Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 27 Μαΐου 2011
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
ΑΛΕΚΟΣ ΧΡΥΣΟΒΕΡΓΗΣ – ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΤΡΑΣ
«ΕΝΑΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ» (MINOS MSM 689) |
Το 1987, ο Δημήτρης Μητροπάνος αποφασίζει ν’ αλλάξει δισκογραφική εταιρεία μετά από 20 ολόκληρα χρόνια κι έτσι από την τότε Polygram «μετακομίζει» στην τότε MINOS. Τον Δεκέμβριο εκείνης της χρονιάς κυκλοφορεί τον πρώτο δίσκο του εκεί, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ένας καινούργιος άνθρωπος» σε μουσική του Αλέκου Χρυσοβέργη και στίχους του Σπύρου Γιατρά με τους οποίους συνεργάζεται για πρώτη φορά.
Εκείνη την εποχή, το «δίδυμο» συνθέτη και στιχουργού ήταν συνώνυμο των «σουξέ» συνεργαζόμενο με πολλούς τραγουδιστές και κάποια από τα τραγούδια που έγραψαν εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να πρωταγωνιστούν στη διασκέδαση των Ελλήνων… Ωστόσο, ο δίσκος που γράψανε για τη φωνή του Μητροπάνου δεν ήταν και ότι καλύτερο τόσο για τους ίδιους, όσο και για τον σπουδαίο λαϊκό ερμηνευτή. Τα περισσότερα κομμάτια είναι σε γενικές γραμμές «ρηχά», χωρίς κάποιο σημαντικό στοιχείο που να τα κάνει να «περάσουνε» στο κοινό.
Άλλωστε, βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου ο τραγουδιστής «ψάχνεται» και η καριέρα του βρίσκεται σ’ ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, καθώς οι δουλειές του δεν έχουν μεγάλη ανταπόκριση στο κοινό. Επιπλέον, αντιμετωπίζει και ορισμένα προβλήματα με τη φωνή του τα οποία είναι φανερά στο εν λόγω άλμπουμ και δυο χρόνια αργότερα θα τον οδηγήσουν στο χειρουργείο για αφαίρεση πολύποδα…
Όλα τούτα λοιπόν, οδήγησαν σε μια εξαιρετικά «χλιαρή» υποδοχή του δίσκου από πλευράς του κόσμου. Κάποια τραγούδια ακούστηκαν τότε από τα ραδιόφωνα της εποχής, αλλά με τον καιρό «εξαφανίστηκαν». Ο λόγος για το ομότιτλο, το «Ζήτω ο χωρισμός» (η καλύτερη στιγμή του άλμπουμ κατά τη γνώμη μου), το «Η αγάπη μας δεν πρόλαβε να ζήσει» και το «Χάθηκες-χάθηκα» που περιέχει και κάποια ροκ στοιχεία. Τα υπόλοιπα χάθηκαν εντελώς…
Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι με την εν λόγω δουλειά ξεκινά η συνεργασία του Μητροπάνου με τον παραγωγό Ηλία Μπενέτο, ο οποίος θα τον οδηγήσει ουσιαστικά σε μια δεύτερη μεγάλη καριέρα πείθοντάς τον να στραφεί σε «έντεχνους» δημιουργούς όπως ο Μάριος Τόκας, ο Γιάννης Σπανός, ο Θάνος Μικρούτσικος κ.α. Το αποτέλεσμα αυτών των «συναντήσεων» νομίζω ότι δε χρειάζεται σχολιασμό…
Το ωραίο της ιστορίας είναι ότι ένας από τους λόγους που ο τραγουδιστής συμφώνησε να ενταχθεί στη MINOS ήταν – όπως έχει πει ο ίδιος – ότι πίστεψε πως θα του δώσουν ως παραγωγό τον Αχιλλέα Θεοφίλου κι αντέδρασε έντονα όταν του πρότειναν τον Μπενέτο. Η ιστορία απέδειξε ότι μάλλον είχε άδικο…
Η ηχογράφηση του δίσκου έγινε στο στούντιο Sierra με ηχολήπτη τον Γαβριήλ Παντζή. Στις δεύτερες φωνές ακούγεται η αγαπημένη μου φίλη Βούλα Καραχάλιου, άρτι αποχωρήσασα τότε από την «Αθηναϊκή Κομπανία»…
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Ένας καινούργιος άνθρωπος
02) Ζήτω ο χωρισμός
03) Επιπόλαια φερθήκαμε
04) Γιατί δε με θέλεις
05) Τα παιδεμένα νιάτα μου
06) Χάθηκες-χάθηκα
07) Η αγάπη μας δεν πρόλαβε να ζήσει
08) Κι έλα δες
09) Όταν χορεύει ο διάολος
10) Μια γυναίκα γύρισε
11) Στα νταμάρια
12) Αν θυμάμαι καλά
|
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ – ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ΝΥΧΤΑ ΘΕΛΕΙ ΕΡΩΤΑ» (MINOS MSM 710) |
Η συνεργασία της Χαρούλας Αλεξίου με τον Χρήστο Νικολόπουλο μετρούσε ήδη πολλά χρόνια από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 που ξεκίνησε, χωρίς ωστόσο ποτέ εκείνος να της γράψει έναν ολόκληρο δίσκο. Κατά καιρούς της είχε δώσει κάποια τραγούδια για τις προσωπικές «πολυσυλλεκτικές» δουλειές της και μάλιστα με ιδιαίτερη επιτυχία, ωστόσο μόλις το Μάιο του 1988 κυκλοφόρησε η πρώτη (και τελευταία ως σήμερα) ολοκληρωμένη δισκογραφική συνεργασία τους.
