2/12/2013
Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

Τελευταίο, βροχερό, βράδυ του Νοέμβρη και κατευθυνόμαστε στο «Διογένης Studio», προκειμένου να παρακολουθήσουμε την παράσταση που ετοίμασαν εκεί η Άλκηστις Πρωτοψάλτη και η Ελευθερία Αρβανιτάκη. Μόλις μία μέρα μετά την πρεμιέρα τους, η ουρά έξω από το μαγαζί είναι τεράστια. Λογικό, αφού και μόνο το γεγονός ότι δύο τόσο σπουδαίες καλλιτέχνιδες βρίσκονται ξανά μαζί επί σκηνής έπειτα από 25 χρόνια, προκαλεί το ενδιαφέρον, εγείροντας υψηλές προσδοκίες.

Λίγα λεπτά μετά τις 22:00, οπότε και ξεκινά το πρόγραμμα, η αίθουσα είναι ήδη ασφυκτικά γεμάτη. Άλκηστις και Ελευθερία κάνουν την εμφάνισή τους στη σκηνή μαζί, ερμηνεύοντας τρυφερά το «Άδεια μου Αγκαλιά». Από την πρώτη στιγμή είναι εμφανές το πόσο έχουν δέσει οι φωνές τους –ειδικά στα ντουέτα, τα οποία φέρουν και την επιμέλεια του Σταμάτη Κραουνάκη. Στα επόμενα λεπτά, η μία ερμηνεύει τραγούδια της άλλης. Είναι εξαιρετικό να ακούς την Αρβανιτάκη να τραγουδά το «Του Άη Γιώργη» και την Πρωτοψάλτη το «Δυνατά». Άκουσμα οικείο και τόσο καινούργιο ταυτόχρονα!

prwtopsalti_arvanitaki_live_2013_12_01

Αφού ζητούν από όλους μας την πιο δυνατή μας καλησπέρα, το κυρίως κομμάτι του προγράμματος ξεκινά, με τις δύο ερμηνεύτριες να είναι συνεχώς παρέα στη σκηνή, ερμηνεύοντας τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους. Το πλουσιότατο και αξιολογότατο ρεπερτόριο και των δύο συνδυάζεται σοφά, με εξαιρετικές μεταβάσεις από στιγμές συγκινητικές, σε ξεσπάσματα κεφιού. Η μπάντα των εκπληκτικών μουσικών μεγαλουργεί, κάνοντάς μας να ακούμε κάθε τραγούδι με τον ήχο ακριβώς που του ταιριάζει, δουλεμένο ενορχηστρωτικά στην παραμικρή του λεπτομέρεια. Στη δημιουργία ατμόσφαιρας, καθοριστικό ρόλο παίζουν οι προσεγμένοι φωτισμοί του Phil Hills και η σκηνογραφική επιμέλεια του Μανόλη Παντελιδάκη.

Μόλις ξεκινά η ενεργή συμμετοχή του κοινού στο πρόγραμμα (ήμασταν τεράστια χορωδία, η αλήθεια είναι!), μένω άναυδη. Ο κλειστός χώρος του «Διογένη» δεν έχει μετατραπεί απλά σε μουσική σκηνή: Έχει γίνει ανοιχτό θέατρο σε καλοκαιρινή συναυλία! Μόνο με αυτήν την αίσθηση μπορώ να συγκρίνω την ατμόσφαιρα που επικρατούσε…

prwtopsalti_arvanitaki_live_2013_12_02

Σε ό,τι αφορά το ρεπερτόριο, ουδέν νόημα έχει να απαριθμήσω τίτλους τραγουδιών. Το πρόγραμμα είναι φτιαγμένο για να ικανοποιήσει όσους αγαπούν τις δύο καλλιτέχνιδες και περιλαμβάνει σχεδόν όλα -όσα χώρεσαν τουλάχιστον στις περίπου τρεισήμισι ώρες που διαρκεί η παράσταση- τα εμβληματικά τους τραγούδια.

Στιγμές που ξεχώρισα, χωρίς σειρά: Οι συγκινητικές ερμηνείες της Αρβανιτάκη  στο «Πάω να Πιάσω Ουρανό» και της Πρωτοψάλτη στο «Αυτή η Νύχτα Μένει». Η δύναμη της Άλκηστης όταν είπε τη «Λάβα», με την Ελευθερία να της κάνει δεύτερη φωνή. Το κέφι που έγινε όταν ο «Άδωνις» ενώθηκε με το ομώνυμο τραγούδι από το μιούζικαλ «Cabaret». Το πανηγύρι που στήθηκε με τα «Βενζινάδικο», «Τα Κορμιά και τα Μαχαίρια», «Να ‘ταν η Χαρά Οικόπεδο» και «Τα Λαϊκά». Ο χορός που έριξαν επί σκηνής με «Το Μηδέν» και το «Μάμπο Μπραζιλέιρο». Οι άψογες ερμηνείες της Ελευθερίας στα «Έφυγες Νωρίς» και «Με το Ίδιο Μακό». Η τζαζ διασκευή του «Ανθρώπων Έργα». Το απίστευτο πάντρεμα των φωνών τους στο κλείσιμο του πρώτου μέρους με τα «Κύμα το Κύμα» και «Εμείς οι Δυο». Και τόσα, μα τόσα, άλλα στιγμιότυπα.

prwtopsalti_arvanitaki_live_2013_12_03

«Αρνητικό δεν υπάρχει;», θα αναρωτηθείτε εύλογα. Το μόνο που θα μπορούσα να σκεφτώ είναι ότι θα μου άρεσε να υπάρχουν περισσότερες εκπλήξεις στο ρεπερτόριο, με κομμάτια που δεν είναι δικά τους. Δεν λείπουν, ωστόσο, και αυτά, ειδικά στο λαϊκό μέρος του προγράμματος.

