9/4/2012
Γράφει ο Μάριος Γκούβας
Φωτογράφηση: Γρηγόρης Θανόπουλος
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

Την περασμένη Δευτέρα 2 Απριλίου, οι ανάγκες του ρεπορτάζ μας οδήγησαν στο γνωστό club του Σταυρού του Νότου, για να παρακολουθήσουμε την επίσημη παρουσίαση του νέου άλμπουμ του Δημήτρη Κοργιαλά. Ένα στοιχείο που αύξησε το ενδιαφέρον μας για την παρουσίαση, είναι το γεγονός ότι το άλμπουμ δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα, κάτι που αναμένεται προς το τέλος του μήνα. Φυσικά, κάθε εμφάνιση του Δημήτρη αξίζει τον «κόπο», πόσο μάλλον ένα live παρουσίασης εμπλουτισμένο και με παλιότερες επιτυχίες του αλλά και αρκετούς καλεσμένους.

Αυτές οι πολλές συμμετοχές στην πρόσκληση μας κίνησαν ακόμα περισσότερο την περιέργεια, καθώς είναι γνωστό ότι ο Δημήτρης γράφει τραγούδια και για άλλους καλλιτέχνες, αλλά οι πληροφορίες μας έλεγαν ότι στο νέο του άλμπουμ, με τίτλο «Η ζωή είναι μια βόλτα», θα ακούσουμε και αρκετούς άλλους ερμηνευτές. Τα ονόματά τους, γνωστά σε όλους : Γιώργος Αλουπογιάννης, Ευρυδίκη, Δημήτρης Καρράς, Πένυ Ραμαντάνη, Ηλιάνα Τσαπατσάρη και Ραλλία Χρηστίδου.

——————

Ξεκινήσαμε να συναντάμε τους καλλιτέχνες που θα συμμετείχαν στο live για κάποιες δηλώσεις. Ο ίδιος ο Δημήτρης Κοργιαλάς, πριν το live στο καμαρίνι του, μίλησε στο μικρόφωνο του Music Corner. Ιδιαίτερα χαρούμενος αλλά και αγχωμένος, ο Δημήτρης απάντησε με κέφι στις ερωτήσεις μας διορθώνοντάς μας, μάλιστα, στην πρώτη μας ερώτηση που είχε να κάνει με τα χρόνια που πέρασαν από την προηγούμενη δισκογραφική δουλειά του!

Δημήτρης Κοργιαλάς: Είναι τέσσερα χρόνια από το προηγούμενο άλμπουμ, κι αν υπολογίσω το πρώτο single, τεσσεράμιση.

Music Corner: Αρκετά χρόνια λοιπόν για προσωπικό δίσκο. Γιατί αυτή η «καθυστέρηση»;
ΔΚ : Γιατί είμαι τεράστιος τεμπέλης (γέλια)! Γράφω πολλά τραγούδια, σε καθημερινή βάση, με την κιθάρα μου και για μένα και για άλλους. Αλλά δυσκολεύομαι να μπω στη διαδικασία να ξεκινήσω να τα δουλεύω για να βγάλω μια δική μου δουλειά. Μπορώ να καθίσω να ετοιμάσω τραγούδια, ενορχηστρώσεις, έτοιμη παραγωγή για άλλους καλλιτέχνες, αλλά για μένα δυσκολεύομαι! Τεμπελιάζω. Επίσης, είμαι λίγο πιο αυστηρός με τον εαυτό μου. Φαντάσου ότι από σχεδόν 80 τραγούδια, διάλεξα με μεγάλη δυσκολία τα δέκα που είναι στο άλμπουμ, ακριβώς επειδή είμαι πολύ αυστηρός.

MC : Να το χαρακτηρίσω τελειομανία που έχουν πολλοί καλλιτέχνες;
ΔΚ : Δεν θα το έλεγα τελειομανία. Ήθελα όλος ο δίσκος να έχει ένα συγκεκριμένο ύφος και να έχω δώσει μεγάλη σημασία στο στίχο και στη μελωδία. Μόλις έγραψα και το δέκατο κομμάτι, κατάλαβα ότι αυτή έπρεπε να είναι η δουλειά και το προχώρησα. Από εκεί και πέρα, έκατσα και δούλεψα.