Τους στίχους έγραψε ο – μόνιμος εκείνη την εποχή συνεργάτης του συνθέτη – Λευτέρης Παπαδόπουλος, από τους πρώτους που εμπιστεύθηκε τη γραφή του στη φωνή της Αλεξίου στα πρώτα χρόνια του ’70. Άλλωστε, η Χαρούλα ήταν εκείνη που ηχογράφησε τα πρώτα δύο τραγούδια που έγραψε ο Νικολόπουλος πάνω σε λόγια του «προέδρου». Ήταν το 1977, όταν ερμήνευσε τα πασίγνωστα «Χρόνια χελιδόνια» και «Όλες του κόσμου οι Κυριακές» μέσα από το άλμπουμ «24 τραγούδια»…
Έντεκα χρόνια μετά, ήρθε η ώρα για μια ολοκληρωμένη δουλειά του «τρίο» και η εμπορική επιτυχία ήταν μεγάλη, αφού οι πωλήσεις ξεπέρασαν τα 80.000 αντίτυπα! Στη συνέντευξη Τύπου επ’ αφορμής της κυκλοφορίας της, ο Παπαδόπουλος είχε πει ότι «θέλαμε να κάνουμε ένα δίσκο που τα τραγούδια του να τα πει όλος ο κόσμος» κι ως ένα σημείο δικαιώθηκε, καθώς οι ραδιοφωνικοί σταθμοί της εποχής τα βάζανε συνέχεια. Προσωπικά θυμάμαι ότι πολύ συχνά παιζόντουσαν τα 10 από τα 12 κομμάτια που μπορεί κάποια από αυτά σήμερα να έχουν ξεχαστεί, αλλά όποιος άνω των 30 ετών ακούσει κάποια μελωδία τους είμαι σίγουρος ότι θα τα θυμηθεί…
Ο δίσκος περιλαμβάνει τόσο «εμπορικά», όσο και «ποιοτικά» τραγούδια. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν το ομότιτλο, το «Πιασ’ τα ζάρια», «Είμαι τρελή τα είπαμε» και «Η τσιγγάνα η μάγισσα». Στη δεύτερη τα «Δεν υπάρχουνε λόγια», «Αγάπησέ με» (υπέροχο κομμάτι, το καλύτερο του άλμπουμ για μένα…), «Όλα μου τα καράβια», «Έσπειρες θύελλες», «Πάρε το δρόμο ξαναγύρισε» και «Το τραγούδι της καρδιάς». Και μόνο διαβάζοντας τους τίτλους, νομίζω ότι οι μεγαλύτεροι εξ υμών τα θυμηθήκατε…
Γενικότερα, θεωρώ ότι είναι ένας «αδικημένος» δίσκος που μέσα στα χρόνια δεν ακούστηκε όσο του άξιζε. Έχει ορισμένα πολύ όμορφα τραγούδια, που η Αλεξίου θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνει στα προγράμματά της. Με αυτόν, ουσιαστικά κλείνει μια εποχή για τη σπουδαία τραγουδίστρια καθώς είναι η τελευταία αμιγώς λαϊκή δουλειά της. Η αποχώρησή της από τη MINOS στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και η στροφή της σ’ ένα άλλο είδος τραγουδιού θ’ αποτινάξουν μια και καλή από πάνω της την ταμπέλα «του κοριτσιού που τραγουδάει λαϊκά»…
Παραγωγός ήταν ο Ηλίας Μπενέτος και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Sigma Sound με ηχολήπτη τον Γιάννη Παπαϊωάννου. Οι ενορχηστρώσεις είναι του Νίκου Κούρου και οι δεύτερες φωνές του Γιώργου Σαρρή, ενώ στη θήκη του δίσκου υπάρχει απλώς ένα φύλλο χαρτί στο οποίο αναγράφονται οι στίχοι των τραγουδιών και οι συντελεστές του δίσκου…
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Δεν υπάρχουνε λόγια
02) Πιασ’ τα ζάρια
03) Αγάπησέ με
04) Όλα μου τα καράβια
05) Έσπειρες θύελλες
06) Τίποτα δεν άφησες
07) Η νύχτα θέλει έρωτα
08) Είμαι τρελή τα είπαμε
09) Πάρε το δρόμο ξαναγύρισε
10) Η τσιγγάνα η μάγισσα
11) Δε ρώτησες αν ζω ή αν πεθαίνω
12) Το τραγούδι της καρδιάς