9/7/2013
Γράφει η Πέννυ Γέρου
Φωτογράφηση: Σπύρος Σταυρόπουλος
www.musiccorner.gr
Τους τελευταίους μήνες των μουσικών δρώμενων και των κοινωνικών δράσεων, τα νερά ήρθε να ταράξει μια νέα κολεκτίβα, καλλιτεχνών και μη, με το περίφημο όνομα «Αγάπη ρε+», ή αλλιώς «Αγάπη ρε maggiore»!
Μια πρώτη γεύση (σημειώστε το αυτό) αυτής της πρωτοβουλίας απολαύσαμε το Σάββατο 6 Ιουλίου, στο Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας. Καλλιτέχνες με δυνατή φωνή στο χώρο της μουσικής και άνθρωποι με ευαισθησίες και δίψα για αποκατάσταση μιας στοιχειώδους κοινωνικής ηρεμίας ανέβηκαν στη σκηνή και μας χάρισαν μια από τις πιο όμορφες και «αγαπησιάρικες» βραδιές τους φετινού καλοκαιριού.
Οι Radio Sol, ο Σπύρος Γραμμένος, ο Γιώργος Καραδήμος, η Μαριέττα Φαφούτη, ο Στάθης Δρογώσης, ο Μανώλης Φάμελλος, η Νατάσσα Μποφίλιου, ο Θέμης Καραμουρατίδης, ο Γιάννης Χαρούλης, ο Κωστής Μαραβέγιας και ο Φοίβος Δεληβοριάς είναι από τους πρωτεργάτες αυτής της πρωτοβουλίας και από τους ανθρώπους που αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τη μουσική για να επικοινωνήσουν το αίτημά τους κατά της φτώχιας, της θλίψης και της απογοήτευσης που έχουν πάντα μια θέση στις καθημερινότητες των περισσότερων οικογενειών σήμερα.
Για την καλλιτεχνική αυτή δράση και τις πρώτες τους εντυπώσεις από την ως τώρα εμπειρία τους μας μίλησαν και κάποιοι από αυτούς, ο καθένας με τη δική του προσωπικότητα…
Γιώργος Καραδήμος: Είναι μια πρωτοβουλία, η οποία έχει ξεκινήσει από καλλιτέχνες, δεν έχει να κάνει με άλλους φορείς. Την οργανώσαμε πριν από τέσσερις – πέντε μήνες. Κάποια στιγμή έγινε ένα ανοιχτό κάλεσμα από το Στάθη Δρογώση για μια πρώτη συνάντηση κι εκεί στήσαμε τις πρώτες βάσεις. Ο στόχος δεν είναι να γίνει απλά μια συναυλία αντιρατσιστική, είναι κάτι πολύ περισσότερο. Θέλουμε να προβάλλουμε θετικές πρωτοβουλίες, όπως σκέψεις και δράσεις, όπως την αλληλεγγύη, την ισότητα, τη δικαιοσύνη, την ενότητα. Νομίζω ότι η κρίση έχει βγάλει σε όλους μας τον κακό μας εαυτό. Χωρίς αγάπη και αλληλεγγύη δε μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο.
Είναι κάτι που θα έχει και συνέχεια. Θα πάμε σε σχολεία, θα ανοίξουμε συζητήσεις να επικοινωνήσουμε αυτή τη δράση, θα κάνουμε ένα κάλεσμα και για άλλους καλλιτέχνες.
Νατάσσα Μποφίλιου: Αυτή η πρωτοβουλία ξεκίνησε πολύ αυθόρμητα και είχαμε πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη να γίνει κάτι τέτοιο. Ταυτίσαμε λοιπόν τις ανάγκες μας και φτιάξαμε μια ομάδα, μια κολεκτίβα ανθρώπων μουσικών, που όλοι είχαμε περισσότερα πράγματα να μας ενώνουν παρά να μας χωρίζουν. Έτσι, αποφασίσαμε όλοι να αποκτήσουμε μια κοινή φωνή. Νομίζουμε ότι αυτό χρειάζεται, ότι αυτό τουλάχιστον λείπει από τη δική μας ζωή. Έτσι γεννήθηκε η κολεκτίβα «Αγάπη ρε+». Η πρώτη της δράση είναι αυτή η συναυλία, που στόχο έχει την επικοινωνία αυτής της δράσης. Είμαστε καλά, ακόμα και στα καμαρίνια περνάμε τέλεια κι όλο αυτό βγαίνει προς τα έξω. Πολύ δύσκολα θα μαζευτούν τόσοι άνθρωποι διαφορετικοί – και πόσο μάλλον καλλιτέχνες – και θα υπάρχει τέτοια σύμπνοια, τόσο ωραία ομαδικότητα με κοινό στόχο. Είμαστε πρότυπα συμπεριφοράς μέχρι στιγμής.
Σπύρος Γραμμένος: Είναι μια πάρα πολύ ωραία παρέα και αυτό σίγουρα είναι η πρώτη μας φάση. Δε βρεθήκαμε να κάνουμε απλά μια συναυλία. Έχει πολλή πλάκα… Είμαστε κάτι σαν πενταήμερη!