MC : Σ’ αυτόν τον δίσκο βλέπω πολλές συνεργασίες. Στα δέκα κομμάτια, τουλάχιστον στα έξι βλέπουμε και άλλον καλλιτέχνη.
ΔΚ : Και θα προτιμούσα να είναι και στα δέκα! Όλο αυτό ξεκίνησε από τη στιγμή που μίλησα με την Ηλιάνα και ηχογραφήσαμε το πρώτο τραγούδι, το «Τι ωραία μέρα». Από εκείνη την ώρα ο δίσκος άρχισε να παίρνει μια άλλη μορφή κι άρχισαν ν’ αλλάζουν  και τα τραγούδια και να έχω κι εγώ την ανάγκη να συνεργαστώ με άλλους καλλιτέχνες τους οποίους εκτιμώ και πραγματικά ήθελα να δουλέψω μαζί τους και πιστεύω ότι έχουν να δώσουν ή δίνουν πολλά στην ελληνική μουσική. Το ευτύχημα είναι ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι είπαν το «ναι» άμεσα, με ένα τηλέφωνο και χωρίς να έχουν ακούσει το τραγούδι. Ήταν τρομερά συγκινητικό και μ’ έχει φορτώσει με πολύ τρακ και άγχος σήμερα. Η εμπιστοσύνη που μου έδειξαν είναι αρκετό «βάρος» για μένα.

MC : Σ’ εμπιστεύτηκαν με «κλειστά μάτια» αλλά είναι η δουλειά σου που εμπνέει αυτή την εμπιστοσύνη.
ΔΚ : Είναι πολύ ευχάριστο να συνεργάζομαι με άλλους καλλιτέχνες που είναι της γενιάς μου αλλά και με κάποιους νεώτερους. Τελικά γίναμε μια ωραία παρέα που όχι μόνο ηχογραφήσαμε τα κομμάτια για το άλμπουμ, αλλά είναι όλοι εδώ απόψε για να τα παρουσιάσουμε ζωντανά και να περάσουμε πολύ ωραία. Είναι πάρα πολύ ευχάριστο αυτό. Ξαφνικά διαπίστωσα ότι δεν είμαι μόνος σ’ αυτά που σκέφτομαι. Η μουσική δεν είμαι εγώ. Είμαστε πολλοί άνθρωποι που μοιραζόμαστε ιδέες. Ανοίχτηκε μπροστά μου αυτός ο ορίζοντας και το χάρηκα πολύ.

MC : Να υποψιαστούμε ότι και σε επόμενες δουλειές σου θα δούμε και πάλι αρκετές συνεργασίες αφού σε ικανοποίησε όσο πολύ αυτή η εμπειρία;
ΔΚ : Μακάρι. Ούτως ή άλλως γράφω τραγούδια για πολλούς καλλιτέχνες, όχι μόνο για μένα. Δηλαδή σκέφτομαι άλλους ερμηνευτές και γράφω γι’ αυτούς. Είναι κάτι που μ’ ενδιαφέρει ως άνθρωπο που γράφω μουσική. Μ’ ενδιαφέρει να γράφω για άλλες φωνές.

MC : Έχεις αρκετά χρόνια στο χώρο πλέον. Πόσο έχεις ωριμάσει;
ΔΚ : Τώρα θέλεις την αλήθεια ή μια «επίσημη» απάντηση; (γέλια).

MC : Θέλω την αλήθεια, που λέει ότι κάθε άντρας κρύβει μέσα του ένα μικρό παιδί, το οποίο δε φεύγει ποτέ!
ΔΚ : Έχεις και …την απάντηση έτοιμη (γέλια)! Η αλήθεια είναι ότι έχω ωριμάσει σε αρκετά πράγματα τα οποία, όμως, δεν έχουν άμεση επαφή με τη δική μου πραγματικότητα. Σε ό,τι δε χρειάζεται να κάνω ή να σκεφτώ, έχω ωριμάσει. Σ’ αυτά που χρειάζεται …δεν έχω ωριμάσει καθόλου!

