Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Κάθε τραγούδι έχει τη δική του ιστορία. Άλλοτε από μια προσωπική εμπειρία, άλλοτε από την ανάγνωση ή το άκουσμα μιας ιστορίας, άλλοτε εντελώς τυχαία και συμπτωματικά, έχουν γραφτεί υπέροχες μελωδίες και στίχοι που μας συντρόφεψαν στις χαρές, στις λύπες, στη διασκέδαση, στους έρωτες, στους χωρισμούς μας. Αυτές τις ιστορίες θ’ αφηγείται τούτη η στήλη, σαν ένα παραμύθι, που όμως είναι τόσο αληθινό…

Παράλληλα, θα παρουσιάζει σπουδαίες συνεργασίες δημιουργών κι ερμηνευτών που έγραψαν ανεξίτηλα το όνομά τους στις πιο χρυσές σελίδες του ελληνικού τραγουδιού…

———————————————————–

Αμφιβολίες
(Γρηγόρη Μπιθικώτση)
Λευτέρης Μυτιληναίος

 

Καλοκαίρι 1968. Στα «Δειλινά» της Γλυφάδας εμφανίζονται τρία πολύ μεγάλα ονόματα του τραγουδιού μας, τα οποία στήριξαν σε μεγάλο βαθμό το «οικοδόμημα» του «έντεχνου λαϊκού» τραγουδιού που είχε δημιουργήσει ο «ισχυρός άνδρας» της -τότε- Columbia Τάκης Β. Λαμπρόπουλος: Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Βίκυ Μοσχολιού και Σταμάτης Κόκοτας.

Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Επιπλέον, υπάρχει «κατ’ ανάγκην» ο Χρηστάκης. Και το λέμε αυτό γιατί ανήκε στην εταιρεία “Sonata” του Πάνου Γαβαλά που ήταν το «μαύρο πρόβατο» για τις πανίσχυρες δισκογραφικές της εποχής, οι οποίες διαμόρφωναν και τα προγράμματα των νυχτερινών κέντρων.

Έτσι, τους καλλιτέχνες που φιλοξενούσε η “Sonata” τους είχαν αποκλεισμένους από τα «μεγάλα» μαγαζιά και ήταν σχεδόν αδύνατο να βρουν δουλειά σ’ αυτά. Ωστόσο, ο Χρηστάκης είχε κάνει «κατάσταση» με τα μεγάλα σουξέ που είχε ηχογραφήσει στην εν λόγω εταιρεία («Η κανάρα», «Να χαρείς τα μάτια σου καλέ» κ.α.), ο κόσμος τον ήθελε πολύ κι έτσι «αναγκαστικά» βρισκόταν στο συγκεκριμένο σχήμα!

Κοντά σ’ όλους αυτούς, υπήρχε κι ένα νεαρό παιδί που ήταν στα πρώτα του βήματα στο τραγούδι: Ο Λευτέρης Μυτιληναίος που ακόμη δεν είχε γίνει γνωστός κι έψαχνε τον τρόπο να ξεκινήσει την καριέρα του. Κάποιο βράδυ λοιπόν, πήγε στο καμαρίνι του Μπιθικώτση και τον παρακάλεσε να του γράψει ένα τραγούδι, γνωρίζοντας βεβαίως ότι ο «Σερ» ουδέποτε είχε εγκαταλείψει τη συνθετική του ταυτότητα κι εκείνη την περίοδο ηχογραφούσε σχεδόν αποκλειστικά δικές του δημιουργίες, μια και βρισκόμασταν καταμεσής της δικτατορίας κι έτσι μεταξύ άλλων ήταν απαγορευμένος ο Μίκης Θεοδωράκης – με ότι σημαίνει τούτο…

Λευτέρης Μυτιληναίος

Ο Μπιθικώτσης του το υποσχέθηκε και κάποιο Σαββατόβραδο, πέρασε από τα «Δειλινά» ο Τάκης Β. Λαμπρόπουλος με σκοπό να τον πάρει και να πάνε στο «Φαληρικόν» στις Τζιτζιφιές όπου εμφανιζόταν ο Βασίλης Τσιτσάνης για να συζητήσουν κάποιο θέμα. Η διαδρομή με το αυτοκίνητο κράτησε κάμποση ώρα και κατά τη διάρκειά της, ο «Σερ» έβγαλε από την τσέπη του το πακέτο με τα τσιγάρα του για να καπνίσει. Εντελώς ξαφνικά, του ήλθε η έμπνευση για τους στίχους ενός τραγουδιού και τους έγραψε αμέσως στο πίσω μέρος του πακέτου για να μη τους ξεχάσει. Το ίδιο βράδυ επιστρέφοντας στο σπίτι του, έφτιαξε πολύ γρήγορα και τη μουσική κι έδωσε στο τραγούδι τον τίτλο «Αμφιβολίες»!

Εν συνεχεία, ενημέρωσε τον Μυτιληναίο λέγοντάς του με τον χαρακτηριστικό τρόπο του: «Λευτέρη, έφτιαξα για σένα ένα τραγούδι που αύριο θα το τραγουδάει όλη η Ελλάδα»! Τέσσερις ημέρες μετά, ο νεαρός τραγουδιστής μπήκε στο στούντιο για να ηχογραφήσει ίσως τη μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρα του. Κυκλοφόρησε σε δισκάκι 45 στροφών (HMV 3779), στην άλλη πλευρά του οποίου υπήρχε το επίσης γνωστό «Εσύ ‘σαι στα ψηλά» με τον Μπιθικώτση…

Οι «Αμφιβολίες» έγιναν πολύ γρήγορα γνωστές, αγαπήθηκαν από τον κόσμο, ακούγονταν κατά κόρον στους ραδιοφωνικούς σταθμούς κι ακόμα και σήμερα βρίσκονται στα χείλη του κοινού, αν και βεβαίως τα πράγματα στο χώρο της μουσικής έχουν αλλάξει ριζικά…

———————

***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here