ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Minos EMI (3/2012)

«Προσοχή στο κενό», το καινούριο album του Φίλιππου Πλιάτσικα με 11 νέα τραγούδια. Ο Φίλιππος Πλιάτσικας περιγράφει το σήμερα τόσο ηχητικά όσο και θεματολογικά σε ένα concept album από αυτά που σπάνια πια κυκλοφορούν στην ελληνική δισκογραφία. Το «Που να πάμε», τραγούδι που έχει ήδη γίνει ραδιοφωνική επιτυχία πριν ακόμα κυκλοφορήσει ο δίσκος, είναι η αναγνωριστική πτήση του άλμπουμ αυτού.

Συνεργάτες του Φίλιππου Πλιάτσικα σε αυτό το cd είναι: Μαρία Κοβαίου, Πέννυ Ραμαντάνη, Νάντια Σπηλιωτοπούλου, Σταυρούλα Παγωνά, Δημήτρης Αναματερός στους στίχους και  οι Διονύσης Κωνσταντινίδης, Αντώνης Καναράς, Κώστας Μουρούλης, Λευτέρης Πλιάτσικας, Νάντια Σπηλιωτοπούλου στη μουσική. 

«Από πιτσιρικάδες, σε πολλά κομμάτια της ζωής μας, ψάχναμε τη φυγή. Μέσα από μια βόλτα με ποδήλατα ή ένα κρυφό τσιγάρο, με την αγωνία μη μας πάρουν χαμπάρι.

Μεγαλώνοντας, η ανάγκη αυτή άλλαζε πρόσωπα, αλλά παρέμενε ίδια. Άλλες φορές έβρισκε κάποια παράθυρα προς το φως κι άλλες έτρωγε τα μούτρα της. Σήμερα η ανάγκη για φυγή μετατράπηκε σε ανάγκη για απόδραση. Οι άνθρωποι δίπλα δεν αντέχουν και λυγίζουν. Ο ορίζοντας μοιάζει κλειστός και μας χτυπάνε απ’ όλες τις μεριές. Για όλα αυτά μιλάει το άλμπουμ αυτό, με τραγούδια, διαφορετικές ιστορίες πάνω στο ίδιο θέμα, που η μία μπαίνει μέσα στην άλλη, προλογίζοντας ή συνεχίζοντας. Όπως συμβαίνει σ’ όλη μας τη ζωή.

Μιλάει για την απόδραση και την φυγή απ’ όλο αυτό το σκληρό και αφιλόξενο περιβάλλον που καμιά φορά μας περικυκλώνει, αλλά και απ’ τον κακό μας εαυτό. Από ψεύτικες αγκαλιές, από δανεικά φτερά, που άλλες φορές τα καταφέρνουμε να απαλλαγούμε κι’ άλλες όχι.»

Φ.Π.

TΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει η Πέννυ Γέρου – pennygerou@musiccorner.gr

Ο Φίλιππος Πλιάτσικας επιστρέφει μαζί με τους συνεργάτες του στην ελληνική δισκογραφία με το album «Προσοχή στο κενό». Η θεματική του κινείται κυρίως στα πλαίσια του αισθήματος της μοναξιάς, της επιθυμίας της φυγής και του ανεκπλήρωτου της καθημερινότητας. Όσον αφορά στη μουσικές ενορχηστρώσεις, ο Φίλιππος Πλιάτσικας δε ξεφεύγει ιδιαίτερα από τα μουσικά όρια στα οποία τον γνωρίζουμε τόσα χρόνια στον ελληνικό μουσικό χώρο. Στα τραγούδια του παραμένει η συντροφιά της κιθάρας η οποία ηλεκτρίζεται συχνά και μαζί της καλεί drums, τσέλο, μπάσο, ακορντεόν αλλά και παραδοσιακά όργανα της Αρμενίας, όπως είναι η ντουντούκ.

Στο εξώφυλλο έχουμε μια ομάδα ανθρώπων σε έναν χώρο αναχωρήσεων αεροδρομίου τοποθετημένων σε ασπρόμαυρο φόντο. Τόσο ο χώρος όσο και η ατμόσφαιρα που δημιουργείται από την απουσία χρώματος στο τοπίο, αντικατοπτρίζει τη θεματική του album, η οποία είναι αφιερωμένη στη διαφυγή αλλά και στην επιθυμία μιας «πτήσης» αν και με «δανεικά φτερά».

Στο album εμφανίζονται 10 καινούργια τραγούδια, δύο διαφορετικές εκτελέσεις του γνωστού κομματιού «Πού να πάμε», το οποίο έχει γίνει αρκετά γνωστό μέσω της μετάδοσής του ραδιοφωνικά εδώ και καιρό, και μία επανεκτέλεση – διασκευή ενός ιδιαίτερα αγαπημένου τραγουδιού των Πυξ Λαξ με τίτλο «Να με θυμηθείς».

