ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Minos EMI (2/2012)
Ο Γιάννης Κότσιρας με την Εστουντιαντίνα παρουσιάζουν τα ερωτικά τραγούδια της Σμύρνης σε μία νέα δισκογραφική δουλειά, με τίτλο «Η Σμύρνη του έρωτα».
Πρόκειται για κομμάτια που έχουν σημαδεύσει τη δεκαετία του ’20, ενώ τα ίχνη τους φθάνουν ως το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Τραγούδια που αποτέλεσαν τον πρόδρομο της πειραιώτικης (ρεμπέτικης) σχολής, σπουδαίων συνθετών, όπως είναι οι : Κώστας Σκαρβέλης, Δημήτρης Σέμσης, Παναγιώτης Τούντας, Σπύρος Περιστέρης, Νίκος Ρουμπάνης, Γιάννης Δραγάτσης ή Ογδοντάκης, Γιάννης Νταλγκάς, Κώστας Κοφινιώτης, Απόστολος Χατζηχρήστος και αρκετά παραδοσιακά αγνώστων δημιουργών.
Δεν είναι τραγούδια που γράφτηκαν μόνο στη Σμύρνη. Είναι τραγούδια που έχουν οποιαδήποτε σχέση με τη Σμύρνη. Είτε γράφτηκαν εκεί, είτε προέρχονται από Σμυρνιούς δημιουργούς.
…Που να βρω γυναίκα να σου μοιάζει, Μανάκι μου, Αμάν Κατερίνα, Έμορφη Σμυρνιά μου, Μισιρλού…
Ο Γιάννης Κότσιρας λέει «λόγω της σχέσης μου με το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι, από αυτά τα τραγούδια ξεκίνησα και ποτέ δεν έπαψα να βυθίζομαι σε αυτή τη μουσική, να μαθαίνω και να ονειρεύομαι πως θα έρθει η μέρα που θα τα τραγουδήσω έτσι όπως τους αξίζει, με την αλήθεια που περιέχουν και τη δεξιοτεχνία της υπέροχης αυτής μουσικής σχολής».
«Η Σμύρνη του έρωτα» : μία σύγχρονη ερμηνευτική προσέγγιση με ερμηνευτή τον Γιάννη Κότσιρα και την Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας σε ένα κλίμα μεσογειακού ταμπεραμέντου, με την ιδιαίτερη ενορχηστρωτική ματιά της ορχήστρας, που προβάλλει το βαθύ ερωτισμό που κρύβουν τα τραγούδια αυτά.
«Η Σμύρνη του έρωτα» : ένας δίσκος που δεν πρέπει να λείπει από καμία δισκοθήκη.
TΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει η Μαρία Αβραμίδου – maria_avramidou@musiccorner.gr
Η νέα δισκογραφική δουλειά του Γιάννη Κότσιρα διαθέτει ιδιαίτερο άκουσμα και συγκεκριμένη θεματολογία. Για το άκουσμα ευθύνεται, κατά κύριο λόγο, η εξαιρετική ορχήστρα Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας Βόλου, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Ανδρέα Κατσιγιάννη. Για τη θεματολογία του δίσκου, η Σμύρνη, καθώς τα τραγούδια που περιλαμβάνονται στο CD γράφτηκαν ή αναφέρονται στην όμορφη αυτή πόλη της Μικράς Ασίας, είτε προέρχονται από δημιουργούς που κατάγονται από εκεί. Όπως φανερώνει ο τίτλος του άλμπουμ, το περιεχόμενο των τραγουδιών έχει να κάνει κατά κύριο λόγο με τον έρωτα, ο οποίος εκφράζεται με την απλότητα και την αμεσότητα που χαρακτήριζε τη στιχοπλοκή της εποχής. Φέρτε, για παράδειγμα, στο νου σας τραγούδια όπως το «Αμάν Κατερίνα μου», το οποίο ήδη ακούγεται πολύ στα ραδιόφωνα. Ουσιαστικά περιγράφει τον έρωτα κάποιου για μια Κατερίνα που είναι καλή νοικοκυρά κι επειδή η μυρωδιά από τους κεφτέδες που τηγανίζει του έχει σπάσει τη μύτη, θέλει να πάει να της κάνει καντάδα! Να που αμέσως δημιουργείται σαφής εικόνα για τους ανθρώπους και την κοινωνία της εποχής μέσα απ’ τους στίχους. Πόσα ακούσματα σήμερα είναι ικανά να φτιάχνουν αντίστοιχες εικόνες, οι οποίες να εκφράζουν με τόση αμεσότητα την καθημερινότητα της ζωής; Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα στιχουργικής απλότητας αποτελεί «Η Πεθερά μου», όπου ο απελπισμένος ήρωας του τραγουδιού αναφωνεί: «Που να την έκοβε το τραμ να ησυχάσω»!