Φοίβος Δεληβοριάς: Αυτό που με συγκινεί εμένα σε αυτήν την πρωτοβουλία είναι ότι ξεκίνησε απολύτως καφενειακά και χαλαρά. Βρεθήκαμε όπως βρίσκονταν παλιά στα καφενεία και συζητούσανε «πού πάει το πράμα», και στον οικονομικό και στον κοινωνικό παράγοντα. Στέλναμε SMS ο ένας στον άλλον, ξαναβρισκόμασταν… Κάποια στιγμή, πέφτει αυτή η ιδέα: γιατί να μην κάνουμε κάτι; Με καλούν εμένα, ας πούμε, με μια κιθαρίτσα σε ένα φεστιβαλάκι. Καλούν και κάποιον άλλον. Γιατί να μην κάνουμε κάτι μεγάλο ως ομάδα, ως κομπανία, ως supergroup, το οποίο από μόνο του θα έχει ένα καλλιτεχνικό νόημα;
Όλοι μαζί διοργανώνουμε, προωθούμε, ενορχηστρώνουμε, επιμελούμαστε ένα μικρό έργο τέχνης – ένα πραγματάκι που κρατά δυόμιση ώρες και έχει πράγματι νόημα. Θέλουμε να συμπορευθούμε έτσι και με άλλες πρωτοβουλίες, όπως την ΚΛΙΜΑΚΑ ας πούμε. Με κάθε δράση μας, θα λαμβάνουν μερικοί φορείς όλα τα έσοδα. Κι όλο αυτό θα είναι κάτι που επανέρχεται, σαν… ομάδα υπερηρωών! Θέλουμε να οργανώσουμε μια μεγάλη συζήτηση κάπου ή να κάνουμε μια εκπομπή μηνιαία ας πούμε, ή συναυλίες σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας… Η σημερινή βραδιά αποδεικνύει ότι κάτι μπορεί να οργανωθεί από το δρόμο κι όχι κάτω από κάποια ομπρέλα ή κουνώντας ένα σημαιάκι. Κάτι γίνεται. Κι ελπίζουμε αυτό να είναι μια παρομοίωση ενός πράγματος που θα συμβεί και στην ελληνική κοινωνία.
Μανώλης Φάμελλος: Εγώ με έναν τρόπο έχω την επιμέλεια του μουσικού μέρους. Έχω καταναλωθεί περισσότερο σε αυτή την προετοιμασία. Ελπίζω να πάνε όλα καλά και να μη συμβεί κανένα ατύχημα! Οι πρώτες μου εντυπώσεις κρατάνε εδώ και μήνες. Ξεκινήσαμε από τα Χριστούγεννα να συζητάμε μέχρι να βρούμε μια κοινή συνισταμένη. Ό,τι αξίζει όμως, έχει τις δυσκολίες του.
Μαριέττα Φαφούτη: Τις πρώτες εντυπώσεις θα τις δούμε σε λίγο, πάνω στη σκηνή. Με τεράστια χαρά έχουμε δει ότι ο κόσμος δέχτηκε όλη αυτή την αγάπη που θέλαμε να μοιραστούμε μαζί τους απλόχερα. Είναι πάρα πολύ συγκινητικό για εμάς, μια τέτοια ενέργεια, την οποία κάναμε ουσιαστικά από αγάπη και μόνο, να την έχει δεχτεί έτσι ο κόσμος!
Στάθης Δρογώσης: Όταν ξεκινήσαμε δεν ξέραμε αν θα ανταποκριθεί ο κόσμος. Απόψε φαίνεται ότι ο κόσμος θέλει να εκφραστεί ενάντια στο μαύρο, υπέρ της αγάπης, της αδελφοσύνης. Πρέπει να δώσουμε ένα παράδειγμα στα σχολεία, ότι η λύση δεν είναι η βία, το μαύρο και η καταπίεση. Η λύση είναι να αγαπηθούμε ξανά, να ξαναγνωριστούμε, και με αλληλεγγύη και αγώνα να αλλάξουμε τα πράγματα. Έχει μπει ένα μαύρο πρότυπο, ειδικά στις μικρές ηλικίες, το οποίο πρέπει να ξορκίσουμε.
———————————–
«Πού πας χωρίς αγάπη» λοιπόν; Έτσι ξεκίνησε η συναυλία αλληλεγγύης του Σαββάτου. Είδαμε κάτι πραγματικά σπάνιο, από την αρχή κιόλας. Όλοι οι καλλιτέχνες που συνέβαλαν στην οργάνωση της συναυλίας, ανέβηκαν στη σκηνή και τραγούδησαν Γιώργο Ζαμπέτα. Η αλήθεια είναι ότι η «Αγάπη ρε+» δεν είναι ούτε η πρώτη δράση υπέρ της αλληλεγγύης, ούτε η τελευταία. Το ίδιο και η συναυλία τους. Μα το θέαμα να βλέπεις τόσους καλλιτέχνες μαζί να ερμηνεύουν ένα τραγούδι, είναι πραγματικά συγκινητικό… Συνήθως ο καθένας λέει τη δική του επιτυχία, τραγουδά για τον δικό του κόσμο. Η «Αγάπη ρε+» ήταν κάτι διαφορετικό. Έντεκα καλλιτέχνες γίνανε μια φωνή. Γίνανε αυτόματα η πράξη της ιδέας τους. Γνωρίστηκαν, αγαπήθηκαν και γίνανε ένα.
