23/6/2011
www.musiccorner.gr

Αλέξης Καραβέργος
(σε …meeting με τον
Παύλο Ζέρβα)

Πριν περίπου τρία χρόνια, ο Αλέξης Καραβέργος κυκλοφορούσε τη πρώτη του δισκογραφική δουλειά, με τίτλο “ο βασιλιάς σου να γίνω“, μέσα από την οποία ξεχώρισε γρήγορα το ομώνυμο τραγούδι, αλλά και κάποια κομμάτια ακόμα όπως το “πριν η ζωή να μας γεράσει” ή “η μπαλάντα της Μαρίας”… Πριν λίγο καιρό, ο τραγουδοποιός και ερμηνευτής, παρουσίασε τη δεύτερη του δισκογραφική απόπειρα με τίτλο “ζητώ πολλά“. Ένα cd που κινείται σε ανάλογο ύφος με το πρώτο και όπως φαίνεται έχει να δώσει κι αυτό ορισμένα πολύ καλά τραγούδια, στο χώρο της “ατμοσφαιρικής pop” σκηνής. Όλες οι συνθέσεις και οι στίχοι ανήκουν στον ίδιο, όπως είχε συμβεί και στο πρώτο του cd.

Αυτό το δεύτερο cd έγινε αφορμή για να βρεθούμε ξανά με τον καλλιτέχνη και να μιλήσουμε για τα νέα του τραγούδια αλλά και – αναπόφευκτα – για όσα συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας… Meeting Point λοιπόν, με τον Αλέξη Καραβέργο και ο λόγος στον ίδιο…

Music Corner: Γιατί τρία χρόνια απουσία από το προηγούμενο album σου; Πολλοί λένε ότι οι νέοι καλλιτέχνες για να σταθούν στο χώρο πρέπει να τον τροφοδοτούν με νέο υλικό κάθε χρόνο. Δεν ασπάζεσαι αυτή την άποψη; Τι μεσολάβησε τα τρία αυτά χρόνια;
Αλέξης Καραβέργος: Μπήκα στο studio για το δεύτερο δίσκο, πριν κυκλοφορήσει ο πρώτος. Αργήσαμε, γιατί εφαρμόζουμε τη διαδικασία ωρίμανσης, σε κάθε στάδιο της παραγωγής (οδηγοί τραγουδιών, ηχογράφηση μουσικών, ερμηνεία, remix), ώστε να είναι σαφές το κάθε βήμα και να μην έχουμε πισωγυρίσματα (κατά το δυνατόν). Αν και πρέπει να ομολογήσω ότι στο ομώνυμο τραγούδι του δίσκου «Ζητώ πολλά» έφτιαξα μουσική από την αρχή (στο studio) γιατί δεν ήταν καλό το αρχικό αποτέλεσμα…

Music Corner: Το «Ζητώ πολλά» είναι ένα album που καλύπτει τις δισκογραφικές σου αναζητήσεις και ανάγκες αυτό το καιρό;
Αλέξης Καραβέργος: Στη δισκογραφία μπαίνω με κάποια αργοπορία, με αποτέλεσμα στους δίσκους και στα τραγούδια να υπάρχουν στοιχεία του παρελθόντος (που δεν μπορώ να αποποιηθώ και ν’ αφήσω πίσω μου προς το παρόν) και στοιχεία του παρόντος που με συναρπάζουν. Αφήνω επίσης και τις επιρροές των μουσικών να βρουν το χώρο τους μέσα στην ενορχήστρωση. Προσπαθώ δηλαδή, τα τραγούδια (που συμπεριλαμβάνω στους δίσκους) να αποτελούν αυτό που μ’ αρέσει να ακούω, ό,τι κοστούμι και αν τους φορέσουμε!

Music Corner: Για μια ακόμη φορά ερμηνεύεις δικές σου δημιουργίες σε επίπεδο μουσικής αλλά και στίχων. Δεν θα ήθελες να ερμηνεύσεις κάποια στιγμή σε δικό σου cd τραγούδι άλλου δημιουργού; Αισθάνεσαι περισσότερο δημιουργός ή ερμηνευτής; Εσύ θα έδινες δικά σου κομμάτια σε άλλον καλλιτέχνη;
Αλέξης Καραβέργος:
Θα τολμούσα να δώσω στον εαυτό μου τον τίτλο του τραγουδοποιού – τραγουδιστή. Αυτό σημαίνει, ότι η ανάγκη για έκφραση ικανοποιείται και κατά τη δημιουργία του τραγουδιού, αλλά και κατά την ερμηνεία του. Έτσι όμως ίσως αδικούνται κάπως τα τραγούδια στη φάση της ερμηνείας (κατά την παραγωγή του δίσκου) αν ο δίσκος γίνει σε μικρό χρονικό διάστημα. Γι’ αυτό μίλησα πριν για διαδικασία ωρίμανσης και γι’ αυτό αφήνω και μεγάλα χρονικά διαστήματα μέχρι να έρθει η στιγμή της ερμηνείας. Δεν είμαι καθόλου αρνητικός στο να ερμηνεύσω τραγούδια άλλων δημιουργών και μ’ ενδιαφέρουν οι συνεργασίες με άλλους ερμηνευτές ή τραγουδοποιούς. Άλλωστε το τραγούδι μου «Της ζωής μου το στολίδι» το συμπεριέλαβε στο δίσκο του «Ματωμένο δάκρυ – Κοινωνικόν» ο Νότης Σφακιανάκης

