15/11/2011
Γράφει η Ανδρονίκη Τσατσαρώνη
Φωτογράφηση: Θαλίνα Καρπούζη
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
«Καλησπέρα, καλώς μας ήρθατε» κι ο Λεωνίδας Μπαλάφας βγήκε στη σκηνή χορεύοντας ρυθμικά κρατώντας την αγαπημένη του κλασική κιθάρα. Η ώρα είναι 22.30 κι είναι βράδυ Παρασκευής 11/11/11! Τι όμορφη και συμμετρική ημερομηνία σκέφτομαι! Τι όμορφη ημερομηνία για τόσες πρεμιέρες στη νυχτερινή Αθήνα της διασκέδασης! Στην πρωτεύουσά μας που έχει καλυφθεί από ένα ρομαντικό και συνάμα μυστήριο, άκρως χειμωνιάτικο πέπλο. Μας έχει φέρει πιο κοντά, όμως, ο φετινός χειμώνας δε νομίζετε; Κι εγώ τουλάχιστον τον απολαμβάνω πάρα πολύ. Πιο κοντά ο ένας στον άλλο, πιο δεκτικοί πλέον και με μεγαλύτερη την ανάγκη για χάδια, αγκαλιές και χαμόγελα…
Σε κόντρα του καιρού για πρώτο τραγούδι ο Λεωνίδας επέλεξε τη «Μυρωδιά από ανοιξιάτικη μέρα» και δεν νομίζω ότι ήταν τυχαίο. «Γύρω από το λαιμό έσφιξαν τα νήματα, είμαστε ένα με τον αέρα» κι ήδη βλέπω χέρια στον αέρα να τον εμψυχώνουν. Σε στίχους και μουσική όλα δικά του – και είναι κάτι τέτοια κομμάτια που με κάνουν να θέλω να τον παρακολουθώ στα live του. «Χάθηκαν όλα στο δρόμο, βγάζω τη μάσκα κι αλλάζω ρότα, κι έτσι ελεύθερος νιώθω μπροστά από το τιμόνι» οι επόμενες νότες σαν μήνυμα αισιοδοξίας που ξεσήκωσε το κλαμπ. «Δυο ώρες μείνανε μόνο και βγαίνω από το λιμάνι, γυρνώ το κεφάλι για μια φορά κι αλλάζω σελίδα, στάχτη από τη ζωή τη ρουφιάνα» – κάπως έτσι δεν θα θέλαμε όλοι να ικανοποιήσουμε την έμφυτη τάση φυγής μας;
Κι ο Λεωνίδας παίρνει το κλαρίνο του κι ευχαριστεί αμέσως μετά τον κόσμο που μαζεύτηκε μετά από τόσο καιρό μπροστά του. «Από κάμπους και βουνά από λίμνες κι από δάση βάδισα για να σε βρω, η καρδιά μου πριν γεράσει. Να σε βρω και να σε χάσω, να με αλλάξω, να σου μοιάσω, μόνο τότε θα ησυχάσω» και δεν πιάνονται τα πόδια κανενός από το χορό και το χοροπηδητό. «Ταξίδι για να σε βρω» λοιπόν, μιας και τίποτα δεν χαρίζεται χωρίς κόπο στη ζωή αυτή…
«Η Αγάπη είναι αρκετή για να γυρίζει αυτή η γη» κι οι κιθαρίστες μονοπώλησαν τα βλέμματα όλων, παρά το γεγονός ότι ο Πάνος Μουζουράκης κι η Μαρία Σολωμού έχουν ήδη φτάσει στο Fuzz για να απολαύσουν τον καλό τους φίλο. Περίμενα ότι αυτή θα είναι κι η έκπληξη της βραδιάς που μας είχε υποσχεθεί ο Λεωνίδας αλλά τελικά έπεσα έξω… Κύριος Κ. λέγεται η έκπληξη και δεν είναι η πρώτη φορά που τον παρακολουθώ σαν guest σε συναυλία του Μπαλάφα. Αυτό είναι και το μόνο σημείο που με χάλασε τολμώ να πω. Δεν μου αρέσει να βλέπω πανομοιότυπα live κι αυτό της Παρασκευής μου θύμισε πάρα πολύ το τελευταίο του στο GAGARIN.
«Αθάνατος» και «Κοτλέ Σακάκι» για τη συνέχεια κι ήρθε η ώρα να απονείμω τα εύσημα στον καλλιτέχνη. Ήπιε και μια γερή γουλιά από το ποτό του και μας κάλεσε να μείνουμε μέχρι αργά, μέχρι να τα πει όλα. Διέκοψε βέβαια για να σχολιάσει την επικαιρότητα, πώς αλλιώς; Πάει λοιπόν η Υπουργός Παιδείας κυρία Διαμαντοπούλου στον Άγιο Πέτρο αφού αποδημήσει. Και τη ρωτάει εκείνος πού θέλει να την τοποθετήσει, Παράδεισο ή Κόλαση. Της δίνει από 24 ώρες στο κάθε μέρος για να αποφασίσει ξεκινώντας από την Κόλαση, όπου και συναντάει η Υπουργός μια σαγηνευτική κατάσταση με πολλούς φίλους παλιούς πολιτικούς, πλουσιοπάροχα τραπέζια και το κρασί να ρέει άφθονο. «Ωραία» σκέφτεται η Άννα «αλλά ας δω και τον Παράδεισο». Πάει λοιπόν κι εκεί και συναντάει ηρεμία, γαλήνη, νέους να συζητούν με φιλοσόφους κάτω από δέντρα κι ανάμεσα σε ποτάμια, ένα συγκλονιστικό θέαμα για τα μάτια και την ψυχή. «Τι να κάνω» αναρωτιέται κάμποση ώρα για να καταλήξει τελικά στην Κόλαση. Πάει με τον Άγιο Πέτρο στην Κόλαση όπου και την αφήνει στην είσοδο αυτής. Η πόρτα ανοίγει και τι να δει; Καζάνια, φωτιές, βασανιστήρια, πόνος, δάκρυα κι ο διάβολος με μαστίγιο να δίνει διαταγές. «Μα τι γίνεται εδώ; Πού πήγαν όλα όσα είδα νωρίτερα;» και ξάφνου ακούγεται ο Άγιος Πέτρος να απαντάει: «Αυτά ήταν προεκλογικά Άννα μου, σήμερα μας ψήφισες!!!»
Γύρω από τον «Πλάτανο» του Λεωνίδα να είμαστε καλά να ξαναμαζευτούμε γιατί αξίζει αυτό το παιδί, που φλερτάρει εύστοχα με όλους αυτούς τους blues, reggae, jazz, rock και funk ήχους, ένα ταλαντούχο παιδί, ερμηνευτής με ύφος και τύπο! Με έναν «Πυροσβεστήρα» προσπάθησε να σβήσει τις φωνές και το κέφι που υπήρχε στο κλαμπ όλο το βράδυ αλλά μάταια γιατί ξέρει καλά να ξεσηκώνει κι όχι να κατευνάζει τα πνεύματα…
Ίσως μόνο, τώρα που το σκέφτομαι, όταν μας κάνει ερωτική εξομολόγηση:
Αυτό το γέλιο σου μεθά όποιον βρεθεί να το κοιτά
θάβει τον πόνο και δίνει χαρά βάζει φωτιά στην καρδιά
Αυτή η ματιά σου διαπερνά κάθε ψυχή που συναντά
της βάζει χρώμα, την παίρνει αγκαλιά, να μη φοβάται άλλο πια.
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…