Οι Encardia στο Music Corner! (13/11/2012)

«Μια πέτρα σε σχήμα καρδιάς!»…

Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην Ανδρονίκη Τσατσαρώνη
Φωτογράφηση: Δώρα Παναρίτη
Music Corner – 13/11/2012

Το ραντεβού με τους Encardia είχε δοθεί για το σπίτι της Ναταλίας, ένα φωτεινό μεσημέρι Σαββάτου. Νομίζω πως το χαμόγελο της μας υποδέχτηκε πριν ακόμη παρουσιαστεί η ίδια στην εξώπορτα! Περάσαμε στο σαλόνι, όπου μας προσέφερε δύο κούπες γαλλικού. Ήταν ήδη εκεί ο Κώστας με το βιολί του ανά χείρας κι ο Βαγγέλης με το ακορντεόν. Είχαν ξεκινήσει πρόβα σε μια σούστα Ρόδου, αλληλοδιορθώνονταν και γελούσαν. Ύστερα πρόβαλαν ο Μιχάλης κι η Αναστασία που διόλου δεν είχαν ενημερωθεί για τη συνέντευξη. Ζαβολιά του Κώστα, γαρ! «Ευτυχώς που έβαλα πουκάμισο» αναφωνεί ο Μιχάλης, που ξεχώρισε εξ αρχής για το χιούμορ του! «Να βγάλουμε τώρα τα βιολιά από τον καναπέ να κάτσουμε εμείς;» συνέχισε στον ίδιο εύθυμο τόνο.

Άρχισαν μεμιάς να μιλούν μεταξύ τους για το πρώτο live στο Half Note κι επιδόθηκαν σε διάφορα πειράγματα, σχεδόν σαν να μην υπήρχαμε εμείς. Τόσο μεγάλη αγάπη κι αφοσίωση στη μουσική τους, σκέφτηκα. Και δεν έπεσα καθόλου έξω! Καθίσαμε όλοι γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι, έτσι ώστε να είμαστε πιο κοντά στον ήλιο που έσκαγε από το παράθυρο και ξεκινήσαμε.

Η συνέντευξη εξελίχθηκε σε πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, που διεκόπη αρκετές φορές από τα γέλια μας. Encardia είναι πολλές ιδιότητες και συναισθήματα μαζί. Ένας ασφαλιστής/αγιογράφος, ένας καθηγητής διορισμένος στη Μήλο, ένας διεθνώς βραβευμένος κιθαριστής, μία νηπιαγωγός, μία φοιτήτρια εφαρμοσμένων μαθηματικών και δύο χορεύτριες. Με ένα μεγάλο κοινό ότι ξέρουν καλά από μουσική. Encardia είναι αγάπη. Είναι όλοι αυτοί μαζί σαν μια γροθιά. Γροθιά για όσους δεν πιστεύουν ότι κι οι πέτρες χορεύουν!

Music Corner: Παρακαλώ παιδιά συστηθείτε κι αυτοπροσδιοριστείτε!
Κώστας: Οι EnCardia είναι ένα σύνολο ανθρώπων, μουσικών, άλλοι από μας περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Αγαπάμε τη μουσική, παίζουμε και τραγουδάμε! Είμαστε μια μουσική κολεκτίβα. Εξαρχής, θέλαμε να καταπιαστούμε με τη μουσική των ελληνόφωνων περιοχών της Κάτω Ιταλίας και να ξεκινήσουμε την πορεία μας διασκευάζοντας τέτοια τραγούδια. Με πρώτη ύλη τη μουσική αυτή, μας δόθηκε η δυνατότητα να φτιάξουμε ένα δικό μας ήχο, μέσα από τον οποίο τελικά γεννιούνται καινούρια τραγούδια και φρέσκιες ιδέες. Κάπως έτσι κρατάμε ζωντανή τη σχέση που έχουμε με την παράδοση και τη γη της πεδιάδας του Σαλέντο.