MC : Σήμερα θα παρουσιάσεις τα νέα σου κομμάτια, αλλά βλέπω ότι έχεις ετοιμάσει ένα πλήρες πρόγραμμα κοντά στις δύο ώρες
ΔΚ : Κάπου κοντά στις δύο ώρες, όντως. Στην αρχή σκεφτόμουν να παίξουμε μόνο τα καινούρια τραγούδια και αν θα ζητούσε ο κόσμος κι άλλα, να παίζαμε μέχρι το πρωί. Αλλά τελικά, από μηνύματα που πήρα μέσω internet και τηλεφώνου που ζητούσαν κι άλλα τραγούδια, καταλήξαμε στο δίωρο πρόγραμμα και ό,τι προκύψει. Όσο έχω στίχους μπροστά μου, παίζω…

MC : Ποια είναι τα σχέδια σου για το καλοκαίρι;
ΔΚ : Κατ’ αρχάς θέλω να ολοκληρώσω το άλμπουμ. Η δυσκολία για μένα σήμερα είναι το γεγονός ότι δεν έχει κυκλοφορήσει το cd. Αυτό είναι ό,τι πιο αγχωτικό για μένα. Αυτή τη στιγμή έχω τρομερό άγχος. Είναι δέκα άγνωστα κομμάτια μέσα σ’ ένα πρόγραμμα. Ευελπιστώ να αρέσουν στον κόσμο. Μέχρι το τέλος της άλλης βδομάδας πιστεύω να έχει τελειώσει το cd, οπότε υπολογίζουμε μέχρι τέλη Απριλίου να κυκλοφορήσει.

MC : Αυτό που σε αγχώνει είναι ότι ο κόσμος δε γνωρίζει τα τραγούδια και δεν θα τα «αποδεχθεί» άμεσα ή ότι δεν τα γνωρίζει για να «ακολουθήσει»;
ΔΚ : Δεν είναι αυτό που με προβληματίζει. Αγχώνομαι επειδή είναι δημιουργήματα που πραγματικά αγαπάω. Τα πιστεύω και νομίζω ότι είναι πολύ καλά τραγούδια. Κι όταν δεν έχουν κυκλοφορήσει και δεν τα έχει ακούσει ο κόσμος, για να έχεις την άμεση αποδοχή από το κοινό, στηρίζεσαι ουσιαστικά μόνο στις δικές σου δυνάμεις και στη δική σου ερμηνεία και δεν περιμένεις από κανέναν τίποτα. Έχεις τα μάτια που σε κοιτάνε κι εσύ παίζεις καινούρια τραγούδια. Αυτό για κάποιο λόγο με αγχώνει. Αλλά ταυτόχρονα μου αρέσει κιόλας. Είναι μια πρόκληση που τη χαίρομαι ιδιαίτερα, μαζί με το άγχος.

MC : Ας γυρίσουμε στο καλοκαίρι που θα έχει πολύ καλό καιρό και θα έχεις και ένα καινούριο άλμπουμ να προωθήσεις.
ΔΚ : Το καλοκαίρι θα κάνουμε αυτό που κάνουμε πάντα. Είμαστε μουσικοί και οι μουσικοί λειτουργούν σαν τσιγγάνοι, όπως έχει πει και ο Νίκος ο Ζιώγαλας. Το καλοκαίρι, λοιπόν, θα «τρέχουμε» σε όλη την Ελλάδα παρουσιάζοντας τη δουλειά μας, σε μουσικές σκηνές, θέατρα, γήπεδα. Αυτό θα κάνουμε και φέτος. Οι δικές μας επιλογές είναι αυτές, για το δικό μας χώρο τουλάχιστον. Ήδη έχουμε κάνει πολλές συναυλίες ανά την Ελλάδα, σε μικρούς ή μεγαλύτερους χώρους. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ως μουσικό, ήμουν στο δρόμο, τόσο πολύ που πλέον γνωρίζω πολύ κόσμο σε όλη την Ελλάδα!