Αν και τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου έχουν γραφτεί στις πρώτες δεκαετίες του 1900 -κάποια και ακόμη νωρίτερα-, το άκουσμα είναι εξίσου νοσταλγικό και φρέσκο. Αυτό οφείλεται ξεκάθαρα στη βαθειά γνώση και αγάπη των ανθρώπων της Εστουδιαντίνας για τη μουσική της Μικράς Ασίας. Μια μουσική με πολλές ιδιαιτερότητες, καθώς η γεωγραφική θέση ειδικά της Σμύρνης, σε συνδυασμό με τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα της πόλης, «γεφύρωσε» με μοναδικό τρόπο ακούσματα Ανατολής και Δύσης. Αυτή η εξαιρετική ένωση εκφράζεται έντονα και σε όλα τα ορχηστρικά του δίσκου, από τα οποία ξεχώρισα το σχεδόν κινηματογραφικά νοσταλγικό «Βαλς της Προσμονής». Είναι υπέροχο να ακούς ερμηνευμένο από τόσο σπουδαίους μουσικούς έναν καθαρά δυτικό ήχο, ο οποίος αποκτά εντελώς δικό του χαρακτήρα, χάρη στην ενορχήστρωση με κανονάκι και βιολιά. Κι αυτό το χαρακτηριστικό ηχόχρωμα που κυριαρχεί σε ολόκληρο τον δίσκο, είναι που τον κάνει να ξεχωρίζει…
Νομίζω επίσης ότι η συγκεκριμένη δουλειά αποτελεί ευτυχή στιγμή και για τον Γιάννη Κότσιρα, ο οποίος μάλιστα ξεκίνησε την καριέρα του ερμηνεύοντας λαϊκά και ρεμπέτικα τραγούδια. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα είδος επιστροφής και τιμής σε μια μουσική σχολή που ο ίδιος αγαπά ιδιαίτερα. Τα τραγούδια που επιλέγει να ερμηνεύσει, άλλωστε, δεν χρειάζονται συστάσεις. Ποιος δεν έχει σιγοτραγουδήσει «Το Γελεκάκι» ή δεν έχει σηκωθεί να χορέψει τον «Μπαρμπαγιαννακάκη» -τραγούδια αναγνωρίσιμα από την πρώτη νότα. Σ’ αυτά συγκαταλέγονται επίσης «Ο Αντώνης ο Βαρκάρης» -στην εκτέλεση του οποίου προσδίδει ιδιαίτερο χρώμα η χορωδία- και η «Μισιρλού», στην οποία ο Γιάννης Κότσιρας, προς τιμήν του, χαρίζει μια συγκρατημένη ερμηνεία, η οποία αποφεύγει εντέχνως τα φωνητικά τερτίπια στα οποία μπορεί να σε παρασύρει από τη φύση του το συγκεκριμένο τραγούδι.