Music Corner: Πώς ξεκίνησαν οι Encardia;
Κώστας:Κάποια στιγμή συνάντησα τη φίλη μου Αναστασία Δουλφή και το Βαγγέλη Παπαγεωργίου και ξεκινήσαμε. Αυτός ήταν ο αρχικός πυρήνας. Ο ένας έφερε τον άλλον και μεγάλωσε η παρέα.

Music Corner: Δεν μπορώ παρά να ρωτήσω τον καθένα ξεχωριστά με ποιον τρόπο προέκυψε η ενασχόληση με τη συγκεκριμένη μουσική;
Βαγγέλης:Στον καθένα από μας ξεκίνησε με διαφορετικό τρόπο. Μιλώντας για μένα, λόγω μίας θείας μου που καταγόταν από την Καμπανία της Νότιας Ιταλίας, είχα μία μεγάλη σχέση με την ιταλική μουσική και τις ιταλικές φωνές. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 είχαν συνηθίσει τα αυτιά μου στο άκουσμα των τραγουδιών της περιοχής αυτής. Απολάμβανα τον τρόπο με τον οποίο μιλούσαν, αλλά κι αυτό το θεατρικό στοιχείο που εμπεριείχε το τραγούδι κι ο χορός τους. Διαπίστωσα, λοιπόν, μεγαλώνοντας ότι είμαι βαθιά επηρεασμένος από την παράδοση των ελληνόφωνων περιοχών. Ευκαιριακά έπαιζα πάντα αυτή τη μουσική, από τα φοιτητικά μου χρόνια ακόμη.
Κώστας: Εγώ βρέθηκα στην Καλαβρία της Κάτω Ιταλίας πριν το ’93 με την ιδιότητα του αγιογράφου κι έτσι ήρθα σε επαφή με αυτή τη μουσική. Αυτή ήταν η δική μου αφετηρία.
Αναστασία: Η δική μου επαφή ήταν καθαρά εγκυκλοπαιδική, δεν είχα εντρυφήσει στη μουσική αυτή. Ήξερα όσα κι ο περισσότερος κόσμος. Ο Κώστας μου έβαλε το μικρόβιο κι ύστερα ήρθε η πρόταση για το συγκρότημα, πράγμα που με ενδιέφερε πάρα πολύ. Μαγεύτηκα από την πρώτη στιγμή από τη γλώσσα που πλέον μελετούσα, από τους ήχους της ταραντέλα και των τραγουδιών της ξενιτιάς.
Μιχάλης:Ούτε εγώ είχα ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική αυτή πριν τους Encardia, είμαι στο συγκρότημα όμως από το 2004, σχεδόν εξαρχής δηλαδή. Συμβαίνει κάτι μοναδικό με αυτό το γκρουπ. Οι Encardia παράγουν κάτι σπιτικό στην ποιότητά του. Τί εννοώ; Πηγαίνεις για παράδειγμα σε διάφορα εστιατόρια και γεύεσαι τυποποιημένα φαγητά ή άλλοτε πολύ gourmet συνδυασμούς από δυνατούς σεφ. Υπάρχει όμως κι η ταβέρνα της γιαγιάς που σερβίρει από το φαγητό που δίνει στα παιδιά και τα εγγόνια της. Όλα φτιαγμένα σπιτικά. Κάπως έτσι νιώθει κάποιος που παρακολουθεί μια παράσταση των Encardia. Πράγματα που θα πίστευε κανείς ότι παίζουν μεγάλο ρόλο σε μια μουσική παράσταση, δεν παίζουν κανένα ρόλο στα δικά μας live. Κι αν δεν ήταν έτσι η κατάσταση, για να μιλήσω για μένα, δε φανταζόμουν ποτέ ότι θα τραγουδάω επί σκηνής, ούτε καν δυο νότες, πόσο μάλλον σε ολόκληρο δίσκο. Όλα όσα κάνουμε με τα παιδιά έχουν αυτή τη χροιά, σαν να παίζουμε σε μια γιορτή σε κάποιο σπίτι.
Αναστασία: Να πεις το περιστατικό με το τηλεφώνημα του Βαγγέλη!
Μιχάλης: Εμένα, για να καταλάβετε, με σύστησε κάποιος στο Βαγγέλη ως καλό κλασικό κιθαριστή και μια μέρα με πήρε τηλέφωνο να μου προτείνει τη συνεργασία. Μου μιλούσε γύρω στα 40 λεπτά για το γκρουπ και δεν είχα πολυκαταλάβει τι ακριβώς κάνουν. Σαν ερασιτέχνες μου φαίνονται, σκεφτόμουν. Ώσπου κάποια στιγμή με ρώτησε «Τραγουδάς κιόλας;» κι εκεί πλέον αναρωτήθηκα πού το πάει. Όταν του απάντησα «Όχι δεν τραγουδάω» με ρώτησε «Γιατί δεν τραγουδάς; Είσαι φάλτσος;». Λέω από μέσα μου «εντάξει μας δουλεύει τώρα, λες κι όποιος δεν είναι φάλτσος μπορεί να βγει με ένα μικρόφωνο και να γίνει τραγουδιστής. Σκέψου τι συγκρότημα είναι αυτό»! Και να που σήμερα είμαι εδώ κι αντιλαμβάνομαι πραγματικά πια πώς λειτουργεί αυτή παρέα μουσικών.

