21/12/2011
Φωτορεπορτάζ: Μάριος Γκούβας
www.musiccorner.gr

Στην πλατεία Δαβάκη στην Καλλιθέα βρεθήκαμε την Κυριακή 18/12 για να παρακολουθήσουμε ζωντανά τους Kollektiva με την προσθήκη της Κατερίνας Τσάβαλου στο σχήμα.

Το Όνομα του Ρόδου στεγάζεται στον 2ο όροφο ενός παλιού σχετικά διώροφου κτιρίου στη γωνία της Δαβάκη με την Πλάτωνος και ο χώρος του είναι ιδανικός για ζεστές ροκ βραδιές.

Οι Kollektiva αποτελούν κατά κάποιο τρόπο μετεξέλιξη του συγκροτήματος Φτηνό Ευέλικτο Μουσικό Δυναμικό και πέρυσι κυκλοφόρησαν τον ομώνυμο δίσκο τους που άφησε πολύ καλές εντυπώσεις τόσο για τη μουσική όσο και για τους στίχους του. Με δεδομένη τη ροκ, έως hard rock, κατεύθυνση της μπάντας, αναρωτηθήκαμε πόσο ροκ θα αναδειχθεί η Κατερίνα Τσάβαλου, που συμμετείχε στο live, αλλά και πόσο καλά θα ανταποκριθεί στο …κάλεσμα της μπάντας! Το αποτέλεσμα μας εξέπληξε ευχάριστα.

Οι Kollektiva, λοιπόν, ανέβηκαν στη σκηνή υπό τους ήχους του “Die Moritat von Mackie Messer”, του πρωτότυπου τραγουδιού του 1928 σε σύνθεση Kurt Weill και στίχους Bertolt Brecht, που αργότερα κυκλοφόρησε με αγγλικό στίχο ως “Mack the Knife”.

Το πρόγραμμα ξεκίνησε με το Working Class Hero και το «Τώρα πια» και συνεχίστηκε με το “Seven Nation Army” των White Stripes. «Τόσοι Άγγελοι», “Numb”, «Τρένο» και «Τρένο Φάντασμα» ακολουθήθηκαν από το “Walk This Way” των Aerosmith και το κλασικό “Satisfaction” των Stones με το «Μαίρη μη λυπάσαι πια» και τα «Χάρτινα Φτερά» να κλείνουν την πρώτη ενότητα του προγράμματος.

Στο σημείο αυτό, η Κατερίνα Τσάβαλου ανέβηκε στη σκηνή με το αναλόγιό της, και ερμήνευσε μαζί με τον Θανάση Χουλιαρά, τον βασικό τραγουδιστή των Kollektiva, το «Αγάπη είναι να μένεις», το «Πες μου μια λέξη» του Χατζιδάκι σε jazz ρυθμό με κουπλέ από το θέμα του … “Muppet Show” και η Κατερίνα ερμήνευσε μόνη της πια το “Paranoid” των Garbage, και ολοκλήρωσε την εμφάνισή της με τους Kollektiva συνοδεύοντας τον Θανάση στο «Σιγά μην κλάψω» του Γιάννη Αγγελάκα.

Στη συνέχεια ο Θανάσης, συνέχισε με τη μπάντα του, με το «Φώναξε», τη διασκευή των Kollektiva στο τραγούδι «Σαράγεβο» των Magic De Spell. Συνέχισαν με “Holiday” των Green Day, «Κατάληψη Ξανά» και Resistencia πριν αφιερώσουν στους απεργούς της Χαλυβουργικής, που έφτασαν τις 50 ημέρες απεργίας, το “Bandiera Rosa” και έκλεισαν με το “Bella Ciao”, δίνοντας μια έντονα επαναστατική νότα στο κλείσιμο του πρώτου μέρους. Να σημειώσουμε ότι όλη η συναυλία ήταν αφιερωμένη στους απεργούς, σύμφωνα με το δελτίο τύπου που λάβαμε την περασμένη Παρασκευή. Οι Kollektiva εκτός από τη θεωρητική συμπαράσταση στους απεργούς, προσέφεραν και χρηματικό ποσό 400 ευρώ για να ενισχύσουν τον αγώνα τους!

Μετά το ολιγόλεπτο διάλειμμα, οι Kollektiva ξεκίνησαν το δεύτερο μέρος με το “Feeling Good” των Muse και συνέχισαν με το «Όλα και τίποτα». Μια εξαιρετική εκτέλεση του “Whola Lotta Love” των Led Zeppelin και μια ανάλογη του “Turn The Page”, ακολουθήθηκε από το «2010» και το «Κάθε φορά». Στη συνέχεια ακούσαμε “Toxicity”, «Κλωστή», “Start Wearing Purple” και “Get Up Stand Up” του Bob Marley.

Σ’ αυτό το σημείο, οι Kollektiva άλλαξαν ύφος και πέρασαν σε metal ήχους με το “Enter Sandman” των Metallica, με τις κιθάρες και τα ντραμς να πιάνουν φωτιά. «Φίλε», “Which Side Are You?” και “Killing in the name” να ολοκληρώνουν το κανονικό πρόγραμμα, ενώ για το τέλος άφησαν το «Νόμος είναι», υπενθυμίζοντας σε όλους την αφιέρωση της συναυλίας στους απεργούς της Χαλυβουργίας.

Πριν φύγουμε, συγχαρήκαμε τα παιδιά και τα ευχαριστήσαμε για τη ροκ βραδιά που μας πρόσφεραν, καθώς εκτός από τις εξαιρετικές εκτελέσεις όλων των κομματιών, ο Θανάσης Χουλιαράς, ο τραγουδιστής του συγκροτήματος, «ξεφεύγει» από τα στερεότυπα των ροκ τραγουδιστών. Η φωνή του είναι καλοδουλεμένη, με πολύ καλή χροιά, εύρος και χρώμα, που τον κάνει να ξεχωρίζει σε έναν χώρο που, μοιραία, η φωνή πολλές φορές έχει «δεύτερο» ρόλο με τις κιθάρες και τα ντραμς να είναι οι «πρωταγωνιστές».

Οι Kollektiva διαθέτουν εξαιρετικούς οργανοπαίκτες και μια πολύ καλή κεντρική φωνή, ενώ και οι δεύτερες ή οι συνοδείες που ακούσαμε σε κάποια κομμάτια ήταν πολύ καλές. Ο Χουλιάρας είχε μια πολύ καλή σκηνική παρουσία, απόλυτα ταιριαστή με το ύφος του κάθε τραγουδιού. Η Κατερίνα Τσάβαλου έδεσε αρμονικά με το γκρουπ στα κομμάτια που ερμήνευσε, ήταν σωστή τονικά, χωρίς εξάρσεις και η σκηνική της παρουσία ήταν η αρμόζουσα.

Χαρήκαμε ιδιαίτερα αυτή την pure rock συναυλία και υποσχόμαστε να παρακολουθήσουμε και σε άλλη ευκαιρία τους Kollektiva, με ή χωρίς την Κατερίνα!

Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live


***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here