MC : Δε σε βλέπουμε συχνά στα media.
ΔΚ : Ναι. Δε νιώθω πολύ άνετα με τις φωτογραφίες, τις κάμερες, τα studio. Δεν είμαι εγώ, δεν είναι η δουλειά μου. Καταλαβαίνω ότι χρειάζεται κάποιες φορές για την προβολή μου, αλλά δεν είναι η δουλειά μου. Η δουλειά μου είναι να πάρω την κιθάρα και να τραγουδήσω. Δυσκολεύομαι με το «παιχνίδι» της δημοσιότητας. Δε νιώθω άνετα. Δεν εμφανίζομαι στην τηλεόραση, πλην ελαχίστων περιπτώσεων. Πιστεύω ότι για να πας στην τηλεόραση πρέπει να είσαι και καλός. Εγώ είμαι 100% πεπεισμένος ότι θα είμαι κακός γιατί θα ντρέπομαι τις κάμερες, θα μ’ ενοχλούν τα φώτα, θα μ’ ενοχλεί όλο αυτό το «κενό» που υπάρχει μέσα σ’ ένα studio. Θ’ ακούς μια φωνή και θα πρέπει να καταλάβεις τι σε ρώτησε και πώς πρέπει ν’ απαντήσεις, γιατί σε βλέπει μεγάλη μερίδα πληθυσμού εκείνη τη στιγμή. Δε νιώθω καλά με όλο αυτό. Και θεωρώ προτιμότερο να μην εμφανίζομαι κι έτσι «γλιτώνω» και όλα τα υπόλοιπα.

MC : Πιστεύεις πως ό,τι έχεις να πεις το λες μέσα από τα τραγούδια σου;
ΔΚ : Όχι απόλυτα, γιατί είμαι και λίγο παραμυθάς στα τραγούδια μου. Φτιάχνω άλλες ιστορίες. Παρ’ όλ’ αυτά νομίζω ότι και μέσα από τα παραμύθια που φτιάχνω κάποιες αλήθειες περνάνε.

MC : Ευχαριστούμε πολύ. Καλή επιτυχία στο live και καλή πορεία στο άλμπουμ!
ΔΚ : Κι εγώ σας ευχαριστώ πολύ!

——————

Αμέσως μετά, βρήκαμε την Πένυ Ραμαντάνη, εντυπωσιακή και ιδιαίτερα κεφάτη, την οποία ρωτήσαμε πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Δημήτρη.

Πένυ Ραμαντάνη: Με προσκάλεσε ο Δημήτρης στον καινούριο του δίσκο και κάναμε ένα ντουέτο το οποίο λέγεται “Reunion”. Και η σημερινή παράσταση είναι και λίγο reunion γιατί πέρυσι τέτοιες μέρες παίζαμε εδώ στο club του Σταυρού με το Δημήτρη και την Ευρυδίκη, οπότε η σημερινή συναυλία είναι επετειακή και ταιριάζει με το τραγούδι.

MC : Το τραγούδι είναι του Δημήτρη;
Π.Ρ. : Οι στίχοι είναι του Σταύρου Σταύρου, που έχει γράψει και για την Ευρυδίκη, και η μουσική του Δημήτρη. Εγώ συμμετέχω μόνο ερμηνευτικά.

MC : Θα ξανασυνεργαστείς με το Δημήτρη στο μέλλον;
Π.Ρ. : Τώρα που έγινε αυτό το ξεκίνημα, σίγουρα θα ξαναδουλέψουμε. Είμαστε μια μεγάλη παρέα, φίλοι μεταξύ μας και συνεργαζόμαστε με διάφορες συνθέσεις όταν τυχαίνει.

——————

Ευχαριστήσαμε την Πένυ και συνεχίσαμε με τον Γιώργο Αλουπογιάννη, που, εν μέσω πειραγμάτων και γέλιων με τον Δημήτρη, μας είπε :

Γιώργος Αλουπογιάννης: Η σχέση μου με το Δημήτρη κρατάει πάρα πολλά χρόνια. Όποιος παρακολουθεί το Δημήτρη κι εμένα θα έχει διαπιστώσει ότι έχουμε παράλληλες πορείες. Με το Δημήτρη έχουμε περάσει πολύ ωραίες μουσικές στιγμές πριν από πολλά χρόνια. Στο κάλεσμα, λοιπόν, ενός τόσο καλού φίλου ποτέ δε μπορείς να πεις «όχι». Ίσα ίσα που είναι τιμή και χαρά για μένα να δουλέψω με τον Δημήτρη και μου αρέσει που αυτή η φιλία διατηρείται τόσα χρόνια. Το τηλεφώνημα του Δημήτρη μετά από τόσο καιρό ήταν μια πολύ ωραία έκπληξη για μένα.