Ναταλία: Εγώ μόλις φέτος ξεκίνησα στους Encardia, τους οποίους βέβαια θαύμαζα από πριν. Είχα κάποια σχέση με την παραδοσιακή μουσική, αγαπούσα πάντα αυτό το ηχόχρωμα των παραδοσιακών κομματιών. Πιστεύω ότι κρύβουν κάτι πολύ αληθινό μέσα τους, πράγμα που με κέρδισε από την πρώτη επαφή. Για καλή μου τύχη βρέθηκα κάποια στιγμή να ανοίγω συναυλία των Encardia με μια μπάντα που έπαιζα τότε. Έτσι συναντήθηκαν οι δρόμοι μας, όταν ήρθε ο Κώστας και μου ζήτησε το τηλέφωνό μου. Πολύ μαγικά και πολύ σύντομα έγινα μέλος αυτής της υπέροχης παρέας. Στην αρχή πίστεψα ότι θα συνεργαστούμε για δυο-τρεις συναυλίες και θα τελειώσει εκεί. Έτυχα, όμως, πολύ θετικής ανταπόκρισης από όλους και ξαφνικά βρέθηκα ως δια μαγείας σε ένα βαν με 10 άτομα να ταξιδεύουμε για Γερμανία. Ξεπερνούσε τη φαντασία μου όλο αυτό. Ήμασταν σαν μια τρομερή οικογένεια.
Βαγγέλης: Όσον αφορά στους υπόλοιπους Encardia, είναι ο Δημήτρης Τσεκούρας που παίζει κοντραμπάσο και συμπλήρωσε τον πρώτο κύκλο μελών του συγκροτήματος. Στο χορό είναι μαζί μας η Κωνσταντίνα Καλκάνη κι η Γιάννα Χαμαλέλη. Και να μην ξεχάσουμε τον ηχολήπτη μας που είναι μέλος της ομάδας, ο Πασχάλης Κολέντσης. Επιπλέον, ο Κώστας Μπουρόπουλος ένας πολύ καλός φίλος και συνάδελφος, ουσιαστικά είναι το δεξί μας χέρι, μιας κι έχει αντικαταστήσει στην κιθάρα τον Μιχάλη σε πολλές συναυλίες, αλλά έχουμε παίξει κι όλοι μαζί.

Music Corner: Είστε τελικά μια «Πέτρα που Χορεύει»;
Βαγγέλης: Encardia σημαίνει άγνωστη πέτρα στα λατινικά, δεν υπάρχει ακριβής ετυμολογία, είναι μια πέτρα που έχει σχήμα καρδιάς. Η λέξη μάς άρεσε διότι έχει έναν ελληνόφωνο ήχο, χωρίς να υπάρχει στις περιοχές της Κάτω Ιταλίας σαν λέξη. Ηχεί γκρεκάνικη χωρίς να είναι. Όπως άλλωστε κι εμείς! Ηχούμε γκρεκάνικα, χωρίς να είμαστε ελληνόφωνοι. Είμαστε Έλληνες.

