30/12/2010
www.musiccorner.gr

Verbal Delirium
(σε …meeting με τον
Νίκο Παπανικολάου)

Τελευταίο Meeting Point της χρονιάς και τυχαίνει να είναι δικό μου. Η μπάντα που φιλοξενούμε σήμερα μάλλον δε θα σας λέει πολλά. Σαν όνομα τουλάχιστον. Θες γιατί δεν έχει την προβολή που έχουν άλλοι; Θες γιατί στην Ελλάδα τα αυτιά μας είναι απαίδευτα; Δε θα πω ότι τους ήξερα. Αλλά να σας πω την αλήθεια χάρηκα πολύ που τους έμαθα! Γιατί πέρα από το εξαιρετικό τους άλμπουμ το οποίο ήδη κυκλοφορεί, πρόκειται και για μία πολύ ώριμη μπάντα, τόσο μουσικά όσο και ανθρώπινα. Σας παρουσιάζουμε τους Verbal Delirium για να τους μάθετε κι εσείς, με την ευχή τη νέα χρονιά που έρχεται να δούμε περισσότερες τέτοιες μπάντες, που ακόμα δυστυχώς δεν έχουν φανεί…

Music Corner: Για αρχή να ρωτήσω τα κλασικά. Ποιοι είναι οι Verbal Delirium; Πως άρχισε η όλη ιδέα του να δημιουργήσετε τη μπάντα;
Verbal Delirium: Οι Verbal Delirium είναι οι Jargon, Νικήτας Κισσονας, Νικος Μιχαηλίδης και Enthralling Kernel G. Μαζί μας είναι επίσης ο Λάμπρος Ματόπουλος και ο Αναστάσης Χαμηλάκης οι οποίοι είναι πάνω απ’ όλα φίλοι και συνεργάζονται μαζί μας, παίζοντας κατά κάποιο τρόπο το ρολό των guest μουσικών, που μας πλαισιώνουν είτε στην ανάγκη κάποιων live εμφανίσεων είτε στις ηχογραφήσεις.
Η ιδέα ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1999 όταν ο Jargon έχοντας αρκετό μουσικό υλικό γραμμένο στο πιάνο μαζί με τον φίλο του Ν. Μιχαηλίδη αποφάσισαν να σχηματίσουν ένα συγκρότημα για να παίξουν αυτά τα κομμάτια. Σχεδόν όλοι οι μουσικοί που πέρασαν όλα αυτά τα χρόνια βρέθηκαν μέσω αγγελίας! Η τωρινή σύνθεση της μπάντας συμπληρώνει σχεδόν 2 χρόνια ζωής.

Music Corner: Ήδη βγάλατε τον πρώτο δίσκο ο οποίος μου άρεσε πάρα πολύ πρέπει να σας πω. Πως ήταν για εσάς όλη η διαδικασία της ηχογράφησης αλλά και γενικότερα η δημιουργία του δίσκου;
Verbal Delirium:
Αν και είμαστε μπάντα που προτιμάει τα live από τις ηχογραφήσεις, σε γενικές γραμμές ήταν μια πολύ ευχάριστη και πολύ εποικοδομητική διαδικασία. Μάθαμε πολλά, διασκεδάσαμε και γενικά υπήρχε ένα πολύ καλό κλίμα. Σε αυτό βέβαια βοήθησε και τα μέγιστα η παρουσία του Λεωνίδα Πετρόπουλου, από το Μ.Ι studio του Λάμπρου Κριτσιμά, που ανέλαβε την ηχογράφηση και την μίξη και ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για το ηχητικό αποτέλεσμα. Ο Λεωνίδας εκτός από πολύ καλός φίλος είναι και ένας εξαιρετικός μουσικός με φοβερή αντίληψη και πολλές ιδέες-προτάσεις που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο. Δεν το βρίσκεις εύκολα αυτό, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Λίγοι είναι αυτοί που θα κάτσουν τόσο υπομονετικά στη κονσόλα και θα ασχοληθούν πραγματικά με τη μουσική σου. Τέλος, σύντομα θα ξαναβιώσουμε την εμπειρία της ηχογράφησης καθώς έχουμε δουλέψει ήδη το καινούργιο υλικό και μέσα στο 2011 θα μπούμε στο studio ξανά!