MC : Ο Δημήτρης μου είπε ότι πρώτα έγραψε τα τραγούδια και μετά πήρε τηλέφωνα. Θεωρείς ότι σε άφησε «έξω» από τη διαδικασία της δημιουργίας;
Γ.Α. : Θα ρωτήσεις τον ίδιο για το θέμα, αλλά πιστεύω ότι αυτό που έκανε είναι πολύ πιο ώριμο. Είχε όλο το project έτοιμο και σκέφτηκε ποιος άνθρωπος ταιριάζει καλύτερα σε κάθε κομμάτι. Νομίζω ότι είναι πολύ πιο επαγγελματικό αυτό. Το να με έπαιρνε τηλέφωνο να γράψουμε μαζί ένα τραγούδι δεν είναι μια συνταγή που πάντα πετυχαίνει, είναι λίγο ριψοκίνδυνο.

MC : Για να γίνω λίγο «κακός» με το Δημήτρη! Ετοίμασε ένα κομμάτι και σε πήρε τηλέφωνο να το τραγουδήσεις. Όταν σου το παρουσίασε, είχες να προτείνεις κάποια αλλαγή;
Γ.Α. : Συζητήσαμε μόνο για το ερμηνευτικό μέρος. Τα γούστα μας με το Δημήτρη είναι πολύ κοντά κι ο Δημήτρης ήταν σίγουρος ότι θα μου άρεσε το τραγούδι. Μετά από τόσα χρόνια φιλίας, ξέρει πολύ καλά ποιος είμαι. Κι εγώ άμα γράψω δέκα κομμάτια, ξέρω πολύ καλά ποιο θα προτείνω στο Δημήτρη, μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας. Είναι λογικό αυτό. Δεν είναι ξένος ο Δημήτρης. Είναι αδελφός. Είναι άλλο πράγμα. Και πραγματικά είναι τιμή για μένα που μου ζήτησε να συνεργαστούμε. Και είναι πολύ ευχάριστο να κρατάει αυτή η φιλία μετά από τόσα χρόνια. Είναι κάτι που δε συνηθίζεται. Σπάνια θα δεις σ’ αυτό το χώρο σχέσεις που κρατάνε τόσα χρόνια.

MC : Προσωπικά τι κάνεις τώρα;
Γ.Α. : Τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε στήσει ένα σχήμα με τη Σοφία Βογιατζάκη και τον Πέτρο Μπουσουλόπουλο και παίζουμε στο Socialista στο Γκάζι κάθε Πέμπτη. Αυτό το project είναι άλλη μια χαρούμενη κι ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου, γιατί πειραματίστηκα κάνοντας κάτι με ηθοποιούς. Μέχρι τώρα είχα συνηθίσει να λειτουργώ μέσα σε μία ομάδα αμιγώς μουσικών. Τώρα μπαίνει και το στοιχείο των ηθοποιών μέσα. Είναι ένας ηθοποιός που τραγουδάει – ερμηνεύει, καθώς ο ηθοποιός ερμηνεύει. Σε οδηγεί να βλέπεις τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία.

MC : Δισκογραφικά;
Γ.Α. : Δεν ετοιμάζω κάτι και δε θέλω να πιεστώ να κάνω κάτι. Όποιος με έχει παρακολουθήσει ξέρει ότι οι δουλειές μου απέχουν αρκετά, χρονικά, η μία από την άλλη. Θα κάνω κάτι όταν εγώ πιστεύω ότι έχω κάτι ουσιαστικό να μοιραστώ με το κοινό. Δε βλέπω το λόγο να βγάλω ένα κομμάτι απλά για να λέω ότι είμαι στο χώρο.  Στο χώρο είμαι, ούτως ή άλλως, και όσοι με συμπαθούν έρχονται, με βλέπουν και περνάμε πολύ ωραία. Κάποια στιγμή, όταν βρω ότι είναι ο σωστός χρόνος, όταν νιώσω ότι είμαι έτοιμος, ότι έχω πραγματικά κάτι να πω, θα το μοιραστώ.

MC : Θα καλέσεις το Δημήτρη για συνεργασία;
Γ.Α. : Ο Δημήτρης είναι πάντα δίπλα μου (γέλια).

——————

Σειρά πήρε η Ραλλία Χρηστίδου. Η πρώτη ερώτηση, κοινή για όλους. Πώς προέκυψε η συνεργασία…

Ραλλία Χρηστίδου : Με πήρε ο Δημήτρης τηλέφωνο και μου είπε ότι έχει ένα ντουέτο για μένα και με ρώτησε αν θέλω να μου το στείλει. Δέχθηκα με μεγάλη χαρά, γιατί έχω ξαναδουλέψει με το Δημήτρη στο «Κι αν μετρηθούμε». Άκουσα το κομμάτι, μου άρεσε πάρα πολύ, μπήκαμε στο studio και το ηχογραφήσαμε. Και σήμερα είμαι εδώ για να το ερμηνεύσουμε παρέα!