Music Corner: Στο ξεκίνημα σας πιστεύατε ότι ο κόσμος θα αγκαλιάσει γρήγορα αυτό το είδος μουσικής; Σε αυτή τη διάλεκτο;
Κώστας: Τίποτα δε γίνεται γρήγορα. Άλλωστε, είμαστε της άποψης ότι τα γρήγορα πράγματα είναι κι επικίνδυνα. Απολαμβάνουμε τώρα ένα μεγάλο κοινό, που λέμε καμιά φορά γελώντας ότι τους μαζέψαμε έναν-έναν! Κι ο μέσος όρος ηλικιών όλο και χαμηλώνει, γεγονός που μας χαροποιεί ιδιαίτερα. Έχουμε δει στα live μας ανθρώπους άνω των 30, φοιτητές, ακόμη και παιδιά προσχολικής ηλικίας με τους γονείς τους.

Music Corner: Είχατε πίστη καθ’όλη τη διάρκεια της πορείας σας;
Κώστας: Έχουμε ένα καλό σαν παρέα! Εάν δούμε ότι κάποιος από μας τείνει να απογοητευτεί αμέσως τον συγκρατεί κάποιος άλλος.

Music Corner: Πόσο ψηλά στοχεύετε σήμερα;
Μιχάλης: Η πορεία των Encardia έχει ξεπεράσει ήδη κατά πολύ τις προσδοκίες μας. Ίσως γιατί είμαστε ολιγαρκείς κι είχαμε εξαρχής πολύ αγνά κίνητρα. Δεν στοχεύσαμε στην επιτυχία, ας το πούμε.
Κώστας: Ο τρόπος που λειτουργούμε σαν γκρουπ και σαν παρέα είναι ένα μοντέλο που πρέπει να έχει συνέχεια. Είναι κάτι που θα κληροδοτηθεί ενδεχομένως και σε κάποιους επόμενους. Νομίζω ότι οι ρίζες που έχει βάλει αυτό το συγκρότημα κι η μέχρι τώρα πορεία του, οι σχέσεις που έχει αναπτύξει κι η νοοτροπία με την οποία υπάρχει αποτελεί ένα μοντέλο πια στο χώρο της μουσικής. Έχει σημασία να προχωρήσει αυτό το πράγμα και να αφορά και κάποια επόμενη γενιά ας πούμε. Τα παιδιά των παιδιών μας ίσως.
Ναταλία: Όλα όσα λέει ο Κώστας είναι αξιοθαύμαστα. Είναι αυτό το κάτι που διαφοροποιεί τελικά τους Encardia από άλλα συγκροτήματα. Είμαι σίγουρη ότι ένα μικρό ή μεγάλο μέρος αυτών που λέει, το εισπράττει κι ο κόσμος που μας ακούει στις συναυλίες. Είναι εντυπωσιακή η δύναμη κι η ενέργεια που εκπέμπει η ομάδα, μια ομάδα που επικοινωνεί σαν οικογένεια.

