5/12/2011
Γράφει η Μαρίνα Σκοπελίτου
Φωτογράφηση: Μελίνα-Σοφία Βαρβαρέζου
www.musiccorner.gr
Η Δευτέρα δεν είναι μία μέρα ιδανική για βραδινή έξοδο, ωστόσο αυτό δε φαίνεται να πτόησε τον κόσμο που γέμισε τη προηγούμενη Δευτέρα το Nueva Trova στο Μοναστηράκι για να ακούσει τον Κώστα Λειβαδά και τη Μαριάννα Πολυχρονίδη! Ο πρώτος είναι, κατά τη γνώμη μου, ένας από τους πιο σημαντικούς και πολλά υποσχόμενους Έλληνες τραγουδοποιούς, ο οποίος ξεχωρίζει για τους πειραματισμούς του στο επίπεδο της σύνθεσης αλλά για τον πλούτο και τη δύναμη των νοημάτων των στίχων του. Η Μαριάννα Πολυχρονίδη, γνωστή ηθοποιός της τηλεόρασης και του θεάτρου, ασχολείται χρόνια με το τραγούδι, το οποίο αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη της αγάπη. Καταγόμενοι και οι δύο από την Κρήτη και φίλοι από παλιά, αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να μας χαρίσουν μία βραδιά γεμάτη από τους ήχους όμορφων τραγουδιών. Μαζί τους ήταν και ο Ανδρέας Αρβανίτης με τη λύρα και το λαούτο του.
Λίγο πριν την έναρξη του προγράμματος είχαμε την ευκαιρία να συναντήσουμε τους δύο καλλιτέχνες για να τους θέσουμε τις ερωτήσεις μας:
Music Corner: Τι έχετε ετοιμάσει για σήμερα;
Κώστας Λειβαδάς: Αυτά που θα παρουσιάσουμε σήμερα είναι τραγούδια δικά μου, που αγαπούσε η Μαριάννα και τα οποία και εγώ δεν έχω συχνά την ευκαιρία να τα ακούω ή να τα μοιράζομαι ζωντανά. Επίσης, θα παρουσιάσουμε τραγούδια που αγαπάμε από το ελληνικό τραγούδι και τα οποία έχουν γραφτεί από ανθρώπους με τους οποίους έχουμε συνεργαστεί ή από ανθρώπους τους οποίους αγαπάμε ή θαυμάζουμε. Και νομίζουμε ότι αυτό που έχει ένα ενδιαφέρον είναι το ότι δοκιμάζουμε διαφορετικές εκδοχές των τραγουδιών αυτών. Ξεκινήσαμε πέρσι το Νοέμβριο με το group στο Κύτταρο να κάνουμε διάφορες μουσικές εκδοχές, όπως πιάνο – φωνή και πιάνο – κιθάρα – φωνή. Τώρα δοκιμάζουμε πιάνο – λύρα ή λαούτο – φωνή, που ήταν μία παλιά δική μου ιδέα, που με απασχολούσε από το 2005, όταν έγραψα μουσική για το χοροθέατρο της Δαγίπολης, με το οποίο συνεργάζεται και ο Ανδρέας Αρβανίτης.
Music Corner: Η συνεργασία σας προέκυψε λόγω της παλαιότερης γνωριμίας σας;
Κώστας Λειβαδάς: Και όχι μόνο. Εγώ ήμουν θαυμαστής της φωνής της Μαριάννας από τότε που τραγουδούσε με τον Λουδοβίκο και την έβλεπα. Επίσης, κάτι άλλο που δεν λέει ποτέ η Μαριάννα γιατί ντρέπεται, και θα στο πω εγώ για να …φύγει από πάνω μου, είναι ότι ξεκίνησε στο θέατρο με μία παράσταση του Νίκου Κούνδουρου και συνέχισε με άλλη μία του Κακογιάννη, αλλά σε λίγο αυτά δεν θα σημαίνουν τίποτα.
Μαριάννα Πολυχρονίδη: Χρόνια λέμε να παίξουμε μαζί και όλο κάτι τυχαίνει στον έναν ή τον άλλον και το αναβάλουμε και το αναβάλουμε…
Music Corner: Ποιο πιστεύετε ότι είναι το δυνατό σημείο της συνύπαρξη σας επί της σκηνής;
Μαριάννα Πολυχρονίδη: Εκτός της σκηνής είναι…! (γέλια)
Κώστας Λειβαδάς: Θα έλεγα το ότι δεν υποδυόμαστε, ακριβώς επειδή υπάρχει μία απλότητα και μία χαλαρή σχέση με το τραγούδι και μεταξύ μας. Αυτό είναι πάρα πολύ σπάνιο. Εμένα ειδικά, τα τελευταία χρόνια μου έχει συμβεί λίγες φορές να είναι τα πράγματα τόσο καλά και πάνω και κάτω. Αυτό το περνάμε καλά και αυτό φαίνεται και στη σκηνή, συνήθως δεν ισχύει, δεν είναι αλήθεια.