Μιλήσαμε λίγο ακόμα με τη Ραλλία για το πρόγραμμα που έχει στήσει με τη Σοφία Βογιατζάκη, ένα πρόγραμμα που έχει παρουσιάσει όλο το χειμώνα σε αρκετές πόλεις της Ελλάδας και, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, θα παρουσιαστεί και το καλοκαίρι σε περιοδεία της Ραλλίας…

——————

Τελευταία μιλήσαμε με την Ηλιάνα Τσαπατσάρη. Μια από τις τρεις φωνές των Soulmates και η μοναδική συνεργασία του Δημήτρη που δεν είπε το «ναι» τόσο άμεσα!

Ηλιάνα Τσαπατσάρη: Η αλήθεια είναι ότι προβληματίστηκα γιατί δεν πολυτραγουδάω ελληνικά και ήμουν λίγο επιφυλακτική για το πώς θα απέδιδα το τραγούδι. Δεν είναι το ύφος που τραγουδάω και είχα αυτή την αγωνία, γιατί το κομμάτι αυτό είναι «παιδί» του Δημήτρη και ο Δημήτρης είχε ένα συγκεκριμένο όραμα γι’ αυτό.

MC : Από τη στιγμή που σε επέλεξε για το κομμάτι, όμως, σημαίνει ότι κάτι είδε σε σένα που του ταίριαζε στο τραγούδι.
ΗΤ : Ναι, γι’ αυτό και δέχθηκα και το ηχογραφήσαμε. Είναι ένα πολύ γλυκό, πολύ τρυφερό ντουέτο. Εγώ, βέβαια, δεν είμαι …γλυκιά και τρυφερή στις επιλογές που κάνω για να τραγουδήσω, αλλά «έδεσε» πολύ ωραία. Είναι ένα κομμάτι που το ακούς το πρωί και σου φτιάχνει τη μέρα.

MC : Μίλησέ μας λίγο για σένα. Είσαι στους Soulmates, συνεργάστηκες τώρα με το Δημήτρη. Τι άλλο κάνεις;
ΗΤ : Εκτός από τους Soulmates μπήκα τώρα στους Gadjo Dilo που παίζουν gypsy swing, παίζω και με κάποιους πολύ καλούς μουσικούς της punk jazz σκηνής, όποτε με καλέσουν, αρκετά πράγματα.

MC : Κάνεις σχέδια για σόλο καριέρα στο μέλλον;
ΗΤ : Ήδη κάνω σόλο καριέρα, από τη στιγμή που δεν ανήκω σε ένα μόνο γκρουπ. Το να βγάλω δικό μου υλικό, αν αυτό εννοείς, ακόμα δεν το σκέφτομαι γιατί θεωρώ ότι πρέπει να έχεις κάτι να πεις για να κυκλοφορήσεις ένα δίσκο. Έχω βέβαια ήδη υλικό στο συρτάρι. Κοντά στα τριάντα κομμάτια, μουσική και στίχους. Αλλά πολλά από αυτά είναι παλιά, από τα εφηβικά μου χρόνια και δεν πιστεύω ότι είναι πολύ ενδιαφέροντα. Ακόμα ψάχνω να βρω την ταυτότητά μου. Ανάλογα με τις φάσεις που περνάω έχω και τις ανάλογες επιρροές. Είναι κυρίως αγγλόφωνα κομμάτια, αλλά τώρα τελευταία δοκιμάζω και με ελληνικά. Είναι πρόκληση για μένα ο ελληνικός στίχος.

——————

Μετά τον …μαραθώνιο των δηλώσεων, ήρθε και η ώρα να ξεκινήσει το live! Στη σκηνή ανέβηκαν οι μουσικοί του Δημήτρη και ακολούθησε ο ίδιος που κάλεσε την Ηλιάνα, καθώς το πρώτο κομμάτι που ακούσαμε ήταν η όντως γλυκιά και τρυφερή μπαλάντα «Τι ωραία μέρα» που ερμήνευσαν Δημήτρης και Ηλιάνα μαζί, με συνοδεία βιολιού. Στη συνέχεια ακούσαμε το «Εδώ», «Τα σημάδια» και ένα ακόμα νέο κομμάτι, «Τα σκαλιά».

