Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 13 Μαΐου 2011
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
TZENH BANOY
«ΕΧΑΣΑ ΕΣΕΝΑ» (MINOS MSM 331) |
Η αίσθηση που έχω για τη δισκογραφική πορεία της Τζένης Βάνου από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 και μετά, είναι ότι έβγαζε δίσκους απλώς για …να βγάζει. Αν εξαιρέσουμε το «Έλα» (που κι αυτό έγινε γνωστό τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της επανεκτέλεσής του από τον Γιάννη Πλούταρχο…), τα άλμπουμ της από το 1975 κι έπειτα δεν άφησαν σχεδόν τίποτε πίσω τους πέρα από ορισμένα «εποχιακά» σουξέ…
Επιπλέον, ήταν φανερό ότι η εταιρεία είχε ως στόχο να δημιουργήσει τραγούδια-σλόγκαν για κείνη για να πουλήσει την πραμάτεια της έστω και προσωρινά κι όχι να εκμεταλλευθεί τις τεράστιες φωνητικές δυνατότητές της, οι οποίες ακόμη ήταν σε σχετικά καλή κατάσταση. Έτσι, σπατάλησε το ταλέντο της σε «δεύτερα» άσματα του στυλ «Ακούς, ακούω να λες», «Κοίτα πράματα» κ.τ.λ., αν κι εδώ που τα λέμε δε φταίει απολύτως εκείνη…
Και σ’ αυτό το άλμπουμ λοιπόν που κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1978 είναι φανερή η διάθεση για τραγούδια «μιας χρήσης» και με πιασάρικα «λεκτικά ευρήματα». Έτσι, δεν είναι τυχαίο που το κομμάτι το οποίο ακούστηκε πιο πολύ ήταν το «Αμ’ δε» και «θάφτηκαν» άλλα τα οποία είναι αρκετά καλά και θα μπορούσαν να «περπατήσουν» εμπορικά. Για παράδειγμα, τα τρία κομμάτια του Μίμη Πλέσσα (πάντα κοντά στη Βάνου κατά την περίοδο που μεσουρανούσε), το «Αρνιέμαι» ή το «Πόσο σ’ αγαπούσα» θα μπορούσαν να έχουν καλύτερη τύχη…
Εκτός του «Αμ’ δε», ακούστηκε αρκετά και το «Κι έκλαιγε μαζί μου ο Θεός». Γενικότερα πάντως, ο δίσκος δεν είχε ιδιαίτερη επιτυχία και πλέον ήταν φανερό ότι η καριέρα της πολύ σπουδαίας ερμηνεύτριας είχε αρχίσει να παίρνει καθοδική πορεία…
Παραγωγός ήταν ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτες τους Στέλιο Γιαννακόπουλο και Τάκη Φιλιππίδη, με βοηθούς τους Μίμη Καννή και Γιάννη Παπαϊωάννου. Την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση ορχήστρας επιμελήθηκε ο Κώστας Κλάββας, εκτός των τραγουδιών του Μίμη Πλέσσα και του Νάκη Πετρίδη που ενορχηστρώθηκαν από τους ίδιους. Στο εσώφυλλο, υπάρχουν φωτογραφικά πορτρέτα της Τζένης Βάνου…
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Κι έκλαιγε μαζί μου ο Θεός (Αλ. Χρυσοβέργη-Μ. Μπιζάνη)
02) Αρνιέμαι (Αλ. Χρυσοβέργη-Μ. Μπιζάνη)
03) Αμ’ δε (Αλ. Χρυσοβέργη-Μ. Μπιζάνη)
04) Όμως τώρα τι κάνουμε πες μου (Ν. Πετρίδη-Μ. Μπιζάνη)
05) Μ’ αγγίζεις (Μ. Πλέσσα-Ηλ. Λυμπερόπουλου)
06) Πόσο σ’ αγαπούσα (Ν. Ζαχά)
07) Τι να σου κάνω (Ν. Πετρίδη-Μ. Μπιζάνη)
08) Έχασα εσένα (Αλ. Χρυσοβέργη-Μ. Μπιζάνη)
09) Άντε στο καλό (Ν. Πετρίδη-Μ. Μπιζάνη)
10) Το ξέρω (Μ. Πλέσσα-Γ. Κανελλόπουλου)
11) Θα σ’ αγαπώ, θα μ’ αγαπάς (Μ. Πλέσσα-Ηλ. Λυμπερόπουλου)
12) Έγινε η αγάπη μίσος (Ν. Ζαχά)
|
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΝΑΣΙΟΣ – ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
«ΜΙΚΡΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ» (COLUMBIA 1701884) |
Η μοναδική ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά του Γιώργου Χατζηνάσιου με το Λευτέρη Παπαδόπουλο, αλλά και την Αλέκα Κανελλίδου. Συνθέτης και στιχουργός είχαν συνεργαστεί σε «σκόρπια» τραγούδια κατά το παρελθόν για τον Σταμάτη Κόκοτα και τον Γιάννη Κούτρα, ενώ η ερμηνεύτρια είχε ηχογραφήσει μόνον ένα κομμάτι του Χατζηνάσιου το 1980 στο δίσκο της «Εμπιστευτικά». Ήταν το «Ξέρω δε θα ‘ρθεις» που είχε ακουστεί από τη Δήμητρα Γαλάνη στην ταινία «Ένα γελαστό απόγευμα» το 1979…
Οι «Μικρές επαναστάσεις» βγήκαν στα δισκοπωλεία στις αρχές του 1988 και θυμάμαι ότι είχαν ακουστεί αρκετά ορισμένα από τα τραγούδια που περιλαμβάνουν. Πρώτο στη σειρά το «Μονά-ζυγά» που πολύ συχνά έπαιζαν οι σταθμοί και παραμένει γνωστό ως σήμερα, αλλά και… «Το πέναλτι» που μου άρεσε ιδιαίτερα καθότι φανατικός φίλος του αθλητισμού και δη του ποδοσφαίρου!
Ωστόσο, η γνώμη μου είναι ότι η καλύτερη στιγμή του άλμπουμ βρίσκεται «Στις πυραμίδες», ένα πολύ όμορφο «βαλς» κομμάτι που φαίνεται ότι αποτελεί αδυναμία και του Λευτέρη Παπαδόπουλου, αφού υπάρχει σε όλες τις συλλογές με τραγούδια του που έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια…
Όσο για την Κανελλίδου, νομίζω ότι τα σχόλια είναι περιττά. Οι ερμηνείες της όπως πάντα είναι υπέροχες και σε «ταξιδεύουν». Κρίμα που εδώ και χρόνια έχει επιλέξει το δρόμο της σιωπής, με ελάχιστα (αλλά τόσο «φωτεινά»…) διαλείμματα.
Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Sierra, ενώ στο εσώφυλλο του άλμπουμ υπάρχουν φωτογραφίες των συντελεστών και σημείωμα των δημιουργών.
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Μονά-ζυγά
02) Γύρνα σ’ εκείνην
03) Όλα ήταν τόσο ξαφνικά
04) Σφαγή
05) Η ληστεία
06) Αγάπη είναι…
07) Στις πυραμίδες
08) Πάλι θα με παίξεις στα χαρτιά
09) Το πέναλτι
10) Απόψε θα μείνουμε μόνοι
11) Τώρα που φοράς το χακί
12) Μικρές επαναστάσεις