Music Corner: Στο ένθετο του cd γράφεις «υπάρχουν άνθρωποι που καθημερινά, χωρίς να λυπούνται τον εαυτό τους, αγωνίζονται να κερδίσουν πράγματα που εμείς οι υπόλοιποι θεωρούμε αυτονόητα. Άνθρωποι διαφορετικοί, που ζούνε στο δικό τους κόσμο, ακολουθούν τη δική τους πορεία και έχουν σκοπό ζωής να προστατέψουν τα λουλούδια της ψυχής, όσο κι αν η πραγματικότητα και η καθημερινότητα θέλουν να τα τσαλαπατήσουν. Τα τραγούδια αυτού του δίσκου έχουν γραφτεί γι’ αυτούς τους ανθρώπους, ως ελάχιστη ανταπόδοση στο ανεκτίμητο μάθημα που μας προσφέρουν απλόχερα»… Πιστεύεις πως σήμερα έχουμε χάσει τη ψυχή μας; Δεν υπάρχει πια ανθρωπιά;
Αλέξης Καραβέργος: Υπάρχουν άνθρωποι με ψυχή και ανθρωπιά, αλλά ούτε προβάλλονται, ούτε και αποτελούν το φως στο τούνελ της σύγχρονης πραγματικότητας. Είναι (κατά τη γνώμη μου) εκείνα τα «ανθρωπάκια» που δε σου γεμίζουν το μάτι (οι γραφικοί), που όταν έρθει ο κόμπος στο χτένι (ή η κατάλληλη στιγμή) μπορούν να θυσιάσουν (αμισθί) κάτι από τη ζωή τους για την οικογένεια, τους συγγενείς, τους φίλους και τους συνανθρώπους...

Music Corner: Το ελληνικό τραγούδι στην εποχή μας σε τι επίπεδο πιστεύεις ότι βρίσκεται; Βελτιώνεται στο πέρασμα των χρόνων και γίνεται πιο ουσιαστικό ή χάνει το δρόμο του;
Αλέξης Καραβέργος: Υπάρχει κάτι στη σύγχρονη κοινωνία για το οποίο μπορούμε να πούμε ότι δεν έχουμε χάσει το δρόμο μας; Το τραγούδι ικανοποιεί την ανάγκη έκφρασης του δημιουργού, ικανοποιεί όμως και την ανάγκη έκφρασης του κοινού. Όταν λοιπόν ένα τραγούδι βρίσκει αποδέκτες, μάλλον έχει επιτελέσει το σκοπό του οπότε είναι καλό (ακόμα κι αν εμένα μου φαίνεται άθλιο).

Music Corner: Ζούμε εποχή έντονης κρίσης σε πολλά επίπεδα. Πιστεύεις ότι ήρθε η ώρα οι καλλιτέχνες να μπουν μπροστά και να οδηγήσουν τον κόσμο να διεκδικήσει ξανά όλα αυτά που κάποιοι του έκλεψαν μέσα σε λίγους μήνες; Χρειάζεται να υπάρξει ξανά κοινωνικό/πολιτικό τραγούδι – όπως γινόταν σε παλιότερες εποχές – που θα δώσει αύρα, κίνητρο και στήριξη στον κόσμο που ψάχνει από κάπου να πιαστεί; Εντέλει υπάρχει φως στο τούνελ;
Αλέξης Καραβέργος:
Ήδη έχουμε δει το Μίκη Θοδωράκη να ηγείται μιας ειρηνικής λαϊκής επανάστασης και να φέρνει και κάποιο αποτέλεσμα (η πλατεία). Έχω μερικές επιφυλάξεις όμως, μήπως εκτονωθεί η αγανάκτηση σε λάθος διέξοδο. Κοινωνικό και πολιτικό τραγούδι έπρεπε να υπάρχει ούτως ή άλλως, διαρκώς. Απλώς εμείς είχαμε επαναπαυτεί στον καναπέ του νεοπλουτισμού και δε δίναμε σημασία σε όλα όσα συνέβαιναν. Τώρα απλά ήρθε ο λογαριασμός. Στην ιστορία μας έχουμε δεχθεί πολλές επιθέσεις και κάναμε πολλά λάθη, αλλά πάντα τα καταφέρναμε και συνεχίζαμε. Ελπίζω να συμβεί το ίδιο και τώρα. Μην ξεχνάμε το στίχο που συνοδεύει τα εμβατήρια μας “μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς την δόξα τραβά”! Ή τους στίχους του Ρίτσου: “τη ρωμιοσύνη μην την κλαις εκεί που πάει να σκύψει. Με το σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί στο σβέρκο. Να τη πετιέται από ‘ξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου”. Ή τους στίχου του Ελύτη: “ένα το χελιδόνι και η άνοιξη ακριβή, για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή. Θέλει νεκροί χιλιάδες να ‘ναι στους τροχούς, θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους”.