Στην πλειονότητα των κομματιών, ο Φίλιππος Πλιάτσικας παραμένει αυτός που ξέραμε και αγαπήσαμε τόσο στην πορεία του με το συγκρότημα των Πυξ Λαξ, αλλά και αργότερα, όταν αποφάσισε να συνεχίσει solo. Το ύφος και οι στιχουργικές του επιλογές δεν αποκλίνουν ιδιαίτερα από τα συνηθισμένα. Το μοτίβο του έρωτα, της απόδρασης, του ανεκπλήρωτου αισθήματος και της χαμένης αθωότητας παραμένουν κυρίαρχα και στην καινούργια του δουλειά.

Μερικά κομμάτια, όπως το «Τόσοι δρόμοι» και το «Κλείνω τα μάτια και βουτάω» ακολουθούν αρκετά επίπεδους ρυθμούς χωρίς μεγάλες εναλλαγές και με σχετικά αναμενόμενες συνθέσεις. Παρόλα αυτά γίνεται λόγος για μελωδίες χαρακτηριστικές για το συγκεκριμένο καλλιτέχνη που ταιριάζουν αρκετά στην ιδιοσυγκρασία του και το προσωπικό του ύφος. Από την άλλη, υπάρχουν κομμάτια που μπορούμε να πούμε πως πληρούν τις προσδοκίες ενός ακροατή και θαυμαστή του συγκεκριμένου είδους. Με τα «Πού να πάμε», «Προσοχή στο κενό» και «Υπέροχα Ταξίδια», ο Φίλιππος Πλιάτσικας εκδηλώνει τις πιο rock και ρυθμικές του διαθέσεις που συχνά-πυκνά μας φανερώνει στις προσωπικές του δουλειές, αλλά και μια πιο «αντι-συμβατική» διάθεση όσον αφορά στη θεματική του, αναφερόμενος σε όποιες ρεβιζιονιστικές τάσεις του, κοινωνικά στερεότυπα και γενικότερα κοινωνικά πεπατημένες καταστάσεις.

Ο δίσκος κλείνει με μια ακουστική εκτέλεση του δημοφιλούς «Πού να πάμε», με συνοδεία φωνητικών, κιθάρων και τσέλου. Μια εκτέλεση πιο κοντά στο ύφος του καλλιτέχνη και πιο συγκινησιακή. Ίσως η εκτέλεση αυτή να προσδίδει περισσότερο συναισθηματισμό και ατμοσφαιρικότητα, απ’ ό,τι η ηλεκτρική εκτέλεση.

Ένα άλλο σημείο του album στο οποίο στάθηκα ήταν η επανεκτέλεση του κομματιού «Να με θυμηθείς», στο οποίο έγινε προσπάθεια να προσδοθεί μια πιο ηλεκτρισμένη και χορευτική διάθεση, ενώ το ίδιο το κομμάτι το έχουμε γνωρίσει και αγαπήσει υπο τη μορφή ενός μελωδικού και γλυκύτατου κομματιού, με τη συνοδεία ενός ξυλόφωνου, που μας έχει συντροφέψει σε όμορφες αναμνήσεις και στιγμές.

Παρά το γεγονός ότι το album «Προσοχή στο κενό» δεν είναι η καλύτερη δουλειά του Φίλιππου Πλιάτσικα, καθώς έχουμε πάρει από αυτόν πολύ δυνατές εμπειρίες και δουλειές που τοποθετούν ψηλά τον πήχη,  ο ίδιος θα είναι πάντα από τους πιο αγαπημένους καλλιτέχνες που η φωνή τους έχει κατακτήσει μια θέση στην καρδιά μας και θα μας θυμίζει πάντα μια εποχή που το ελληνικό μουσικό τραγούδι ανθούσε και μας χάριζε συγκινητικές μελωδίες και στίχους με συναίσθημα.

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD
01. Τόσοι δρόμοι
02. Λάθος άνθρωπος
03. Που να πάμε
04. Με τα χέρια ψηλά
05. Ξέρω ένα μέρος
06. Κλείνω τα μάτια και βουτάω
07. Προσοχή στο κενό
08. Χλωμοί πιτσιρικάδες
09. Θα το σκάσω
10. Να με θυμηθείς
11. Στα υπέροχα ταξίδια
12. Που να πάμε (acoustic version) 

*** Οι κριτικές δίσκων αποτελούν προσωπικές απόψεις του εκάστοτε συντάκτη που σε καμία περίπτωση δεν είναι απαραίτητο ότι συνάδουν με τις απόψεις και της υπόλοιπης συντακτικής ομάδας του Music Corner

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here