Μαριάννα Πολυχρονίδη: Συνήθως συμβαίνει οι άνθρωποι να βρίσκονται για να κάνουν ένα σχήμα και να παίξουν, δεν τυχαίνει συχνά να είναι φίλοι χρόνια και αυτό να είναι κάτι σαν ανάγκη.
Music Corner: Κύριε Λειβαδά, ο τελευταίος προσωπικός σας δίσκο, περιλαμβάνει τραγούδια τα οποία θίγουν τα κακώς κείμενα της σύγχρονής ελληνικής κοινωνίας. Αυτά τα τραγούδια προκύπτουν από την ανάγκη σας να εκφράσετε τους προβληματισμούς σας;
Κώστας Λειβαδάς: Ζω σε αυτή την κοινωνία και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας μου ζουν σε αυτή την κοινωνία και από χρόνια υπάρχει μία αληθινή σχέση με ότι μας συμβαίνει και ότι συμβαίνει γύρω μας. Δεν ξέρω αν πρέπει να πω κάτι ιδιαίτερο γι’ αυτό. Για παράδειγμα, όταν κάναμε με τον Μίλτο Πασχαλίδη το «Κόψε την πείνα σου», το τραγούδι αυτό αφορούσε τα προβλήματα που είχαν τα ξαδέλφια μου, δεν ήταν μία φαντασία. Και τώρα τα τραγούδια αυτά είναι η ζωή μου τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Music Corner: Το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από τον έναν προσωπικό σας δίσκο μέχρι τον άλλο είναι σχετικά μεγάλο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι βγάζετε μία προσωπική δουλεία κάθε φορά που αισθάνεστε ότι θέλετε να πείτε κάτι ή ότι θέλετε να επεξεργάζεστε για αρκετό καιρό τα κομμάτια σας;
Κώστας Λειβαδάς: Όλα μαζί. Κατ’ αρχήν έχω κάνει πιο πολύ από οποιονδήποτε άλλο συνομήλικο μου τη δουλεία του συνθέτη για άλλους. Αν αυτό θέλεις να το κάνεις υπεύθυνα θα πρέπει να αφιερώσεις αρκετό χρόνο, οπότε όλα τα άλλα καθυστερούν. Όταν όμως νιώθεις ότι ένα υλικό είναι δυνατό, όπως έγινε τώρα, δεν γίνεται να μην το ηχογραφήσεις. Επίσης, οι σχέσεις μου με τις εταιρίες δεν ήταν πάρα πολύ καλές, με την έννοια ότι δεν είχανε κανένα λόγο να μου κάνουν δίσκους αν πίστευαν ότι τα τραγούδια αυτά θα τα πει κάποιος άλλος. Αντιθέτως, υπάρχουν άλλοι τραγουδοποιοί οι οποίοι περιχαρακώνονται από την αρχή και δεν υπάρχει περίπτωση να δώσουν πουθενά αλλού τραγούδια, οπότε μένουν λίγο στην ησυχία τους ή αντίθετα οι ίδιοι κυνηγούν να δώσουν κάποιο τραγούδι τους. Τώρα όμως, θέλω να κάνω δίσκο σύντομα, όσο πιο σύντομα γίνεται.
Μαριάννα Πολυχρονίδη: Εγώ θέλω να πω κάτι για τον Κώστα που θαυμάζω σε αυτόν. Ο Κώστας είναι ένας άνθρωπος, που όταν ασχολείται με κάτι ασχολείται με αυτό. Παρ’ όλο που είναι πολυπράγμων, δηλαδή γράφει για άλλους, γράφει για τον εαυτό του ή γράφει μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο, δεν θα τον δεις ποτέ να κάνει εκατό πράγματα μαζί. Είναι πάρα πολύ ωραίο αυτό.
Music Corner: Τραγούδια για τη Μαριάννα θα γράψετε;
Κώστας Λειβαδάς: Θέλω. Αλλά όπως συζητάμε καμιά φορά, γιατί αυτή η κουβέντα έχει γίνει και πριν τρία χρόνια μεταξύ μας, πρέπει να είναι το τραγούδι. Μπορεί να υπάρχει μέσα σου αυτή η σκέψη και ένα πρωί ένας στιχουργός να σου φέρει κάτι ή γράψεις κάτι και να πεις «Ωχ! Αυτό ήταν!». Εντάξει, θα κάνουμε και μερικές απόπειρες κατασκευής αλλά μπορεί να μην πετύχουν.
Music Corner: Μαριάννα, και φέτος επέλεξες να μην ασχοληθείς με το θέατρο αλλά με το τραγούδι. Το θέατρο δεν έχει αρχίσει να σου λείπει;
Μαριάννα Πολυχρονίδη: Είναι η δεύτερη χρόνια που δεν κάνω θέατρο. Πέρσι όμως, έκανα υποκριτική στην τηλεόραση, στα «Μυστικά της Εδέμ». Το θέατρο νομίζω έχει αρχίσει σιγά σιγά να μου λείπει αλλά με το τραγούδι είχα καιρό να ασχοληθώ και φέτος ένιωσα ότι αυτή είναι η ανάγκη μου.
