Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
ΣΤΡΑΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ
«ΘΥΜΗΣΟΥ…» (MINOS MSM 457) |
Η καριέρα του Στράτου Διονυσίου είχε πάρει για τα καλά την ανιούσα στις αρχές της δεκαετίας του ’80, μετά από μια μακρά περίοδο «χειμερίας νάρκης». Η «μεταγραφή» του στη MINOS και η μεγάλη εμπορική επιτυχία που είχαν οι πρώτοι δίσκοι του εκεί, τον οδήγησαν ξανά στην κορυφή του λαϊκού τραγουδιού από την οποία ουσιαστικά δεν έπεσε ποτέ μέχρι το θάνατό του το Μάιο του 1990…
Έπειτα λοιπόν από τα χρυσά και πλατινένια άλμπουμ «Υποκρίνεσαι» και «Όλα είναι δανεικά», ο Στράτος ηχογραφεί το «Θυμήσου» που κυκλοφορεί τον Δεκέμβριο του 1982. Ο δίσκος δε διαφέρει ιδιαίτερα από τις προηγούμενες (αλλά κι επόμενες…) δουλειές του αξέχαστου ερμηνευτή και περιλαμβάνει καθαρά τραγούδια «πίστας», από τα οποία ποτέ δεν ξέφυγε.
Ίσως να ήταν και λάθος του, υπό την έννοια ότι είχε τις φωνητικές δυνατότητες να τραγουδήσει κι άλλα πράγματα εκτός από τα ερωτικά (κι επομένως εμπορικά) κομμάτια που του έδιναν οι δημιουργοί. Έμεινε πιστός μέχρι το τέλος της ζωής του στο συγκεκριμένο είδος κι εκ των υστέρων μπορούμε να πούμε ότι δικαιώθηκε αν σκεφτούμε την επιτυχία που είχε στις πίστες και στη δισκογραφία, όμως δε μπορούμε να μην αναρωτηθούμε ποια θα ήταν η πορεία του αν αποφάσιζε να κάνει ένα «άνοιγμα» και σε άλλα θέματα ή είδη τραγουδιού, όπως έκανε αργότερα ο Δημήτρης Μητροπάνος…
Οι πωλήσεις του «Θυμήσου» ξεπέρασαν το «χρυσό» όριο των 50.000 αντιτύπων και την εποχή εκείνη οι διαφημιστικές ραδιοφωνικές εκπομπές της εταιρείας έπαιζαν μονίμως δύο τραγούδια: Το ομότιτλο και το «Δεν τελειώνει» που ακούστηκαν πολύ τότε.
Ωστόσο, άλλη έμελλε να είναι η πιο διαχρονική και πολυτραγουδισμένη στιγμή του άλμπουμ: Το «Άκου βρε φίλε» του Τάκη Σούκα σε στίχους του Κώστα Κοφινιώτη «ζει» μέχρι τις ημέρες μας και πρωταγωνιστεί στα νυχτερινά κέντρα και στα ραδιόφωνα, αν και όχι πάντα με τη μοναδική κι ανεπανάληπτη εκτέλεση του Διονυσίου. Από εκεί και πέρα, καλές στιγμές του δίσκου είναι τα «Μια λιγότερη να λες», «Θάνατος ο χωρισμός», «Καρδιά μου δεν ξέρεις» και «Ειρωνεία».
Παραγωγός ήταν ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Μίμη Καννή. Στις δεύτερες φωνές (αν και δεν αναγράφεται στο άλμπουμ) ακούγεται η Χάρις Αλεξίου.
