έλεγα όταν ήταν ακόμα ανέκδοτο το τραγούδι. Είναι πολλοί τραγουδιστές οι οποίοι πέφτουν στην παγίδα των εταιρειών. Οι εταιρείες τους μαζεύουν τραγούδια για να κάνουν ένα δίσκο. Ενός τραγουδιστή με διάφορους συνθέτες. Ακούνε τα τραγούδια, τα διαλέγουν τα λένε μια δυο φορές και νομίζουν ότι μπορούν να τα πουν όλα. Παλιά υπήρχαν οι συνθέτες και οι στιχουργοί και διάλεγαν τραγουδιστές που θα μπορούσαν να πουν τα τραγούδια τους. Ήταν αλλιώς. Είχαν την επιμέλεια όλου του τραγουδιού τους.  Οι δημιουργοί! Ενώ τώρα οι τραγουδιστές και η εταιρεία μαζεύουν τραγούδια από διάφορους και τα δίνουν σε έναν ενορχηστρωτή. Θα μπορούσες λοιπόν εσύ να έχεις κάνει ένα τραγούδι κλασικό και να στο κάνει λαϊκό, και αν είσαι και καινούριος δεν μπορείς να μιλήσεις! Νομίζω ότι σύνθεση, στιχουργία και ερμηνεία πρέπει να συνυπάρχουν μέσα σου. Ο δημιουργός πρέπει να έχει τον λόγο. Σου είπα ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου καλό ερμηνευτή αλλά εκφράζομαι καλά μέσα από την μουσική και τον στίχο. Στίχο παίρνω και από άλλους γιατί υπάρχουν φορές που “ζηλεύω” αυτά που έχουν γράψει. Του δίνω μεγαλύτερο ποσοστό απ την μουσική.

MusicCorner: Μεγαλύτερο ποσοστό απ ότι στην μουσική που γράφετε ο ίδιος; Έχει ενδιαφέρον αυτό που λέτε…
Παντελής Θαλασσινός: Εγώ λατρεύω το τραγούδι που έχει ωραίο στίχο. Μ αρέσει η ποίηση! Είναι συνθέτες οι οποίοι πιστεύουν ότι με μια θεϊκή μελωδία μπορείς να κάνεις ένα ωραίο τραγούδι, άσχετα αν λέει χαζομάρες. Δεν είναι έτσι. Εγώ πιστεύω ότι με μια χαζή μελωδία και έναν ανυπέρβλητο στίχο μπορείς να κάνεις ένα εξαιρετικό τραγούδι.

thalassinos_interview_2014_06_010

MusicCorner: Έχει υπάρξει δικό σας τραγούδι που να σας συγκίνησε ιδιαίτερα ο στίχος του;
Παντελής Θαλασσινός: Πολλά. Και άλλα πολλά τα οποία δεν μ αρέσουν και τα αλλάζω. Κοίταξε ένα τραγούδι είναι όπως ένα γλυπτό που το χει ο δημιουργός κοντά του. Πρέπει να το διώξεις για να μην το σκαλίζεις συνέχεια. Πρέπει να ξέρεις που να σταματάς.

MusicCorner: Αυτό ισχύει και για μια καριέρα;
Παντελής Θαλασσινός: Σίγουρα! Γιατί αν αναλωθείς μες στις πολλές συνάφειες, απλά για είσαι επίκαιρος, θα χάσεις και τα παλιά καλά που έχεις κάνει… Θα σε σιχαθεί ο κόσμος και δεν θα ακούει ούτε και τα παλιότερα ωραία σου…

MusicCorner: Υπάρχει δηλαδή μια στιγμή για κάθε ερμηνευτή που γνωρίζει πως πρέπει να αποσυρθεί;
Παντελής Θαλασσινός: Όχι. Πολλοί δεν το γνωρίζουν, αν και έχουν κάνει σπουδαία πράγματα. Πρέπει να έχεις μέτρο σε όλα τα πράγματα! Το μέτρο είναι πολύ σπουδαίο υλικό. Είναι δομικό υλικό μιας προσωπικότητας.

MusicCorner: Εσείς θεωρείτε ότι χάσατε ποτέ το μέτρο;
Παντελής Θαλασσινός: Ενδεχομένως να το χάνω σε πολλά πράγματα. Είναι τρομερό να μπορείς να καταλάβεις πότε πρέπει να μην κάνεις κάτι και συνήθως δεν το έχω αυτό το πράγμα. Όμως είναι ωραίο να έχεις καλούς σύμβουλους που να σου λένε «ξέρεις κάτι, μην το κάνεις αυτό, έχεις κάνει αρκετά. Άστο…».

MusicCorner: Οι τελευταίες σας ολοκληρωμένες δουλειές ήταν η “Ανοιχτή ακρόαση” και τα “Δέκα τραγούδια της ελπίδας”. Μέσα στο 14 θα δούμε κάτι καινούριο;
Παντελής Θαλασσινός: Ετοιμάζω με τον Κώστα Φασουλά μια δουλειά στην οποία στα τραγούδια, οι στίχοι είναι επηρεασμένοι από τα παιδικά παιχνίδια. Δεν είναι όμως παιδικά τα τραγούδια. Τα τραγούδια είναι σαφώς ερωτικά, πολιτικά, είναι σημερινά τραγούδια αλλά με παραβολές των παλιών παιχνιδιών. Πχ η αμπάριζα, υπάρχει ένα τραγούδι σχετικό που λέγεται Αιχμάλωτοι και σκλάβοι.