Music Corner: Η υποκριτική πόσο σε έχει βοηθήσει στο τραγούδι; Και γενικότερα πιστεύεις πως για να είναι ένας τραγουδιστής ολοκληρωμένος θα πρέπει να έχει και υποκριτικές ικανότητες;
Μαριάννα Πολυχρονίδη: Εγώ πιστεύω ακράδαντα ότι το ένα βοηθάει το άλλο, και ένας ηθοποιός πρέπει να γνωρίζει καλά το όργανο που λέγεται φωνή και ένας τραγουδιστής πρέπει να έχει υποκριτικές ικανότητες.
Music Corner: Οι κοινές σας εμφανίσεις θα συνεχιστούν;
Κώστας Λειβαδάς: Θα συνεχιστούν όσο η Μαριάννα είναι στην Αθήνα και η ζωή μας βοηθά.
Music Corner: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!
Μαριάννα Πολυχρονίδη: Και εμείς ευχαριστούμε!
Λίγα λεπτά μετά από τη συζήτηση μας, οι δύο καλλιτέχνες πήραν τις θέσεις τους στη σκηνή και το πρόγραμμα ξεκίνησε. Η βραδιά άνοιξε γλυκά με τη Μαριάννα να μας τραγουδά το «Πάμε μία βόλτα στο φεγγάρι» του Μάνου Χατζιδάκι. Αμέσως μετά, τη σκυτάλη πήρε ο Κώστας Λειβαδάς για να μας τραγουδήσει κάποια κομμάτια από τον τελευταίο αλλά και από τους προηγούμενους προσωπικούς του δίσκους, όπως το «Όχι Μπάλα στο σαλόνι», το «Δειλά», το «Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα» και το «Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα». Η Μαριάννα ξανανέβηκε στη σκηνή και τα τραγούδια, που ακολούθησαν, ήταν όλα ένα και ένα. Μερικά από αυτά ήταν το «Εγώ σ’ αγάπησα εδώ» σε μία ερμηνεία διαφορετική από αυτή της Τσαλιγοπούλου αλλά εξίσου ενδιαφέρουσα, το παραδοσιακό κρητικό τραγούδι «Συ μ’ έμαθες πως αγαπούνε», το οποίο ξεσήκωσε το κοινό, το «Μακάρι να ‘ξερα» η μουσική του οποίου έμοιαζε να διαπερνά και να κινεί το κορμί της ερμηνεύτριας και το «Μια μέρα έμεινε ακόμα» με το οποίο έκλεισε το πρώτο μέρος.
Στο δεύτερο μέρος ακούσαμε, επίσης, πολλά ξεχωριστά τραγούδια όπως το «Για να σε συναντήσω» σε στίχους του Τάσου Λειβαδίτη, το «Έχω άνθρωπο», το «Έρωτας τάχα» σε ποίηση της Μυρτιώτισσας και το «Παραμιλητό μου». Δύο από τις πιο δυνατές στιγμές του δεύτερου μέρους ήταν η ερμηνεία της Μαριάννας στο τραγούδι «Πως θα πεθάνω εγώ για σένα», η οποία παρέσυρε το κοινό που άρχισε να σιγοτραγουδά, και το σόλο της λύρας στο τραγούδι «Μοίρα μου έγινες». Αλλά εκεί που έγινε πραγματικός χαμός ήταν στο «Σαν να μην πέρασε μια μέρα», με τον κόσμο να τραγουδά το ρεφραίν ξανά και ξανά, όσο πιο δυνατά μπορούσε. Κάπως έτσι, η ώρα έφτασε 1 και μισή και οι καλλιτέχνες μας αποχαιρέτησαν με το «Γίνε κομμάτια», του Νίκου Πορτοκάλογλου.
Η γεύση που μας άφησε η βραδιά αυτή ήταν σίγουρα γλυκιά. Ακούσαμε πολλά και όμορφα τραγούδια, τα περισσότερα από τα οποία έφεραν την υπογραφή του Κώστα Λειβαδά. Και οι δύο καλλιτέχνες προσπάθησαν και μας έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό. Ιδιαίτερα, η Μαριάννα Πολυχρονίδη, σε κάποια από τα κομμάτια ήταν εξαιρετική. Δεν θα σταθώ τόσο στην ερμηνεία, στην οποία οι δυνατότητες της είναι μεγάλες λόγω της ενασχόλησης της με την υποκριτική, όσο στη φωνή της η οποία ήταν γεμάτη, ζεστή και αισθαντική. Δεν θα πρέπει να παραλείψω να πω ένα μπράβο στον Κώστα Λειβαδά για την ιδέα της λύρας και στον ίδιο τον Ανδρέα Αρβανίτη, ο οποίος ήταν πάρα πολύ καλός. Τέλος, στα συν της βραδιάς θα προσθέσω τις ιστορίες και τα σχόλια του Κώστα Λειβαδά, που μας έδωσαν την ευκαιρία να ανακαλύψουμε και ένα ακόμα από τα προσόντα του, το καλό χιούμορ…!
Οι εμφανίσεις των δύο καλλιτεχνών θα συνεχιστούν και σε άλλους χώρους. Όσοι λοιπόν θέλετε να περάσετε μία βραδιά ακούγοντας καλή μουσική, σπεύσατε!
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…