Φυσικά καθένας είπε κι από ένα τουλάχιστον δικό του κομμάτι. Ο Γιώργος Καραδήμος με το «Σε θέλω εδώ», οι Radio Sol με το «Στην άλλη πλευρά», η Μαριέττα με το «Kookoobadi», ο Κωστής Μαραβέγιας με τη «Λόλα», ο Μανώλης Φάμελλος με το «Ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι», ο Σπύρος Γραμμένος με τις «Χίλιες φωνές», ο Φοίβος Δεληβοριάς με το «Εκείνη», η Νατάσα Μποφίλιου με το «Εν Λευκώ»… Όλα αγαπημένα και όλα προσωπικά, ταυτόχρονα όμως και όλα όμορφα δεμένα μεταξύ τους.
Από την άλλη, οι καλλιτέχνες της κολεκτίβας «Αγάπη ρε+» δεν αρκέστηκαν σε δικά τους κομμάτια μόνο. Εισέβαλαν και σε κομμάτια και συνθέσεις άλλων δημιουργών. Υπεύθυνοι για το γεγονός αυτό ήταν κυρίως ο Στάθης Δρογώσης, ο Θέμης Καραμουρατίδης και ο Μανωλης Φάμελλος. Άλλοτε δύο – δύο και άλλοτε τρείς – τρεις θυμόντουσαν παλιότερα τραγούδια, στήνανε διάλογο επί σκηνής, διασκέδαζαν τον κόσμο και μεταξύ τους, βλέπαν το παρελθόν με νοσταλγία και το παρόν με δυναμισμό και ελπίδα, με κομμάτια όπως με τις «Παρτίδες» του Φοίβου και του Κωστή, το «Για ένα κομμάτι ψωμί» της Νατάσας με το Στάθη, τον «Ανθρωπάκο» του Σπύρου και της Νατάσσας, το «Σε ψηλό βουνό» του Γιάννη, τις «Μέλισσες» του Θέμη Καραμουρατιδη…
Είδαμε γενικά συμπράξεις και ερμηνείες που δεν περιμέναμε να δούμε, αν δεν ήταν η προσπάθεια της «Αγάπη ρε+». Αυτό δεν το ξέρουμε με σιγουριά, αλλά θέλουμε να ελπίζουμε ότι είναι μια καλή ευκαιρία για να βλέπουμε νέους καλλιτέχνες να συνυπάρχουν μουσικά και να μας χαρίζουν όμορφες αναμνήσεις.
Φυσικά, η συναυλία και η ύπαρξη της κολεκτίβας, όπως δήλωσαν και τα ίδια τα παιδιά, δεν είναι απλά ένα μεγάλο party. Είναι και αυτό. Πάνω από όλα η συναυλία αυτή μετέφερε στον κόσμο μια ανάγκη για αλλαγή, μια κινητικότητα στο μουσικό και κοινωνικό πλαίσιο, ένα δυνατό αίτημα απέναντι σε κάθε μαυρίλα που μας πνίγει σήμερα: «Αγάπη ρε maggiore!». Ακόμη, ξεκάθαρο αίτημα της κολεκτίβας είναι και η άμεση αποφυλάκιση του επί 30 μήνες κρατούμενου, στο Γενικό Κρατικό Νικαίας, Κώστα Σακκά.
Το «καληνύχτα» μοιράστηκε όπως και το «καλησπέρα», με συντροφικότητα. Όλοι μαζί, τραγούδησαν παλιά κομμάτια αγάπης και πολλών άλλων συναισθημάτων, όπως «Κάνε λιγάκι υπομονή», «Πες μου μια λέξη» και «Η μέρα εκείνη δε θα αργήσει». Το να βλέπεις νέους καλλιτέχνες αγαπημένους και να ακούς πολλές ευαίσθητες φωνές σα μια είναι πραγματικά συγκινητικό. Όσοι δεν ήσασταν στο Κατράκειο, μη χάσετε κάποια από τις επόμενες δράσεις της «Αγάπη ρε+». Υπάρχει επιτακτική ανάγκη για τέτοιες «συναντήσεις»!
Αξίζει να αναφερθεί ότι τα έσοδα της συναυλίας (το εισιτήριο ήταν μόλις 5 ευρώ) διατέθηκαν στο υς παρακάτω φορείς:
ΑΝΟΙΚΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΚΛΙΜΑΚΑ
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
Και μην ξεχνάτε… Αγάπη ρε maggiore!
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…