MusicCorner: Σε λίγες μέρες στην Τεχνόπολη, θα πραγματοποιήσετε ένα “καλό συναπάντημα” με φίλους…
Παντελής Θαλασσινός: Με φίλους, όσους μπορέσουν εκείνη την ημερομηνία να έρθουν. Μπορεί να είχα και δέκα καλεσμένους. Έχω έξι. Η Μελίνα Κανά, ας πούμε, δεν μπορούσε. Θα είναι ο Βασίλης Καζούλης, ο Βασίλης Σκουλάς, ο Γιάννης Νικολάου, ο Σταμάτης Χατζηευσταθίου, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, η Γιώτα Νέγκα και η Νάνα Μπινοπούλου.

thalassinos_interview_2014_06_002

MusicCorner: Ήταν προσωπική σας επιλογή οι καλεσμένοι;
Παντελής Θαλασσινός: Ναι, βέβαια. Και οι συναυλίες είναι προσωπική μου επιλογή. Τα πάντα είναι δική μου επιλογή. Δεν έχω ούτε μάνατζερ.

MusicCorner: Νομίζω η πορεία έχει αποδείξει ότι δεν το χρειάζεστε εν τέλει!
Παντελής Θαλασσινός: Δεν ξέρω αν κάνω καλά. Γιατί πέφτουν πολλά πράγματα πάνω σου και σε αποσπούν από άλλα που θα γούσταρες να κάνεις.

MusicCorner: Το αποτέλεσμα σας δικαιώνει ωστόσο…
Παντελής Θαλασσινός: Δεν είναι πάντα το αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι και πλημμελές, επειδή σου έλειπαν οι άνθρωποι. Αλλά δεν μπορείς να έχεις ανθρώπους υπαλλήλους. Είναι πια τα πράγματα τόσο δύσκολα που δεν μπορείς… Και ακόμη και αν έχεις, πολλές φορές η αισθητική των άλλων δεν συμβαδίζει με τη δική σου. Δεν μπορώ να δώσω αρμοδιότητες σε κάποιον άλλο, γιατί έχω δώσει πολλές φορές και δεν μου άρεσαν οι επιλογές τους. Τώρα τα κάνω όλα μόνος μου. Και εκείνο το καιρό πάντα εγώ επέλεγα ποιος θα μου κάνει το εξώφυλλο, είχα την ευχέρεια να διαλέξω από δυο τρία πράγματα ποιο μου έκανε. Υπήρχε όρεξη τότε και υπήρχαν και χρήματα να τους πληρώσεις. Τώρα δεν υπάρχουν καν. Κι αυτό γιατί ποτέ δεν αγαπούσαν τη μουσική. Για τα χρήματα τα έκαναν όλα. Μόλις σταμάτησε να υπάρχει χρήμα μας παράτησαν μόνους μας. Αποδείχθηκε! Οι εταιρείες την κάνανε, εμείς μείναμε. Εμείς αναπνέουμε με την μουσική, όχι οι εταιρείες. Οι εταιρείες χωρίς χρήματα δεν είναι τίποτα, δεν αγαπάνε ούτε την μουσική ούτε την τέχνη. Αυτοί που έβγαζαν λεφτά απ την τέχνη, τώρα έχουν εξαφανιστεί…

MusicCorner: Θα θελα να μοιραστείτε μαζί μας μια ευχή για το μέλλον…
Παντελής Θαλασσινός: Τι ευχή να κάνεις για το μέλλον; Εγώ πιστεύω ότι ο κόσμος πρέπει να βρει τον εαυτό του και να ξαναφορέσει τα ταξικά γυαλιά του. Να δει που ανήκει. Δεν είναι αστός ούτε μεσοαστός , αυτά δεν υπάρχουν πλέον. Πέντε δέκα οικογένειες λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα όλης της Ελλάδας. Να βγει στο δρόμο να πολεμήσει για το δίκιο του. Όσο περιμένει από διορισμένους και πολιτικούς εκπροσώπους ενός συστήματος το οποίο λειτουργεί με παρακράτος, δεν πρόκειται ποτέ να βρει το δίκιο του.  Θα άγεται και θα φέρεται, θα ξυλοφορτώνεται. Σήμερα δεν λειτουργεί τίποτα διότι κυβερνά το παρακράτος, όχι το κράτος.

MusicCorner: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Θαλασσινέ!
Παντελής Θαλασσινός: Εγώ σας ευχαριστώ!

thalassinos_interview_2014_06_009

——————–

*** Ευχαριστούμε το Cafe Bar Restaurant «BREEZE» για τη φιλοξενία (Μαρίνα Φλοίσβου, Π. Φάληρο / 210.9889094)
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here