Music Corner: Είναι προφανές ότι είστε όλοι πολύ δεμένοι μεταξύ σας, αλλά και πολύ συναισθηματικοί. Υπήρξαν στιγμές που η μουσική βιομηχανία σας απογοήτευσε; Φορές, ενδεχομένως, που η νοοτροπία σας να μην ταίριαζε με τις απαιτήσεις του χώρου;
Κώστας: Ευτυχώς είχαμε την τύχη να δουλέψουμε με μια δισκογραφική εταιρεία πολύ χαμηλού προφίλ, με την οποία κυκλοφορήσαμε 4 δίσκους κι ένα single. Η συνεργασία μας με την εταιρεία «Μελωδικό Καράβι» ήταν κι είναι πολύ καλή. Όσον αφορά το υπόλοιπο κομμάτι της μουσικής βιομηχανίας, μέχρι στιγμής, έχουμε αποφύγει μόνιμες σχέσεις με μάνατζερ κλπ. Μόνοι μας δημιουργούμε το προφίλ του συγκροτήματος. Χρειάζονται, βεβαίως, κι ελιγμοί στο χώρο. Πολλές φορές, όντως, έχουμε βγει χαμένοι γιατί δεν καταφέρνουμε να γίνουμε «κακοί». Αλλά επιβιώνουμε.
Μιχάλης: Η πορεία χτίζεται και με τα όχι, πέρα από τα ναι. Το πιο σημαντικό είναι όταν πέφτεις «θύμα» της μουσικής βιομηχανίας, στις δυσκολίες και τις παγίδες, να μην έχει αυτό επίπτωση στις μεταξύ μας σχέσεις. Ή να μετριάζεται η «απώλεια» από τις μεταξύ μας σχέσεις. Ό,τι ανακύψει, να λύνεται γρήγορα!
Βαγγέλης: Χωρίς να αστειεύομαι, θα πω πως ούτε το κοινό, οι φίλοι μας, οι άνθρωποι που έχουν έρθει τόσο κοντά στο γκρουπ θα άφηναν ποτέ να χαλάσουμε αυτό που έχουμε φτιάξει.
Μιχάλης: Άσε που έχουμε βαφτίσει ο ένας τα παιδιά του άλλου! (Πολλά Γέλια!)

Music Corner: Την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου ανοίγετε μια σειρά εμφανίσεων στο Half Note, σωστά;
Κώστας: Ακριβώς, για 4 βράδια, από την Τετάρτη μέχρι και το Σάββατο στις 22.30. Ιδιαίτερη σημασία, με την παρουσία της στις παραστάσεις μας,θα δώσει η 23χρονη Ιταλίδα τραγουδίστρια με τη δυναμική προσωπικότητα, η Enza Magnolo. Έχει μια τρομερή φωνή αλλά και κουλτούρα μέσα της. Κουβαλάει όλη την παράδοση της Κάτω Ιταλίας.
Ναταλία: Εμείς λέμε αδελφή η μία την άλλη. Είναι πολύ φίλη μου η Enza και θαυμάζω κάθε φορά που τραγουδάει ένα απίστευτο πεδίο ενέργειας που δημιουργεί γύρω της, τόσο έντονο! Δεν το έχω ξανασυναντήσει αυτό το πράγμα. Είναι πραγματικά πηγή ενέργειας!

Music Corner: Το φαινόμενο Encardia έχει γίνει ταινία;
Κώστας: Ένα ντοκιμαντέρ θα λέγαμε, το οποίο περιγράφει ουσιαστικά τη σχέση μας με την Κάτω Ιταλία τα τελευταία 8 χρόνια. Δείχνει την πορεία των Encardia στα μέρη αυτά, αναδεικνύει και το μουσικό αλλά και το φυσικό τοπίο, μέσα στο οποίο έχουν μεγαλώσει τρεις ελληνόφωνες γενιές. Λέγεται «Η Πέτρα που Χορεύει».
Βαγγέλης: Να τη δείτε οπωσδήποτε! «Η Πέτρα που Χορεύει» γυρίστηκε το 2010 στην Κάτω Ιταλία από τον Άγγελο Κοβότσο και σε παραγωγή Γιώργου Πουλίδη. Βραβεύτηκε με το μεγάλο Βραβείο Κοινού στο περσινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Αυτή την περίοδο προβάλλεται στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, στην Ιερά Οδό 48.

Encardia είναι οι:

Κώστας Κωνσταντάτος:  φωνή, ταμπορέλο, νταούλι, μαντολίνο και βιολί
Βαγγέλης Παπαγεωργίου: φωνή ακορντεόν (μπαγιάν), φυσαρμόνικα
Μιχάλης Κονταξάκης : κλασική & ακουστική κιθάρα, φωνή
Δημήτρης Τσεκούρας : κοντραμπάσο, φωνή
Αναστασία Δουλφή: φωνή
Ναταλία Κωτσάνη : φωνή, κιθάρα, καστανιέτες
Γιάννα Χαμαλέλη: χορός
Enza Magnolo : φωνή, organetto, ταμπορέλο 

——————-

*** Ευχαριστούμε τη Ναταλία των Encardia για τη πολύ όμορφη φιλοξενία της…
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…