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Θυμήσου (Γ. Παλαιολόγου-Αν. Σπυρόπουλου)
02) Δεν τελειώνει (Τ. Σούκα-Αγ. Αξιώτη)
03) Άκου βρε φίλε (Τ. Σούκα-Κ. Κοφινιώτη)
04) Ειρωνεία (Αλ. Χρυσοβέργη-Σπ. Γιατρά)
05) Μια λιγότερη να λες (Μπ. Μπακάλη)
06) Καλύτερα ελεύθερος (Αλ. Χρυσοβέργη-Σπ. Γιατρά)
07) Θάνατος ο χωρισμός (Τ. Σούκα-Κ. Κοφινιώτη)
08) Δυο άνθρωποι (Τ. Μουσαφίρη-Τ. Οικονόμου)
09) Στη θολωμένη σκέψη μου (Τ. Σούκα-Αγ. Αξιώτη)
10) Ο ταξιτζής ο θάνατος (Τ. Σούκα-Κ. Κοφινιώτη)
11) Καρδιά μου δεν ξέρεις (Αλ. Χρυσοβέργη-Σπ. Γιατρά)
12) Άνθρωπος δε γίνεσαι (Γ. Γεροντάκη)
13) Αυτή τη νύχτα (Αλ. Χρυσοβέργη-Σπ. Γιατρά)
|
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΚΑΝΔΡΙΩΤΗΣ
«ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΜΟΥ…» (CBS 26248) |
Η πρώτη μεγάλη επιτυχία για τον Άγγελο Διονυσίου (γιο του Στράτου) και το τραγούδι που τον καθιέρωσε στο χώρο. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1984 και ήταν ο δεύτερός του, μετά από εκείνον που απλώς έφερε το ονοματεπώνυμό του ένα χρόνο νωρίτερα. Τη μουσική έγραψε εξ ολοκλήρου ο Θανάσης Πολυκανδριώτης, στενός συνεργάτης του Στράτου στη δισκογραφία από τη δεκαετία του ’70 και σχεδόν μέχρι το τέλος της ζωής του – με εξαίρεση τα τελευταία χρόνια.
Θυμάμαι ότι εκείνη την εποχή ο κόσμος έβρισκε πολλές ομοιότητες στη φωνή του Άγγελου με την αντίστοιχη του πατέρα του. Ακόμη και σήμερα πιστεύω ότι από τα τρία αδέλφια που είναι επαγγελματίες τραγουδιστές, αυτός είναι που έχει περισσότερο τη χροιά του αξέχαστου Στράτου ασχέτως αν ακολούθησε κάπως διαφορετική καλλιτεχνική πορεία από κείνον.
Όπως είπαμε παραπάνω, το ομότιτλο κομμάτι έγινε μεγάλη επιτυχία, ακούστηκε πολύ στα ραδιόφωνα της εποχής και παραμένει γνωστό κι «ενεργό» μέχρι σήμερα. Εξαιρετική στιγμή είναι και το ντουέτο πατέρα-γιου στο «Εγώ θα σου δείξω το δρόμο», ο τίτλος του οποίου τα λέει όλα για το περιεχόμενό του. Ο «παλιός» παίρνει από το χέρι τον «νέο» και του δίνει συμβουλές για να μπορέσει να σταθεί στο χώρο κι όπως έδειξε η ιστορία, μάλλον κάτι κατάφερε…
Από εκεί και πέρα, υπάρχουν κι ορισμένα άλλα καλά τραγούδια που όμως δεν «περάσανε» στον κόσμο, όπως τα «Μη κλαις», «Κράτησέ με» και «Σ’ εμπιστευόμουνα». Δεύτερες φωνές κάνει η καλή μου φίλη Βούλα Καραχάλιου, ούσα μέλος τότε της Αθηναϊκής Κομπανίας.
Παραγωγός ήταν ο Μίλτος Λαζογιώργος (μάλλον ως ψευδώνυμο του Καρατζά μου κάνει αυτό…) και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Sigma Sound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σκιαδά. Το εξώφυλλο του άλμπουμ αναφέρει το χαρακτηριστικό «Ο δίσκος που διαφημίζεται στην T.V.», συνήθης πρακτική εκείνη την εποχή μήπως και ο αγοραστής …κάνει κάποιο λάθος!
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Παράπονό μου (Γ. Πάριου)
02) Τέτοια κούκλα (Λ. Χαψιάδη)
03) Εγώ θα σου δείξω το δρόμο (Γ. Πάριου) Συμμετοχή: Στράτος Διονυσίου
04) Συνήθεια (Γ. Γιαννόπουλου)
05) Σε εμπιστευόμουνα (Ρ. Σοφού)
06) Μη κλαις (Σ. Παπά)
07) Κράτησέ με (Γ. Πάριου)
08) Αν ήμουν ψεύτικος (Β. Παπαδόπουλου)
09) Κι αν πέσω μεσ’ στη θάλασσα (Σ. Αλιβιζάτου)
10) Γραμμάτιο ο πόνος μου (Λ. Χαψιάδη)
11) Πού σε βρήκα (Γ. Σαγιάννη)