Music Corner: Πείτε μου λίγα πράγματα για τον δίσκο σας, το “So Close”…
Verbal Delirium: Το “so close…” περιέχει κομμάτια που κατά κύριο λόγο γράφτηκαν την περίοδο 2006-2007. Είναι ένας δίσκος στιχουργικά ποικιλόμορφος αν και σκοτεινός στην βάση του. Κοινωνική οργή, απόγνωση, εσωτερικές αναζητήσεις, μυθοπλασία, καθημερινότητα… Κύρια στοιχεία του δίσκου αυτού είναι η μελωδία και η ποικιλία στις φόρμες και στις συνθέσεις. Κινείται κάπου ανάμεσα στο σύγχρονο rock και το art rock του παρελθόντος αν και ακούγοντας το προσεκτικότερα σίγουρα θα αντιλήφθητε επιρροές και από άλλα μουσικά είδη. Η παραγωγή του είναι μαϊναρισμένη, κάτι που κοντράρεται προκλητικά με τους στίχους και την υποχθόνια διάθεση που επικρατεί! Αυτό κάνει τον εν λόγω δίσκο κατά μια έννοια και ειρωνικό! Κάτι που γίνεται εύκολα αντιληπτό διαβάζοντας τους στίχους κομματιών όπως τα “dancing generation”, “lullaby” ή “ok”. Oι στίχοι του Reprise, που κλείνει το album, θα λέγαμε συνοψίζουν το στιχουργικό θέμα του δίσκου. Γράφτηκαν χρησιμοποιώντας ουσιαστικά αποσπάσματα από όλα τα κομμάτια του δίσκου. Τέλος να πούμε ότι σχεδόν όλα τα κομμάτια αν και τα παίζουμε περίπου 4 χρόνια δεν τα έχουμε βαρεθεί, (κάτι που μπορεί να συμβεί πολύ εύκολα) και ο χρόνος είναι αυτός που δείχνει στο τέλος την πραγματική άξια του μουσικού αποτελέσματος. Άρα υποθέτουμε πως μάλλον ήταν τα ιδανικά για το ντεμπούτο άλμπουμ μας.

Music Corner: Τι σας έκανε να ασχοληθείτε με αυτό που λέγεται μουσική;
Verbal Delirium: Με την μουσική ασχοληθήκαμε κυρίως από ανάγκη έκφρασης σκέψεων και λόγων που μέσα σε μια συζήτηση ή εσωτερικό διάλογο δεν είχαμε την δυνατότητα! Η μουσική υπήρξε για όλους μας ο καλύτερος φίλος στις πιο ευχάριστες και πιο δυσάρεστες στιγμές της ζωής μας.

Music Corner: Είναι στάνταρ αυτή η ερώτηση που κάνω αλλά θα τη ρωτήσω και σε εσάς. Ποια είναι η πιο όμορφη και η πιο άσχημη στιγμή σας ως μπάντα μέχρι σήμερα;
Verbal Delirium: Η πιο άσχημη στιγμή ήταν το 2006 όταν έχοντας τελειώσει τις ηχογραφήσεις του demo “the imprisoned words of fear” για ακόμη μια φορά μείναμε χωρίς ντράμερ και κιθαρίστα. Μας έριξε πολύ ψυχολογικά αυτό. Νιώθαμε ότι πάνω που είχαμε δημιουργήσει κάτι, όλα γκρεμίζονταν! Πέρασε ένα διάστημα 4 μηνών για να ανακτήσουμε δυνάμεις και αυτοπεποίθηση και να αναζητήσουμε νέα μέλη.
Όσον αφορά την πιο όμορφη στιγμή θα μας επιτρέψετε να αναφέρουμε δυο:
τη παρουσία όλων των παιδιών (Νικήτα , Enthralling , Λάμπρου και Αναστάση) που έδωσαν νέα αναζωογονητική πνοή στο σχήμα και φυσικά το mail που λάβαμε εκείνο το βράδυ από την Γαλλική εταιρεία Musea η οποία μας έλεγε ότι ενδιαφερόταν να κυκλοφορήσει το “so close and yet so far away”!

Music Corner: Υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες ή μπάντες από τους οποίους έχετε επηρεαστεί μουσικά ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο;
Verbal Delirium: Όλοι μας έχουμε πολλά και διαφορετικά ακούσματα και φυσικά όλα όσα ακούμε περνούν και φιλτράρονται μέσα μας. Δεν ξέρουμε κατά πόσο η επιρροή τους φαίνεται στον ήχο μας, αλλά ενδεικτικά θα αναφέρουμε κάποια ονόματα όπως: Genesis, Peter Hammill, King Crimson, Beatles, Radiohead, Sergei Prokofiev, Λένα Πλάτωνος, Nevermore, Deep Purple, Prodigy, Captain Beefheart  και πάρα πολλοί άλλοι που πραγματικά θα θέλαμε σελίδες για να χωρέσουν…

Music Corner: Αφήνοντας πίσω αυτή τη χρονιά, θα ήθελα να κάνετε τρεις ευχές για τη νέα που έρχεται και να μου πείτε ποιες είναι αυτές;
Verbal Delirium: Θα προτιμήσουμε να μην πούμε τα κλασσικά όπως υγεία, ευτυχία και τα σχετικά (που είναι αυτονόητα). Αντίθετα ευχόμαστε:
– Καλλιτεχνική ανάπλαση στην Ελλάδα…
– Κοινωνική ωριμότητα και αλληλεγγύη πράγμα που συνεπάγεται και τον πολιτικό αντικατοπτρισμό της κοινωνίας…
Αλλά επειδή τα παραπάνω μπορεί να αργήσουν λίγο και για να μη το βαρύνουμε άλλο, μέρες που είναι, ευχόμαστε σε όλους μια ελπιδοφόρα και δημιουργική Χρονιά!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here