Music Corner: Αν έμπαινες για μια βόλτα σε μια μηχανή του χρόνου, σε ποια εποχή θα ήθελες να πας; Θα …χάλαγες τη μηχανή για να μείνεις εκεί για πάντα;;;
Αλέξης Καραβέργος:
Έρχονται στο μυαλό μου αβίαστα οι στίχοι από το τραγούδι μου “η ευχή μου” : “να ‘χω νιάτα να ‘μαι καλά, να ‘χω σκοτούρες του έρωτα. Και το χρώμα της χαράς, που ‘χω ξεφύγει της μοναξιάς”. Με λίγα λόγια θα ήθελα να γυρίσω στα φοιτητικά μου χρόνια, αλλά με τους ανθρώπους που έχω τώρα στη ζωή μου. Τη μηχανή νομίζω ότι τελικά …θα την χάλαγα!

Music Corner: Ποιος είναι ο ορισμός της επιτυχίας στο χώρο σου; Τι θα σε κάνει να νιώσεις ότι θα την έχεις φτάσει;
Αλέξης Καραβέργος: Επιτυχία για μένα είναι να αγαπηθούν τα τραγούδια μου από τους ανθρώπους και να γίνουν σύντροφοι στις καθημερινές αλλά και σημαντικές στιγμές τους. Επιτυχία είναι επίσης να φτιάχνω καλά τραγούδια και καλούς δίσκους. Επιτυχία είναι (για μένα) να μη με καταπιούν οι σειρήνες της φιλοδοξίας, της φιληδονίας και της φιλοχρηματίας…

Music Corner: Το Internet τελικά ευθύνεται για πολλά κακά ή για πολλά καλά; Οι απόψεις διίστανται αρκετά, ποια είναι η δική σου;
Αλέξης Καραβέργος:
Εγώ πιστεύω ότι το ελεύθερο download έχει επιβληθεί ανεπιστρεπτί και δεν το βρίσκω κακό, αρκεί να βρεθεί κάποιος τρόπος να αμοίβονται ικανοποιητικά οι δημιουργοί. Θα μπορούσε να δίνεται ας πούμε ένα κομμάτι της συνδρομής (μιας dsl σύνδεσης), σε φορείς που διαχειρίζονται πνευματική ιδιοκτησία. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι το διαδίκτυο είναι ο κυρίως χώρος διάδοσης των τραγουδιών μέσω youtube και web ραδιοφώνων. Επίσης το διαδίκτυο είναι ο κυρίως χώρος αλληλεπίδρασης και κοινωνικής δικτύωσης των ανθρώπων. Το καλό και το κακό νομίζω ότι βρίσκεται στη χρήση και όχι στις δυνατότητες του μέσου.

Music Corner: Ποιες είναι οι επόμενες καλλιτεχνικές σου κινήσεις;
Αλέξης Καραβέργος: Κάνω πρόβες με νεοσύστατο σχήμα και έχω σκοπό να παρουσιάσω το υλικό μου. Έχω κάνει δύο δίσκους, και δεν μπορώ να μείνω αδιάφορος. Πρέπει και να τους υποστηρίξω. Αν τα τραγούδια μου αρέσουν στους ανθρώπους, μπορούμε να τα τραγουδήσουμε και παρέα. Μ’ ενδιαφέρουν επίσης οι συνεργασίες (με άλλους καλλιτέχνες) γιατί πιστεύω ότι αποτελούν το μέγιστο σχολείο για την εξέλιξη ενός καλλιτέχνη

——-

***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here