Η χροιά της φωνής του Γιάννη Κότσιρα είναι τόσο χαρακτηριστική που είναι σχεδόν αδύνατον να χαθεί μέσα στα τραγούδια. Ίσως γι’ αυτό και προσωπικά να με τράβηξαν περισσότερο όσα κομμάτια είναι πιο χαμηλών τόνων, με πιο ξεχωριστό το παραδοσιακό σμυρναίικο «Η Μικροπαντρεμένη». Είναι τόσο ευαίσθητο και συγκινητικό αυτό το τραγούδι, γεμάτο συναισθηματική αμεσότητα, που θεωρώ ότι «προικίζει» τον Γιάννη Κότσιρα με την, κατ’ εμέ, αρτιότερη ερμηνεία του στο συγκεκριμένο άλμπουμ.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε τις συμμετοχές τριών ακόμη τραγουδιστών σε αυτή τη δουλειά. Ο Μπάμπης Τσέρτος μοιράζεται με τον Κότσιρα την ερμηνεία στην «Όμορφη Σμυρνιά», στην οποία ξεχωρίζει επίσης η ωραιότατη ενορχήστρωση με βιολί. Η Ασπασία Στρατηγού και ο Θοδωρής Μέρμηγκας ερμηνεύουν με την καρδιά τους τα «Αχ βρε Θάλασσα Κακούργα» και «Παραπονιάρα», αντίστοιχα.
Επιστρέφοντας στα τραγούδια που ακούμε από τη φωνή του Γιάννη Κότσιρα, στεκόμαστε στο «Πού να Βρω Γυναίκα να Σου μοιάζει», το οποίο έχει ήδη γίνει ραδιοφωνική επιτυχία, αλλά και στο «Τα Ματάκια σου τα Δυο (Ελενάκι)», με την χαρακτηριστική έναρξη με σόλο σαντούρι. Κάθε τραγούδι του δίσκου κουβαλά τους δικούς του ήχους -τα δικά του χρώματα κι αρώματα, αν προτιμάτε-, οι οποίοι χάρη στην αξία που τους έχει αποδώσει πια ο χρόνος, μπορούν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των ακροατών κάθε εποχής. Το ίδιο ισχύει και για τα υπέροχα ορχηστρικά -συγχωρήστε μου την εκ νέου αναφορά σε αυτά, αλλά την αξίζουν-, τα οποία διαθέτουν -κατά περίπτωση- δυναμισμό, γρηγοράδα κι ευαισθησία.
Συνοψίζοντας, «Η Σμύρνη του Έρωτα» φέρνει στο σήμερα τους ήχους μιας εποχής που μας δημιουργεί νοσταλγία. Νομίζω, ωστόσο, ότι ακριβώς αυτή η απλότητα των τραγουδιών που περιλαμβάνει το CD, σε συνδυασμό με την αξία που τους έχει προσδώσει ο χρόνος, είναι που τα κάνει εντελώς σημερινά. Κι ίσως να τα καθιστά κιόλας ένα είδος μπούσουλα για το ποια τραγούδια θα «ευλογηθούν» με τη διαχρονικότητα. Κατά τη γνώμη μου, είναι αυτά που η αλήθεια τους, όπως κι όποτε κι αν τ’ ακούσεις, λάμπει…
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD
01. Πού να Βρω Γυναίκα να Σου Μοιάζει
02. Μανάκι μου
03. Αμάν Κατερίνα μου
04. Τα Ματάκια σου τα Δυο (Ελενάκι)
05. Μπαρμπαγιαννακάκης
06. Καρδιά Ορφανή
07. Όμορφη Σμυρνιά
08. Αχ βρε Θάλασσα Κακούργα
09. Μήλο μου και Μανταρίνι
10. Ο Αντώνης ο Βαρκάρης
11. Μισιρλού
12. Η Πεθερά μου
13. Λόνγκα Χορός
14. Κότσαρι
15. Εγώ Θέλω Πριγκηπέσσα
16. Το Γελεκάκι
17. Παραπονιάρα
18. Φόρα τα Μαύρα Φόρα Τα
19. Το Κουκλί της Κοκκινιάς
20. Τρικούβερτο Χασάπικο
21. Φοξ
22. Η Μικροπαντρεμένη
23. Το Βαλς της Προσμονής
*** Οι κριτικές δίσκων αποτελούν προσωπικές απόψεις του εκάστοτε συντάκτη που σε καμία περίπτωση δεν είναι απαραίτητο ότι συνάδουν με τις απόψεις και της υπόλοιπης συντακτικής ομάδας του Music Corner