Λίγο αργότερα, η Πένυ Ραμαντάνη τραγούδησε το “Reunion” με τον Δημήτρη αλλά και το «Αλλάζεις» και ο Δημήτρης συνέχισε με το «Τα μαύρα πουλιά» και λίγο αργότερα με το «Πιο ψηλά (πέρα από τα σύννεφα)», το νέο ντουέτο με την Ευρυδίκη, η οποία κάλεσε στη σκηνή τον Μιχάλη Κεχαγιά και τραγούδησαν «Το ένα». Ένα ακόμα καινούριο τραγούδι του Δημήτρη, με τίτλο που η λογοκρισία θα κόψει, «Αντε και γ….ου» ακολουθήθηκε από το «Π….α», σε πλήρη «σύμπνοια» και με τον Δημήτρη να σχολιάζει ότι «αυτά τα δύο κομμάτια παίζονται μαζί»!

«Το σ’ αγαπώ» με τον Θάνο Παπανικολάου πήρε σειρά, και άλλο ένα νέο κομμάτι, με τίτλο «Ίσως», προηγήθηκαν του τραγουδιού που έδωσε τον τίτλο και στο άλμπουμ. «Η ζωή είναι μια βόλτα» ερμήνευσαν ο Δημήτρης Καρράς με τον Γιώργο Αλουπογιάννη και αμέσως μετά ξανά η Ευρυδίκη ανέβηκε στη σκηνή για το «Έτσι οι μέρες περνούν». «Τα πιο μεγάλα πράγματα» τραγούδησαν ο Γιώργος με τον Δημήτρη και αμέσως μετά ακούσαμε το «Ο βασιλιάς», ενώ στη συνέχεια η Ραλλία με τον Δημήτρη ερμήνευσαν το καινούριο «Σε περιμένω» αλλά και το «Αν μετρηθούμε», ενώ το «Σταρ του σινεμά» ολοκλήρωσε τη «σειρά» του προγράμματος της παρουσίασης.

Στη συνέχεια οι κιθάρες «γκάζωσαν» με το “This is Love” και το “Wild Thing” στα οποία συμμετείχε η Ηλιάνα, και το κοινό να τραγουδάει και να χορεύει, ενώ ο Δημήτρης συνέχισε μόνος του με το “I wanna be your dog”, παρά τις …ικεσίες μας να παραμείνει η Ηλιάνα στη σκηνή και να αποδώσει υποκριτικά το κομμάτι. «Θέλω τόσο να σε δω», «Χωρίς εσένα», «Μην υποκρίνεσαι» ήταν μερικά από τα κομμάτια που ακούσαμε μέχρι την ολοκλήρωση του live που βρήκε τον Δημήτρη και όλους τους συντελεστές απόλυτα ικανοποιημένους από την επιτυχία της παρουσίασης.

Ακόμα πιο ικανοποιημένοι, ήμασταν όλοι εμείς που βρεθήκαμε στο club του Σταυρού του Νότου και ακούσαμε όχι μόνο τα νέα τραγούδια του Δημήτρη, αλλά ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα που μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.

Όλοι οι καλλιτέχνες που ανέβηκαν στη σκηνή ήταν εξαιρετικοί, ενώ το κέφι και η καλή διάθεση που υπήρχε, τα πειράγματα από μικροφώνου που έδιναν και έπαιρναν, αλλά και τα φιλιά που αντάλλασσαν όλοι με όλους σε κάθε ευκαιρία, δημιούργησαν μια ιδανική ατμόσφαιρα για να απολαύσουμε χαλαρά τα νέα τραγούδια του Δημήτρη. Το επίσημο review για το νέο του άλμπουμ θα γίνει φυσικά μετά την επίσημη κυκλοφορία του, αλλά η πρώτη εκτίμηση είναι ότι ο Δημήτρης Κοργιαλάς παραμένει μελωδικός με προσεγμένο στίχο, αλλά και ότι έχει «ρίξει» λίγο τους τόνους, γεγονός που τον κάνει ακόμα πιο προσιτό στο κοινό!

Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live

***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here