Όπως και να είναι, έχουμε να κάνουμε με δύο σπουδαίες καλλιτέχνιδες, οι οποίες έχουν κατακτήσει το σπουδαίο και δύσκολο προνόμιο να τις αποκαλεί ο κόσμος με τα μικρά τους ονόματα. Λες «Άλκηστις» και «Ελευθερία» και αμέσως ξέρεις πού αναφέρεσαι. Μονάδες αυτόφωτες που όταν ενώνονται δημιουργούν πραγματική έκρηξη φωτός. Ακομπλεξάριστες και υποστηρικτικές η μία προς την άλλη, απολαμβάνουν ξεκάθαρα τη σκηνική τους συνύπαρξη και μας κάνουν να νοιώθουμε ότι μας έβαλαν στην παρέα τους να τραγουδήσουμε όλοι μαζί, ένα βράδυ που πήγαμε σπίτι τους.

prwtopsalti_arvanitaki_live_2013_12_04

Όπως μας είπαν οι ίδιες στο τέλος της βραδιάς, όταν το MusicCorner, συνομίλησε αποκλειστικά μαζί τους, αυτός ήταν ο στόχος. Η Ελευθερία Αρβανιτάκη επεσήμανε: «Όλο αυτό που είδατε, είναι πολύ δουλεμένο και πολύ δύσκολο. Απλά το πρόγραμμα είναι τόσο, όσο, για να φαίνεται χαλαρό. Μας βοηθά κι εμάς αυτή η διαδικασία, για να πάει το συναίσθημα κάτω. Είναι ωραίο να μοιράζεσαι τη σκηνή με έναν εξαιρετικό άνθρωπο, όπως η Άλκηστις».

Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη τόνισε με τη σειρά της: «Αυτό που φαίνεται φυσικό, προϋποθέτει πάρα πολλές πρόβες. Αυτό το τόσο απλό το δουλεύουμε βήμα βήμα τέσσερις μήνες τώρα, λεπτό προς λεπτό. Η Ελευθερία είναι καταπληκτική. Ταιριάξαμε και οι δύο εκπληκτικά, υπάρχει τρομερή αρμονία κι αυτό είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα. Το εγώ έγινε εμείς κι εγώ λέω γι’ αυτήν την παράσταση ότι είναι “πλήρης στιγμών”».

prwtopsalti_arvanitaki_live_2013_12_05

Θα ήταν τεράστια παράληψη, σ’ αυτές τις στιγμές στις οποίες αναφέρεται η κυρία Πρωτοψάλτη, να μην επισημάνω ακόμη δύο: Την απερίγραπτα συγκινητική ερμηνεία της Ελευθερίας στο «Παράπονο / Η Ξενιτιά», με τη φωνή και την ανάσα της να πάλλονται κυριολεκτικά στον χώρο, και την ψυχωμένη «ανταπόκριση» της Άλκηστης με το «Θεός Αν Είναι».

Η παράσταση ολοκληρώνεται με -τι άλλο;- τις δυο τους να τραγουδούν μαζί το «Δυνατά». Για το ανκόρ, μας κρατούν δύο, ακόμη, δυνατές στιγμές: «Το Παράπονο» και τη «Σωτηρία της Ψυχής». Ένα κομμάτι που πάντα μου έβγαζε ένα συναίσθημα απλό και άμεσο, σαν παιδικό τραγούδι, κι αναπόληση συναισθημάτων τρυφερών που νοιώθουμε μόνο όταν είμαστε πολύ-πολύ μικροί σε ηλικία. Μ’ ένα τέτοιο συναίσθημα κι ένα πλατύ χαμόγελο έφυγα από τον «Διογένη» το Σάββατο το βράδυ. Όσο υπέρ-απλουστευτικό ή κοινότυπο κι αν ακούγεται, η μουσική μπορεί να σώσει την ψυχή μας, να δώσει ελπίδα στα δύσκολα, έστω. Νομίζω ότι αυτήν την επιθυμία εκφράζει και η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, όταν αλλάζει στο τελευταίο ρεφρέν της «Σωτηρίας» τη λέξη «τραύμα» σε «θαύμα»…

prwtopsalti_arvanitaki_live_2013_12_06

Στην παράσταση συμμετέχουν οι  εξαιρετικοί μουσικοί:
Αντώνης Ανδρέου: τρομπόνι, τρομπέτα
Γιώργος Γεωργιάδης: μπάσο
Κώστας Καρακατσάνης: βιολί, κιθάρα, φυσαρμόνικα
Θωμάς Κοντογιώργης: πιάνο, ενορχηστρώσεις
Αλέξανδρος-Δράκος Κτιστάκης: τύμπανα και ενορχηστρώσεις
Γιάννης Κυριμκυρίδης: πιάνο, πλήκτρα
Αλέξης Κώστας: κρουστά
Νίκος Μέρμηγκας: μπουζούκι, ούτι, λαούτο, μαντολίνο
Ντίνος Χατζηιορδάνου: ακορντεόν

———————–

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here